Nummer 6 Jaargang 03 Juni 2006 maandblad voor Heeswijk en Dinther Geslaagd !
3 Colofon D’n HaDeejer, maandblad voor inwoners van Heeswijk en Dinther Redactie: Annemieke van der Aa Jacques van der Meijden Harry Mikkers Ad van Schijndel Medewerkers aan dit nummer: Camiel Bissels Robert Deckers Kelly Dortmans Maartje van Eerd Henk Habraken Anita Jacobs Marko Konings Toon Konings Hans Lakwijk Tonny van Liempt Riet Mariën Cathelijn van der Meijden Jeroen de Mol René van der Pas Bart van Schijndel Jan Schuurmans Wim Smits Michel van de Wetering Vormgeving: Lobke van Aar Antje van Deursen Corina van Drunen Carlijn van der Steijn Monique van de Ven Fotografie: Astrid van den Broek René Kuijs Tamara Sigmans Trudy van de Wetering Piet van Zutphen Kopij/informatie: E-mail: redactie@hadeejer.nl Advertenties: E-mail: advertentie@hadeejer.nl Bel Harry Mikkers: 06-53222239 Vragen over bezorging: Bel Toon Konings 06-53584742 Jaarabonnement niet-inwoners: E 36,00 incl. verzendkosten Druk: Drukkerij Berne, Heeswijk Oplage: 3150 stuks D’n HaDeejer is een uitgave van Stichting Dorpsnieuws. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Geslaagd Prijken ze niet mooi op de voorpagina? Het zijn drie van de zes geslaagden die we voor deze HaDeejer interviewden. De boekentassen demonstratief op een hoop gegooid, want die zijn na vier, vijf of zes jaar middelbare school niet meer nodig.Tussen alle oranje vlaggen en vlaggetjes (hoewel, die kunnen na afgelopen weekeinde best wel eens opgeborgen zijn, de uitslagen van de achtste finales zijn nog niet bekend terwijl we dit schrijven…) hangen her en der door HaDee verspreid ook de vlaggen met boekentassen. Zoals ieder jaar in juni het geval is. En iedere vlag heeft zijn eigen verhaal. Wij tekenden er een paar op van scholieren die geen scholier meer zijn maar beginnen aan een nieuwe fase in hun leven. Als student, als werknemer of misschien wel de tijd nemend om er een jaartje tussenuit te gaan voor een verre reis. Over reizen gesproken; de vakanties staan voor de meeste mensen weer voor de deur. Nog een paar dagen en dan beginnen de schoolvakanties en kan de grote uittocht beginnen. Een reislustig volkje, die HaDeejers? ‘Onze’ Harrie Droesen in elk geval wel. Hij heeft besloten dit jaar in HaDee op vakantie te gaan. Dan kun je denken, lekker makkelijk, maar wie zijn bijdrage op pagina 15 leest, ziet dat het toch nog heel wat voorbereiding vraagt, zo’n vakantie in HaDee. Arme Harrie. We zijn benieuwd of ie ongeschonden deze weken doorkomt. Vanaf deze plaats willen we hem alvast veel sterkte toewensen. En voor al die anderen die een minder zware vakantie in de planning hebben zitten: veel plezier! De redactie Voorwoord 6
Verjaardagspartijtje met terrasfeest voor iedereen Blaaskapel van cv De Juinders viert 22-jarig bestaan Daar waar normale verenigingen allemaal veelvouden van vijf of tien jaar gebruiken om feestelijk te doen, zijn carnavalsverenigingen veel flexibeler; ook veelvouden van elf worden uitbundig gevierd. En anders richt je tussentijds nog maar een extra clubje op, dan heb je nog meer mogelijkheden om te feesten. Zo is het dit jaar bijvoorbeeld 22 jaar geleden dat De Juinders hun blaaskapel op hebben gericht. En dat vieren ze op 2 juli tussen 11.00 en 20.00 uur met een groot terrasfeest! Zelf bestaan de Juinders overigens al 37 jaar, dat wil zeggen dat ze volgend jaar 3x11+5 jaar bestaan, vast weer een reden om opnieuw een feest te organiseren. De HaDeejer sprak met Gerrie van den Broek, voorzitter van De Juinders, medeoprichter van de kapel en lid van de feestcommissie voor het 22-jarig bestaan. Dat het een echte vrolijke feestclub is, bewijst Gerrie al direct bij aanvang van het gesprek. Hij tovert 3 feestgidsen tevoorschijn en een paar A4-tjes met allerhande wetenswaardigheden over De Juinders. “Als je straks nog meer wilt weten, kun je me ook altijd nog bellen”, zo besluit hij een uurtje later het gesprek. Hier volgt een samenvatting van het geheel, in de wetenschap zeker niet volledig te zijn. Terrasfeest “We pakken het groots aan; de Abdijstraat wordt van de kruising met de Veldstraat tot aan de smederij vanThomassen helemaal afgesloten. Daartussen zijn een paar podia en natuurlijk terrassen, het is tenslotte een terrasfeest. Ook het terrein van Cunera betrekken we erbij. Omdat ze daar op zondag niet zoveel personeel hebben, is het voor hen niet te doen om de mensen naar het feest te brengen, daarom komen wij maar naar hun toe”, zo vertelt Gerrie van den Broek. “We hebben voor elk wat wils, er is toneel, cabaret en muziek. Voor de kleinsten is er een luchtkussen en een minidraaimolen. Ook kunnen de kinderen zelf echte schilderijen maken op doek. Toneelvereniging Kantlijn zal tweemaal haar jeugdproductie opvoeren, compleet met orkest!” Natuurlijk is het feest niet compleet zonder de nodige muziek, en De Juinders hebben een scala artiesten in petto voor de bezoekers. Als opening is er de Koninklijke fanfare Sint Willibrord, die haar jaarlijkse wijkconcert ditmaal in de Abdijstraat opvoert. Maar er is ook een heus draaiorgel en er zijn diverse kapellen uit de regio, zoals De Kornuiten, Het Herriemenieke, De Pindullekes, De Bokkebloazers, ’t Kumt Wel en natuurlijk De Juinders zelf. Verder nog entertainment met de Funkapel uit Sint Michielsgestel en De Bend Zonder Vent. “De enige vent bij deze kapel, die we overigens vijf jaar geleden in Spanje hebben ontmoet, is de dirigent”, aldus Gerrie. Tot slot is er een optreden van The Memphis Soul Stew met Heleen van de Veerdonk. “De toegang voor dit terrasfeest is gratis, dus iedereen kan even langskomen.” Knotskrakersfestival In het 22-jarig bestaan heeft de blaaskapel van De Juinders al veel bereikt. Begonnen als echt carnavalsorkest is men inmiddels uitgegroeid tot een kapel die ook het moeilijkere genre niet schuwt. Instructeur Roland Filippini leidt de wekelijkse repetities in thuishonk De Speelman terwijl Peter Smulders al vanaf de oprichting bij de optredens de muzikaal leider is. Men begon destijds onder de naam “En dè doe mar”, maar in 2001 werd besloten om net als de carnavalsclub als “De Juinders” verder te gaan, aangezien men in de volksmond toch al zo genoemd werd. Eén van de hoogtepunten in de historie is wel het winnen van het Mè-è-è-èkkerfestijn in Lunenburg in 2003. Daardoor mocht men deelnemen aan het bekende Knotskrakerfestival waar men een zeer verdienstelijk 11e plaats bereikte. Voldoende om ook geselecteerd te worden voor een dvd-opname, iets waar Gerrie nu nog met veel plezier op terugkijkt. “Dan merk je toch dat je door de jaren heen veel bijgeleerd hebt en serieus genomen wordt. Ook bij de pronkzittingen spelen we nummers die veel oefening vergen, maar het resultaat mag er dan ook zijn,” besluit Gerrie trots. MK 5 Voorzitter Gerrie vd Broek: “We pakken het groots aan”.
