d'n Hadeejer mei 2011

Leven tussen de koeien Jaargang 8 Nummer 5 mei 2011 En óók: Tuinders voor KiKa - VV Heeswijk kampioen - Column Toon - Passie voor sport - En nog veel meer

• Aannemer van grond-, sloop-, maai- en waterwerken • Puinrecycling • Containerverhuur • Zand, grind en puingranulaat Internet www.dijkhoff.nl Heeswijkseweg 7 & Lariestraat 25 - Heeswijk - Tel. 0413-291391 - Fax 0413-291075

Inhoudsopgave 3 Voorwoord Blauw 5 Vijftig jaar jong Jong Nederland viert feestje 7 Column Henk Habraken Geen hekel aan Heesch 9 Memories Event Uit je dak in de hakkuh-bunker 11 Tuinders for KiKa Rennen voor het goede doel 13 Mien plant haar eigen boom En Toon over z’n volle zulder 15 Koeienmeisje Noortje Passie voor het zwartbont ras 17 Ingezonden Een lintje voor André 18 Campeone! VV Heeswijk viert feest 21 Het servicepunt blijft ….of toch niet? 22 Fazanterie in Japanse sferen En de Dorpspraat 25 HaDeejers over de grens Peer in Albanië 27 Passie voor Sport Trudy over reining 28 HaDee @ School Met nuttige anti-verveeltips 31 Zakelijk Bekeken Bloofoon verhuist 33 Een Brug Terug Vijftig jaar geleden in het nieuws 34 Agenda Rocken in de bossen En ook: HaDeejers over de grens Voorwoord Blauw Wij als redactie van D’n HaDeejer hebben geen enkele voorkeur voor welke (sport)vereniging dan ook in het dorp. Hockey of korfbal, tennis of zaalvoetbal, Avesteyn of VV Heeswijk; ze zijn ons allemaal even lief. Het is dan ook puur toeval dat deze HaDeejer een beetje ‘blauw’ gekleurd is. Het blauw van voetbalvereniging Heeswijk. Het eerste team promoveerde voor het eerst in haar bestaan naar de tweede klasse, dat vonden we wel een fotoreportage waard. Dan dringt de vraag zich op of datzelfde team wel mee kan komen op dat hoge niveau. Tja, dat is dan weer een leuk onderwerp voor de Dorpspraat. Het toeval wil dat deze keer het Heeswijkse Mozaïek aan de beurt is in HaDee@school en laten die nu ook een voetbalkampioensploeg in hun midden hebben. Als klap op de vuurpijl kreeg André Langenhuijsen een koninklijke onderscheiding. Dat mocht toch ook niet onvermeld blijven. Zo kan het dus gebeuren dat het VV Heeswijk-gehalte erg hoog is. Maar het is de jubilaris (de club vierde deze maand ook het 60-jarig bestaan) van harte gegund. Maar er is meer: ook Jong Nederland viert feest. Bij het 50-jarig bestaan staan we stil bij een halve eeuw Jong Nederland in HaDee. Met mensen van toen en nu. Onze nieuwe medewerkster Marijke van Oorschot stelt zich voor en maakt haar debuut met een verhaal over Noortje Krol, die van de foto van de voorpagina. Ook aandacht voor serieuze zaken zoals de vriendenploeg die gaat lopen voor Kika en de rubriek HaDeejers over de Grens over de schrijnende situatie in een streek in Albanië. Vanaf deze plek willen we VV Heeswijk tot slot feliciteren met het jubileum en het kampioenschap van het vaandelteam. En laten we met het eerste van Avesteyn gewoon afspreken dat we daar volgend jaar een mooie kampioensreportage gaan maken. Deal? De redactie D’n HaDeejer, maandblad voor inwoners van Heeswijk en Dinther Redactie: Annemieke van der Aa René Kuijs Tonny van Liempt Jacques van der Meijden Harry Mikkers Ad van Schijndel Medewerkers aan dit nummer: Margriet Cobben Robert Deckers Henk Habraken Marko Konings Toon Konings Matthijs van Lierop Cathelijn van der Meijden Jeroen de Mol Marijke van Oorschot Rene van der Pas Bart van Schijndel Noortje van Schijndel Jan Schuurmans Wim Smits Lobke Verhagen Michel van de Wetering Vormgeving: Antje van Deursen Corina Gloudemans Carlijn van der Steijn Monique van de Ven Henny Wijgergangs Fotografie: Astrid van den Broek Trudy van de Wetering Jacques Worms Piet van Zutphen Kopij/informatie: Uiterste inzenddatum: 1e van de maand E-mail: redactie@hadeejer.eu Kastanjedreef 3, 5473 SE Dinther Advertenties: Uiterste inzenddatum: 15e van de maand E-mail: advertentie@hadeejer.eu Bel Jacques van der Meijden: 06-11472441 Vragen over bezorging: Bel Toon Konings 06-53584742 bezorging@hadeejer.eu Jaarabonnement niet-inwoners: € 36,00 incl. verzendkosten Druk: Drukkerij Berne, Heeswijk Oplage: 3300 stuks D’n HaDeejer is een uitgave van Stichting Dorpsnieuws. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Colofon Foto voorpagina: René Kuijs 3 | mei 2011

Advertorial

In 1960 had de K.A.J. een afdeling voor jongens tussen de tien en vijftien jaar. Twee leiders daarvan waren Harry en Piet. Maar de K.A.J. zat op de rand van de afgrond. Piet: “Een grote schuldenpost was ontstaan door het afblazen van een grote wandeltocht. Mensen waren bang voor poliobesmetting en lieten het massaal afweten.” De twee kameraden zochten naar een mogelijkheid voor een nieuwe jeugdbeweging. Op weg naar hun werk in Den Bosch, per fiets, kwamen zij in aanraking met jongeren uit Middelrode, die een Jong Nederland afdeling hadden. Samen woonden zij een bijeenkomst in Middelrode bij en de methodiek van Jong Nederland sprak hun erg aan. Meer dan bijvoorbeeld van de Verkenners. Harry: “De Verkenners (of scouting) werd toch meer als elitair beschouwd. De insteek van Jong Nederland was breder en toegankelijker. Meer diversiteit.” Rumoer De eerste bijeenkomst van circa vijftien jongeren wordt gehanteerd als oprichtingsdatum. Hun onderkomen in het gebouw van de toenmalige eierbond (grofweg op de hoek van de Balledonk/Sint Servatiusstraat) moesten ze echter na de eerste bijeenkomst al verlaten. Harry: “We zaten boven het kantoor van Tinus Verhagen. Die maakte al meteen commentaar omdat we te rumoerig zouden zijn.” Ze verhuisden naar de gymzaal van de jongensschool aan de Schoolstraat. De jeugdbeweging bestaat ruim een maand als Jacques van der Meijden zich bij de staf voegt. Hij zal later ruim 31 jaar als voorzitter fungeren. In november 1961 mocht de beweging gebruik maken van het onderkomen van de verkenners: ‘De Keet’. Discipline De methodiek van Jong Nederland berustte op drie pijlers. Sport, spel en creativiteit. Harry: “Toen was het heel gedisciplineerd. Dat was heel gewoon in die tijd. Alle bijeenkomsten werden plechtig geopend en gesloten en er werd gesalueerd. Ook moesten we ‘De Wet’ van Jong Nederland kennen.” Piet: “We droegen ook uniformen met koorden die je kon verdienen. Er was een rood (eerste klas), een rood wit(tweede klas) en een rood wit blauw(derde klas) en er waren diverse insignes.” Er werd destijds gewerkt met kaarten. Vervolg op pagina 7. Tekst: Toon Konings Foto’s: Jacques Worms, archief Stichting Jong Nederland HDL viert 50-jarig bestaan Een brug slaan tussen generaties Het is tien maart 1961 als de eerste groepsbijeenkomst plaatsvindt van Jong Nederland Dinther onder de noemer Sint Paulusgroep Dinther. Een jeugdbeweging, ontstaan uit de K.A.J. (Katholieke Arbeiders Jeugd) en het Jongensgilde, opgericht door Harry Mikkers (68) en Piet van Zutphen (70). Met hen blikken we terug en de huidige en de aankomende voorzitter, respectievelijk Hans van Hemmen (32) en Teun Pepers (24) vertellen over de jubilerende Stichting Jong Nederland HDL, zoals het tegenwoordig heet. Het jubileum wordt onder meer gevierd met een feestelijke reünie op 25 juni. Achterste rij van links naar rechts: Wim van Lamoen, Harrie van Zutphen, Harry Mikkers, Karl-Heinz van der Steijn, Nout van der Steijn, Jacques van der Meijden, Mari van der Sangen, Ad van Lamoen. Voorste rij van links naar rechts: Mari Dortmans, Riny Klerks, Mari Gevers, Martien van der Steijn, Henk Riesthuis, Tony Jacobs “We maakten teveel kabaal volgens Tinus Verhagen” 5 | mei 2011

