d'n Hadeejer juni 2012

Jaargang 9 Nummer 6 juni 2012 En óók: Succestrainer Ton - Gerard van Maasakkers - Leo van Padua - Floor van de Gouverneur - En nog veel meer

Voor meer informatie en aanbiedingen: www.beugt.nl Showroom: Retselseweg 2 Heeswijk-Dinther Tel: (0413) 29 62 90 Er zit wel degelijk verschil in houten vloeren Fabricage uit eigen fabriek Bovenlaag 8, 6 of 4 mm massief hout met een onderlaag van 12 mm berkenmultiplex. • Fabricage uit eigen fabriek: naar eigen wens, op maat gemaakt • Houtsoorten: meer dan 25 soorten • Behandeling: olie/was/hardwax/lakken • Extra opties: verouderen/borstelen/roken Nova-Vloer® Werkingsvrije vloer Showroom open: ma t/m vrij 09.00-17.00 uur za 10.00-16.00 uur Schoolstraat 6b | 5473 GE Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291695 | www.traabv.nl Ook voor uw onderhoud en reparatie

Inhouds opgave 3 Voorwoord 5 Slopende ziekte Twan heeft A.L.S. 7 Winnen en verliezen Column Henk Habraken 9 Juffen zwaaien af Veertig jaar voor de klas 13 Zestig jaar getrouwd En Toon betaalt voor surves 15 Succestrainer Ton Terugblik op een mooi seizoen 17 Ingezonden Hoe bustaat het? 18 Gerard van Maasakkers Lijflied in de open lucht 21 Feiten en fictie Verpakt in een kinderboek 22 Geslaagd! En dé engel in de Dorpspraat 25 HaDeejers over de grens Anique in Nicaragua 27 Klasse(n)theater In de kersouwe 28 Voorbij de voordeur Bij Leo van Padua 31 Zakelijk Bekeken En Floor van de Gouverneur 33 Een Brug Terug 50 jaar geleden in het nieuws 34 Agenda Parels in HaDee D’n HaDeejer, maandblad voor inwoners van Heeswijk en Dinther Redactie Annemieke van der Aa (hoofdredacteur) René Kuijs Jacques van der Meijden Harry Mikkers Ad van Schijndel Monique van de Ven Medewerkers Robert Deckers Thea van der Doelen Henk Habraken Marko Konings Toon Konings Liseth Kuijs Matthijs van Lierop Cathelijn van der Meijden Jeroen de Mol Marijke van Oorschot Rene van der Pas Bart van Schijndel Noortje van Schijndel Jan Schuurmans Wim Smits Michel van de Wetering Vormgeving Antje van Deursen Corina Gloudemans Carlijn van der Steijn Henny Wijgergangs Fotografie Astrid van den Broek Lianne Gabriëls Trudy van de Wetering Jacques Worms Piet van Zutphen Kopij/informatie Uiterste inzenddatum: 1e van de maand E-mail: redactie@hadeejer.eu Advertenties Uiterste inzenddatum: 15e van de maand E-mail: advertentie@hadeejer.eu Vragen over bezorging Bel Toon Konings 06-53584742 E-mail: bezorging@hadeejer.eu Jaarabonnement niet-inwoners € 36,00 incl. verzendkosten Druk Drukkerij Wihabo, Geffen Oplage 3300 stuks D’n HaDeejer is een uitgave van Stichting Dorpsnieuws. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Foto voorpagina: René Kuijs Colofon 9 Voorwoord Engel ‘Opstoken diejen handel.’ Het is een weinig subtiele reactie die op de website van de HaDeejer te lezen is, en ook niet representatief voor de meeste meningen die de Engel van Ter Weer bij de inwoners van HaDee oproept. Maar dat het kunstwerk de gemoederen flink bezig houdt, blijkt wel. Op een feestje, in de kroeg, maar dus ook op de website en in de onze rubriek Dorpspraat: iedereen heeft wel een mening over dé engel. Het was wellicht niet primair het doel van de kunstenares, maar mooi toch dat zij met haar kunstwerk zoveel los maakt. Nog mooier is wellicht dat de plek waar de engel is neergestreken weer in the picture is geraakt, het voormalige Ter Weer. Want die grote leegte midden in het dorp terwijl het zo’n waardevolle bestemming kan hebben… Dat een engel ertoe bijdraagt dat we daar zo af en toe eens bij stil staan heeft dan zeker een toegevoegde waarde. Zaken waar je ook eens bij stil staat, zijn die uit het leven zelf. Neem het verhaal van Twan, te lezen in deze HaDeejer op de pagina’s 5 en 7. Hij heeft een levensbedreigende ziekte, A.L.S., en probeert er het beste van te maken. Een mooi verhaal, waarbij tevens een oproep wordt gedaan een steentje bij te dragen in het bestrijden van deze afschuwelijke ziekte. Maar ook is er ruimte voor meer luchtige onderwerpen. Zo is er Harrie Droesen die zich opwindt over de nieuwe bushaltes, het grote interview met Gerard van Maasakkers, die binnenkort te bewonderen is in de Kersouwe en het afscheid van twee juffen die ieder meer dan veertig jaar in het onderwijs werkzaam waren. Kortom, weer een gevarieerde HaDeejer! Veel leesplezier. De redactie 3 | juni 2012

Tekst en foto’s: Jacques Worms www.rabobank.nl/bernhezemaasland Rabobank. Een bank met ideeën. Maak kans op een half jaar lang 50 euro extra per maand! Samen sparen met uw bank Met uw spaargeld heeft u een doel voor ogen. Rabobank Bernheze Maasland wil u ondersteunen om uw spaardoelen te bereiken. Spaar nu minimaal 500 euro op een spaarrekening bij Rabobank Bernheze Maasland en maak kans op een half jaar lang 50 euro spaargeld per maand! Vul het actieformulier in op www.rabobank.nl/bernhezemaasland door te klikken op de actiebanner. Meedoen aan de actie kan nog tot 1 augustus 2012. Advertorial

Twan Smits lijdt aan spieraandoening A.L.S. ‘Het verdriet begint nu een plaats te krijgen’ Tekst en foto’s: Jacques Worms “Waar is ie nou? ”vraagt zijn moeder zich af die op het erf aan de Laverdonk bezig is met opruimen. “Ik zal hem wel zoeken,” antwoordt Miranda. Ze loopt het pad af, op zoek naar haar man. Na een minuut of tien komt Twan uit de struiken in de rolstoel aanrijden. “Soms moet ik even weg”, zegt hij. “Dan ben ik boos. Dan voel ik onmacht. Ik zie mensen dingen doen, die ik zelf graag zou willen doen. Dan ben ik opstandig. Dat is de aard van het beestje, vermoed ik. Gelatenheid is er de laatste tijd wel meer en meer. Maar toch, soms……..” “Het begon met mijn duimen en vingers die ik moeilijk kon bewegen. Maar nu zijn ook mijn benen verlamd. In augustus 2011 heb ik mijn been gebroken en sinds die tijd zit ik in een rolstoel. En er zullen meer spiergroepen gaan uitvallen. Ik weet dat het achteruit gaat. Je gaat er uiteindelijk aan overlijden. Dat staat vast. Maar wanneer en hoe snel, dat is niet te voorspellen.” Onmacht “Toen de neuroloog in het Radboud ziekenhuis, in het bijzijn van mijn ouders en Miranda, de uitslag meedeelde, sloeg ik eerst compleet dicht. Ik ben nog doorgegaan met mijn werk en heb het daarna aan iedereen verteld. Ik ben zo verweven met dit dorp. Dat kon ik niet stil houden. Een eigen hoveniersbedrijf, lid van de harmonie en drie blaaskapellen. Dan kun je maar beter helder en duidelijk zijn. Ze gaan het uiteindelijk toch zien. Vooral mijn vader heeft er veel moeite mee. Moeder laat dat minder zien. Ze wil flink zijn voor me. En Miranda is een heel sterke en dappere vrouw. Met haar deel ik alles. Toen ik haar ten huwelijk vroeg , ze kende mijn situatie, heeft ze geen moment getwijfeld. Het verdriet begint nu een plaats te krijgen. Maar het is wel moeilijk af en toe. Als ik opstandig ben, doet dat hen pijn. En dat is voor mij weer pijnlijk.” Lees verder op pagina 7. In november 2010 kreeg Twan Smits (38 jaar) te horen dat hij leed aan A.L.S.. Een aandoening die de spieren verlamt, zodanig dat de dood er op volgt. De gemiddelde levensduur tussen diagnose en sterven is 3 tot 6 jaar. Over de oorzaak en behandeling van deze slopende kwaal is weinig bekend. Ieder jaar sterven in Nederland 500 mensen aan deze ziekte. Feiten over A.L.S. A.L.S. is een zenuw spierziekte. Spieren die geen zenuwimpulsen krijgen raken verlamd. De aandoening veroorzaakt meestal geen pijn en tast het verstand niet aan. De zintuigen blijven intact. De hartspier wordt niet beschadigd. Het uitvallen van de ademhalingsspieren is meestal de oorzaak van overlijden. Er is geen medicijn tegen A.L.S.. De gemiddelde levensduur na diagnose is 3 tot 6 jaar Bij 80% van de patiënten manifesteert de aandoening zich tussen 40 en 60 jaar. Over oorzaak en behandeling is weinig bekend. Ieder jaar sterven 500 mensen aan deze ziekte. Bron: www.stichting-als.nl Twan en zijn vrouw Miranda 5 | juni 2012