7 In deze rubriek geven ‘immigranten’ hun visie over het wonen in HaDee. Deze keer gingen we op bezoek bij zuster Antoniëto (Gré) Sijm (84), geboren in Andijk, en zuster Antoine (Co) van Dorst (81), geboren te Rotterdam. Zij wonen zelfstandig, apart van elkaar in een appartement, in het voormalig Hoekhuis tegenwoordig omgedoopt tot ‘Op Goed Geluk’ aan de Abdijstraat 34. Ze zijn van de orde J.( Jezus) M.(Maria) J.( Jozef ). Beiden zijn bejaardenverzorgster geweest, en zuster Co ook nog een aantal jaren receptioniste in het Bonifatiushuis te Sneek. Bij de voordeur hangt een bordje met een Fries gezegde: ‘Men moat fier rinne om it better te kryen.’ Hoe bent u in HaDee terecht gekomen? Zuster Co vertelt: “In Sneek, waar we 40 jaar gewoond hebben, waren we nog met z’n tweeën over van onze orde. We hadden de keuze om daar te blijven wonen, of naar een nieuw appartement in Heeswijk. De keuze was snel gemaakt.” Zuster Co was snel gewend, zuster Gré heeft vooral moeten wennen aan zo’n luxe, groot appartement. Zuster Gré: “Kijk, we hebben de gelofte van armoede afgelegd, en dan nu in zo’n luxe appartement wonen,dat wringt toch wel een beetje. Zuster Co: “En we moesten onze draai hier weer zien te vinden. In Sneek hadden we onze sociale contacten, van alles om handen, dat hebben we hier weer op moeten pikken. Maar dat gaat goed.” Zuster Gré is nu al 64 jaar zuster en zuster Co gaat op 24 juli haar 60-jarig jubileum vieren. Allebei al die tijd getrouwd met God. In elk huwelijk is er wel eens wat. Heeft u ook wel eens ruzie met God ? Zuster Gré: “Jazeker wel. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, en soms begrijp je zijn beweegredenen niet, en ben je boos. En dat moet je ook toelaten. Als alles je voor de wind gaat,is de kans groot dat je de belangrijke dingen in het leven vergeet. Dus het is ook nodig dat het soms wringt met God. Het zet je tot nadenken. Maar altijd voor het slapengaan weer goedmaken. Ook wanneer zuster Co en ik tijdens de dag iets gehad hebben, we gaan nooit slapen voordat het uit de wereld is. En een vast ritueel is het avondgebed uiteraard, alsook de nachtzoen die we elkaar geven.” Hoe werd u ‘geroepen’ het klooster in te gaan ? Zuster Gré: “Ik had verkering! En ik ging dansen en naar de film. Maar altijd met in mijn achterhoofd: “Nee, dit is het toch niet”. En we zeggen wel eens gekscherend tegen elkaar: “We hebben een man gelukkig gemaakt, door hem niet te nemen.” En ook “Vroeger vermeden we de ‘boerenjongens’, en nu eten we ze op.” Zuster Co ging als burgermeisje werken bij de zusters en ze rolde er eigenlijk als vanzelfsprekend in. De Zusters van JMJ hebben geenmateriële zelfbeschikking. Nooit moeite daarmee gehad? Beiden eensgezind: “Nee nooit, de term armoede bestaat er voor ons niet uit, niet te hebben, maar uit niet te hechten. Zuster Co: “En nooit spijt gehad van onze beslissing het klooster in te gaan.” Bent u al ingeburgerd in HaDee ? Zuster Co: “Jazeker. We zijn bij de bond van ouderen, doen onze boodschappen in het dorp, en hebben kennisgemaakt met de overburen, de familie Thomassen.” Wat mist u nog in HaDee? Zuster Co: “We missen echt niets. We hebben onze bingo-avond, we zijn echte spelletjesmensen. En laatst hebben we nog een boottochtje gemaakt met Huize Cunera. En dit willen we zeker gezegd hebben: Het personeel en vrijwilligers van Bernezorg zijn uitermate vriendelijk en behulpzaam.” Een gezamenlijk motto? Na enig nadenken zegt zuster Gré: “Gebruik je talenten waar ze nodig zijn.” Zuster Co vult aan: “En wat hartelijkheid bij de mensen brengen.Met hier en daar een groet,een aanraking,een schouderklopje. Zo eenvoudig. Dat geeft ons voldoening,meer hoeft niet.” RvdP Oranje gevoel Dit stukje schreef ik nog vóór het Nederlands elftal zijn eerste wedstrijd heeft gespeeld. Hoe het er nu voor staat maakt mij niets uit, want het oranje gevoel heb ik nooit gehad. Toch heb ik, als ware vaderlander, geprobeerd dat gevoel te krijgen, indachtig aan wat von Goethe eens schreef: “Een volk wordt niet oud, wordt niet wijs; een volk blijft steeds een kind.” Daartoe heb ik de laatste wedstrijd van Avesteyn bekeken, maar hun geploeter leverde geen oranje gevoel op. Daarna ging ik naar VV Heeswijk, maar die spelen in het tenue van Frankrijk; voor mij dus landverraders. Toch versierde ik thuis de kamer oranje en brandde een kaarsje bij een foto van Ruud van Nistelrooij, zoals dat vroeger gebeurde bij het schilderijtje van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand, maar het gevoel kwam niet. Ik pelde stapels sinasappelen en vrat bossen wortels op. Alles had ik er voor over om het oranje gevoel te krijgen. Ik schafte zo’n Bavaria oranjehose met staart aan, maar toen ik thuis met die staart op de bank ging zitten, zat dat ding mij behoorlijk in mijn reet te vervelen. Alles heb ik geprobeerd, want toen ik met de auto een verkeerslicht naderde en zag dat het licht van groen op oranje sprong, stopte ik enthousiast en begon luidkeels te zingen: “’t Is stil aan de overkant!” Ook leerde ik alle vijftien coupletten van het Wilhelmus van buiten, maar zelfs dat mocht niet baten. Toen ik tenslotte nog een fles oranjebitter wegwerkte, had ik helemaal geen gevoel meer. Nee, het oranje gevoel krijg ik nooit. Het zij zo. Henk Habraken Import over HaDee
Fantasierijke beelden zijn grappig en ‘vet cool’ Tieners Janneke en Yvonne brengen bezoek aan Interart Beeldentuin Van donderdag tot en met zondag kan men ’s middags een bezoek brengen aan Interart Beeeldentuin aan de Gouverneursweg. Al zeventien jaar lang. Dit jaar staan er ongeveer 300 beelden van kunstenaars uit Nederland, België, Italië, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Cyprus en Korea. Zoveel kunst vlak bij de deur en toch zijn veel mensen er nooit geweest. De redactie vroeg twee jonge meiden om een kijkje te gaan nemen. Ze waren verbaasd over zoveel fantasie. Anderhalf uur wandelden Janneke van Aspert en Yvonne van Schijndel door de Beeldentuin. Als tweedeklassers van de middelbare school hadden ze weinig met kunst te maken, en waren er dan ook nog nooit geweest. De beelden waren veel minder serieus dan ze verwacht hadden. “Wat hebben die kunstenaars een fantasie, en wat zijn veel beelden toch grappig”. Vet cool De twee jongedames mochten zelf kiezen van welke kunstwerken ze een foto wilden voor dit blad. Regelmatig klonk er een ‘vet cool’. Hun eerste