 Bemiddeling bij aan- en verkoop van onroerend goed  Bemiddeling bij huur en verhuur van onroerend goed  Taxaties Hoofdstraat 42 5473 AR Heeswijk-Dinther Tel 0413 - 291523 E-mail: info@ketelaarsvanzutphen.nl www.ketelaarsvanzutphen.nl W. van Dijk Automobielbedrijf IN- EN VERKOOP EN REPARATIE Hommelsedijk 14 5473 RG HEESWIJK-DINTHER Telefoon (0413) 29 18 87

Cato Maior Eind mei: Alle vogels worden nu verondersteld hun ei gelegd te hebben en ook de koekoek zal zijn ei wel weer ergens kwijt hebben gekund. Zelfs ook voor mensen is het belangrijk dat ze regelmatig hun ei kwijt kunnen. Hoewel er nu negen (van elke kern één) fotodoeken van Bernheze en Maasdonk verspreid hangen in deze gemeenten, wil ik het deze keer niet over deze vrijage hebben, zelfs niet nu Gerard Daandels zich daarmee bemoeit. “Heb jij een hekel aan Heesch?” vroegen sommigen mij naar aanleiding van mijn vorige column, waarin ik weer eens stelde dat Heesch bij Oss hoort. Nee, nogmaals, ik heb geen hekel aan Heesch, net zo min als bijvoorbeeld aan Budel, maar met beiden heb ik helemaal niks. Een Bernhezer gevoel met Heesch erbij is dus aan mij niet besteed. Daarom blijf ik zeggen dat Heesch bij Oss moet. Daarbij denk ik aan de Romeinse senator Cato Maior (de Oudere) die na de Tweede Punische Oorlog elke senaatsrede, waarover die ook mocht gaan, eindigde met: “Ceterum censeo Carthaginem delendam esse” (overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden), wat uiteindelijk ook gebeurde. Dus ja, dacht ik bij mezelf, als ik mijn column ieder keer eindig met de woorden: “Overigens ben ik van mening dat Heesch bij Oss moet”, zal dat misschien, op den duur wel ooit gebeuren. Tenslotte wil ik V.V. Heeswijk van harte feliciteren met het 60 jarig bestaan, en natuurlijk het kampioenschap. Per slot van rekening is die club toch de nakomeling, de afstammeling, de nazaat, het kind dus van Avesteyn. Henk Habraken column Henk Vervolg van pagina 5. Daar stonden opdrachten op waaraan je moest voldoen om ergens voor in aanmerking te komen. Voor een nieuw lid was er bijvoorbeeld de installatiekaart en voor de koorden waren er prestatiekaarten. De beweging was opgedeeld in vendels. Groepjes van negen personen die namen droegen als De Panters, De Tijgers of De Spoetniks. Elk vendel had een vendelleider. Harry zegt: “De vendels gingen dan opdrachten uitvoeren. Er was een onderlinge competitie met sporten en spelen.” Piet vult aan: “Het beste vendel kon dan weer doorgaan naar de districtswedstrijden of zelfs landelijk.” Actief “Er is wel het een en ander veranderd,” vertelt Hans van Hemmen. “De uniformen zijn allang verdwenen en het is niet meer zo strikt. Daar hoeven we nu niet meer mee aan te komen”, lacht hij. “Tegenwoordig zijn er ook meisjes bij,” vult Teun Pepers aan, “en de vendels zijn vervangen door leeftijdsgroepen als Minioren, Rakkers en Zwaluwen.” De pijlers van toen zijn wel gebleven, maar meer geformuleerd als spel, creativiteit en buitenleven. “Kinderen van 4 tot 17 jaar geven we een vrijetijdsbesteding. Kinderen leren door de activiteiten, maar ook van elkaar.” In en om hun clubgebouw aan de Veldstraat doen ze aan balspelen, houden playbackshows en toernooien. Er kan bijgeklets worden en er is een knutselruimte. Daarnaast de nodige weekeindjes en een kampweek. Van alles wat dus. Hans: “Met de kinderen, de oudere leiding én de ouders vormen we een brug tussen generaties.” Reünie In 2004 verhuisde Jong Nederland naar de Veldstraat met Hans van Hemmen als voorzitter. Nu geeft hij de voorzittershamer door aan Teun Pepers: “We hebben diverse feestelijkheden. Alles wat we dit jaar doen, krijgt een feestelijk tintje en we pakken bijvoorbeeld flink uit bij de Veldslag op 10 september.” En de spreekwoordelijke overdracht van de voorzittershamer vindt plaats tijdens de reünie. Hans zegt: “Op tijd de vlag doorgeven vind ik belangrijk om de groep fris te houden”. OPROEP Teun: “bij deze een oproep aan iedereen die ooit, op welke manier dan ook, betrokken is geweest bij Jong Nederland. Op 25 juni vanaf 19.00 uur ben je van h arte welkom in ons clubgebouw aan de Veldstraat nummer 4. ” Harry Mikkers, Teun Pepers, Hans van Hemmen en Piet van Zutphen gebogen over het verleden. “Tegenwoordig is het niet meer zo strikt” 7 | mei 2011

