maandblad voor Heeswijk en Dinther Jaargang 10 juni 2014
Boekt u nog handmatig uw bankafschriften? Rabobank en ABN-Amro hebben nu een automatische koppeling met Twinfield anders S Adviseurs Administratie Belasting MKB-advies www.sandersadviseurs.nl Eikenhoek 7, Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291242 info@sandersadviseurs.nl Uw administratie ook eenvoudiger? Neem vrijblijvend contact met ons op. S Gecertificeerd Twinfield partner Soort woning : Appartement Service kosten : € 130 p/m Bouwjaar : 2005 Ligging : In centrum Woonopp : 84 m² Externe bergruimte : 4 m² Inhoud : 235 m³ Aantal slaapkamers : 2 Parkeergelegenheid : parkeergarage Hoofdstraat 1B HEESWIJK-DINTHER vraagprijs € 209.000 k.k In nieuwstaat verkerend drie-kamer appartement gelegen op de eerste verdieping met een eigen berging en parkeerplaats in de onderbouw. Bewoners van het complex kunnen tevens gebruik maken van de gezamenlijke fietsenberging en containerruimte op de begane grond. Het gehele complex is volledig geïsoleerd en uiteraard is het complex ook rolstoeltoegankelijk. Er is ook een gezamenlijke oud papier ruimte. Het appartement heeft een oppervlakte van circa 84 m², excl. het balkon van circa 6,5 m². Indeling: o.a. entree/hal, toiletruimte, woonkamer, open keuken voorzien van moderne keukeninrichting, twee ruime slaapkamers, berging met aansluitpunten wasapparatuur, complete badkamer vv ligbad, inloopdouche, toilet en wastafel. Kortom: een goed bereikbaar, optimaal ingedeeld appartement op een fijne centrale locatie! Bernheze makelaars & adviseurs 0413-243818 www.bernheze.nl
d’n HaDeejer | 3 voorwoord redactie Als je nieuw komt in een organisatie, is het de kunst om goed te luisteren en te kijken. Zo leer je het snelst hoe het in zijn werk gaat. Wanneer je vervolgens aan de vertrouwde mensen vraagt om op papier te zetten hoe het een en ander nu in praktijk verloopt, dan begint het genieten. Dit is namelijk erg lastig. Dan ontstaan er zelfs enkele meningsverschillen. ‘Nee, zo gaat dat helemaal niet’. ‘Hoezo moet een artikel eerst naar de hoofdredacteur?’ Iedereen is zo ingeburgerd en de gang van zaken is zo vertrouwd dat er enige twijfel ontstaat, als de gang van zaken onder de loep wordt genomen. Tegelijkertijd komt in die situatie ook de kracht van de groep naar boven. We weten met zijn allen waar we voor staan en hoe het moet. De lat ligt hoog, d’n Hadeejer is goed. En wat goed is, moet goed blijven. Dus de nieuwe machinist stapt op de trein, de trein vertrekt en onderweg doen we de vertrouwde stations aan. Als een geoliede machine wordt een nieuwe HaDeejer gemaakt. Met dit juninummer ook een nieuwe rubriek: ‘Over grenzen heengaan en -kijken’. Vanuit een jeugdfoto van toen, kijken we naar hoe het nu met deze persoon gaat. Wij hopen van ganser harte dat u na het doorspitten van dit nummer met recht kunt zeggen: ‘Ook deze was weer goed!’ Veel leesplezier! De redactie Redactie Berry van de Wetering (hoofdredacteur), René Kuijs, Ardith Manders, Harry Mikkers, Ad van Schijndel Medewerkers Robert Deckers, Thea van der Doelen, Henk Habraken, Marko Konings, Toon Konings, Liseth Kuijs, Matthijs van Lierop, Cathelijn van der Meijden, Jacques van der Meijden, Jeroen de Mol, Marijke van Oorschot, Rene van der Pas, Noortje van Schijndel, Bart van Schijndel, Jan Schuurmans, Wim Smits, Michel van de Wetering. Vormgeving Corina Gloudemans, Eveline van Rijbroek, Carlijn van der Steijn, Monique van de Ven, Henny Wijgergangs Fotografie Lianne Gabriëls, Jacques Worms, Sanne van Rozendaal, Eefje Voets Kopij/informatie Uiterste inzenddatum: 1e van de maand E-mail: redactie@HaDeejer.eu Advertenties Uiterste inzenddatum: 15e van de maand E-mail: advertentie@HaDeejer.eu Vragen over bezorging Bel Toon Konings 06-53584742 E-mail: bezorging@HaDeejer.eu Jaarabonnement niet-inwoners € 36,00 incl. verzendkosten Druk Drukkerij Wihabo, Geffen Oplage 3300 stuks D’n HaDeejer is een uitgave van Stichting Dorpsnieuws. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. fotografie voorpagina Sanne van Rozendaal maandblad voor inwoners van Heeswijk en Dinther Wat goed is, moet goed blijven 10 20