keus viel op ‘Spiegelbeeld’ van Pépé Grégoire waar meer dan levensgrote handen en voeten in elkaar grijpen. Ze gingen tussen de ‘Staande mannen’ van Bea van Dorpe staan en hadden veel bewondering voor de drijvende beelden op de leliebladen in de vijvers, net als voor het kleurrijke ‘Flowerpower Landscape’ van Egidius Knops. Steeds probeerden ze te ontdekken wat titel en beeld met elkaar te maken hadden. Ook stonden ze vrij lang stil bij beelden die een bepaalde intimiteit uitstralen. Janneke: “Daar moet je dus niet met een klas jongens naar toe gaan, want die maken toch maar stomme grapjes.” In je buik Toevallig kwam kunstenaar Sjaak Smetzers net langs, die kunst maakt met glas, koper, brons en bladgoud. Hij vertelde dat het idee voor een beeld ontstaat in je buik, en met je hoofd ga je het dan verder uitwerken. “En de kijker moet dat ook leren: je moet het beeld niet alleen toelaten in je hoofd, maar ook in je buik. Dat is ook vaak de eerste reactie: wauw, dat doet me iets. Het is ook een bepaald type mens dat kunst koopt, ongeveer 5% van de bevolking, rijk en arm. Soms wordt er maanden voor gespaard.” Zelf had hij er een goede boterham aan. Yvonne en Janneke kunnen een bezoekje aan Interart zeker aanbevelen. “Je moet gewoon met een klein groepje gaan. En dan heb je voor vier euro een interessante middag. Hopelijk spreken ‘onze’ foto’s voor zich. Leuk dat we een échte kunstenaar gesproken hebben. We gaan dit vaker doen.” Interart Beeldentuin is open tot half oktober. Meer informatie kan men vinden op www.interart.nl. AvS 9
11 Maartje van Zutphen wint prijsvraag Kantlijn Op 7 en 8 april jl. werd door Jeugdgroep Kantlijn met succes het toneelstuk “Directeur gevraagd (M/V)” opgevoerd. Een stuk in sprookjessfeer. Een van de personages in dit stuk is Opa Corneel, die héél graag sprookjes vertelt. Aan het einde van de voorstelling vraagt Opa Corneel aan de kinderen in de zaal om voor hem thuis nieuwe verhaaltjes te bedenken. Dat mag een geschreven verhaaltje en/of tekening zijn. De allermooiste inzending wordt dan beloond met een prijs. Veel kinderen zijn thuis aan de slag gegaan, maar de gelukkige winnares werd de 10-jarige Maartje van Zutphen. Zij maakte een tekening met een mix van zelfbedachte prookjes. Behalve een grote puntzak spekjes (ook een voor haar broertje), krijgt Maartje 4 vrijkaarten om samen met haar vader, moeder en broertje naar een volgende voorstelling van Kantlijn te gaan.”Een héél mooie prijs”, zegt Maartje. De prijs werd bij Maartje thuis uitgereikt door afgevaardigden van Kantlijn met in hun gezelschap twee jeugdspelers, prachtig verkleed en geschminkt, Esther Praliné (Lisa van Oort) en Tjoris (Anne Heesakkers). TvL Afknapperhakkelwoorde Ja, hoe makte lange woorde? Gè kent ze wel hè, die woorde ès autobaandventieldûpke en dergeluke. Dè sort dinge verzonne wij vruuger op de liggere skool. Dè waar laage, want hoe langer dè wij ’t woord makte, hoe onzinniger ’t wier. ’t Mojste ist ès ’t woord blèf kloppe. Gewoon woordjes ôn mekare breie en ’t is nog leuk ôk nog. ’n Lang woord is zó gemakt: hoe noemde bevurbild t plôtje op de pet, van iemes die ’n pad bestroot, wor ge alleen mi ’n step overhene meugt? Nou ’n step is ’n autoped dus ’t wurt dan: autopedpadbestraterspetplôtje. Skôn wanne? ’n Bietje lastig ùtspréke dè wel. Wè wij vruuger dinne um ’n lang woord te make, is beginne mè ’n woord wè van zeneige al lang is. Vogelbekdier bevurbild.Wiste gullie dè die biste èijer legge? Echt woar! Die biste leve in Australië, en ès ze bruje dan meugde dè gebied nie inwandele. Dè wille ze nie hebbe. Dus waarschuwe ze dorvur mi ’n bordje. ‘n Zogenaamd vogelbekdierbroedseizoenwaarschuwingsbordje. Mar afijn, èfkes serieus. Tegeworrig kregde soms automaties lang woorde. Kek mar ’s in reclameblojkes. ’t Skènt dè bekant iedereen vort zo’n sensejo-ding hi. Kwa woord wir hèndig want ’t is veul korter dan koffiezetapparaat. Mar in dè sensejo-dinge moete ‘pets’. Koffiepets hèète ze volùt. Mar ès ge veul van die pets het, dan kunde ze in ’n speciaal blikske doen. Zo kunde de verschillende smaakskes ok apart erges in doen. In ’n blikske dus: ’n koffiepetsbewôôrblikske. Echt, ik verzin di nie! Die zen te koop vur 1.99 euro! Mar dormè houd ’t nog nie op want, al die koffiepetsbewôôrblikskes moette ôk wir erges lôte. Nou, dorvur is de koffiepetsbewôôrblikskeswandhanger. Nie te geleuve hè? Hoe komme ze derop. Tjonge, ik ziegut al vur me. Ben ‘k mi ’n leuke meid ut weze éte. Es ik heur dornoa thuis afzet, vrùgt ze me binne vur ’n bekske koffie. Zeg ik: “Goh, ge het un skôn koffiepetsbewôôrblikskeswandhangertje.” Netuurluk kan ik dè dan nie fetsoenluk ùtspreke en patsboem; zè kekt mèn ôn ès ik sto te hakkele en ze knapt meej finaal op mèn af. ’t Blèf stil ès ‘k m’n ‘Haajlent spajs, Sumatra blent’ opsloeber en ’n kuukske kan d’r ôk niemèr af. Ès ‘k vertrek zi ze nog “tot ziens”, mar ze bedoelt “bel mar niemèr.” In d’n auto opweg nar huis roep ‘k hardop tientalle lang skèldwoorde. En tot slot roep ‘k keijhard: “Stom koff iepetsbewôôrblikskeswandhangerafknapperhakkelwoord.” In ìnne keer goewd! TK
Op 25, 26 en 27 augustus 2006 vindt in Heeswijk-Dinther het Europees Schutters Treffen plaats (EST). Naar verwachting zullen ongeveer 10.000 gildenbroeders/zusters uit Europa deelnemen. De activiteiten worden gehouden op de weilanden langs de Gouverneursweg, met het Middeleeuws kasteel op de achtergrond. Voor de organisatie tekenen de vier Bernhezer gilden, die al ruim 4 jaar bezig zijn met de voorbereidingen. In aanloop naar dit evenement zal d’n HaDeejer maandelijks haar licht laten schijnen over het EST 2006. In deze editie praten we met Piet Giele over de commissie veiligheid, logistiek en terreinen. Piet Giele is 68 jaar en is lid van het Dintherse St.Barbaragilde. Waarom heb je gekozen voor deze werkgroep? “Ga maar eens een feest organiseren op een plek waar helemaal niets is en wat ook nog eens moeilijk bereikbaar is. Dat alleen al vond ik een enorme uitdaging. Ik ben er voor gevraagd, maar het was voor mij een sprong in het diepe. Ik heb nul comma niks ervaringen op dit gebied. Oké, in mijn vroegere werkzaamheden heb ik wel aanrakingsvlakken gehad met logistieke zaken. Ik heb voor grote concerns regelmatig in het buitenland gewerkt, dus moest ik vanzelf ook een en ander organiseren.” Hoeveel leden heb je en vergader je veel? “Met 2 personen is deze commissie