 Bemiddeling bij aan- en verkoop van onroerend goed  Bemiddeling bij huur en verhuur van onroerend goed  Taxaties Hoofdstraat 42 5473 AR Heeswijk-Dinther Tel 0413 - 291523 E-mail: info@ketelaarsvanzutphen.nl www.ketelaarsvanzutphen.nl Kinderopvang goed geregeld. Gastouderopvang: vertrouwd, flexibel èn voordelig Het combineren van werk en de zorg voor je kinderen is niet altijd makkelijk. Gastouders, bijvoorbeeld opa en oma of iemand anders uit je vertrouwde omgeving, kunnen uitkomst bieden. En wist je dat je daar een vergoeding voor kan krijgen? Ontdek je financiële voordeel op www.viaviela.nl Altijd bij je in de buurt ViaViela is een landelijk opererend gastouderbureau. Met ruim 65 vestigingen door heel Nederland is er altijd een vestiging bij je in de buurt. Wil je ook voordelige en vertrouwde opvang? ViaViela helpt je daarbij. Neem voor meer informatie contact op met ViaViela Uden, 06-33035843 / 0413-230001, uden@viaviela.nl Of kijk op www.viaviela.nl

column Henk Verliezen = Winnen “Wat vind jij van de engel, die op de plek staat waar eens Ter Weer was?” vroeg mij laatst een vrouwke. “Oh, is dat een engel?”, zei ik verrast, “ik dacht dat het een uit de kluiten gewassen vogelverschrikker was.” “Nee”, zei ze, “dat is een engel en het is kunst.” O jee, ik heb blijkbaar helemaal geen verstand van kunst, want dit gevaarte vind ik niet echt engelachtig. Als de engelen in de hemel er zo uitzien, ga ik nog liever naar de hel. Nee, voor mij lijkt het toch meer op een vogelverschrikker of zou het een afschrikmiddel voor mensen zijn, die daar iets willen bouwen? Ook lijkt het mij een goedkope manier om overtollige gordijnen te dumpen. Nee, u snapt; ik heb geen verstand van kunst. En dan het EK voetbal. Als deze HaDeejer uitkomt, worden de halve finales al gespeeld, maar dit schrijf ik nog dagen voor de eerste wedstrijd van Nederland tegen Denemarken. Hier en daar kleurt HaDee al voorzichtig oranje, maar of de voetbalkoorts en het oranje gevoel een euforie zijn geworden, of misschien de resultaten toch tegenvallen, weet ik dus niet. Winnen en verliezen liggen soms dicht bij elkaar, maar je moet het kunnen relativeren. Hoewel G. Kaufman ooit zei: “Ik ben liever op het nippertje winnaar dan wat voor verliezer dan ook,” beweerde iemand anders, dat men kans loopt te verliezen als men te veel wil winnen. Winnen en verliezen zijn begrippen die tegenstrijdig lijken, maar soms zijn ze gelijk en is er geen verschil tussen winnen en verliezen. Want als we Heesch ooit verliezen aan Oss denken velen dat we gewonnen hebben. Henk Habraken Beste vrienden, familie, bekenden, dorpsgenoten, Maria Smits en Huub Sperber uit Dinther lopen dit jaar weer de Vierdaagse van Nijmegen (17 t/m 20 juli). Maria loopt 30 kilometer en Huub 50. Sinds vorig jaar biedt de organisatie de mogelijkheid om deze wandelprestatie te koppelen aan een sponsoractie voor een goed doel. Ons doel is de Stichting A.L.S. Twan, de zoon van Maria, lijdt aan deze slopende spierziekte. We willen met deze actie een steentje bijdragen aan onderzoek naar het ontstaan en de behandeling van A.L.S., waarover nog erg weinig bekend is. Voor Twan zal het niet meer helpen, maar wellicht wordt het mogelijk in de toekomst hiervan te genezen. Wij doen bij deze een beroep op u om onze actie te steunen, elk bedrag is welkom. Dit kan op verschillende manieren: 1. Ga naar www.devierdaagsesponsorloop.nl en klik op Zoek een loper op naam of goede doel. Vul voor- en achternaam Huub Sperber in en klik op profiel. Klik dan op ‘JA IK WIL Huub GRAAG SPONSOREN’ en volg de aanwijzingen om het formulier in te vullen. 2. Is dit te ingewikkeld dan is een mail naar hsperber@home.nl voldoende. U krijgt dan de link en een invulformulier doorgemaild en kunt verder digitaal invullen of het formulier uitprinten en ingevuld in de bus stoppen bij Maria (Eikenhoek 15) of Huub (Abt van de Venstraat 32). 3. Bent u niet vertrouwd met internet dan kunt u een contante bijdrage bezorgen bij Maria of Huub. Wij zorgen dan voor de digitale afhandeling. Heel, heel hartelijk dank voor uw bijdrage! Maria Smits en Huub Sperber. Vervolg van pagina 5. Toekomst Twan vertelt verder: “Miranda, samen met vader en moeder, zetten het bedrijf door. Ik heb de kennis, zij zijn de handen. Het hoveniersbedrijf en het bomen snoeien, dat is voorbij. Maar met de kwekerij gaan we verder. Ik ben ook nog bezig met Rene van Dooren om een bedrijf in dakbegroeiing op te starten. We gaan sedemplantjes kweken voor op het dak. Dat zorgt voor koeling, het absorbeert overvloedig regenwater, en die vetplanten halen ook fijnstof uit de lucht. Ik organiseer en werk plannen uit. Toekomstgericht werk. Dat heb ik nodig. En Tiny Wennekes, die ik ken van de blaaskapel, ontwikkelt nu een tuba die ik elektronisch zou kunnen bedienen. Als dat lukt, kan ik mijn grote hobby weer uitoefenen. Vanuit het dorp heb ik veel belangstelling. Pastoor Janssen komt regelmatig. En ik heb ook vaak aanloop van vrienden. Ik hoef maar te kikken en ze staan voor me klaar. Dat is een geruststellende gedachte. Trouwens die grote paaskaars daar heb ik van de pastoor gekregen. Die symboliseert nieuw licht. Wie weet, helpt het.” Natuur “Nee, behoefte om excentrieke dingen te doen heb ik niet. Verre reizen en zo, dat is niet aan mij besteed. Lourdes is de enige plek, waar ik nog eens naar toe zou willen. Dat ik hier aan de Laverdonk mag blijven wonen, dat er een zorgunit aan het huis is gebouwd en dat ik samen met Miranda en mijn ouders het bedrijf kan voortzetten, dat waardeer ik iedere dag weer. Hier in de natuur, op deze plek, dat is mijn leven. Hier wil ik sterven”. Sponsorloop voor Stichting A.L.S. tijdens Vierdaagse Nijmegen Twan, Huub Sperber, Maria Smits (moeder van Twan) Twan aan het uitsorteren 7 | juni 2012

Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Astrid van den Broek Uw speciaalzaak voor huishoudelijke artikelen en speelgoed www.marskramerhd.nl kaartjEs voor joEp, jintE of jan? Wij regelen het voor u. Geffen • Heesch • 073 534 07 00 • www.wihabo.nl nieUWe Van PakHUYS 35

Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Astrid van den Broek Juf Tineke en juf Anneke nemen na ruim 40 jaar afscheid als leerkracht Energie krijgen van een klas vol kinderen Het was een bewuste keuze. Op de lagere school wisten ze het al. Juf worden. Het werd hun passie. Tineke van Schijndel (61) en Anneke van Beusekom (61) sluiten nu een belangrijke periode in hun leven af. Na 41 (Tineke) en 42 (Anneke, met tussenposes) jaren onderwijs gaat dit boek voor hen dicht. Een dubbelinterview over passie en plezier, de vele vernieuwingen en het naderend afscheid. Anneke begon haar carrière in 1970 bij de Maria Bijstand School in Schijndel. De katholieke kerk had in deze tijd nog een behoorlijke vinger in de pap in het onderwijs. ”Ik had een sollicitatiegesprek met drie zusters. Op 16 juni was ik geslaagd en de 17e kon ik al beginnen. Ik moest ook een proefles muziek geven. De pastoor wilde dat graag om te kijken of ik goed genoeg zou zijn om het kerkkoor te gaan leiden. Dit laatste is er nooit van gekomen.” Tineke begon in 1971 bij de Mariagaarde in Boekel. “Na Boekel solliciteerde ik naar een baan in Boxtel. Na de sollicitatie kreeg ik nog een gesprek met de pastoor. Of ik wel katholiek genoeg was. Ik werd wel aangenomen. Iedere dag werd er begonnen en afgesloten met een gebed.” Prettig Gedrevenheid, plezier en passie, dat is de rode draad. Iedere dag met plezier naar het werk. Werden ze die kinderen nou nooit eens moe? Tineke:”Gemiddeld zitten er bijna dertig kinderen in de klas. En dat maakt het werk inderdaad behoorlijk intensief. Als je inzet gepaard gaat met enthousiasme en passie dan blijft het plezierig. In al die jaren heb ik alle klassen gehad. Ik vond groep drie, vroeger de eerste klas, geweldig. Je gaat ze leren lezen en schrijven. Dat leren ze dan van jou! Dat vond ik heerlijk en daar was ik ook trots op. Op een bepaald moment worden de kinderen ouders en de ouders grootouders. Als ze dan hun kind naar school brengen en het geeft hen een veilig gevoel, die waardering geeft je toch de bevestiging dat je het goed hebt gedaan. Dat geeft je een fijn gevoel. De laatste jaren stond ik niet meer voor de klas. Als Interne Begeleider had ik samen met een collega de coördinatie van de zorg binnen ’t Palet. Een adviestaak naar collega’s om samen een probleem op te lossen waar ze alleen niet uitkomen. Onderwijs is veel complexer geworden. Het blijft niet alleen bij de leerstof. De sociale en emotionele ontwikkeling van het kind zijn net zo belangrijk. Kinderen moeten zich prettig kunnen bewegen binnen de school. Leren hoe ze met elkaar om moeten gaan. Geen last zijn voor de ander. Ze moeten zich kunnen en durven uiten.” Een geheel Anneke: ”Samen zijn we verantwoordelijk en ook de kinderen denken mee. Het is goed om ze die verantwoordelijkheid te laten voelen. Dat ze zich de vraag stellen of ze een ander kind kunnen helpen, op school maar ook daarbuiten. Met de Actie Adoptie leren ze ook wat te doen voor een ander. Projecten steunen in het buitenland. Vroeger was het lesgeven totaal anders. Lees verder op pagina 11 Je gaat ze leren lezen en schrijven. Dat leren ze dan van jou! Dat vond ik heerlijk en daar was ik ook trots op. 9 | juni 2012

v o e d e r s t u i n & h o b b y huisje, boompje, beestje! C. van Lieshout & Zn. B.V. - Agrarisch warenhuis Meerstraat 32, 5473 VW Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291403, Fax 0413-293401, www.cvanlieshout.nl Heeft u een feestje aan huis en zoekt u een nette toiletwagen, dan bent u bij ons aan het juiste adres. MARI JACOBS bv T i m m e r f a b r i e k De morgenstond 5 Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291962 fax 0413-292085 www.timmerfabriekjacobs.nl Kozijnen Ramen Deuren Hefschuifpuien Trend oPTiek

vervolg Energie krijgen van een klas vol kinderen Als het maar stil was in de klas, dan was het goed. Nu prikkelen we de kinderen om samen na te denken en tot een conclusie te komen. Positieve interactie en samenwerken. Mèt daarbij de verschillende niveaus van de kinderen moet de leerkracht van nu beter kunnen organiseren. De samenwerking met de ouders is van groot belang. Laagdrempelig zijn is daarbij een must. Pestgedrag daar proberen we bovenop te zitten. Al zie je niet altijd alles. Er is een pestprotocol waarmee gewerkt wordt en waarbij je samen met ouders hulp biedt aan dader en slachtoffer. Ook leerkrachten moeten zich veilig voelen. Het moet een geheel zijn. Ik ervaar ’t Palet als een prettige en warme school. Samen lachen en samen huilen. Huilen met kinderverdriet, groot en klein. Mijn enthousiasme is nog net zo groot als toen ik 19 was. Ik krijg energie van een klas met kinderen.” Veranderingen De verandering in veertig jaar is enorm. Spreekbeurt wordt powerpointpresentatie en schoolbord wordt digibord. Juf Tineke: ”Onderwijs is steeds vernieuwend. Je gaat vanzelf mee met die vernieuwing. Voor de kinderen geldt hetzelfde. Hun wereld is veel groter geworden. Alles is bereikbaar. Internet, tv, sociale media, je kan en mag ze er niet van weerhouden. Ze moeten die mogelijkheden positief leren gebruiken. Het is ook onze taak de creativiteit van het kind te stimuleren. We hebben kunstprojecten op school, schrijversprojecten, gaan naar voorstellingen. Beweging en dans worden gestimuleerd. Om op een andere manier bezig te zijn dan alleen maar lesgeven uit een boek. Dat is het kleurrijke van ’t Palet.” Juf Anneke: ”We werken tegenwoordig met het digibord. Het ouderwetse schoolbord is bij ons verleden tijd. Met het digibord kun je van alles oproepen en worden de lessen ondersteund. Ook de kinderen werken ermee. Ze maken thuis een powerpointpresentatie, nemen de usb-stick mee naar school en presenteren het als spreekbeurt voor de klas. Een bijkomend voordeel van het digibord is dat een kind met een visuele handicap de lessen kan volgen door middel van een scherm op zijn of haar tafel. Dit kind hoeft dan niet naar een speciale school. Een enorme vooruitgang.” Afscheid Op 28 juni is er door ouders, kinderen en personeel van ’t Palet een theaterdag georganiseerd in de Kersouwe voor Anneke en Tineke. En wat daarna? Anneke gaat eerst goed uitrusten en is blij dat ze het onderwijs in goede gezondheid vaarwel kan zeggen. Ze gaat in ieder geval van haar kleinkinderen genieten en wil vrijwilligerswerk gaan doen. “Wat precies weet ik nog niet. Wat er op mijn pad komt en bij me past. Daar ben ik nu nog niet mee bezig. Het was in ieder geval een geweldige tijd.” Tineke heeft in ieder geval de Kersouwe waar ze al van alles doet. “Ik ga een nieuwe periode starten in mijn leven. Veel vrijheid en niet alles meer op uur en tijd. Met veel plezier kijk ik terug op mijn tijd in het onderwijs.” 'Mijn enthousiasme is nog net zo groot als toen ik 19 was. Ik krijg energie van een klas met kinderen' Juf Anneke (van Beusekom) Juf Tineke (van Schijndel) 11 | juni 2012