Bas van Uden (19), Sjors Heesakkers (18) en Wouter van Dijke (19) zijn al maanden bezig met de organisatie van hét evenement van het jaar. Op 1 juli verandert de Aa-kantstraat in één groot feestterrein. Bas studeert dit jaar af als onderwijsassistent aan ROC De Leijgraaf in Veghel. Hij heeft zich al ingeschreven voor de PABO om verder te studeren tot leraar basisonderwijs. Sjors en Wouter hebben hun opleiding wat meer in de richting van het organiseren van evenementen. Sjors studeert commerciële economie met als richting ‘Leisure and experience marketing’ aan de Fontys in Eindhoven. Over anderhalf jaar hoopt hij klaar te zijn. Wouter studeert momenteel af voor zijn studie Marketing, communicatie en evenementen aan het Koning Willem I college in ‘s-Hertogenbosch. Hij werkt sinds anderhalf jaar bij Viking Entertainment. Happy birthday In 2010 begon Memories als verjaardagsfeest. De naam is afgeleid van de gelijknamige hit van David Guetta. Ook Danny Aarts zat toen nog in de organisatie. Sjors: “Danny en ik wilden een feestje geven voor een man of vijftig. We kwamen op steeds meer genodigden uit en Bas en Wouter sloten aan.” Wouter: “Ik wilde wel meedoen, maar dan moesten we het grootser aanpakken. Meer DJ’s en meer bezoekers.” Uiteindelijk wisten zo’n vijfhonderd feestgangers uit de hele regio de weilanden aan de Gouverneursweg te vinden. Wouter: “Het was een gevarieerd publiek, voornamelijk 18+. Van tevoren hadden we al vierhonderd kaarten verkocht en de dag van het feest nog eens honderd.” Bas: “Het was ook gruwelijk mooi weer. Dat werkte in ons voordeel. Op het eind van de avond, waren er nog tien kratten bier over. We hadden net genoeg. Dat gaan we dit jaar anders doen.” De Toren zorgt dit jaar voor het hele horecagedeelte en voorziet alle bezoekers desgewenst van een ijskoud drankje. Editie 2011 Wouter: “Dit jaar hebben we vijf podia, met elk hun eigen sound. In ‘House of memories’ hoor je club, electro en house. ‘Hard fabrique’ is er voor hardstyle-, early rave- en happy hardcoreliefhebbers. Van minimal tot techno en van Dubstep tot schranz hoor je in ‘Techno town’ en ook is er een ‘Hakkuh-bunker’. Liefhebbers van de eighties en nineties kunnen hun hart ophalen in de ‘Retro village’. Sjors: “We hebben voornamelijk open air podia, maar ook twee megagrote tenten. We hopen dit jaar ook een wat ouder publiek te trekken, daar hebben we dan ook een grote tent voor staan met disco, ’80 en ’90 muziek.” Wouter: “Dit jaar is het een echt festival met meer dan veertig DJ’s, waaronder hele bekenden als DJ Paul Elstak. We gaan de komende weken ons evenement flink promoten; flyeren, stickers uitdelen en natuurlijk de inzet van social media als Hyves, Partyflock, Twitter en Facebook. We hopen op zeker duizend bezoekers” Toekomstplannen Wouter: “Het evenement is voor ons geslaagd als de bezoekers volgend jaar terugkomen. We hebben een erg scherpe prijs-kwaliteit verhouding. We bouwen aan een goed concept.” Sjors: “We hebben zeker de ambitie om door te groeien en een groot, jaarlijks terugkerend evenement te worden. Misschien houden we ook nog wel een keer een wintereditie, indoor. Eerst de zomereditie maar eens afwachten. We hebben er alle vertrouwen in!” Memories Event: van verjaardagsfeest tot dance-evenement Tekst: Noortje van Schijndel Foto’s: Astrid van den Broek E x p e r i e n c e your own ‘Het evenement is voor ons geslaagd als de bezoekers volgend jaar terugkomen’ Welke DJ’s draaien? Hoe kom ik aan ka artjes en wat kosten deze? Waar moet ik zijn op 1 jul i? Meer weten over Memories Event 2011 : kijk op www.memories-events.nl Van links naar rechts: Bas van Uden, Sjors Heesakkers, Wouter van Dijke 9 | mei 2011

Tekst: ?????? Foto’s: ?????? Ted Ted werd geboren in mei 2005. Maar al na drie weken werd hij ziek en moest met spoed opgenomen worden in het ziekenhuis in Veghel. Van daaruit werd hij doorgestuurd naar het Wilhelmina kinderziekenhuis in Utrecht. Daar werd de diagnose SCID gesteld. Een immuunsysteemstoornis die er voor zorgt dat het lichaam geen afweer heeft tegen infectieziektes. Alleen een stamceltransplantatie gaf een kans op overleving. De transplantatie lukte maar Ted ging een paar keer door het oog van de naald en heeft meer dan een jaar in Utrecht in het ziekenhuis gelegen. Zijn vechtlust hielp hem er doorheen. Jaren van langzaam herstel volgden, en hoewel hij nog wel een flinke achterstand had op zijn leeftijdsgenoten ging het relatief goed met hem. In het begin van dit jaar kreeg Ted af en toe last van bloedneuzen. Het leek niet erg bijzonder tot eind februari opeens een enorme zwelling ontstond tussen zijn neus en zijn oog. Opnieuw moest hij met spoed opgenomen worden in het ziekenhuis van Utrecht. Een operatie volgde waarbij bloedstolsels werden verwijderd. De kweek hiervan bleek kwaadaardig te zijn en Ted werd direct doorgestuurd naar het AMC in Amsterdam. Daar is men gespecialiseerd in de behandeling van tumoren in het hoofd. Uit verder onderzoek bleek het een paar weken later te gaan om Ewing Sarcoom, een vorm van botkanker die vooral bij kinderen voorkomt. Er werd direct een behandelingstraject gestart. Eerst zes chemokuren, dan een operatie om het aangetaste bot te verwijderen en vervolgens nog acht chemokuren. Al met al een traject van een jaar, waarbij de behandelingen steeds in Amsterdam zijn en het altijd maar de vraag is of de behandeling voldoende aanslaat. Inmiddels heeft Ted de eerste drie kuren achter de rug, hij is na ieder chemokuur erg verzwakt en verblijft daardoor regelmatig in Veghel of Amsterdam in het ziekenhuis. Een zware tijd opnieuw ook voor zijn ouders en oudere broertje. Altijd is één van ouders bij Ted in het ziekenhuis. Soms verblijven ze ook samen in het Ronald Macdonald huis in Amsterdam. Eindelijk positief nieuws, een MRI-scan liet zien dat de tumor gekrompen is en de behandeling lijkt dus aan te slaan. Maar er is nog een lange weg te gaan. Rob van Schie kwam met het idee: “We hoorden het slechte nieuws over zieke Ted vlak voor carnaval. De hele vriendengroep was er van ontdaan. Iedereen wilde iets doen, maar je kunt zo weinig. Toen dacht ik aan de KiKaRun, een sponsorloop voor KiKa. Door mee te rennen en geld in te zamelen willen we de ouders van Ted een hart onder de riem steken. Laten zien dat we wat voor hen over hebben.” Marc van der Heijden vult aan: “Nu hebben al 24 volwassenen en 21 kinderen uit onze vriendengroep zich aangemeld om mee te rennen. En dat terwijl er maar enkelen zijn die al regelmatig hardliepen. Maar iedereen is nu aan het lopen geslagen, niet zozeer voor zichzelf, maar vooral voor Ted, zijn ouders en broer.” Sponsoring Rob: “We hebben ons met verschillende teams ingeschreven. De naam van de teams is T4T: Tuinders for Ted. De volwassenen lopen vijf (T4T/5) of tien kilometer (T4T/10), de kinderen één kilometer (T4T/1). Het is geen hardloopwedstrijd, het gaat er om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Mooi ook om te zien dat er zo veel kinderen mee doen, ze kennen Ted ook allemaal en weten dus waarvoor ze lopen.” Je kunt de deelnemers rechtstreeks sponsoren, of via de website www.runforkika.nl (doorklikken naar de run op 26 juni in Rotterdam en bij het kopje ‘sponsor nu’ een T4T team opzoeken). Bel voor info of sponsoring naar Rob (06-53641322) of Marc (06- 10942248) Vriendengroep doet mee aan KiKaRun om geld in te zamelen Tuinders rennen voor Ted Wanneer een zoontje uit je vriendengroep plots getroffen wordt door kanker, kun je zelf weinig doen. Vriendengroep De Tuinders wil de ouders van Ted toch een hart onder de riem steken en doet dat door op 26 juni in Rotterdam mee te rennen met de KiKaRun. Daarmee willen ze geld inzamelen voor de Stichting KiKa (kinderen kankervrij). KiKa zamelt geld in voor onderzoek voor een betere behandeling en genezing van kinderkanker. Tekst: Marko Konings Foto’s: aangeleverd 11 | mei 2011