gestart vanuit het EST Stichtingsbestuur en later zijn daar nog 8 personen bijgekomen.We hebben een leuke commissie, die bestaat uit mensen die ook zelf met ideeën komen en initiatieven nemen. De afgelopen 4 jaar vergaderden we al zo’n 120 keer. De laatste tijd hebben we bijna dagelijks besprekingen met bedrijven, overheden of hulpdiensten.” Waarom is er voor de weilanden nabij het kasteel gekozen? “Daar heb ik mij persoonlijk voor ingezet. Velen dachten aan het vliegveld in Nistelrode, een mooi terrein met vele hectaren, maar haal je daarmee de pers en andere media? Dat kasteel hè, dan heb je iets, dan heb je ambiance, daar kan je wat mee doen en krijg je belangstelling van buitenaf. Aan de andere kant zou het best een hele kluif worden om dat logistiek goed in elkaar te zetten, want je begint in het niets, maar daar zit nu juist die uitdaging in.” Veiligheid, logistiek en terreinen. Waar begin je mee? “In de totale commissie ga je eerst praten over wat je allemaal zou willen, wat je daarvoor nodig hebt en hoeveel bezoekers je verwacht.Dan ga je de commissie opsplitsen in groepjes, die allemaal taken krijgen.Wat de weilanden betreft moet je eerst uitzoeken wie de eigenaren en pachters zijn en met hen afspraken maken. Een stroomvoorziening (op aggregaten) zal aangelegd worden en er komt een compleet waterleidingnet (800 meter) met kokers onder de aan te leggen wegen door. Voor de riolering zijn zodanige maatregelen getroffen dat die wordt aangesloten op de hogedrukriolering. De gemeente zal de 100 aanwezige vuilcontainers regelmatig komen leegmaken. Je kan het zo gek niet bedenken of het zal er zijn. We rekenen op meer dan 175 bussen die door de Solexclub naar hun plaatsen worden begeleid. Parkeerterreinen liggen direct aan de velden waar de activiteiten plaatsvinden.Het verkeer zal geregeld moeten worden, wegen worden afgesloten, omleidingsborden worden geplaatst. Je hebt contacten met gemeente, brandweer, ehbo, politie, rijkswaterstaat, provincie, etc.. Je moet overal vergunningen voor hebben. Er is ook een compleet calamiteitenplan. Ruim 20 ehbo-ers staan paraat en een huisarts is altijd aanwezig. ’s Nachts lopen er speciale beveiligingsmensen rond.” Als het veel regent tijdens EST 2006, wordt het zeker een enorme modderpoel? “Waar je het ook organiseert: als het regent word je nat. Zit je eenmaal in een tent, dan blijf je net zo goed droog als in een hal. En om een tent te bereiken hoef je echt niet door de modder, want er worden 500 meter kunststof rijplaten gelegd. Om andere velden te bereiken worden bruggetjes over diverse sloten gelegd, zodat je geen natte voeten krijgt.” JvdM Piet Giele van het st. Barbaragilde uit Dinther. 13 Europees Schutters Treffen Dinther Sint Barbara Heeswijk Sint Willebrordus Vorstenbosch Sint Antonius Abt Nistelrode Sint Antonius Abt - Sint Catharina 2006 De geschiedenis van het gildenwezen in aanloop naar EST 2006 Hopen op droge voeten tijdens schutterstreffen
15 Ingezonden HaDee Kupke Spreuk van de maand : ELKE VAKANTIE HEEFT ZIJN EIGEN KLEUR Marleen Ondersteijn 100 % rock en roll Vakantieplannen De lenteprikkels zijn een beetje geluwd en de zomervakantie is alweer in zicht. Ik denk dat ik dit jaar maar eens naar HD ga. Genieten van de in overvloed aanwezige cultuur, natuur en uitgaansleven. Een prettige vakantie begint met een goede voorbereiding en daarom dit lijstje. Ik ga op vakantie naar HD en ik neem mee: Allereerst, een extra setje schokdempers natuurlijk. Een tafel met parasol, tuinstoelen en een koelbox met bier voor een echt terrasje op de markt. Den HaDeejer voor op het campingtoilet, met daarbij de Hezikse uitgave van het Brabants-Nederlands woordenboek om hem in zijn geheel te kunnen doorgronden. Voor op de camping zelf en in de supermarkt een Pools-Nederlands woordenboek. Ik ga ook wandelen en dus neem ik een routekaart van het natuurspeelbos mee en mijn GPS om ten allen tijde te weten of ik in Heeswijk of in Dinther ben. Om er helemaal bij te horen heb ik dan een setje Nordic walking sticks langs mijn lijf bungelen. Niet omdat ik graag vis, maar om achteloos bij Theo in de buurt te kunnen komen, pak ik mijn hengel in. Om het vakantieleed compleet te maken heb ik zowel een VV Heeswijk en Avesteijn sjaaltje en zal ik na de consumptie van wat pastoraaltjes het snevelbokkenlied luidkeels ten gehore brengen, samen met enige BZB klassiekers. Dat belooft een spectaculaire vakantie te worden. Ik krijg er nu al zin in. Harrie Droesen Nieuw programma van de Eijnderic De Eijnderic, met ook een vestiging in Heeswijk, heeft in haar nieuwe programma een schitterend cursusaanbod voor jong en oud. Zie inschrijfformulieren in de cursusgids. Enkele nieuwe cursussen in Heeswijk zijn onder andere De Mexicaanse keuken, Kokkerellen voor jongeren vanaf 16 jaar, enneagram, introductie NLP, koken basis voor senioren of voor de jeugd diverse leuke knutselcursussen en een kookcursus. Maar ook alle reeds bestaande cursussen op het gebied van computercursussen, creatieve cursussen, tekenen en schilderen en talen zijn te vinden in het programma. Voor vragen kan men contact opnemen met de medewerkers van de Eijnderic op nummer 0412-454545 of natuurlijk op de OPEN DAG op 20 augustus in alle vestigingen van 10.00 – 16.00 uur. Deze dag is gevuld met demonstraties en er zullen docenten aanwezig zijn die over hun cursus kunnen vertellen. De cursusgids met daarin een inschrijfformulier is inmiddels bij iedereen in de bus gevallen. Mocht u geen gids ontvangen hebben? Geen nood, de plaatselijke VVV heeft het boekje op voorraad en u kunt altijd een kijkje nemen op de website: www. eijnderic.nl Tiende Nachten van het GevAAr Voor de tiende keer in successie worden van vrijdag 4 augustus tot en met zondag 6 augustus de Nachten van het GevAAr gehouden. Dit is een kanotochtweekend van zo`n 70 kilometer die de deelnemers door een stukje Brabants natuurschoon voert. Tijdens deze nachten is er ook dit jaar weer veel meer te beleven, zoals het schansspringen en fierljeppen. Het kampvuur, dat ’s avonds en ’s nachts zal branden, wordt opgeluisterd met muziek van diverse muzikanten. De zondag is er de traditionele barbecue waarbij alle sterke verhalen met elkaar worden uitgewisseld. Als je ook mee wilt, schrijf dan snel in! Dit kan tot 17 juli a.s. Je kunt voor meer informatie of een inschrijfformulier bellen met Jeroen de Mol, tel. 06-11256973.