Kijk snel op www.uwideeinactie.nl doe er iets mee! heb je een goed idee? Ben jij tussen de tien en vijftien jaar en heb je een goed idee of project voor het verbeteren van je buurt of dorp? Dan kun je nu een aanvraag indienen bij het Rabobank Jeugdfonds van Rabobank Bernheze Maasland. De bedoeling van het fonds is dat je samen met klasgenoten, vrienden en vriendinnen of buurtkinderen iets goeds doet voor of in de eigen buurt. Zoals het organiseren van een leuke activiteit voor zieke kinderen of ouderen in de buurt, een speeltuin opknappen of iets aardigs doen voor dieren. Heb jij een goed idee, ga dan snel aan de slag! Vul een aanvraagformulier in via onderstaande website. Advertorial
d’n HaDeejer | 5 JAARGANG 10 NUMMER 119 juni 2014 3 Voorwoord 5 Inhoudsopgave 7 geleer en column Henk 10 glastra van loon 13 looz cors wareMHoeve 14 van jong naar ouD 17 Ingezonden HarMonie 19 over De grens deel 2 20 eXaMen en dorpspraat 22 leven na een zwaar HartinFarct 25 De klotbeek 27 Column Toon 29 Klasbak Danny aarts 32 Voorbij de voordeur bij van aarle 35 zaKelijK beKeKen en ‘t plenkske 37 50 jaar gelee brug terug 38 Agenda ‘De kracht van de kernen is dat er hele sterke sociale banden aanwezig zijn’ (pagina 11) 31 13 19 25
Deurtechniek Garage en bedrijfsdeuren William van Grinsven T 06-46098409 Hommelsedijk 37a 5473 RE Dinther www.vgdeurtechniek.nl info@vgdeurtechniek.nl HANS VAN DER DOELEN www. doe l enkeukens . n l BOXTEL Zorg en ondersteuning bij u thuis of bij ons thuis Voor al uw vragen over zorg- en dienstverlening kunt u contact opnemenmet het cliëntservicebureau, maandag t/mvrijdag van 8.30 tot 17.00 uur. Tel.: 0413 - 29 81 13, e-mail: clientservicebureau.heeswijk@laverhof.nl. www.laverhof.nl
d’n HaDeejer | 7 Potverdorie nog aan toe. Annemieke van der Aa is gestopt als hoofdredacteur van d’n HaDeejer. Tien jaren lang was zij het boegbeeld van dit blad. Annemieke is een echte Heeswijkse, maar daar kan ze verder ook niks aan doen. Zij komt uit een familie, die vroeger ooit dacht dat het Engelse woord ‘boy’ niet met een ‘b’ maar met een ‘p’ geschreven moet worden. Tien jaren leidde zij d’n HaDeejer en was zij de aanvoerder van veel medewerkers. Annemieke was een echte moederkloek en ja, zij weet dat ‘moeder’ de overtreffende trap is van ‘moed’. Maar toch, zo las ik in d’n HaDeejer, merkte ze dat ze op routine ging werken en ze zag geen uitdaging meer. Nou ja, dacht ik, door de jaren worden veel vrouwen minder uitdagend. Ook merkte ze dat de ‘schwung’ er niet meer is. Maar volgens mij is ze nog steeds heel ‘swungvoll’ en barst ze van de energie. Toch nam ze afscheid en is haar hoofdredacteurschap nu slechts een herinnering. Ze laat ons verweest achter, ook al is Berry van de Wetering aangezocht als stiefvader. “Alles went, behalve een vent,” zullen sommige dames wel denken, maar Berry ken ik al lang. Hij is een echte Dinthernaar, dus hij moet wel deugen. En Annemieke? Zij blijft als een soort toeziend voogd toch nog verbonden met d’n HaDeejer. De bordjes zijn verhangen. De koning is dood, leve de koning! Of zoals Keizer Lotharius ooit beweerde: “De tijden veranderen en wij met hen.” Daarom wens ik Berry veel succes, Annemieke alle goeds en dat Heesch bij Oss komt. Annemieke