Tekst: Wilma van Zoggel Foto: Wim van der Lubbe BBQ’s, patioheaters & sfeerfakkels Emgas De Steenbok 20 5215 ME 's-Hertogenbosch Tel. 073 - 691 03 03 www.emgas.nl De Dageraad 19 Heeswijk-Dinther Tel (0413) 291458 Fax (0413) 293495 info@cranen.nl www.cranen.nl V I E R J AAR GARANTIE! Bij Cranen Autoschade nemen wij ons werk serieus. Uit liefde voor het vak, waardoor we met niets minder dan topprestaties genoegen nemen. Niet voor niets verzorgen wij als Schadenet lid en FOCWA eurogarantbedrijf het schadeherstel voor gerenommeerde verzekerings- en leasemaatschappijen. Wij geven dan ook vier jaar garantie op het uitgevoerde schadeherstel en stellen gratis vervangend vervoer ter beschikking. Al 40 jaar gespecialiseerd in schadeherstel DIENSTVERLENING OP MAAT Afhankelijk van uw wensen kunnen wij u de administratie van uw onderneming volledig uit handen nemen of bieden wij u professionele begeleiding bij de invoer van uw financiële administratie. U ontvangt een duidelijk overzicht van uw boekhouding, een professionele jaarrekening en een daadkrachtig financieel en fiscaal advies. Uw belastingaangiften verzorgen wij snel en zeker, zowel voor uw onderneming alsook privé. Bovendien bent u als ondernemer verzekerd van een goede salarisadministratie en wij adviseren u bij de praktische invulling van uw personeelsbeleid. Het team van Van Schayk adviseert u graag. Brouwersstraat 29 5473 HB Heeswijk-Dinther Telefoon 0413 29 28 94 WWW.VANSCHAYKVOF.NL Zijlstraat 1 5473 CJ Heeswijk Telefoon: 0413 29 81 00 e-mail: clientenservicebureau@bernezorg.nl www.bernezorg.nl Telefax: 0413 29 81 01 een welkom thuis Voor zorg en ondersteuning Thuis en in Cunera/De Bongerd

column toon Es ge ’t nog nie wist; d’n hadeejer kòòst niks èn ge hoeft ôk niks bè te betoale vur surves, administrasie, toeslag, btw of aander adders onder ’t gras. Trouwes efkes tussendùr; d’r zitte nojt adders onder ’t gras. Adders zitte hogùt in ’t gras, want adders zen gin molle. Lest ha ik ’n kartje gekocht vur ’n konsert. Hendig kunde tiggeworrig vort vieja internet ’n kartje kópe. Kartje kòòstte 35 euro en dè konde meej betoale me aajdiel. Keijhèndig, dè wel, mar opins kwaamp er unne knaak bè. Surveskoste! Ik denk surves? Waffer surves mag dè dan zen? ’t Hil kartjesbestelsiesteem gink olling elektronies mè de kompjoeter en ik moes ‘’t kartje zellef op komme hoale bè de kassa. D’r kwaamp gin surves òn te pas. Dè vèin ik aalt zonnen onzin, zeg dan gewoon dè dè kartje 37,50 koost. Dan hoef ik ôk nie te rekene op surves. Margoewd, diejen ekstra knaak waar ’t mè wel werd, want ’t waar ’n skôn konsert. ’t Waar wel gezellig zo mè wè moatjes al zinne we gin woord tege mekare. ’t Innigste wè we dinne is wè nar mekare knikke ès de bend ’n bekend nummerke inzette en wè gebare nar mekare èster iemes bier moes gòn hoale. Op de moat van de muziek stonnik in de drukte tege de rest òn te skobbe en lang hoar van vrouwvollek slingerde meej en dan in m’n plèstieke bekerke mè bier. ’n Dil vollek vrèilde veur men dùr ùm in ’n spesjaal hok te gòn rooke. En ’n dil aander vollek vrèilde aachter men dùr ùm nar de weejseej te gòn. ’t Overige vollek bleef òn de kùir ùm bier te gòn hoale, of ùm ’t in vadsige kertonne hauwerkes weg te brenge. Wor ik ôk ston, overal leek ’t of ik midden in d’n pad ston. Wij stonne vrèj aachteròn, mar gelukkig bennik vrèj lang, dus ik kos de bent nog goewd zien. Van al die honderde mense in die hil hal waar d’r mar inne mens langer dan men. En die gink precies krek vur men ston. Unnen inurme kop mè hoar hattie ôk nog ôk. Heb ik wir docht ik nog. Ik ston wè te bromme tege munne moat en toen ik goewd en wel ùtgebromd waar, ha ik wir vrèj zicht. Vùr men ston unnen mens mè unnen spierwitte, kèjronde koale kop. Ik tik diejen mens op z’n skouwer en ik kwèèk blèj in z’n oor: “Bedankt jonge, dègge ouw pruik afgezet het!” Dè’s pas surves! ToKo ’t Mag wè kòòse “Waffer surves mag dè dan zen?” Martien kanterS en nella SlegerS zijn 60 jaar getrouwd diamanten bruiloft in hadee Tekst: Wilma van Zoggel Foto: Wim van der Lubbe Het echtpaar Martien Kanters (87 jaar) en Nella Slegers (86 jaar) uit Heeswijk-Dinther was vorige week 60 jaar getrouwd. Dit vierden zij samen met hun drie kinderen, twee zonen en een dochter, en hun tien kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Martien werd geboren in Beek en Donk en Nella in Bakel. Ze leerden elkaar kennen op de kermis en na een jaar verkering trouwde het paar. De eerste jaren van hun huwelijk woonden ze in Bakel en sinds 1967 in de Meerstraat in HaDee waar ze een boerenbedrijf hadden. Sinds 1992 wonen ze in de Willem Alexanderstraat en genieten in redelijke goede gezondheid van hun oude dag. Burgemeester Boelhouwer kwam namens de gemeente Bernheze het paar feliciteren. 13 | juni 2012

Tekst: Matthijs van Lierop Foto’s: jacques Worms Aangezicht Oksels Bikinilijn Borst Armen Rug Benen Baard Gouverneursweg 6A - 5473 AP Heeswijk-Dinther - [T] (0413) 29 32 78 [I] www.huidverzorgingssalonmarja.nl Ongewenste haargroei? Lieke Schuts