Het CDA: katalysator tussen de andere partijen Het antwoord op deze vraag luidt bevestigend. Bernheze is groot genoeg voor twee van dergelijke informatieverstrekkers. Want de VVV en TRV verschillen wezenlijk van elkaar. Daar waar de VVV vooral een informatieve taak heeft en vooral algemene informatie geeft, organiseert TRV juist veel om het toerisme op gang te brengen en te houden. Er zijn meer verschillen. De VVV behoort tot het regiokantoor in Den Bosch, terwijl TRV een aparte, op zichzelf staande vereniging in Bernheze is. Daarnaast draait de vereniging in tegenstelling tot de VVV, enkel op vrijwilligers. En tot slot heeft TRV leden. Zij ontvangen de nieuwsbrief en hebben inspraak op de plannen van de vereniging in de jaarvergadering. Bovendien kunnen ze ook meedenken voor nieuwe evenementen. Zelfstandig TRV-Bernheze was voorheen VVV-Bernheze. Toen er vier jaar terug grote veranderingen werden doorgevoerd binnen de VVV, bleek dat de huidige drie winkels in Bernheze, in de beoordeling van de gemeenteraad niet meer zelfstandig konden blijven. De gemeenteraad besloot de instandhoudingsubsidie fors te verhogen en aan de Regio-VVV te geven. VVV-Bernheze was daardoor genoodzaakt haar winkels over te dragen aan de Regio-VVV en de vereniging mocht zich geen VVV meer noemen. De winkels zouden voortaan onder één regiokantoor vallen in Den Bosch. Door middel van promotie schenkt TRV-Bernheze aandacht aan toeristische trekpleisters in de gemeente, zoals de Kersouwe, het kasteel van Heeswijk en de abdij. Daarnaast organiseren ze zelf evenementen, bijvoorbeeld de Winterwandeltocht, Culinaire asperge fietstochten, Rondje Bernheze, Nordic Walking dag en het Bernheze Golfkampioenschap. Daarmee vullen ze de diensten van de VVV aan. Door sponsors te zoeken voor deze activiteiten, kunnen ze adverteren waardoor er meer mensen op af komen. Doordat er meer mensen op af komen, trekken ze meer sponsors en kunnen ze de volgende keer nog grootser uitpakken. Een goed voorbeeld van dat adverteren loont, is de Winterwandeltocht. Bij de eerste tocht vijf jaar, geleden, liepen 225 mensen mee. Vorig jaar deden 1700 mensen mee met de wandeling. Fietsdriedaagse Een ander evenement dat ze binnenkort voor de negende keer organiseren, is de Fiets3daagse. Op drie dagen in juli, te weten 25 tot en met 27 juli, kunnen mensen fietsen langs de mooiste plekjes van Bernheze en omgeving. Er is keuze uit twee routes, één van 35 kilometer per dag en één van 55 kilometer. Natuurlijk is er onderweg een post bij een horecagelegenheid waar men even bij kan komen met een lekker fris drankje. TRV Bernheze beschikt niet over een winkel of kantoor waar mensen langs kunnen gaan, maar ze hebben wel een uitgebreide internetsite waar veel informatie op te vinden is. Ook staan er gratis wandel- en fietsroutes op de website die je zo kunt downloaden en uitprinten. Kijk voor meer informatie op: www.trv-bernheze.nl. MvE 17 Een groene, culturele en gastvrije gemeente met TRV-Bernheze Fietsdriedaagse in juli een van de vele evenementen van Toeristische Recreatieve Vereniging ‘De groene, culturele en gastvrije gemeente’, dat is de slogan van TRV-Bernheze. Deze vereniging,TRV staat voor Toeristische Recreatieve Vereniging, bestaat al ruim drie jaar en organiseert tal van activiteiten. Zo organiseren ze onder andere diverse wandel- en fietstochten door Bernheze. Maar is Bernheze wel groot genoeg voor twee toeristische informatievoorzieningen? Want de VVV bestaat immers ook nog. Piet Giele van het st. Barbaragilde uit Dinther.
18 Al maandenlang lag het idee een idee te wezen. Een interview met een van de jongste broeders op de Abdij van Berne die ook nog eens uit HaDee komt. Maar een afspraak maken met Maarten van de Weijer (39 jaar) was niet makkelijk. Want de agenda was mede door zijn afstuderen aan de priester- en diakenopleiding overvol.. Nu de eindscriptie klaar is en de zesjarige studie erop zit, neemt broeder Maarten, zoals zijn officiële naam luidt, alle tijd voor een gesprek. Maarten van de Weijer werd in 1967 in Nuenen geboren. Op zevenjarige leeftijd verhuisde hij naar HaDee toen zijn vader directeur van de Rabobank in Heeswijk werd. Een lagere schooltijd op de Norbertusschool, daarna gymnasium Bernrode. Dichtbij, dat was wel zo makkelijk, en kleinschalig. “Ik heb er altijd hard voor moeten werken. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik te maken met onvoldoendes, ik bleef in de tweede ook zitten. Maar omdat ik altijd bleef doorwerken, heb ik het gehaald met een mooie eindcijferlijst.” Dan komt het moment dat je moet kiezen. Je koos ervoor om rechten te gaan studeren.Waarom? “Tja, dat was het meest concrete. Eigenlijk had ik vooral iets met politiek in die tijd, ik was bijvoorbeeld ook lid van het CDJA. Maar politicologie vond ik te vaag, ik wist niet wat ik daarmee moest.Theologie? Ook aan gedacht, maar ook bij deze studie kon ik me weinig voorstellen, ik vond het niet concreet genoeg. Dus werd het rechten.” “Na een paar jaar was ik het spoor even bijster. Ik twijfelde sterk en besloot een time-out te nemen. Ik moest nog in dienst en dat kwam dus mooi uit. Dan had ik alle tijd om na te denken over wat ik verder wilde met mijn studie en leven.” Wel grappig dat je juist in je diensttijd datgene vond dat bepalend werd voor je verdere leven.. “Ja, want in dienst kwam de gedachte ‘iets met de kerk’ te gaan doen weer terug. Ik was vroeger misdienaar geweest, en merkte wel dat ik daar op een andere manier mee bezig was dan de gemiddelde misdienaar. Bovendien zong ik bij het jongerenkoor van de Abdij. Ik heb altijd wel iets met het geloof gehad. Maar ik was, we praten nu Maarten van de Weijer koos voor een sober leven in dienst van God op de Abdij van Berne Van misdienaar tot bevlogen Norbertijn Vroeger was hij misdienaar, zoals zoveel jonge kinderen in HaDee voor dit ‘bijbaantje’ kozen. Maar het geloof ging een grotere rol spelen in het leven van Maarten van de Weijer dan bij al die andere misdienaren het geval was. Op zijn 30ste besloot hij in te treden bij de Norbertijnen van de Abdij van Berne. Nu is hij met zijn 39 jaar een van de jongste broeders die de Abdij kent. Een gesprek met een bevlogen gelovige die gelukkig is in zijn relatie met God. Natuurlijk staat de waaromvraag centraal. “Het is een keuze, zoals iedereen in zijn leven keuzes maakt.”