column Henk Henk Habraken tekst Bart van Schijndel fotografie Jacques Wors Stichting Het Geleer: hulp bij sociale en culturele doelen in HDL Na de verkoop van de Wildhorst, de inning van de kooppenningen en de aflossing en betaling van alle schulden bleef er een bescheiden bedrag over aan liquide middelen. Daarnaast had de Stichting ook nog eigendommen. Dat waren: • een aantal percelen grond ter grootte van 4.80.43 ha en gelegen op het terrein van de Wildhorst; • de ondergrond van het zwembadcomplex. Uit deze eigendommen had de Stichting jaarlijks opbrengsten. Door deze jaarlijkse opbrengsten kon men de reserve uitbreiden. Het bestuur van het Recreatieoord Heeswijk-Dinther, zoals de stichting officieel heette, voorzag dat dit zo door zou gaan. Het was zaak om een goede, zinvolle en nuttige besteding te vinden voor het zich vormende fonds. De gemeenschap als uitgangspunt Bij de stichting van Zwembad de Meerdonk had de bevolking van Heeswijk, Dinther en Loosbroek zelf voor een flink kapitaal gezorgd door middel van inzamelingen en acties. Verder had de gemeente Heeswijk (en later de gemeente Heeswijk-Dinther) zo’n 30 jaar garant gestaan voor de leningen van de Wildhorst. Weliswaar had men nooit gebruik hoeven maken van die garantie, maar de bevolking had wel het risico Op 1 september 1988 werd het recreatieoord De Wildhorst notarieel overgedragen aan De Wildhorst bv. Eigenaar van die nieuwe bv werd de beheerder tot dusver, Cees de Been. Het avontuur dat in 1956 begon in de hoofden van enkele Heeswijkse middenstanders eindigt na 32 jaar met de privatisering van het bedrijf. “Wij helpen bij investeringen, niet in de exploitatie,” aldus voorzitter Jan Nelissen Het bestuur van de Stichting Het Geleer v.l.n.r.: Jan Nelissen (voorzitter), Hans van Zutphen, Leo van Uden, Mario Sigmans, Willy van der Steijn, Thierry Dielissen en Gerard Daandels
Heerlijk, die muesli’s, crunchy’s en graanvlokken van De Halm. Lekker veel keuze en helemaal bio! www.dehalm.nl Lekker van mij! R est feestzalen pannenkoekenhuis over dekt zwembad bistr o/ 45922271
d’n HaDeejer | 9 gelopen dat ze hadden moeten opdraaien voor mogelijke financiële problemen bij de stichting. Gezien deze twee gegevens achtte het bestuur het verantwoord en gerechtvaardigd om de positieve revenuen uit de verkoop van de Wildhorst ten goede te laten komen aan de inwoners van de drie dorpen van de gemeente HeeswijkDinther. Voorbereiding en keuze Het toenmalige bestuur is niet over één nacht ijs gegaan. Ze hebben de oriëntatie op wat ze zouden kunnen doen met het fonds, goed voorbereid. Alle verenigingen van Dinther, Heeswijk en Loosbroek kwamen in aanmerking voor ondersteuning. Alleen wilde men niet de dagelijkse (exploitatie)kosten van een vereniging voor zijn rekening nemen, daar achtte men de besturen zelf verantwoordelijk voor. Men wilde wel nieuwe initiatieven ondersteunen en investeringen doen, die normaal de leden van een vereniging moeilijk op konden brengen en die ook niet behoorden tot de subsidieregelingen van de overheid. De eerste vijf projecten waren bijdragen aan het VVV, de Museumboerderij, de Heemkundekring, de Wereldwinkel en een boek over de Tweede Wereldoorlog. Verdeling van de revenuen Na veel strubbelingen worden de gronden die de Stichting nog in eigendom had op 1 augustus 1999 ook verkocht. De Stichting ziet het basisfonds sterk groeien en kent voortaan als enige taak het beheer van dat fonds en het op juiste wijze aanwenden van de inkomsten daaruit. Voorzitter Jan Nelissen verwoordt de taak prachtig: “We beschikken over een kip die eitjes legt. We moeten de kip in goede gezondheid houden en zorgen dat de eitjes goed gebruikt worden.” Hij vult