Tekst: Matthijs van Lierop Foto’s: jacques Worms ‘Degradatiekandidaat nummer één’, zo werd Heeswijk voorafgaand aan het seizoen door de ‘bookmakers’ getypeerd, want van alle kanten werd geroepen dat het elftal zich niet zou kunnen handhaven in de tweede klasse. Trainer Ton Berens had hogere verwachtingen, want de in Oss woonachtige voetbalgoeroe meende dat zijn jongens zich prima in de middenmoot zouden kunnen scharen. Dat Heeswijk uiteindelijk op de derde plaats eindigde had ook Berens niet gedacht, maar de uitmuntende prestatie valt wel te verklaren, vindt de Heeswijk-trainer. “De eerste veertien wedstrijden startte ik steeds met dezelfde elf spelers in de basis”, aldus Berens. Heeswijk kende geen blessures of schorsingen en heeft dus altijd over haar beste spelers kunnen beschikken. Daarnaast noemt Berens de groei van zijn spelers. Middenvelder Mark Dobbelsteen kende een prima seizoen, evenals aanvoerder Camiel van Doorn en keeper Patrick Lunenburg. Ook nieuwkomers Danny Aarts (A1) en Turgay Arslan (Blauw Geel) ontwikkelden zich tot basisspelers van formaat. Aarts werd door Kliknieuws zelfs uitgeroepen tot beste speler van de tweede klasse en nam bescheiden de Kliksport Award in ontvangst. Dit terwijl de jongeling vorig jaar nog in de jeugd speelde. “Danny heeft zijn kans gepakt”, aldus Berens. Verder prijst Berens zijn verdediging. “We hebben vastigheid op het veld. We spelen met druk naar voren en geven achterin bijna niets weg.” Ook vorig seizoen, toen Heeswijk nog in de derde klasse acteerde, was de ploeg defensief sterk en deze lijn heeft Heeswijk dus doorgezet. Bovenal zit het met het teammoreel wel snor. “Heeswijk is een vriendenteam, dat ook buiten het voetbal samen dingen onderneemt”, zegt de trainer. De ploeg speelde tien maal uit in Limburg, maar de spelers keken niet op tegen de lange reizen. “De sfeer in de spelersbus is juist gezellig en na de wedstrijden blijven de spelers altijd nog even hangen. De spelers zijn allemaal bekenden van mekaar en willen voor elkaar voetballen. Het mooie van Heeswijk is dat deze spelers van de eigen club afkomen en heel weinig van buitenaf gehaald worden”, aldus Berens. VerSterking Ton Berens is er heilig van overtuigd dat Heeswijk ook volgend seizoen mee moet kunnen doen om de prijzen. Mark Dobbelsteen zal Heeswijk verlaten, maar Berens trok direct aan de bel bij de jeugd om versterking. “Twee spelers van de A1 heb ik af en toe mee laten doen bij het eerste”, zegt hij. Berens is niet teleurgesteld dat Heeswijk niet promoveerde naar de eerste klasse, hoewel hij daar wel mogelijkheden had gezien. “Handhaving had zeker moeten kunnen”, zegt de trainer beslist. prijZen Naast de nominaties voor de Kliksport Awards van verrassing van het jaar en beste speler van de tweede klasse, werd ook Berens genomineerd als beste trainer. Deze prijs liep de trainer mis. “Ik ben niet zo bezig met een individuele prijs, want ik wil prijzen pakken met Heeswijk. Ik geniet wel van de waardering die ik krijg”, licht hij toe. De trainer kan terugkijken op een zeer geslaagd seizoen. “Men vond het ongelooflijk hoe we dit seizoen hebben gepresteerd en ik ben trots op onze prestatie. Met dit team is veel mogelijk. De successen van afgelopen seizoenen moeten we kunnen voortzetten. Wanneer mijn spelers hun best hiervoor doen, heb ik daar alle vertrouwen in.” Okay, de slagroom op de taart ontbreekt, want promotie werd op het allerlaatste moment misgelopen. Desondanks is trainer Ton Berens trots op de prestaties die zijn ploeg dit seizoen leverde. Het team draaide onverwachts bovenin mee in de tweede klasse en dat bleef niet onopgemerkt: door Kliksport werd de ploeg verkozen tot verrassing van het jaar. TON BERENS BLIKT TERUG OP SUPERSEIZOEN VAN HET EERSTE VAN V.V. HEESWljK Succestrainer is trots op ‘ongelofelijke’ prestatie 15 | juni 2012

N Number 3 Lifestyle Mode en wonen onder één dak! Laag beugt 1a Heeswijk-Dinther www.number3.nl Glamorous, Basics, Josh V. Pretty, hot and tempting, Maii Maii, PTMD, Todo Mundo, Madama Stoltz, Biba, Pearl by Simone Totaal Techniek b.v. Heeswijk T: 0413-292765 www.vanschijndeltotaaltechniek.nl •verwarming •loodgieterswerk •dakbedekking •sanitair •elektra •meet en regeltechniek •klimaatbeheer 45922271

Heb je iets leuks te melden of wil je je mening kwijt over een van onze artikelen. Schrijf een brief of mail dan naar de HaDeejer... frank Van eScH Ex-hondenman, Krachttraining.. "RUST ROEST." HaDee kupke Foto: Lianne Gabriels SPREUK van de mAAnd Elke engel heeft zijn eigen kleur en snit, soms oranje, soms maagdelijk wit Ingezonden Na de successen van de Bogota en India Part, organiseren Henriëtte van Schijndel en Rina Hezemans dit jaar opnieuw iets voor India, een India Book Party. Dit jaar in samenwerking met de vrijwilligers van het Willibrordcentrum in Heeswijk. Er komt in november een markt voor het hele gezin. Ze willen boeken, platen en dvd’s gaan verkopen. Naast de verkoop van boeken etc. worden er ook allerlei stands ingericht met activiteiten, waaraan u kunt deelnemen. Om deze markt tot een succes te maken kunnen zij niet zonder uw opruimwoede. Vanaf nu t/m oktober kunnen boeken, platen en dvd’s worden ingeleverd. Er worden alleen spullen in goede staat geaccepteerd. Spullen voor Stichting Solidair met India, kunnen ingeleverd worden in het Abdijhuis van de Abdij van Berne. Graag van tevoren even contact opnemen met Joke van Zutphen, tel. 06-12124398, e-mail solidairmetindia.jvz@gmail.com. Dus wie op wil ruimen, kan nu al terecht. Het gezamenlijke doel is natuurlijk om zoveel mogelijk geld bij elkaar te brengen voor Stichting Solidair met India. DerDe plaats voor toon Onze medewerker Toon Konings werd onlangs derde bij de 'grote' schrijfwedstrijd om de dialectpenning van het dialectenfestival in Lieshout. Bij het tweejaarlijkse evenement was hij één van de drie genomineerden uit ruim vijftig inzendingen. ’n Medollie òn ‘n touwke Ik sprong in’t wòtter, toen zaag ik door die meid ’n grùweluk groot bad waart, olling tot gienswijt, Ze zaag er skôn ùt, in bikinie zaag ik heur stòn, en wè dóór onder zaat, doar docht ik stiekem òn. Mar nou moes ik zwemme, unne weg dur ’t wòtter moale, d’r kos gebeure wetter gebeurde, mar ’t èind dè moes ik hoale. Zè ston door téinenòn, ik prebeerde vlugger te gòn, richting d’r bruine lijfke, mè alles d’r op en d’r òn. ’t Wòtter wier steeds zwoarder, zodè ik meer moeite din, en zè riejp “’t gi goewd jonge, kom mar dist op in.” Ik zwom ès ‘ne pòlling, kreeg wè wòtter in munne mond, spouwden ’t gauw ùt want witte, dè gloor is nie gezond. M’n been’ van ope nar dicht, èrem van binne nar buite, Vaasthauwe òn’t ritme, van ope en sluite, ope en sluite Rooi bùllekes in’t wòtter, overlangs dùr ’t bad gehange doar zwom ik tussendùr, mè m’n groeiende verlange. In skoolslag op heur af, ze klapte ès waar ze ‘n fen, lief klonk ‘t “hauw vol lieverd”, o hasse ’t ècht tege men? Ik vocht munèige dùr ’t wòtter, m’n gezicht trok op ‘ne frot, ik waar muuger dan muug, en docht “ik gò kepot.” Ze moedigde men òn, en ston mar mooi te zen, “’n klèin stukske nog”, zin ze, “doe ’t mar vùr men.” Ik voog ’t wòtter van m’n lijf, en overal din ‘t zeer kéék nog efkes goewd nar heur, vur de allerleste keer. Noa vier daag in dè wòtter, leeg ès ’n ùtgeperste appelsien, nee, bè de zwemvierdaagse, zal zè men nojt mèr zien. Want ik din ’t nie vur heur, nie vur dè vrouwke, ’t ging ùm ’n medollie, ’n medollie òn ’n touwke. Pieter van den Drogenband hoe bustaat het? Nu het goed gaat met de economie, is er weer geld om positieve dingen te doen met onze belastingcenten. Zo doet het mij deugd dat de busreizigers verblijd zijn met nieuwe bushaltes. Ook economisch gezien een sterke zet van onze gemeente, omdat door de drempelverzadiging menig drempelaanlegbedrijf failliet dreigde te gaan. In de hele gemeente worden busreizigers op een voetstuk geplaatst en mogen zij letterlijk neerkijken op het domme autovolk. Dat voetstuk is zo groot, daar past een hele businhoud op inclusief uitzwaaiers. Daar waar de bus vroeger lafjes van de weg afging om de busreizigers stiekem te laten in- en uitstappen, stopt de bus nu gewoon op de weg. Dat is niet erg. Want op de busroute door Hadee rijden toch nauwelijks auto’s. En als dat toch het geval is, kan de automobilist het trotse busvolk al wachtende bewonderen of proberen de stilstaande bus te passeren. Misschien dat er dan hier en daar een overstekende reiziger omver wordt gereden, maar dat valt in het niet bij de vele voordelen voor de toch grotendeels gehandicapte buspassagiers. Zij zijn nu niet meer afhankelijk van de hulpvaardigheid van andere passagiers. En dat is mooi, want elkaar helpen is natuurlijk niet meer van deze tijd. Het is daarom lovenswaardig dat de gemeente flink uitgepakt heeft om te voorkomen dat mensen elkaar een zetje moeten geven. In plaats van de aankomende gemeentelijke lastenverlagingen stel ik voor dat het geld aan meer van dit soort baanbrekende voorzieningen besteed wordt. Harrie Droesen BOEKEN VOOR EEN GOED DOEL 17 | juni 2012

Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Trudy van de Wetering een intiem lijflied in de open lucht Gerard van Maasakkers komt op zaterdag 25 augustus naar Natuurtheater de Kersouwe met een avondvullend programma. Het heet Lijflied, maar hij heeft er wel een speciale versie van gemaakt, omdat het in de open lucht is. ‘Het is er intiem, en toch groot en buiten, en ik ken de goeie sfeer’, zo zegt hij over ‘ons’ openluchttheater. HaDeeinterview 18 | juni 2012

Gerard heeft het druk; we zochten hem op in Nuenen, waar hij optrad bij de onthulling van een portret van Vincent van Gogh dat daar in een groot grasveld uitgebeeld was met bloemen en planten. Bij onze aankomst zweefde hij in een helikopter door de lucht om het kunstwerk van boven af te bezichtigen. “Dat kan je in Heeswijk in de open lucht ook gebeuren,” vertelt Gerard even later, “je bent bezig met een mooi nummer en wedde detter onverwaacht een heli overkomt, of een ballon. Dat is tegelijk het verrassende van een optreden buiten. We treden regelmatig buiten op; de zwaarste liedjes laat ik dan weg, het is wat luchtiger, letterlijk en figuurlijk.” Het is niet vreemd dat Gerard van Maasakkers in Nuenen gevraagd is, want hij is er geboren en getogen. “Ik heb de middelbare tuinbouwschool gevolgd,” vertelt hij, “en zou eigenlijk het tuinbedrijf thuis overnemen. Maar mijn hart lag bij de muziek.” Op zijn 17e kreeg hij zijn eerste gitaar, hij volgde nog HBO-opleidingen tuin- en bosbouw in Boskoop en Velp. In 1978 verschijnt zijn eerste lp ‘Komt er mer in’ met liedjes in het Brabants dialect. Het was meteen een succes. In 1980 besluit Gerard definitief te kiezen voor de muziek. En sindsdien volgden veel lp’s en theaterprogramma’s met verschillende muzikanten, meer dan dertig jaar lang. Hij woont nu in Budel. geen nostalgie Bij Gerard van Maasakkers denk je meteen aan een zanger in het dialect. “Maar dialect is nooit mijn doel geweest,” zegt hij zelf. “Ik kan me er wel het beste in uitdrukken, maar ik gebruik bewust geen oude dialectwoorden. Ik gebruik de taal die ik met mijn vrienden gebruik. De taal verandert en je verandert met de taal mee. Ik schrijf en zing ook geen zwaar nostalgische liederen over vroeger. Ik probeer door te leven en zing over wat me nu bezighoudt.” Van Maasakkers zingt enkele teksten van een ander, maar 99% is van hemzelf. Een tijdlang heeft hij opgetreden met de Vaste Mannen, maar dat is niet meer. Als begeleiding heeft hij nu Harry Hendriks met gitaar, Mike Roelofs aan de toetsen en Arthur Lijten doet slagwerk. Een mooie niet te zware groep muzikanten, waarbij de liederen goed verstaanbaar overkomen. Tenminste dat was zo tijdens het dialectfestival in Lieshout op 10 juni, waar zij een groot publiek wisten te amuseren. Ook buiten in een kiosk op een plein. druk programma Het oudste lied van de zanger is ‘Hé goade mee’. Dat is algemeen bekend. Pas nog, in april, kreeg hij de Annie MG Schmidtprijs voor een nummer uit Lijflied, ‘Zomaar onverwacht’. Dat gaat over het verlies van een goede vriend. “De tekst is wel gebaseerd op een persoonlijk gebeuren,” zegt Gerard, “maar ik probeer het toch algemeen herkenbaar te houden.” Hij viel veel vaker in de prijzen. Zo kreeg hij ooit de Gouden Harp en de Ad de Laat prijs. Verder is hij ereburger van Brabant en Ridder in de orde van Oranje Nassau. De laatste jaren treedt Gerard van Maasakkers op door heel het land. Wie eind augustus niet naar de Kersouwe kan, kan kort daarna terecht in Oisterwijk en Mariahout, maar in september ook in Amsterdam in De Kleine Komedie. Hij heeft zo’n tien optredens per maand. Ook in het buitenland wordt hij graag gevraagd. “Natuurlijk in den Bèls,” zegt hij, “maar ook af en toe in Bretagne, en we hebben onlangs een trip gemaakt naar Brazilië, waar we gezongen hebben met slagwerkers uit de sloppenwijken. Dat was een fantastische ervaring. Ik zeg altijd: ‘Het is altijd nou’ en nou ik dit zeg, is dit moment al weer voorbij. Want alles heeft zijn ontwikkeling in de tijd. Taal is levend.” lijflied Gerard van Maasakkers zegt dat hij met veel plezier naar Heeswijk komt om er Lijflied te brengen: “Het is er intiem, en toch groot en buiten, en ik ken de goeie sfeer. We hebben ook een leuke toegift.” Wat dat is, wil hij echter niet zeggen. Zijn eigen toppers vindt hij o.a. ‘Cis Verdonk’, ‘Den boom’ (over zijn vader) en het recente lied ‘Zomaar onverwacht’. Dat brengt hij zeker ten gehore. Het belooft weer een bijzondere avond te worden met de Brabantse zanger en zijn orkest. Tekst: Ad van Schijndel Foto’s: René Kuijs Uit: Gerard van Maasakkers, Zomaar onverwacht zomaar onverwacht ik ben er amper op bedacht krimpt m’n hart ineen als ik denk hoe wij hier samen samen, niks aparts op ‘nen doordeweeksen dag zomaar zonder erg gewoon hier samen waren morgen komde gij praten over jou en mij ‘k denk da we allebei wel weten da de wegen zich gaon scheiden ik ben nie kwaad geweest verbaasd, nog wel ‘t meest ik dacht da wij ‘n leven lang bij mekaar zou’n willen blijven samen naar Samos, of samen alleen weg op de motor, of nergens heen ik in de stoel en gij op de bank of in de Jordaan bij De Prins aan d’n drank ik kan goed alleen zijn maar nie te lang... zomaar onverwacht ik ben er amper op bedacht krimpt m’n hart ineen als ik denk hoe wij hier samen zomaar ‘n moment wa ik nou pas herken waor ik nooit aan wennen zal; da gij er nie meer bij zult zijn... gerard van Maasakkers in de Kersouwe met avondvullend programma 19 | juni 2012