19 over 1996, erg zoekende en kwam er niet uit. Toen heb ik een gesprek met Piet Al (destijds prior in de abdij, nu de abt, AvdA) gehad. Hij heeft me aangeraden om eens wat rond te kijken in het wereldje. Ter oriëntatie ben ik toen een midweek naar de Abdij in Oosterhout gegaan, en ook nog daar de Postelse Abdij. Daarna ben ik een weekeinde te gast geweest hier in de Abdij van Berne en sloeg de vonk over. Alles viel op zijn plaats. Ik wist wat ik wilde: intreden.” Maar waarom? “Daar kan ik geen rationeel antwoord op geven. Maar het is geen momentopname, je staat niet ’s ochtends op, denkt ‘nu heb ik het gevonden’ om vervolgens met een gelukzalige glimlach richting Abdij te gaan. Het is een weloverwogen stap, maar natuurlijk ook een stap in het onbekende. Het religieuze leven leer je pas echt kennen door het te leven. Dan ben je nog geen 30 jaar oud, je studie Rechten heb je niet afgemaakt en je besluit in feite Norbertijn te gaan worden. Hoe werd er door je omgeving gereageerd? Lachend: “Mijn broer Edward zijn eerste reactie was ‘Oh mijn God, hoe vertel ik dat mijn vrienden dat mijn broer hier in de abdij komt?’. Mijn ouders waren er heel gelukkig mee. En de meeste vrienden waren niet echt verrast.” Maar je kiest definitief voor een heel ander leven. “Maar doet iedereen dat niet? Als je gaat trouwen, bind je je ook voor het leven aan iemand anders, dan zet je ook een grote stap. En je treedt niet meteen in. Het zijn stappen die je maakt, van postulant tot en met de Plechtige Professie. Dat duurt meerdere jaren. Je groeit naar iets toe. Twijfels? Nee die heb ik nooit gehad als je praat over weg willen. Wel heb ik mezelf regelmatig afgevraagd of ik op de juiste weg ben. En steeds was het antwoord bevestigend.” De Abdij van Berne telt 30 broeders, Norbertijnen, waarvan het merendeel inmiddels ouder is dat zeventig jaar. De meeste zijn priester. Drie maal per dag is er een gebed en men eet samen. Maarten werkt deeltijd in de boekhandel en is de laatste tijd druk geweest met zijn studie en stage lopen. Daarnaast is hij tweede voorzanger (‘Zingen is erg belangrijk voor mij’). Maarten is met zijn 39 jaar de op een-na-jongste broeder. Zoals de meeste kloosters en abdijen zitten de Norbertijnen te springen om jonge intreders. Sober en toegewijd leven voor God spreekt steeds minder jongeren aan, een al jarenlange niet te stuiten tendens. “De samenleving is veranderd. Geloof is niet meer zo vanzelfsprekend als het vroeger was. Daarbij is het individu steeds meer centraal komen te staan. De ontkerkelijking verontrust me in die zin dat er niets voor in de plaats komt. Maar een oplossing ligt niet voor de hand. Misschien moeten we moed putten uit het verleden, dan zie je ook dat mensen door de eeuwen heen steeds zijn teruggekeerd naar het geloof.” Maar zou het niet wat makkelijker zijn als het allemaal wat vrijer zou worden? “De definitieve binding is voor velen een probleem.” En de beperkingen. “Welke beperkingen? Je moet hier niet blijven, je wilt het. Het is een keuze die je maakt voor God en je medebroeders in de eerste plaats. Maar heb je nooit het gevoel dat je iets mist? “Jawel, bij een levenskeuze laat je altijd andere mogelijkheden achter je.Toen mijn broer vader werd raakte me dat. Op een mooie manier. Ik zag wat dat met hem deed. En ook wel met de gedachte in het achterhoofd dat dat mij nooit zal gebeuren, vader worden. Daar heb ik wel voor gekozen, maar dat is niet altijd gemakkelijk. Verliefd worden? “Ik mag verliefd worden. Menselijke gevoelens laat je niet achter je als je voor het geloof kiest. Maar er zijn natuurlijk momenten dat je je levenskeuze waar moet maken, dan heb je daar te staan, zonder dat je van tevoren overigens weet hoe dat afloopt. Het celibaat is een heikel punt voor velen. Ik kan me ook wel voorstellen dat het een te grote drempel voor jongeren is. Is het niet achterhaald dat de katholieke kerk het celibaat verplicht stelt aan iedereen die priester wil worden? “De kern van het priestertekort ligt niet bij het celibaat. Maar het is een feit dat het niet iedereen gegeven is het op de juiste manier in te vullen. Door het verplichte karakter wordt het celibaat nu nog te veel gezien als ‘dingen moeten laten’. Of ik het daarmee eens ben? Moeilijk, moeilijk. Het is geen makkelijke discussie van voor of tegen zijn.” Je hebt onlangs je opleiding voltooid.Wat nu? “Ik wil priester worden. De juiste opleiding daarvoor heb ik achter de rug, een zesjarige priester- en diakenopleiding in deeltijd. Die is door bisschop Ernst in het leven geroepen voor ‘oudere jongeren’ zoals ik. Abt Al moet nu gaan beslissen of ik priester mag en kan worden. Dat zal waarschijnlijk volgend jaar gaan gebeuren.” Heb je eigenlijk iets met Heeswijk-Dinther? “Jazeker. Ik ben lid van het IVN, daarnaast ben ik ook nog steeds lid van het CDA hoewel ik niet politiek actief ben. Verder ken ik natuurlijk redelijk wat mensen en mijn ouders en broer wonen hier. En ik woon schitterend, hier in de Abdij. Mijn hele verdere leven lang.” AvdA De samenleving is veranderd. Geloof is niet meer zo vanzelfsprekend als het vroeger was.
21 Wil en Mien zien striepkes Mien: Hee, Wil, kèk toch ’n bietje uit! Ziede gij dè truttwaar nie? Dè is spésjaal gemakt vur de voetgangers. ‘k Zou oe nog bekant van oew sokken gerejen hebben! Wil: O, sorry, Mien. Mar nou ge toch van oew fiets bent gestapt... Mien: Zeg mar gerust “bekant gevallen”! Wil: Ja, bekant gevallen vrouw, nim me nie kwalijk, mar ik ston ok zo ingespannen te kijken. Wilde efkes mee zuken? Mien: Zuken? Waarnaar? Wil: Naor strepen. Of zuukte da nie? Mien: Strepen? ’t Moet nie gekker worren! Strepen, striepkes? Ja, d’r lupt ’n striepke dur, hè’k wel ’s geheurd. Hee, Wil, gè staot d’rop! Ge staot op oew strepen! Wil: Neeje, dees kunnen ’t nie zèn. Die zwart-witte lijntjes ziede in heel ’t durp bij de drempels. En mar zat ok, want we hebben vort zoveul verkeersremmers, dègge nie snapt, datter nog iets rijen kan. Nee, dees striepkes bedoel ik nie. Mien: Mar wè dan? Wor hedde ze verloren, die strepen? Wil: Neeje, Mien, ik heb ze nie verloren, mar ik docht ze hier te veinen. ’t Hiet hier toch De Strepen? Nou, waor zèn ze dan? Mien: A’k oe nie beter kende, Wil... Wil: Ja, da begrijp ik wel, Mien, mar ik snap ’t nie. Kèk, de Heilaren, die noeme ze al zolang zo, da’s van ouds her. En de Nieuwlandsestraat, dieje naam is natuurlijk bedocht, toen ze hier wa neij land ha’n gevonden of gemakt. Mien: En d’n Donkere Dijk din vruger, toen ik nog vreej, zunne naam ok eer an. Waor wilde op af, Wil? Wil: Nou, die naomen van die neij straoten, die moeten worden bedocht, nie dan? Mien: Ja. Beukendreef, Kastanjedreef, Wilgendreef, daor het ‘r inne op de geminte héél zwoor over noagedocht. Wil: ’t Geerke, da kumt natuurlijk, omda diej straot ’n bietje geert, mee da speulplaotske. En ’t Geleer hè te maken mee wa ze doen op diej’n openbare school an ’t eind, natuurlijk. En as ze ’t hier nou ’t Gebaar han genoemd, mee die moeilijke ontsluiting van Heilaren-Noord, dan ha’k ’t nog kunnen volgen. Van baren, snapte, Mien, mee ontsluitingsweeën en zo... Mien: Van eiges. Jaja.Mar nou hiet ‘t De Strepen, en die bende gij nou oan ’t zuken. Ik zal oe rap uit den droom helpen, Wil, dieje naam is bedocht op ‘t gemintehuis. Ze wissen mar nie, wa ’t worren moes, ze ha’n al zoveul naomen opgeschreven en wer durgekratst... Kumt ‘r inne binnen en die zi: “Hedde nou onderhand ’unne naam vur die strepen?” Zo zal ’t wel gekommen zen. Wil: Hedde ze toch nog gevonden, Mien, die striepkes! Mar nou nog ’s wa... Mien: Ja? Wil: Nou hebben ze hier in de wijk ok ‘ne straot, en die hiet de Passie... Ge denkt d’r mar ’s over, Mien! Houdoe, enne... uitkijken, war! HL