er lachend aan toe dat in deze moeilijke tijden de eitjes meer op die van een krielkipje lijken. Om deze doelstelling te bereiken wordt 37,5% van de opbrengst gebruikt voor de Museumboerderij, 37,5% voor allerlei sociale en culturele doelen en 25% voor het gezond houden van het fonds. Een nieuwe naam Natuurlijk voldeed de naam Recreatieoord Heeswijk-Dinther niet meer. Deze leidde nogal eens tot verwarring over wie de subsidie had verleend. De ene keer dacht men dat de Wildhorst gesponsord had, de andere keer dacht men zijn bijdrage te hebben gekregen van het voormalige zwembad. Daarom bestond er dringend behoefte aan een nieuwe naam, die dan meteen ook de nieuwe doelstellingen en de nieuwe lading zou dekken. In de notulen van 29 augustus 1995 staat vermeld dat de amateurhistoricus Henk van Driel “Het Geleer” heeft voorgesteld. Geleer betekent iets dat men heeft verworven. Bovendien heette voor de ruilverkaveling een stuk grond tussen de Pater van den Elsenstraat en de Leijgraaf zo. Deze naam ziet men zitten en wordt in 1996 een feit. Grote en kleine projecten Er zijn drie grote projecten geweest waar de Stichting Het Geleer mee te maken heeft gehad: de Kilsdonkse molen, de smederij van Thomassen en de Museumboerderij. Daarvan zijn de bemoeienissen met de eerste twee wel nuttig geweest, maar hebben uiteindelijk niet geleid tot een vaste betrokkenheid. Met de Museumboerderij ligt dat anders: de Stichting Het Geleer is sinds 1995 eigenaar van de Museumboerderij en verantwoordelijk voor het onderhoud en de investeringen in het project. De Stichting Meierijse Museumboerderij verzorgt de activiteiten rondom het museum, daar draagt Het Geleer geen verantwoordelijkheid voor. Naast deze drie grotere projecten zijn er tot dusver ongeveer 95 aanvragen behandeld voor ‘kleinere’ projecten. Als de projecten aan de criteria voldoen worden ze meestal goedgekeurd. Tot nu toe heeft de Stichting van die aanvragen voor ongeveer € 75.000,- kunnen honoreren. De bijdragen variëren van € 100,- tot € 7.500,- en hebben betrekking op verenigingen voor muziek en toneel, voor jongeren en ouderen, voor de gildes, fanfare en harmonie, voor de wereldwinkel en de heemkundekring, de EHBO en de Zonnebloem. Kortom voor alle denkbare sociale en culturele doelen in onze dorpen. Alleen sport rekent de Stichting niet tot haar doelstellingen. Tot slot Met de ondersteuning van de sociaal culturele activiteiten in de 3 kerkdorpen van de voormalige gemeente Heeswijk-Dinther en de gerestaureerde Meierijsche Museumboerderij heeft de Stichting Het Geleer tot op de dag van vandaag bewezen dat garanties, indertijd afgegeven door de gemeente, nu bijdragen aan het welzijn van de bewoners van HDL en dat middelen, die publiekelijk beschikbaar zijn gesteld, ook weer terug kunnen vloeien naar het publiek. En dit laatste hoopt het Stichtingsbestuur nog jarenlang te blijven doen. Dorus van Schijndel (links) reed met de gasten van de Wildhorst rond op de platte kar De roeivijver ‘We beschikken over een kip die eitjes legt’
10 | d’n HaDeejer Een stadse jongen met hart voor de natuur Een nieuw gezicht in de Bernhezer politiek Wat doet een geboren en getogen Amsterdammer in een gemeente als Bernheze? Kersvers benoemd Wethouder Jan Glastra van Loon gaat hier graag op in. tekst Noortje van Schijndel fotografie Eefje Voets