Heeswijk-Dinther Kerkstraat 1 5473 GM Heeswijk-Dinther Tel. 0413-29 31 92 Fax 0413-29 35 20 Geffen Dorpstraat 43 5386 AL Geffen Tel. 073-532 55 22 Fax 073-532 55 44 F.T.W.M.M. Hanegraaf Accountantadministratieconsulent info@soestacc.com H. Stokstraat 4 Heeswijk-Dinther T(Fitness) 0413-22 84 21 T(Fysio) 0413-22 85 09 E info@mtc-bernheze.nl I www.mtc-bernheze.nl Blijf in beweging • Fitness • Bedrijfsfitness • Arbeidsreïntegratie • Preventie • Sportrevalidatie •

Au Vis is gezond zegge ze. Mar ès ik ojt heur wè ze ollemol in zeej dumpe, dan twijfel ik doaròn. Mar ik weet ôk nie wor ze dieje rommel anders moet bewoare. Ik heb op menne zulder ôk venalterante rommel. Soms dan denk ik van “wè moeker toch ollemol mé”. Mar ’t gi me dan te wijt ùm ’t mar in de zeej te dumpe. Sommige mense zen goewd in ’t oprùime, mar ik ben toch meer van ’t bewoare. Dur ’hil m’n huis versprèijd vènde unnen hóóp zooj die nog wel is ojt van pas zo’n kunne komme. Penne bevurblild. Ik moet honderde van die dinger hebbe. Soms zie ik die dinger opins overal ligge. Dan vattik ze ollemol bè mekare en stop ze netjes in ’n dèuske, bèkske, kisje, kèsje of loajke. Mar mistal moetik dan munèige nòdderhand kepot zuke en vroag ik munèige af wor ik al die kleredinger heb geloate. Op munne zulder li venalterand prulgrèi. In al die benanedoze vènde de gekste dinger. Sommige dinger bewoar ik bekant m’n hille léve al. Tja wittenie “Sunt ùm weg te gôjje.” Bekant nojt, mar toch heel soms dan hebbik iets noddig van dè bewoarspul. Eén vur één gòn dan alle doze ope en -ge zòt ’t verekke- in de allerlèste doos zit ’t dan eindeluk. Altet kom ik dan steeds dezelfde dinger tege. Dinger wor ik niks òn heb, mar ik denk dan toch van “och loat mar ligge, ’t it gin brood.” En hogùt ins in de tien joor goj ik wè dinger eweg, umdè munne zulder dan te vol is. Zô hebbik altet nog unne skoenlippel bewoard. Gin ideej wor dettie ojt vendòn gekomme is en ik hebbem nog nojt gebrùikt. Mar d’r zit unnen lange beweegbare steel òn. Mooi bewerkt leer derùm, en ’n besnéje houte handvat. En ’t lippelke mooi blinkend. Teminste, ès ik ’t unne keer wè oppoets. Pas hak unne keer wè laast van munne rug. Vùral bè ’t ontrekke van m’n skoewn. Umdè ik langer ben dan gemiddeld moet ik bè ’t skoewn òntrekke dus ôk wijer krom. Toen docht ik òn m’n skoenlippelke. Eindeluk kwaam ’t van pas. Mar “tju toch”, docht ik meej deraachteròn. Dè zulde aalt zien. Ik ha ’t velèje week meejgegéve òn die mense van de rommelmert. ’n Olling doos vol mè greij dè ik al zo lang ha stòn. Ik ha nog getwijfeld bè ’t skoenlippelke, mar ik docht “ik bewoor dè ding al twintig joor. Och ik zal ’t toch wel nie mer noddig hebbe.” ToKo column Toon 13 | mei 2011 Op landgoed Zwanenburg, waar zij nagenoeg geheel haar leven heeft gewoond en gewerkt, heeft Mien Spierings (86 jr) een naar haar genoemde boom geplant. Na het planten sprak Mien de woorden: “Het is een mooie boom. Dat hij goed mag groeien en vele vruchten mag dragen wat weer goed is voor de vogeltjes. En dat hij zeker zo oud mag worden als ik nu ben.” De boom is een zwarte moerbei, die framboosachtige vruchten draagt en honderden jaren oud kan worden. Het planten gebeurde op initiatief van Petruscha en Eugène van Bouwdijk Bastiaanse, waarbij Eugène nog opmerkte dat de meeste voetstappen op het landgoed waarschijnlijk van Mien Spierings zijn. Mien Spieringsboom geplant Tekst: Jacques van der Meijden Foto’s: Piet van Zutphen Mien Spieringsboom

Na het gymnasium op het Zwijsencollege ging ze veeteelt studeren op de universiteit in Wageningen. Nu werkt Noortje bij Friesland Campina waar ze advies geeft om de koe het naar zijn zin te maken door betere voedingswaarden. Maar haar passie ligt thuis, waar ze samen met vader Gerard haar lief en leed deelt met de ruim 150 koeien, de Holstein-Friesian, het zogenaamde zwartbont melkras. Naast haar 38-urige werkweek elders is Noortje Krol thuis nog ongeveer 15 à 20 uur in de weer om de gehele verzorging van de veestapel op zich te nemen. Met name in het weekend neemt Noortje het wel en wee voor haar rekening. Een dag begint dan om 6 uur met het melken, waarna moeder Krol om 8.30 het ontbijt klaar heeft staan. Daarna zijn er vele werkzaamheden in en om de boerderij zoals kalfjes verzetten, kuil bloot maken, repareren van de nodige machines. Dit zijn de zogenaamde ochtendklusjes waarna er om 12 uur een broodmaaltijd wordt geserveerd. Daarna weer allerlei klusjes om vervolgens om 17.15 de warme maaltijd te verorberen. Om 18 uur wordt er weer gemolken en om 19.30 is alles klaar. Mijlpaal Vol trots vertelt Noortje over haar lievelingskoe Francisca, geboren op 29 juni 2000. Zij heeft onlangs een mijlpaal gehaald door 100.000 liter melk te hebben gegeven. Dit wordt allemaal bijgehouden op de koekaart, waarin alle gegevens staan van iedere koe. Na dit hoogtepunt wordt er een melkmonster afgenomen om het vet en eiwit in de melk te controleren. Francisca heeft een oorkonde ontvangen en Noortje beraadt zich nog over een feestje in de vorm van een barbecue voor de direct betrokkenen zoals de veearts, voeradviseurs, melkophalers en natuurlijk de familie. “Een koe geeft gemiddeld 30 kg melk per dag en ieder jaar is een koe, vanaf zijn tweede jaar, zwanger. Dit gebeurt door kunstmatige inseminatie, wat een beroep apart is. Er wordt gekeken welke stier het best matched met welke koe om een nog beter ras te krijgen”, vertelt Noortje. Noortje gaat nog een cursus insemineren volgen wat nu nog door haar vader gedaan wordt. Ze vervolgt: “De draagtijd is hetzelfde als bij een mens, 9 maanden, en ook een koe gaat met zwangerschapsverlof. Dan is zij vrij van melken om de energie aan het kalf te geven. Wordt er een stiertje geboren dan wordt hij na ongeveer twee weken verkocht aan een veehandelaar. Een kalfje wordt met open armen ontvangen en wordt met zijn leeftijdgenootjes in een box geplaatst. Is een koe ziek dan is hij sloom en blijft liggen en de melkafgifte gaat naar beneden. Eventueel wordt zij dan behandeld met een kuur antibiotica. Rond half mei gaan alle dames koeien naar buiten om van de heerlijke vrijheid te genieten”. Volgens Noortje is het boeren iedere dag in alle vroegte genieten van de rust. Samenwerking Enthousiast vertelt Noortje over de samenwerking met Pascal van Petrus Hoeve, anderhalve kilometer verderop, waar de melk wordt weggezet. Daar wordt de melk verwerkt tot karnemelk, yoghurt en kaas. Vanaf mei komt haar vriend Nico, die nu nog boer is in het bedrijf van zijn ouders in Slootdorp in de kop van Noord-Holland, fulltime in het bedrijf aan de Liniedijk werken en wonen. Uiteindelijk gaan zij samen het hele bedrijf runnen. Vroeger wilde Noortje Krol (25) prinses worden, maar vanaf haar tiende wist ze het zeker: ik word boer. Inmiddels is de Dintherse deeltijdboer in het bedrijf van haar ouders, De Waaistap aan de Liniedijk. Maar het is de bedoeling dat ze op den duur als fulltimeboerin aan de slag gaat. Tekst: Marijke van Oorschot Foto’s: René Kuijs Noortje Krol droomt van een job als fulltimeboerin Passie voor het zwartbont melkras Noortje aan het melken Noortje en Nico voor de koeienstal aan de Liniedijk 15 | mei 2011