Peter van Dijke (52) Andere jaren gaan we meestal naar het huis van mijn schoonouders in de Ardeche maar dit jaar gaan we met het hele gezin 3 weken naar Amerika. We vliegen naar New York waar we 3 nachten blijven, een beetje de sfeer proeven. Daarna maken we een rondreis door de staat Californië. De route staat al vast, we reizen daar rond in een auto en slapen in hotels. Freek van Gerwen (19) Ik ga met vrienden op vakantie. We gaan met z´n achten voor 15 dagen naar Marmaris inTurkije. Het is de tweede keer dat we naar Turkije gaan, de vorige keer is het ons goed bevallen. We hebben 4 tweepersoonsappartementen gehuurd en we willen vooral veel gaan stappen en naar het strand gaan. Cindy van Eerd (24) We gaan niet op vakantie dit jaar, het zit niet in de planning. Eigenlijk besluiten we bijna ieder jaar om niet op vakantie te gaan maar meestal gaan we toch weg. We nemen dan een last-minute reis en zijn zo al naar Kenia en Isla Margarita geweest. Als we dit jaar echt thuisblijven dan gaan we geen speciale dingen doen, lekker zwemmen in de tuin. Dorpspraat dorpspraat vanuit benzinestation Uit gegevens van de Heemkundekring blijkt dat volgens de statuten op 27 april 1915 onder de officiële naam ‘Het Zedelijk Lichaam: Vereeniging tot bevordering van de Pluimveelhouderij, Tamme Konijnenteelt en Eierenverzending’ de Dintherse vereniging werd opgericht. De op 11 januari 1918 door de Schijndelse notaris S.J. van Dieten opgemaakte akte werd getekend door J. Verhagen, J. van Zeeland, M. van Hooft en de Dintherse burgemeester, J.G. Jansen. Voor de totstandkoming werd bij de Heeswijkse Boerenleenbank fl. 4.400,- geleend. Het bestuur bestond onder meer uit voorzitter G.M. van der Pas en secretaris A.P. van der Biezen. Het doel van de eierbond was het bevorderen en behartigen van de belangen van de leden op het gebied van zowel de pluimvee- als tamme konijnenteelt. De vereniging maakte wel een duidelijk onderscheid tussen katholieken en protestanten: de eersten werden als lid van een katholieke standsorganisatie tot de werkende leden gerekend. De ‘geloovige Protestanten’ waren hospitantleden die in tegenstelling tot de katholieken geen stemrecht hadden in de vergaderingen. Diervriendelijkheid Maandelijks kwam er vanuit een overkoepelende organisatie een blad uit, ‘Nutpluimveeteelt’ genoemd waarin een grote rits richtlijnen. Het is de tijd dat de bio-industrie nog niet uitgevonden is en menig kip nog onbevangen en parmantig over het boerenerf kan scharrelen, slechts af en toe de pas versnellend voor een wat al te enthousiaste haan. In het blad van 15 april 1925 worden kuikens nog liefdevol ‘diertjes’ genoemd die veel beweging nodig hebben en regelmatig fris drinkwater. De roep om ziekten te voorkomen, klinkt dan echter al door. 22 Ook verleden tijd: de Dintherse eierbond In het rijtje van verdwenen bedrijven die de revue hebben gepasseerd, mag de eierbond niet ontbreken. Deze was ontstaan vanuit de door de Dintherse boerenbond opgerichte belangenbehartigingsorganisaties. Heeswijk dat geen eigen eiervereniging had, sloot zich hierbij in 1916 aan. Het pakhuis van de eierbond was gevestigd aan de Sint Servatiusstraat 43, op de hoek van de Balledonk, gelegen tegenover de voormalige Boerenbond. Maar wat was het doel van een eierbond en hoe ging deze te werk? Het pakhuis van de eierbond aan de St. Servatiusstraat. In 1965 door de gemeente aangekocht.
Monique van Rossum (41) Wij gaan dit jaar twee weken naar Italië. Ik wilde daar al lang naartoe maar de rest nog niet, nu dus wel. We hebben een huisje gehuurd op een camping aan het Gardameer. We gaan met z´n vieren: mijn man, onze dochter, haar vriendin en ik. Ik denk dat het voor mij veel uitrusten wordt want ik ben door mijn rug gegaan maar Venetië wil ik toch wel graag zien. Ad Ketelaars (58) Ik ga 3 weken naar Brazilië. Daar ga ik volgens eigen planning een rondreis maken. Een kennis (Henk van den Broek) van me woont daar en hij regelt het mee en reist ook mee. Tien jaar terug ben ik ook in Brazilië geweest, deze keer wil ik naar het Noorden, richting Mato Grosso. Tijdens de rondreis maken we gebruik van een huurauto en slapen in hotels. Arno Jacobs (27) Ik ga naar America, met een c, in de provincie Limburg.We gaan met z´n drieën, mijn zoon is 11 maanden, naar Center Parcs. Daar hebben we voor een week een bungalow gehuurd bij Center Parcs. We hebben dat al eerder gedaan en dat was goed bevallen. We gaan daar vooral veel uitrusten. AJ van der Heijden: op vakantie, hoe en waar? 23 De gezamenlijke pluimveehouders konden hun eieren kwijt bij de Coöperatieve Roermondsche Eiermijn. De Dintherse vereniging blijkt meteen de eerste week van de oprichting al 5.150 eieren te hebben geleverd waarvoor een prijs van 5 cent per stuk werd ontvangen. In 1925 toen er in een bepaalde week in Roermond meer dan drie miljoen eieren werden aangeboden, werd de vlag uitgehangen en de kooplieden getrakteerd. Te oud In het begin werden de eieren nog door de boeren zelf naar de bond gebracht waar ze gewogen en geschouwd werden. Dit laatste om te kijken of ze geen bloed bevatten of te oud waren. In dat geval werden ze vernietigd. Wat werknemers betreft is er weinig bekend over de eerste jaren. In de jaren vijftig werd MartienVerhagen uit de Torenstraat zaakvoerder. Deze werd in later jaren opgevolgd door Tinus Verhagen uit de Lange Kruisdelstraat. Aanvankelijk secretaris en later zaakvoerder, werd hij hierbij geassisteerd door Piet van Houtum van de Gouverneursweg. Deze was de opvolger van Harrie van den Berg. Zowel Piet als Harrie werkten drie dagen voor de eierbond, daarnaast waren ze secretaris van de fok- en controlevereniging. Naderhand werd een ander beleid gevoerd en werd via inschrijving aan de twee laagstbiedenden, Jan van den Hurk uit de Abdijstraat en Jos van de Wijgert uit Rukven het werk gegund om de eieren eenmaal per week bij de boeren op te halen en bij de bond af te leveren. Ieder kreeg een eigen wijk. Het transport geschiedde per paard en wagen. Bij Van den Hurk waren het echter