d’n HaDeejer | 11 Jan groeide drie hoog achter op in een gezin met vijf kinderen. “De grote stad heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Ik ben altijd een natuurliefhebber geweest en woon met veel plezier in het buitengebied van Heesch. Achtergrond in bedrijfsleven Glastra van Loon: “Ik ging op mijn achttiende Communicatiewetenschap studeren in de Verenigde Staten. Ik heb daar twee jaar gestudeerd, met onderbreking van militaire dienst in Libanon voor de Verenigde Naties. Ik heb daar veel geleerd en ging nieuwe uitdagingen toen al niet uit de weg. Na afronding van mijn studie, kreeg ik geen verblijfsvergunning als freelancer en ging terug naar Nederland. Ik begon in de communicatiewereld met de verkoop van audiovisuele apparatuur. Daarna heb ik in een ziekenhuis een facilitaire audiovisuele dienst opgezet ingevoerd. Uiteindelijk ben ik als ondernemer verdergegaan in het digitaal beschikbaar maken van geluids- en beeldmateriaal. “ Kantelpunt Jan: “Inmiddels woonde ik in Baarn en zocht mijn uitdaging in lokale kwesties. Zo is daar een mooi bos en kasteel – overigens niet zo mooi als Kasteel Heeswijk – waar voor de oorlog kastanjebomen stonden. Deze waren na de oorlog vervangen door eikenbomen en Staatsbosbeheer wilde weer kastanjebomen. Ik heb toen deelgenomen in een klankbordgroep en in 2002 besloten we met een aantal gelijkgestemden een lokale politieke partij te starten. We kwamen met zeven van de negentien zetels in de Raad. Dat was voor mij het kantelpunt naar de politiek.” Glastra van Loon werd formateur en werkte vier jaar als wethouder. Daarna ging hij de raad in en werkte als gemeenteadviseur. Hij sloot zich als ZZP’er aan bij een landelijk opererend adviesbureau in Eindhoven en ging in Heesch wonen. “Ik kom uit een progressief nest,“ blikt Jan terug op zijn jeugd. “We hadden felle politieke gesprekken aan tafel. Ik ben zelf redelijk liberaal. Ik had niet meteen affiniteit met de Brabantse politiek. Bedrijventerrein Heesch-West was een lopend dossier, dat mijn aandacht trok, omdat ik er dichtbij woon. Toen hier een afdeling van D66 zou komen, heb ik contact gezocht. Ik was niet eerder lid van D66, maar stemde wel altijd op deze partij.“ Wethouderschap “Als D66 drie zetels zou halen, zou lijsttrekker Annemieke Boullaard als eerste gegadigde wethouder worden. Toen zij dit wegens haar jonge gezin nog niet zag zitten, heb ik er goed over nagedacht. Ik heb een van mijn bedrijven gestaakt en de ander overgedragen aan mijn compagnons. Toen heb ik definitief de knoop doorgehakt.” Rol gemeente De perspectiefnota 2015-2018 is op 21 mei 2014 aangeboden aan de raad. De behandeling en besluitvorming vinden plaats in de Raadsvergadering van 3 juli. In de commissievergaderingen in juni konden inwoners en maatschappelijke organisaties meepraten over deze perspectiefnota. Steekwoorden zijn leefbaarheid, participatie en samenwerking. Wat betekent dit volgens Wethouder Glastra van Loon voor de kernen Heeswijk en Dinther? Jan: “De kracht van de kernen is dat er hele sterke sociale banden aanwezig zijn. Dit biedt veel voordelen in het kader van Jeugdzorg, WMO en AWBZ. In grote steden is meer structuur en organisatie nodig om ‘participatie’ op gang te brengen. In Heeswijk en Dinther waar men elkaars buren gelukkig kent, is de rol van de gemeente gericht op het ondersteunen van bestaande sociale netwerken door professionals.” Overtuiging De vergrijzing heeft volgens Jan ook invloed op verenigingen: “Het trouwe verenigingsgevoel van vroeger is minder geworden. Maar ik weet zeker dat de jongere generatie ook wel wat voor hun club wil betekenen, maar kortstondiger. Ik geloof in de kracht van de inwoners zelf. Overheidsbemoeienis moet beperkt zijn. Mensen hebben beslissingsruimte en zelfstandigheid nodig. De kleine groep die wel steun van de gemeente nodig heeft, moet deze ook krijgen. Dit is mijn liberale, democratische overtuiging. Ik zie nog te veel losse initiatieven in Heeswijk en Dinther. Eigen identiteit is goed, maar verbinding zoeken beter. De rol van de