Kwetter mee a.u.b. Ons Hannie was vorige maand weer eens op vakantie in Zuid-Europa. Ze had dus geen stof om een brief te schrijven. Ik wrijf er bij deze graag in dat het weer hier veel beter was. Maar, terwijl Hannie ergens in de caravan zat te koekeloeren, kreeg ik allerlei verwijten naar mijn hoofd geslingerd van mensen die mijn maandelijkse brief misten. Ik heb er maar één verklaring voor: voorjaarsmoeheid. De combinatie van mijn drukke werkagenda en het warme weer hadden mijn inspiratie voor den HaDeejer ingedamd. Gelukkig is mijn moeheid nu omgezet in lentekriebels. Te pas en te onpas krijg ik zin om wat te roepen naar de mensen. Daar is inmiddels een prachtig medium voor: Twitter. Verschillende medewerkers van den HaDeejer kwetteren (= twitter) er al op los: twitteraar “annemiekevdaa” reageert regelmatig op regionaal nieuws en “tokohadee” (Toon Konings) presenteert de #vraagvanvandaag. Sinds kort kwetter ik ook mee onder de gebruikersnaam “HarrieDroesen”. Ik roep jullie bij deze op om mij te volgen (= follow). Maar, liever nog heb ik dat jullie mij attenderen op wat er leeft in HaDee (via #hadeejer of @HarrieDroesen). Dat voorkomt wellicht dat ik mijn trouwe lezers weer moet teleurstellen. Want ik besef dat zij mijn maandelijkse geestinjectie hard nodig hebben. Harrie Droesen Ingezonden Heb je iets leuks te melden of wil je je mening kwijt over een van onze artikelen. Schrijf een brief of mail dan naar de HaDeejer... Floor Strik onderweg van Paaspop naar Rock Wechter. HaDee kupke TIJDENS EEN DRUK BEZOCHTE OPENINGSCEREMONIE HEEFT BURGEMEESTER JOS HEIJMANS ANDRÉ LANGENHUIJSEN KONINKLIJK ONDERSCHEIDEN ALS LID IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU. ZIJN FAMILIE VERRASTE ANDRÉ MET EEN SCHILDERIJ VAN HET OUDERLIJKE HUIS MET DAAROP ENKELE SPELERS VAN HET VAANDELTEAM DAT DIT JAAR HET KAMPIOENSCHAP IN DE DERDE KLASSE D BINNENHAALDE. DE KONINKLIJKE FANFARE BRACHT EEN SERENADE OP HET HOOFDVELD VAN VOETBALVERENIGING HEESWIJK. André ontving de onderscheiding voor zijn verdiensten sinds 1982 voor met name de voetbalsport. Hij zet zich in als onder meer vrijwilliger en invalscheidsrechter bij VV Heeswijk. Hij traint vanaf 1982 de jeugd van Heeswijk, was een tijdje hoofdtrainer en heeft als vrijwilliger ook een belangrijke bijdrage geleverd aan de bouw van de tribune in 1992, de nieuwbouw van de kleedkamers in het seizoen 1998 – 1999 en de renovatie van de kantine en bestuurskamer in het seizoen 2000 – 2001. Daarnaast was André voortrekker en coördinator van de bouw van de technische ruimte in het seizoen 2002 – 2003 en was hij sterk betrokken en actief bij de aanbouw van de nieuwe kleedlokalen en de renovatie. André is alle dagen op het sportcomplex aanwezig om een oogje in het zeil te houden en het nodige onderhoud uit te voeren. Verder is hij al meer dan tien jaar eindverantwoordelijke voor de dagelijkse gang van zaken in de kantine. Sinds 1996 is André technische man van de Dorpszeskamp HDL. ‘De Maasdonkse fotoborden doen het goed op een ander’ Lintje voor ‘mister VV Heeswijk’ Voorverkoop Meeting Knalpijppop Op het evenemententerrein aan de Aa-kantstraat in Heeswijk-Dinther wordt op zaterdag 16 en zondag 17 juli weer de Meeting Knalpijppop gehouden. De voorverkoop voor kaarten is inmiddels van start gegaan. De Meeting start zaterdag 16 juli met drie bands. Het wordt gegeven door Big Caz & the 4 Bobs met energieke en klassieke Rock & Roll hits. Het tweede optreden in de feesttent aan de Aa-kantstraat wordt verzorgd door 666 The Nightmare. Met een wervelende show presenteren zij grote glamrockhits uit de jaren ’70. De afsluiter Rattlesnake Shake weet met een mix van feestmuziek, vette rockhits en moderne popsongs met een stevig sausje elk publiek plat te spelen. Deze drie top-coverbands vormen de aanloop naar zondag 17 juli: de meetingdag met vele klassieke en Amerikaanse voertuigen en volop vermaak voor jong en oud. Deze dag is gratis. Kaarten voor zaterdag kosten 10 euro in de voorverkoop (dagkassa 12,50). Meer info en kaarten via: www.bhdubbeld.nl. Tevens te koop bij Café De Zwaan, Paperpoint en Café de Toren in Heeswijk Dinther. Foto: René Kuijs 17 | mei 2011

Het eerste elftal van VV Heeswijk werd zondag 8 mei kampioen in de derde klasse D. Dat gebeurde op miraculeuze wijze. Zelf wonnen de Heeswijkenaren met 3-0 van Boekel Sport maar ze waren afhankelijk van het resultaat van koploper Mierlo Hout. Dat verloor verrassend met 3-1 van Prinses Irene, de oude club van Heeswijk-trainer Ton Berens. En daarmee promoveerde Heeswijk voor het eerst in de geschiedenis naar de tweede klasse. Tekst: Annemieke van der Aa Foto’s: Peter Tips Een enorme ontlading nadat bekend is geworden dat Mierlo Hout heeft verloren. Even met z’n allen poseren voor de fotografen. VV Heeswijk geeft jubileum gouden glans Fotoreportage Aanvoerder Camiel van Doorn viert feest met supporters en teamgenoten. “Ik merkte dat we wat gespannen waren, maar die spanning viel na de 1-0 van ons wel weg. De laatste minuten van de wedstrijd was ik eerlijk gezegd meer bezig met wat er langs de lijn gebeurde dan met de wedstrijd zelf. Het bleef daar zo lang 0-1.” 18