Tekst: Michel van de Wetering Foto’s: Jacques Worms Voor al uw Verbouwingen, Onderhoud en Reparaties Timmerwerken, Metselwerken, Tegelwerken, CV installaties, Schilderwerken, Stukadoorswerken, Loodgieterswerken, Electrische installaties, Bouwkundige advisering, Bouwkundig tekenen, Bouwkundige beveiligingen, Tuinaanleg en Bestratingen. Tel. 0413 29 24 37 www.vandennieuwenhuijzen.nl VAN DEN B.V. Bouwen zonder zorgen verbouwen - nieuwbouw - renovatie onderhoud - bouwkundig tekenen Van Aarle’s Bouwbedrijf De Morgenstond 11, Heeswijk Dinther Tel (0413) 29 19 21, info@vanaarlesbouw.nl www.vanaarlesbouw.nl D’n HaDeejer wordt iedere maand door tientallen vrijwilligers gemaakt. Voor de redactie en de schrijversgroep zijn we op zoek naar mensen die het leuk vinden om hun steentje bij te dragen aan de productie van het blad. d’n hadeejer Voor meer informatie kun je contact opnemen met hoofdredacteur annemieke Van der aa: 06-52607647 Ervaring is geen vereiste, wel enthousiasme! Dus vind je het leuk om te schrijven of redactioneel werk te verrichten? schroom dan niet en meld je aan. Jaargang 9 Nummer 4 april 2012 En óók: Zwemvierdaagse - Nieuwe drukker - alternatieve enquête - Unieke kunstroute - Zakelijk bekeken - En nog veel meer De zomer van Alice Jaargang 9 Nummer 3 maart 2012 En óók: Bert Driessen - Toon - Judith Sleddens - Joke Pennings - Mirjam - Robert Deckers - En nog veel meer iets voor jou?

Tekst: Michel van de Wetering Foto’s: Jacques Worms Berry van de Wetering (37) heeft zijn hele jeugd in Dinther gewoond. Toen hij ging samenwonen, kwam hij in Oss en Uden terecht maar is daarna toch maar weer naar Heeswijk-Dinther verhuisd. Ruim 13 jaar stondhij inDinther als leerkracht voor de klas. Het was ook in die periode dat hij zijn eerste boek schreef. Inmiddels is hij directeur van een basisschool in Boekel en is zijn tweede boek ’In mei drink ik chocomel’ verschenen. Zijn eerste boek schreef Berry in 2007, het was een kinderboek met als titel ’Nooit meer gewoon’. ”Ik schrijf al jaren columns voor de website van Avesteijn en kreeg daar altijd leuke reacties op en omdat ik voor de klas stond en veel voorlas aan kinderen, dacht ik dat het leuk zou zijn om een kinderboek te schrijven. Toen ik het idee en de tijd er voor had, heb ik in zes weken tijd het boek geschreven. Ik kreeg daarna zoveel leuke en enthousiaste reacties dat ik dacht: dit smaakt naar meer.” Door de studie en een andere baan kwam het er een tijd lang niet van, maar afgelopen zomer was het zover en schreef Berry zijn tweede boek dat nu inmiddels in de winkel ligt. Verzonnen Dit nieuwe boek is een verzonnen oorlogsverhaal maar met gebeurtenissen die zich in werkelijkheid hebben afgespeeld in Heeswijk-Dinther en verweven zijn in het verhaal. ”Het is geschreven voor de jeugd vanaf plusminus 12 jaar, maar ik merk wel dat veel ouderen het leuk vinden, omdat zij herkennen wat er zich in die tijd afspeelde in deze buurt. Ondanks dat het geschreven is voor kinderen dacht ik wel: ik moet geen dingen verbergen. Als mensen dood gaan, dan gaan ze ook dood, zonder in bloederige details te treden, maar oorlog is nou eenmaal verschrikkelijk en dat moeten ze ook weten.” Toen de vader van de Dintherse schrijver vorig jaar overleed en het ouderlijk huis werd opgeruimd, kwam hij een boek tegen van de herdenking van 29 burgerslachtoffers uit Heeswijk-Dinther. ”Nadat ik het boek gelezen had kreeg ik een beeld van wat zich in werkelijkheid had afgespeeld in mijn geboortedorp in de oorlog. Het boek was eigenlijk geschreven, zodat de jeugd de gebeurtenissen nooit zou vergeten maar ik dacht: welk kind leest dit boek nu eigenlijk? Voor mij lag hier natuurlijk de uitdaging om een tijdlijn te maken van de feiten die zich hier afspeelden en vervolgens heb ik een fictief verhaal bedacht met een hoofdpersoon die in de oorlog opgroeit. Daar waar het paste, heb ik werkelijk gebeurde verhalen toegevoegd soms met naam en toenaam.” Mede daardoor is het boek natuurlijk erg leesbaar en herkenbaar voor ouderen. ”Ik herinner mij een reactie van een mevrouw die zei nadat ze aan het boek was begonnen: ‘Ik kom er niet doorheen, want bij elk stukje zie ik het zo weer voor me en begint mijn eigen verhaal zo te leven dat ik niet meer weet waar ik gebleven ben.’ Hoewel het verhaal dus vanuit een kind beleefd wordt, is het mooi om te zien dat het juist oudere mensen raakt en zoveel verhalen oproept die nog onder deze generatie zitten en die misschien over tien tot twintig jaar verloren zullen raken.” Inspiratie ”De titel is aan het eind ontstaan en mei heeft natuurlijk te maken met de bevrijding want daar is het aan gerelateerd en ‘drink ik chocomel’ wordt als je het verhaal gelezen hebt, wel duidelijk. Maar ik vond de titel wel uitdagend klinken en hij nodigt uit tot lezen van het boek.” De inspiratie haalde de schrijver bijvoorbeeld ook uit dingen die hij zelf heeft meegemaakt en een plek heeft gegeven in het verhaal. Doordat Berry het boek in eigen beheer heeft uitgegeven, is de prijs vrij laag. Het is te koop bij Paperpoint in Heeswijk-Dinther. Verzonnen oorlogsverhaal in tweede boek van Berry van de Wetering feiten en fictie verpakt in een kinderboek 21 | juni 2012