gemeente is om hier een brug te vormen, als daar behoefte aan is. Het postzegellandschap van politieke organisaties is ook te zien in het lokale verenigingsleven.” Woongenot Volgens Glastra van Loon kiezen mensen over het algemeen zelf waar ze zich vestigen. ”Daar moet je dan samen het mooiste van maken en de gemeente moet daarbij helpen. Dorpen als Heeswijk en Dinther moeten hun eigen identiteit kunnen behouden, ook binnen dezelfde gemeentelijke organisatie. Het gevoel van ‘Heesch hoort bij Oss’ begrijp ik wel. De schaal van Bernheze is voor nu prima. Niemand weet waar het uiteindelijk naartoe gaat. Dus laten we ons niet verliezen in die discussie. Leefbaarheid betekent voor iedere inwoner wat anders. Je moet als gemeente helder zijn waar je wel en niet over gaat. Ik vind ‘gezamenlijke intelligentie’ erg belangrijk. Dit is niet het bij elkaar zetten van intelligente mensen, maar van mensen met verschillende invalshoeken en gedachten. Napraters zijn er al genoeg. Ik draag zelf als ‘import’ vanuit die diversiteit bij aan de maatschappelijke discussie.” Actueel Over de onderwerpen Ontsluitingsweg Heeswijk-Dinther-Zuid, en diverse (verkeers)maatregelen in het centrum van Heeswijk-Dinther heeft Jan geen nieuws te melden. “Het aanbestedingstraject voor de Ontsluitingsweg loopt en bij alle structurele wegwerkzaamheden bekijken we de mogelijkheden om situaties meteen veiliger te maken.” Over de digitalisering van contact met de gemeente zegt Jan: “Steeds meer zaken kunnen online geregeld worden. We moeten wel oog blijven houden voor de groep, die daarin niet mee kan. We zijn momenteel aan het bekijken hoe we huisvesting in de gemeente beter kunnen benutten, door de contactpersonen van de gemeente naar de inwoners toe te sturen.” “Wat me opgevallen is in Heeswijk en Dinther zijn de trots op de dorpen en de gemoedelijkheid. Er zijn ontzettend mooie, sterke sociale structuren. Laat dat niet verloren gaan!” Taken Wethouder Glastra van Loon: • financiën • welzijn • volksgezondheid • WMO
Wat beweegt jou? H. Stokstraat 4 Heeswijk-Dinther T (Fitness) 0413-22 84 21 T (Fysio) 0413-22 85 09 E info@mtc-bernheze.nl I www.mtc-bernheze.nl • Fitness • Bedrijfsfitness • Spinning • Fitkids • Afslanken • Lymfedrainage • Fysiotherapie • Manuele therapie • Sportrevalidatie Brandpreventief Adviesburo Jan van Gerwen B.V. Adviesburo Jan van Gerwen B.V. Brandpreventief Adviesburo Jan van Gerwen B.V. Adviesburo Jan van Gerwen B.V. De Morgenstond 35 5473 HE Heeswijk-Dinther T. 0413 29 36 63 F. 0413 29 36 69 info@adviesburojanvangerwen.nl www.adviesburojanvangerwen.nl Beton- staal- en houtconstructies Brandpreventie Hadeejer_BPA AJG_kleur.indd 1 19-10-2011 21:52: IN SLECHTS 60 MINUTEN EEN JONGERE EN MOOIERE HUID! MESO behandeling (zonder naalden en dus zonder pijn) Deze anti-aging behandeling met langdurig effect is uiterst succesvol in het bestrijden en voorkomen van rimpels. Geconcentreerd Hyaluronzuur wordt door middel van DIBI Milano’s High Tech apparaat DIBI SKIN POWER naar de diepere huidlagen getransporteerd. Voor een zo optimaal mogelijk effect. Hyaluronzuur is als werkstof bekend omdat het soepelheid en een sterke vochtbinding geeft. Het resultaat: de huid krijgt een ware cosmetische filler en ziet er snel en zichtbaar weer stralend en strakker uit. Huidverzorgingssalon Marja Gouverneursweg 6A 5473 VB Heeswijk-Dinther Tel: 0413-293278 e-mail: huidverzorgingssalonmarja@home.nl Internet: huidverzorgingssalonmarja.nl SLIMMER COMMUNICEREN! De Dageraad 15a 5473 HD HEESWIJK-DINTER Tel 0413-741714 info@ slimtelecom.nl www.slimtelecom.nl