Tijdens de rondrit door het dorp wordt even gestopt bij ere-lid Cees van Lieshout die trots poseert met vrouw Nelleke en het kampioensshirt. Toen hij veertig jaar geleden voorzitter was, had Ad van Uden waarschijnlijk niet kunnen bedenken dat Heeswijk ooit nog eens in de tweede klasse zou komen te spelen. Een vreugdedansje inclusief door supporters afgestoken fakkels, met op de voorgrond de gedreven leider Jos van der Pas. The day after ging het feesten gewoon door. Hier met burgemeester Jos Heijmans op het bordes van het voormalige gemeentehuis waar het team gehuldigd werd. Voorzitter Peer Verkuijlen heeft het niet meer tijdens de wedstrijd tegen Boekel Sport. Met de telefoon aan zijn oor luistert hij naar de verrichtingen van Mierlo Hout, dat lange tijd met 0-1 voorstaat tegen Prinses Irene. Als later blijkt dat het kampioenschap een feit is, is hij een trotse praeses: “Dat we dit mogen meemaken in het jaar dat de club zestig jaar bestaat, maakt het extra mooi.” Trainer Ton Berens leverde een huzarenstukje af door VV Heeswijk voor het eerst in de geschiedenis naar de tweede klasse te loodsen. Bescheiden als altijd merkt hij op dat de ‘trainer maar een hulpmiddel is’: “We hebben een goed en constant seizoen gedraaid. Ik heb ze altijd voorgehouden dat Mierlo Hout nog niet gewonnen had van Prinses Irene. En dat blijkt! Of we in de tweede klasse thuishoren? Het is een jong en gretig team, zaak is om ze bij elkaar te houden. Maar dat lukt wel.” Een vreugdedansje inclusief door supporters afgestoken fakkels, met op de voorgrond de gedreven leider Jos van der Pas.

h v o e d e r s t u i n & h o b b y huisje, boompje, beestje! C. van Lieshout & Zn. B.V. - Agrarisch warenhuis Meerstraat 32, 5473 VW Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291403, Fax 0413-293401, www.cvanlieshout.nl

De schrijversgroep van D’n HaDeejer is sinds kort versterkt met Marijke van Oorschot. Zij stelt zich in het kort even voor: “Vanaf juni ga ik de HaDeejer versterken met het schrijven van artikelen. Mijn naam is Marijke van Oorschot, ik woon in het centrum van Heeswijk, ben getrouwd met Paul en heb een zoon Nils en dochter Nieke-Janne. Ik werk in ziekenhuis Bernhoven op de operatiekamer waar ik mes en vork aangeef aan de snijdend specialist (citaat Rene van de Pas). Daarnaast ben ik actief bij de Kersouwe, fotoclub en tennisclub. Er was al jaren een sluimerend verlangen om te proberen een stukje te schrijven. Dat is nu concreet. Mijn auditieexemplaar is in dit blad te lezen, met dank aan Noortje. Ik heb er erg veel zin in en wellicht zit ik binnenkort bij u aan tafel om een mooi verhaal te maken.” Nieuw bij D’n HaDeejer “Veel mensen uit onze dorpen zijn buitengewoon chagrijnig over het feit dat het servicepunt van de gemeente Bernheze in ons voormalige gemeentehuis (alweer) dicht gaat. Weliswaar kunnen al degenen die geen zin hebben om de routes Den Bosch - Oss - Heesch of Veghel - Uden - Heesch met het openbaar vervoer af te leggen of die niet over een auto kunnen beschikken tegen elkaar zeggen: “Busje komt zo!!” Feit blijft dat het gerucht (en het is dit keer meer dan een gerucht!) over de sluiting weer de kop opsteekt. Van wie komt dat voorstel? Het is een voorstel van B&W. Maar wacht eens, zit daar niet Ad Donkers in namens de OPG? Zit daar niet Rein van Moorselaar in namens de SP? Zit daar niet Hans van der Pas in namens Progressief Bernheze? Interviews Ik heb alle lijsttrekkers of “tweede mannen” van de verschillende partijen geïnterviewd vóór de verkiezingen. Ik heb ze allemaal uitdrukkelijk gevraagd naar hun standpunt over het servicepunt in Heeswijk-Dinther. Vóór de verkiezingen waren OPG, SP en Progressief Bernheze zéér tegen sluiting. Een man een man, een woord een woord Die drie partijen hebben ieder een wethouder. In het college zitten vier partijen. Dat betekent dat er 3 (=75%) van de 4 wethouders tegen sluiting zijn. Dus we kunnen rustig gaan slapen in HaDee. Want wethouders die ná de verkiezingen iets anders zeggen dan daarvóór, die hebben wij in Bernheze niet! Toch??!! Wat zullen ze zeggen? Leest u de berichten er de komende tijd maar op na. De volgende woorden zullen daar regelmatig in voorkomen: bezuinigen, kan niet anders, niet rendabel, andere tijden, andere inzichten, compromissen, met de rug tegen de muur, Heeswijk-Dinther ligt ook zo ver weg, we moeten ons ook richten op Maasdonk, we kunnen toch niet in elk gat een servicepunt open houden, en Loosbroek dan? en Vorstenbosch? en Nistelrode? en straks Vinkel, Nuland en Geffen?, we hebben ontzettend geïnvesteerd in het gemeentehuis in Heesch, het geld is nu op, iedereen wist toch dat dit niet voor altijd zou zijn, ja, in verkiezingstijd zeg je wel eens meer dingen die je niet kunt verantwoorden, nee, dat konden wij een jaar geleden niet weten, dit opent ook nieuwe perspectieven, de HaDeejers moeten het meer zien als een uitdaging, ja, ik zou zelfs bijna zeggen een challenge, etc. etc.” Tekst: Bart van Schijndel Ingezonden: het servicepunt Het servicepunt gaat niet dicht! Of toch wel? Foto: René Kuijs 21 | mei 2011