voornamelijk zijn zoons Frans en Adri die het werk verrichtten. Bij Van de Wijgert idem dito, hier was het zoon Albert die de meeste productie leverde.Melkboer Jan Habraken haalde de rest van de eieren op de Laverdonk. Er waren boeren bij die wel 12 kisten van 500 eieren per keer meegaven. Iedere klant had een eigen kist en een eigen nummer. De eieren werden per kilo verrekend. Tinus Verhagen Harrie van den Berg en Adri van den Hurk herinneren zich nog met veel plezier dat Tinus Verhagen, humorvol en met veel kennis van zaken, regelmatig tussen de middag een flink aantal gekwetste eieren in de pan sloeg met af en toe een stuk vlees van de noodslachting van het naastgelegen slachthuis. Ook was het lachen geblazen met de via de eierkisten verlopende correspondentie. Zowel Van den Hurk als Verhagen legden briefjes in de eierkisten. Van Den Hurk had op deze manier regelmatig succes met het strikken van een correspondentievriendin. Verhagen correspondeerde op deze manier met boer Janus Wijgergangs die vaak in komische dichtvorm terugschreef. Tot rond 1964/1965 bleef Verhagen als laatste aan het roer van de eierbond. De klad kwam erin toen de eieren rechtstreeks door de Roermondse Eiermijn werden opgehaald. Het pakhuis werd jaren daarna afgebroken. RM Het transport van de eieren. Links Jo Konings, rechts Adri van den Hurk
Ron van Uden, Het Geleer 6, 18 jaar School, studierichting (profiel)? Gymnasium Bernrode, profiel Natuur en Gezondheid met Economie I, II en Latijn. Het was een erg gezellige tijd. Dit komt mede, omdat het een kleine school is, waar je snel een hoop mensen kent. Met een aantal zal ik zeker goed contact houden. Wat ga je studeren? Ik ga Econometrie en Operationele Research studeren aan de Universiteit van Tilburg, omdat ik vooral Economie, maar ook Wiskunde erg leuke vakken vind en ik zie me in de toekomst als Econometrist/Manager aan het werk gaan. Blijf je thuis of ga je op kamers? Op advies van de mentor/coördinator van de sector Econometrie blijf ik het eerste half jaar tot jaar nog thuis wonen. Daarna zie ik wel. Hij adviseerde dit in verband met het grote aantal afvallers in het eerste jaar van de studie. Motto of spreuk Tel je zegeningen en blijf altijd jezelf ! Geslaagde scholieren over school, studie en de keuze tussen thuis wonen of op kamers Op naar een nieuw hoofdstuk in het leven Mei en juni zijn traditiegetrouw de maanden van de examens, en dus van de geslaagden. Wij vroegen een aantal jongeren uit HaDee hoe hun middelbare schooltijd geweest is en wat ze gaan doen. Ze zijn allemaal trots dat het gelukt is en dat ze ‘eindelijk kunnen gaan doen waar ze zin in hebben’. Het merendeel blijft echt nog minstens een jaar bij moeders wonen. Geslaagden en familie uit Heeswijk en Dinther: proficiat! Linda Verheijden, Kilsdonkseweg Dinther, 18 jaar School, studierichting (profiel)? Ik zit in de 6e klas en heb net eindexamen (economie & maatschappij) gedaan op Gymnasium Bernrode in Heeswijk. Ik heb daar een gezellige tijd gehad, nu hoop ik dat ik geslaagd ben en aan iets nieuws kan beginnen. Wat ga je studeren? Volgend jaar wil ik Rechten gaan studeren aan de universiteit van Utrecht, omdat dat me wel interessant en afwisselend lijkt doordat je steeds nieuwe juridische problemen tot een oplossing moet brengen. Blijf je thuis of ga je op kamers? Als ik teveel tijd kwijt ben met op en neer reizen elke dag, ga ik het tweede jaar op kamers. Motto/ spreuk? Als je iets écht graag wilt, lukt het je wel... Bo Swelheim, Kastanjedreef 7, 16 jaar School, studierichting (profiel)? Ik zit op het Fioretti college in Veghel. Ik doe nu vmbo, in de richting economie. Ik vond het daar niet erg leuk. Er is niks goed geregeld en de leraren komen er niet eens tussen als er gevochten wordt. Wat ga je studeren? Ik ga naar Eindhoven, naar de Rooi Pannen, om daar de opleiding horecaondernemer/manager te volgen. Ik wil later een eigen restaurantje of iets in die richting. Blijf je thuis of ga je op kamers? Ik blijf gewoon thuis wonen. Ik zou wel op kamers willen, maar ons mam vindt me nog te jong. Motto of spreuk? Blijf feesten zoveel je kunt. Rémon Dijkhoff, Heeswijkseweg 7, 17 jaar. School, studierichting (profiel)? Ik heb op het Zwijsen college in Veghel mijn middelbare school periode afgerond in 5 jaar. Ik volgde daar de Havo met het profiel Economie en Maatschappij. Ik heb op het Zwijsen een erg leuke tijd gehad, iedereen is vriendelijk en nooit zijn er problemen geweest. Ik heb daar dan ook met plezier gezeten, mede daardoor heb ik er leuke momenten en vele vrienden aan over gehouden. Wat ga je studeren? Ik ga in Den Bosch op het Avans de studie Management, Economie en Recht volgen. Deze studie zie ik zelf als een opstapje naar het bedrijfsleven waar alles hangt om het managen en het in goede banen laten lopen van een bedrijf. Als ik klaar ben met mijn opleiding, weet ik misschien wel wat ik precies wil maar nu weet ik dat nog niet helemaal. Daarom begin ik ook aan deze opleiding zodat ik na 4 jaar een brede kennis heb en een goede basis voor het bedrijfsleven. Blijf je thuis of ga je op kamers? Ik ga niet op kamers omdat Den Bosch lekker dichtbij is zodat ik met de bus kan gaan en ik heb het thuis nog veelte goed; dus op kamers gaan vind ik overbodig. Joey van Beekveld, Kastanjedreef 8, 16 jaar School, studierichting (profiel)? Fiorettie college, Zorg en Welzijn De pauzes waren heel erg gezellig, maar de school op zich vond ik niet alles. Dingen regelen kunnen ze daar niet zo heel goed, haha.Maar ik heb me diploma nou (hoop ik) dus ik ben tevreden dat ze me alles hebben kunnen leren daar. Wat ga je studeren? Ik ga studeren voor Dierenverzorger op de school Helicon in Boxtel. Ik heb heel me leven al iets willen gaan doen met dieren, nu krijg ik dus de kans. Als ik klaar ben met deze opleiding, wil ik graag gaan werken in een dierenpension, dierenasiel of een trimsalon. Blijf je thuis of ga je op kamers? Ik blijf gewoon lekker thuis wonen, ik ben nu nog te jong om op kamers te gaan, en me ouders zorgen goed voor me! Motto of spreuk? Nou ehm? Zorg dat je slaagt ofzo :P Koen Hezemans, Hoofdstraat 82A, 16 jaar School, studierichting (profiel)? Zwijsen College Veghel, HAVO, natuur & gezondheid In 4 jaar tijd heb ik enorm veel leuks meegemaakt en met heel veel gezelligheid bij elkaar maakt het toch wel een van de mooiste tijden in je leven Wat ga je studeren? Ik ga bouwkunde studeren in Tilburg omdat ik altijd al iets heb met mooi ontworpen gebouwen en daarom lijkt het mij wel leuk om later als architect door het leven te gaan. Blijf je thuis of ga je op kamers? Ik blijf nog 1 jaartje thuis omdat ik nog te jong ben om op kamers te gaan dus ik ga volgend jaar pas op kamers Motto of spreuk? Zoveel mogelijk lol maken straks en dan komt het allemaal goed !!!!! 25
www.hadeejer.nlRkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=