d’n HaDeejer | 13 Eigen hachje “De hele gezondheidszorg gaat op de schop”, vervolgt hij, “en door die onzekerheid kijkt iedereen de kat uit de boom.” We hadden gehoopt sneller met de opleiding te kunnen starten. Maar daarvoor hebben we zes leerlingen nodig.” Nu in deze overgangsfase, is veel onduidelijk en durft niemand beslissingen te nemen.” Diploma Erik: “Op dit moment zijn er twee leerlingen die voor het leerwerktraject in aanmerking komen en hier stage lopen. Maar zoals gezegd, kunnen we pas officieel starten als er zes leerlingen zijn. Dan bieden we een zogenaamd A.K.A. traject aan. (Arbeidsmarkt Gekwalificeerde Assistent). Dat duurt een jaar en geeft recht op een M.B.O. 1 diploma. Dat is onze hoofddoelstelling. Daarnaast richten we ons ook op zorgleerlingen met opvoedings- en concentratie problemen. Zij kunnen onder onze begeleiding ontdekken wat hun mogelijkheden zijn.” A.K.A. Hilde Versandfoort is een leerling die voor een A.K.A. traject in aanmerking komt. Ze is getest en kan zo instappen, maar moet wachten op vier andere kandidaten. Nu werkt ze via een P.G.B. (Persoons Gebonden Budget) in de dagbesteding. Ze woont in Zijtaart en is op maandag en dinsdag in Heeswijk. “Ik sta dan om 7 uur op, voer eerst de hond, de kat en konijnen en fiets dan naar Veghel, neem daar Bus 158 en stap uit bij het kasteel vertelt ze met een brede glimlach. “We hebben thuis een boerderij. Ik ben opgegroeid tussen de koeien en de varkens. Daarom heb ik voor de opleiding “groen” gekozen. Het is afwisselend werk, ik mag knotwilgen knotten, planten in driehoeksverband neerzetten, schoffelen en de fruitbomen verzorgen. Ik vind dat heel leuk werk.” Vrijwilliger “Maar niet alleen deze praktijkervaringen doet ze op”, vult Marieke Schuurmans aan. Zij is een van de vier vrijwilligers op de hoeve. “Ook gereedschapskennis en aandacht voor sociale vaardigheden zijn thema’s die dagelijks terugkeren.” Marieke is docente aan een V.M.B.O. groenschool in Amersfoort en heeft daar een deeltijdbaan. Ze woont in Boekel en werkt twee dagen als begeleidster van Hilde. “Zo kan ik kennismaken met leerlingen in een A.K.A. traject. Ik hoop dat er over enige tijd een betaalde functie voor me is weggelegd.” Josué Ook Josué uit Rosmalen is via dagbesteding op de zorgboerderij. Hij zit op Werkenrode in Nijmegen. “De stagejuf vond deze plek wel een goede optie,” vertelt hij. “Ik ben nu 6 maanden hier. Ze zeggen dat ik het goed doe. Mijn wens is om een diploma te halen en dan te gaan werken. Dit is de eerste keer dat ik een interview geef. Ik vind het wel spannend hoor. Op 31 januari volgend jaar word ik 20. Dan moet ik van school, en ook hier weg. Ik zou hier wel altijd willen blijven. Het is zo gezellig en er zijn fijne taken. Behalve afwassen. Daar vind ik niks aan.” Op 1 januari 2015 moet er duidelijkheid zijn over het opstarten van het leerwerktraject. De gemeente is dan verantwoordelijk voor de uitvoering van de A.W.B.Z. De vakantieboerderij wordt druk bezocht. De hoeve is ingrijpend verbouwd om ruimtes te creëren voor het leerwerkproject. Stichting De Witte Hoeve uit Oploo huurt sinds 1 januari 2013 het pand van het “Brabants Landschap.” Looz Corszwarem Hoeve wacht op duidelijkheid “Direct toen we deze boerderij hebben overgenomen, in januari 2013, zijn we begonnen met naamsbekendheid rond te strooien over de nieuwe opzet van de Looz Corswarem Hoeve. Naast de vakantieboerderij zijn we namelijk gestart met een leer-werkboerderij, met als doel jongeren met een beperking een opleidingstraject aan te bieden. De omstandigheden werken echter niet mee.” Aan het woord is Erik Termeer, locatiemanager aan de Kasteelweg 3. tekst & fotografie Jacques Worms Eric Termeer (locatiemamager) Marieke Schuurmans (l) geeft aanwijzingen aan Hilde Versandfoort Knotwilgen knotten is schoffelen is leuk werk