22 | mei 2011 Waarom uitgerekend een Japanse tuin en niet een Engelse, een landschapstuin of een wilde inheemse tuin? Merlijn: “Wat mij aansprak was de andere cultuur. In een aantal opzichten is die aangenamer dan hier in het Westen. Wij zijn meer van het jachten en jagen, van het hebben, van de korte termijn. In de filosofie rondom de Japanse tuin trof ik lange-termijn-denken aan. In Japan zijn tuinen van meer dan 500 jaar oud. Zelfs in Nederland, op het landgoed Clingendael, is een Japanse tuin van meer dan 100 jaar. Wij hebben altijd op dit stukje land de mensen mee laten genieten van de rust, de stilte en de natuur. Daar paste de filosofie van de Japanse tuin wonderwel bij. Bovendien is er een goede combinatie met de vogels en de beelden.” Welke elementen spreken jullie het meeste aan? “Wat wij leuk vinden, en daar hebben we ook veel over gelezen, is dat alle elementen een betekenis hebben. Het water, de planten, de kleur van de planten, het grint, de stenen. Ja zelfs de manier waarop je de stenen neerlegt heeft een betekenis. Zo is bijvoorbeeld de Zen-tuin een gedeelte van rust, stilte en soberheid. De kleuren zijn daar overwegend grijs, wit, lichtgeel. Pas Liefhebbers van een Japanse tuin vinden zo’n tuin niet zomaar een tuin, maar spreken zelfs van een kunstvorm. Een Japanse tuin heeft een extra dimensie door de ontspanning die hij geeft, maar vooral door het kijkplezier wat je kunt beleven aan de zeer interessante toepassingen van beplanting, water, koi-vissen, stenen en andere tuinelementen. Bij fazanterie De Rooie Hoeve aan de Stoppelveldseweg is op 23 april een Japanse tuin geopend. In Japan hebben de tuinen zelfs namen. Marianne en Merlijn van den Wittenboer hebben deze traditie gevolgd en hebben hun tuin ‘De tuin van de eenzame walvis’ genoemd. Japanse tuin bij fazanterie De Rooie Hoeve De tuin van de eenzame walvis Heeswijk zal zich daar zeker kunnen laten gelden. Het voetballend vermogen is aanwezig. Conditioneel zit het ook wel goed. Tweede klasse is voor een dorp als Heeswijk hoog. Voor de nabije toekomst zie ik geen problemen. Voor de langere termijn zal het moeilijk worden zich te handhaven. Maar dat zien we dan wel weer. Als we dit team bijeen kunnen houden zeker. Maar voor stage gaan ze tegenwoordig de hele wereld over. Met nog wat aanvulling van de jeugd moet tweede klasse te doen zijn. Festilent en Rood-Wit draaien als nieuwkomers in deze klasse ook goed mee. Dan moet Heeswijk dat ook kunnen. Een goede middenmotor moet er in zitten. In de zes jaren dat we in de derde klasse gespeeld hebben is er maar een seizoen bij geweest dat we in de onderste regionen verkeerden. En drie keer hebben we nacompetitie gespeeld. Dat zegt al genoeg. En allemaal jongens uit eigen gelederen, uit het dorp. Dat is erg belangrijk voor de sfeer. Heeswijk kan een goede tweedeklasser worden. MIA van Doorn (61) ERWIN Konings (34) Tekst: Rene van der Pas Foto’s: René Kuijs AD van Emmerik (54) Dorpspraat Tekst: Bart van Schijndel Foto’s: Jacques Worms

aan de andere kant van de heuvel zul je bloeiende, gekleurde planten aantreffen. Veel mensen die door de tuin wandelen zien dat niet. Maar bij groepen geef ik soms een rondleiding en verklaar de betekenis van de opstelling, de kleuren, de planten en de stenen. Dan wordt het voor die mensen niet alleen een boeiende kijkmiddag, maar krijgt alles een dubbele lading, wat het nog interessanter maakt. We hebben drie vijvers (waarvan één met koi-vissen) en een sloot. Vóór en achter de tuin liggen nog twee grote poelen, maar die horen niet bij de tuin zelf. Dus water speelt ook een grote rol. Maar niet alleen het ‘natte’ water, is belangrijk. Er ligt ook een grintzee, met daarin de walvis.” Hoe kwam de tuin tot stand? “In 2009 is het nadenken, het lezen en het ontwerpen begonnen. Van tevoren moest er natuurlijk een gedegen plan worden gemaakt. Onze dochter Mignon en onze schoonzoon hebben alles op schaal op papier geschetst, inclusief de beplanting met de kleuren etc. In het vroege voorjaar van 2010 zijn de eerste graafwerkzaamheden gestart voor de vijvers en de heuvel. Toen is de hoofdindeling tot stand gebracht. De volgende stap waren de stenen. Er zitten 20 heel grote stenen in de tuin, een massa kleinere en een grote hoeveelheid grint. In totaal is er 150.000 kilo stenen en grint verwerkt. Toen de stenen waren aangebracht en op de juiste plaats stonden, was de hoofdstructuur gereed. Daarna kwamen de bouwsels: de muur van de Zen-tuin, het boeddha-tempeltje, het bruggetje, de toegangspoort, het wachthuisje, het theehuis, de koi-vijver. Ik heb nog een bijzonder verhaal gehoord over de toegangspoort. Wat is daarmee? “Dat klopt. Het zijn deuren van de oude synagoge uit Den Bosch. Eeuwenoud, helemaal handwerk. Die lagen al op de vrachtwagen om bij het puin te worden gestort. Vele jaren geleden heb ik die toen naar Dinther gehaald en daar hebben ze al die tijd op schuur gelegen. Ik heb er meer dan 100 uur aan gewerkt om ze op te knappen. En ziehier het resultaat!” 23 | mei 2011 Ja natuurlijk hebben we daar wat te zoeken. Heeswijk heeft een goed team met veel jeugdige spelers. Die komen wel mee in de tweede klasse. Het is ook een vriendenteam, de derde helft is ook belangrijk. We moeten wel wat verder weg, maar dat is geen probleem. We gaan er weer een leuke voetbalmiddag van maken. De teamgeest is prima in orde, ik hoor weinig gezeik onder de jongens. Ze zijn bereid om voor elkaar te werken. Er is saamhorigheid. Kwaliteit is er ook genoeg en er komt nog goede jeugd aan. Heeswijk zal best meedraaien in de tweede klasse. Zeker voor de komende vier à vijf seizoenen moet dat mogelijk zijn. De tweede klasse is voor Heeswijk toch wel te hoog gegrepen. Het kan een seizoen goed gaan, maar daarna is het toch afgelopen. Zoals het nu gaat is het leuk. Voor de tweede klasse hebben we niet genoeg kwaliteit, al wordt er veel beter gevoetbald dan vroeger. Maar het kampioenschap tegelijk met het zestigjarig jubileum ‘dès toch ok wel skôn’. PERRY van de Wiel (31) THEA Verberk (raden maar) TOON Habraken (86) Heeft VV Heeswijk wat te zoeken in de tweede klasse? Zie ook www.hadeejer.nl Voor meer informatie: www.derooiehoeve .nl Het tuinhuisje de Grintzee met walvis