Ook dit jaar hebben vele tientallen scholieren uit HaDee hun eindexamen weer gedaan. Aan vier van hen vroegen we naar hun ervaringen op de middelbare school en hun plannen voor de toekomst. Op het moment van ons gesprek waren ze nog in afwachting van het ’verlossende woord’. De een was er iets zekerder van dan de ander; de aangescherpte eindexameneisen zorgden bij sommigen voor extra spanning. Vier geslaagden uit HaDee aan het woord ‘Extra spannend door nieuwe eisen’ Kunst is niet zo mijn ding. Dat het de mensen tot nadenken zegt in dit geval, daar geloof ik niks van. Dat er over gesproken wordt, dat wel. Maar dat gebeurt ook als er een nieuwe winkel in het dorp komt. Maak er een speelveldje voor kinderen. Die engel brengt de mensen niet tot elkaar, een speelveld wel. Dat er ook nog subsidie voor gegeven is, vind ik zonde van het geld. Ik vind het een mooie uitvinding. Ik zou er zelf niet opgekomen zijn. Goed dat er wat gebeurt op die plek. Het houdt de gemoederen in het dorp in ieder geval wel bezig. Kunstenaars hebben net zo goed als de verenigingen ook recht op subsidie. Cultuur is ook belangrijk. Het is toch een protestactie? Niet? Nou ja, of je er nou wel of geen verstand van hebt, ik vind het best. Ik vind het niet mooi. Het initiatief is wel aardig, maar ik snap de symboliek ervan niet. Ik heb die gedichten wel gelezen, maar het is niet echt mijn ding. Bij ons op Heilaren Noord staat ook een ‘geweldig’ kunstwerk. Subsidie voor zoiets vind ik echt belachelijk Dat ding heeft het veelvoudige gekost van het speeltuintje dat we door de gemeente gesubsidieerd hebben gekregen. dorpSPRAAT De Engel van Ter Weer is een v NATASCHA VAN DER HEljDEN (35) ELRIE VAN DE GEljN (63) SIMONE SUIKER (20) Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Lianne Gabriëls Tekst: Thea van der Doelen en Liseth Kuijs, foto’s: Jacques Worms Welke school en welke studierichting? Ik heb eerst twee jaar op het Zwijsen College gezeten en ben daarna naar het Fioretti College gegaan. Ik heb VMBO-T Plus, studierichting Zorg en Welzijn gedaan. De ’plus’ betekent dat je één extra examenvak hebt. Ik heb examen gedaan in de vakken Nederlands, Wiskunde, Engels, Biologie, Economie, Maatschappijleer en Technologie. Wat vond je van het Fioretti College? Ik vond het wel een leuke school. De overstap van het Zwijsen naar het Fioretti ging goed. Ik voelde me op het Fioretti meer thuis; je kunt daar gewoon jezelf zijn. In het laatste jaar kwamen er wel veel nieuwe, strengere regels, bijvoorbeeld op het gebied van roken. Wat is je leukste herinnering? Ik heb niet echt één herinnering die eruit springt maar ik vond het Ardennenkamp heel leuk. En ik heb veel goede vriendinnen aan mijn schoolperiode overgehouden. Was het moeilijk op school, qua niveau? Ik heb gekozen voor de sector Zorg en Welzijn omdat ik al vanaf groep 3 weet dat ik later het onderwijs in wil. Het 3e leerjaar vond ik best makkelijk; het 4e leerjaar was moeilijker. Hoe gingen de examens? Op zich gingen de examens wel goed maar ik twijfel of ik Biologie gehaald heb; dat vond ik een moeilijk examen. En door de nieuwe eisen is het extra spannend of ik wel geslaagd ben. Welke school en welke studierichting? Op Het Hooghuis in Heesch, richting VMBO-T Ik ben vorig jaar van HAVO -3 Zwijsen in Veghel overgestapt naar deze school. Wat vond je van Het Hooghuis in Heesch? Het is een vriendelijke, kleine school, je krijgt veel persoonlijke aandacht. Ze halen eruit, wat er in zit. Er wordt bijvoorbeeld gewerkt met zogenaamde stamgroepen, 50 leerlingen in één lokaal, ieder een computer en toch is het niet chaotisch of onrustig. Het TOO karlijn Van de aaSt (16) laurenS Van der Steen (16) 22 | juni 2012

een verrijking voor HaDee verkorte lesrooster op de vrijdag beviel ook goed. Je kunt wel zeggen dat mijn overstap een goede keuze is geweest. Wat is je leukste herinnering? Eigenlijk kan ik niets speciaals noemen, het héle jaar ben ik met een goed gevoel naar school gegaan. In februari van dit jaar zijn we, met alle 4e klassen naar Berlijn geweest. Je leert elkaar dan op een heel andere manier kennen. Was het moeilijk op school, qua niveau? Niet voor mij. Wiskunde lag me wel beter dan de talen. Hoe gingen de examens? Wel goed. Behalve de centrale examenvakken hebben we ook een examenvak dat gaat over o.a. werken met Excel en hoe je een brief moet opstellen. Heel praktisch. Ik heb nauwelijks klachten over de inhoud van het examen. Welke school en welke studierichting? Ik heb op het Elde College gezeten en VMBO-T, studierichting Zorg en Welzijn gedaan. Ik heb examen gedaan in de vakken Engels, Nederlands, Maatschappijleer 2, Wiskunde, Economie en Biologie. Wat vond je van het Elde College? Het is best een grote school, er zijn veel studierichtingen. Maar het is wel een fijne school, met leuke leraren. Wat is je leukste herinnering? Dit schooljaar zijn we een midweek naar Londen geweest, met alle TL-4 klassen. We hebben veel gezien en logeerden met z’n drieën bij een gastgezin. Was het moeilijk op school, qua niveau? In het tweede leerjaar heb ik veel moeten leren omdat ik toen nog alle vakken had. In het 3e leerjaar moest ik ook flink leren omdat de cijfers van dat jaar al meetelden voor het examenjaar en in het laatste jaar moest ik natuurlijk hard werken voor het eindexamen. Hoe gingen de examens? Ik heb een goed gevoel over de examens; ik denk dat ik wel geslaagd ben. Welke school en welke studierichting? Op het Elde College in Schijndel, richting HAVO 1e jaar HAVO/theoretische leerweg, 2e t/m 4e jaar VMBO, 5e en 6e jaar HAVO. Achteraf gezien was misschien de grote overgang van basisschool naar voortgezet onderwijs, de oorzaak van de moeizame start op het Elde. Wat vond je van het Elde College? De lessen Frans sprongen er voor mij uit. Ik heb er steeds meer interesse in gekregen en ben het daardoor ook beter gaan spreken. In tegenstelling tot het vak Engels trouwens, wat mij helemaal niet ligt. Ik heb goed onthouden wat mijn hockeytrainer zei: “Focus op je kwaliteiten; als je ergens goed in bent, probeer dat te verbeteren”. Wat is je leukste herinnering? Ik heb voornamelijk hele goede herinneringen aan alle vakanties in Frankrijk van de afgelopen jaren. Ik heb zoveel leuke gesprekken gehad met Franse jongeren. Contacten zijn intenser, als je de taal kent, je kunt op een ander niveau communiceren. Ik ben een echte Francofiel geworden. Was het moeilijk op school, qua niveau? Zelf vind ik van niet, maar ik weet van vrienden en medeleerlingen dat zij dat anders ervaren. Hoe gingen de examens? Redelijk, behalve Engels. Maar ik doe geen uitspraak over de uitslag! De normering is aangepast. Je kunt de punten van het staatsexamen niet meer compenseren met de punten van de schoolexamens. Voor alle vakken van het staatsexamen moet je gemiddeld een 5,5 halen. Weet je wat het is? Het mag geld kosten. We komen in Den Haag toch elke dag geld tekort. Het is wel een versiering, maar ons zegt het niets. Vroeger hoorde je nooit over kunstwerken, ja alleen de betonnen leeuwen bij het kasteel. En die werden nog gestolen ook. Subsidie dat is toch wel wat teveel van het goede. Wij moeten onze rollator zelf gaan betalen. Och, de mensen moeten bezig zijn. Particulier initiatief in de kunst is wel goed, maar de gemeente zou hierin veel actiever moeten zijn. Die heeft een voortrekkende rol. Ik vind het kunstwerk niet mooi, en ben zeker niet kapot van de achterliggende boodschap van de kunstenaar. Ik zit niet te wachten op de invulling door de maker zelf. Ik wil daar zelf een gedachte bij vormen, en geen dictaat opgelegd krijgen. Het zegt mij helemaal niks. Wat een onzinnig ding. Laat ze daar een leuke speelgelegenheid zetten voor kinderen. Subsidie voor zoiets is helemaal belachelijk. Dat het de gemoederen en de mensen in beweging zet, vind ik ook onzin. Mij houd het in ieder geval niet bezig. Ik weet ook niet wat het voor moet stellen, ik zou zeggen een vogelverschrikker. Maar laat die kunstenaar lekker verder hobbyen. Zie ook www.hadeejer.nl TOON (81) EN MARIETJE (80) KLUlj TMANS WIM VAN DEN DUNGEN MONIQUE PIERLO (44) bo Van ZutpHen (16) mattHijS Van lierop (19) 23 | juni 2012

Made with FlippingBook

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=