Peer van Vreede over de watersnoodramp in Albanië ‘Helemaal uitgehongerd kwamen ze naar beneden’ In de rubriek “HaDeejers over de grens” krijgen jongeren de gelegenheid iets te vertellen over hun verblijf in het buitenland. Wil jij je ervaringen met ons delen of ken je iemand die we kunnen benaderen? Stuur een berichtje naar: redactie@hadeejer.eu Peer van Vreede HALF MEI 2010MAAKTE PEERVANVREEDE METVRIENDEN EENMOTORREIS NAAR GRIEKENLAND. IN HET DORP BARBULLUS H IN ALBANIË WERD OP EEN CAMPING OVERNACHT. DE VOLGENDE DAG GINGEN ZIJ VERDER EN DAAR BLEEF HET BIJ. TOT PEER OP 8 DECEMBER PER E-MAIL EE N NOODOPROEP ONTVING. HetNederlandsegezinvanDickenHeleneWesseling, eigenaar vandecamping/pension ,mailde:“IndeAlbanese gemeente Bushat, waaronder ook Barbullu sh valt, heeft een enorme watersnood plaatsgevonden.” Peerverteltondermeerhetvolgendedaarov er:“Debevolkingbestaatvoorhetovergrote deeluitkleine,eenvoudige boeren,diehunboerderijtjesindevalleiofaa ndevoetvandebergenhebbenendaareens impelmaargelukkigleven leiden. Zekunnen levenvanwat het landze biedt, aangevuldmetwat vee. Als je inAlbaniëeenstukof vier koeien, watkippeneneenkleinstukjelandhebt,kun jedaarprimaleven.Maaralsinhetgebiedva n14.000hectarenbinnen 4 uur het water 3meter hoog staat, is dat vo or dezemensen desastreus. Eenwatersnoo dramp van deze omvang hebbenzenognooiteerdermeegemaakt.Vo orvelenbetekentdatheteindevanhunbesta an.Zehebbengeenbuffer omopterugtevallen.Demeestedierenzijn verdronken,dewintervoorraadvoedselvoo rmensendier iswegende complete huisraad is vernield. Watersnoodramp Indee-mail diezesturenschreeuwenzeom hulp. De impact vandewatersnoodramp is dusdaniggrootdat zehet zelfnietmeerkunnenbehappen.Metgehuur debotenhebbenzezoveelmogelijkgetroffen mensengeëvacueerdenin hunhuisopgenomen.Naeenpaardagenhe bbenze80menseninhuisdieallemaalbeho eftehebbenaaneenbeden voedsel.Daarnaastkomenerregelmatigme nsenlangsdieenkelmaarwilleneten,zichopwarmenendouchen,om daarnaweerterugtegaannaardepaarkoeiendiezehebbenkunnenredden.Sommigebo erenzijnmetenkelekoeien debergeningevlucht.Datblijktlatereenfou tebeslissingtezijn.Zekunnendaarnuvoorl opignietmeervandaan. In detweedeweeknaderampkwamentweev olwassenenentweekinderenbijhetpensio n.Zewarenmethunkoeien ookdebergeningevluchtenhebbendaarva stgezetenmetalleenwatwatereneenstukp lasticomonderteschuilen. Helemaaluitgehongerdzijnze,toenhetwat ergezaktwas,naarbenedengekomen.Eenv ande,wathogergelegen, dorpenwordtspontaaneengeïsoleerdeilan dgenoemd.DefamilieWesselinggaatregelmatigmetbotenhetwater opomaandezemensendekensenvoedselp akkettenuittedelen.Alsnaeenpaarwekenh etwaterbeginttezakken wordt ook de omvang van de ramp zichtba ar. Overal liggen kadavers van verdronken beesten. Alle huisraad, en zelfsenkelehuizen, zijnhelemaal vernield.Decompleteoogst isverloren. Er iszelfsgeen hooimeervoordedieren. Mensenzijnziekenhongerig.Degenendiee enhuismettweeverdiepingenhebben,zitte nvaakmethunvarkensen kippenopdebovenverdieping,maardanwe lzonderetenendrinken.Erzijnruim3.500me nsen,ofwel710gezinnen doordewatersnoodrampgetroffen.Zekunn enhetechtnietmeeralleenenhebbendringe ndhulpnodigvandegrote professionele organisaties. Helenegaataanhetbellen.HetkantochzomoeilijknietzijnomvanéénvandeWesterseGoedeDoelen-organisaties hulptekrijgen. Echter, inplaats vanmethaa rneus indeboter tevallen, valtHelenekeiha rdmethaargezichtopde keien. Mensen in Nood, het Rode Kruis, ze hebben allemaal een reden om geen hulp te bieden. Nogterwijlikdezemailmetverbazingzittele zen,komtereenmailtjevanmijnreisgenootOkkobinnen:‘dezemensen zittenerginnoodenziengeenuitwegmeer. Zullenwijzemaareensgaanhelpen?Weboe kendevluchtnaarAlbanië en vertrekken.” In de volgende HaDeejer het vervolg van het verhaal van Peer. HaDeejers over de grens Albanië De hele huisraad ligt in de voortuin te drogen Binnen vier uur staat het water tot aan de dakrand 25 | mei 2011

Reining is een paardensport, die volgens Trudy veel leuker is dan het paardrijden zoals de meeste mensen dat kennen. Westerndressuur is een wat hardere sport, die ook meer beleving kent dan andere takken van paardensport. Bij reining voer je manoeuvres uit in galop, zoals cirkels, spinnen, rollbacks en stops, die vanaf de zijlijn door de jury worden beoordeeld. Je krijgt punten van de jury en degene met de hoogste score wint de wedstrijd. Kleding die bij reining gedragen wordt, zijn een hoed, een spijkerbroek en een blouse met lange mouwen. De kleding is dus typisch Amerikaans. Trudy is positief over de sport, die in Nederland op dezelfde manier wordt uitgevoerd als in Amerika, en praat er enthousiast over. “Bij andere takken van paardensport is het publiek doodstil en is de sfeer saai, bij reining staat er muziek op en word je aangemoedigd door het publiek”, aldus Trudy, die ook maandelijks terug te vinden is in het paardentijdschrift de Quarter. “Zelfs als ik geen goede wedstrijden rijd, sta ik hierin”, vertelt Trudy, “met een foto nog wel.” Ook de internationale wedstrijden zijn voor haar een pluspunt. “Het is geweldig om voor je sport in het buitenland te zijn. De toernooien zijn heel spannend.”, aldus Trudy, die ook in het Nederlands team zit. De leerling van het Elde College in Schijndel wint op nationaal niveau bijna alles en volgens haar vader zou Trudy het best kunnen maken in de reiningsport. “Trudy traint veel en ze is nog jong. Als ze blijft oefenen kan ze een hele goede worden.”, aldus haar vader Jan Scholte. Bedwang Trudy komt uit een echte paardenfamilie, zowel haar vader als moeder is actief binnen de paardensport. Dat Trudy ook begon met paardrijden was dus geen verrassing. “Toen ik wilde beginnen met paardrijden, vonden mijn ouders dat ik nog niet klaar was. Wij hadden een paard in de stal staan, dat niemand in bedwang kon houden en als ik dat wel kon mocht ik beginnen met paardrijlessen”, vertelt Trudy. De Heeswijkse hield het paard onder controle en sindsdien doet ze bijna niets anders meer. “Ja, alleen pingen”, lacht haar vader. Shampoo In het Nederlands team krijgt Trudy niet alleen training maar ook lessen over de verzorging van het paard. Zelfs aan shampoo wordt aandacht besteed. “Het is belangrijk dat een paard er voor een wedstrijd goed uitziet, want ook het uiterlijk neemt de jury mee in haar beoordeling. Shampoos kunnen ook stoffen bevatten die het paard beter maken en dat is dus doping. Ook wordt voor de wedstrijd gecontroleerd of het paard niet mishandeld is tijdens de training. Een klein wondje kan al tot diskwalificatie leiden. Verzorging is dus belangrijk”, legt Trudy uit. Amerika Reining is absoluut geen kleine sport. Op internationaal gebied zijn meer Nederlanders actief op reininggebied dan op een ander gebied van paardensport. “Zelfs Anky van Grunsven doet aan reining”, vertelt Scholte. Reining bestaat nog niet zo lang in Nederland, maar de sport groeit sterk. Ook de lange deelnemerslijsten van de wedstrijden zeggen genoeg. “Toernooien beginnen zelfs een dag eerder, omdat er zo veel deelnemers meedoen”, vertelt Trudy. Er is weinig financiële steun voor reining en dat werkt Trudy wel eens tegen. Het is niet haalbaar om alle Europese wedstrijden te rijden, maar in eigen land zijn haar resultaten prima. Trudy schrijft veel nationale wedstrijden op haar naam, maar ze droomt van meer. “Ik zou heel graag naar Amerika willen waar de sport veel groter is dan hier, maar in Nederland kan ik voorlopig nog heel veel leren.” Reining, ook bekend onder de naam westerndressuur, is een Amerikaanse paardenrodeo die veertig jaar geleden over kwam waaien naar Nederland. De sport wordt langzaam populairder en ook de 14-jarige Trudy van der Plas houdt zich bezig met reining. Zowel op nationaal als internationaal niveau. Tekst: Matthijs van Lierop Foto’s: Piet van Zutphen Passie voor sport: reining ‘Als Trudy blijft oefenen zoals ze nu doet kan ze een hele goede worden’ Trudy van der Plas maakt furore met weste rnriding Dromen van een carrière in Amerika 27 | mei 2011

Made with FlippingBook

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=