Over grenzen ‘heengaan en -kijken’ Wie de tijd neemt om terug te blikken in zijn of haar fotoalbum, komt vaak prachtige kiekjes tegen die herinneringen tot leven brengen. Wanneer een buitenstaander die foto zou zien, komt de logische vraag bovendrijven: ‘Hoe is het nu met deze persoon?’ In aflevering 1: Willy en Noud v.d. Steijn tekst Thea van der Doelen fotografie Eefje Voets 1957
d’n HaDeejer | 15 toen: scHoolFoto uit 1957 Willy v.d. Steijn, op de foto links, met broer Noud in de schoolbank van de jongensschool in Dinther aan de Schoolstraat. Willy is de oudste van negen kinderen en geboren in de Sint Servatiusstraat, in het laatste huis van Dinther, op de grens met Heeswijk. Vader v.d. Steijn werkte in Heeswijk bij de ‘VéGé’ winkel en later bij de zuivelfabriek ‘Onder Gods Zegen’ in Dinther. Willy heeft leren voetballen op de grens van de Sint Servatiusstraat met de Hoofdstraat. Daar lag het voetbalveld van Avesteyn, ongeveer waar nu Plein 1969 ligt. De zijlijn van het veld liep door de sloot van eigenaar en Heeswijkenaar ‘Van Oorschot’. Willy heeft zowaar één wedstrijd in het 1e elftal gespeeld. Daarna koos hij voor meisje, studie en harmonie. verHUizen van DintHer naar HeeswijK, vice versa en weer terug Als geboren Dinthernaar gaat hij (kort na de samenvoeging van de twee dorpen), met zijn vrouw Marijke, in de Willebrordstraat wonen. Tot die tijd kwam hij alleen in Heeswijk om te logeren bij zijn tante. En ook al woonde Willy nu hier, hij bleef als (bestuurs)lid betrokken bij de harmonie. Terwijl de rest van het gezin Koninginnedag e.d. in Heeswijk vierde, had Willy zijn verplichtingen in Dinther. Dit was niet praktisch, dus toch maar weer verhuisd naar de ‘andere kant’. Weer later in 1997 vond hij een pand met kantoorruimte, aan de Hoofdstraat. En jawel, zowat op de grens met Dinther. Dat de voorzitter van de Dintherse harmonie in Heeswijk ging wonen, leverde destijds veel ludieke reacties op. In dit huis wonen ze nog steeds, Willy inmiddels als gepensioneerd districtsmanager bij Postkantoren BV. nu: scHoolFoto uit 2014 De oude jongensschool is afgebrand, de St. Servatiusschool aan de H. Stokstraat is gesloopt, dus voor deze gelegenheid is de foto genomen in basisschool ’t Palet aan de Steen- en Stokstraat. “niet per sÉ samengaan, maar wel samenwerKen”, alDUs willY “In al wat ik doe, zoek ik de samenwerking op. We leven in één gemeenschap. Ik voel me een Dinthernaar maar ook een echte Hadeejer.” Als voorzitter van de KBO in Dinther, erelid van de harmonie, vrijwilliger bij de Kilsdonkse molen en Stichting het Geleer (eigenaar van de Museumboerderij) en lid van het seniorenorkest kan hij dit motto volop toepassen. toen en nu WILLY EN NOUD V.D. STEljN willy zoekt al op jonge leeftijd de grenzen op! 2014
RETSELSEWEG 2 I 5473 HC HEESWIJK-DINTHER TEL. 0413 296 290 I FAX. 0413 296 291 INFO@BEUGT.NL I WWW.BEUGT.NL Beugt. Máákt uw vloer. Alle vloeren die hier worden verkocht komen uit eigen fabriek. Door strenge eisen aan houtselectie en houtbewerking, leveren wij uitsluitend kwaliteitsvloeren en panelen. www.humssjl.nl Uw speciaalzaak voor huishoudelijke artikelen en speelgoed www.marskramerhd.nl
d’n HaDeejer | 17 HaDeekupke Samen tegen ALS Ook dit jaar lopen dorpsgenoten Maria Smits en Maartje en Huub Sperber weer de Vierdaagse van Nijmegen. Evenals afgelopen twee jaar hopen zij weer zoveel mogelijk geld bij elkaar te lopen voor de Stichting ALS Nederland. ALS is een meedogenloze spierziekte, waar ook Twan Smits, de zoon van Maria, aan lijdt. Wilt u hen weer steunen? Ga dan naar www.4daagse.nl en klik op het Vierdaagse Sponsorloop veld. Klik vervolgens op Sponsor een loper. Vul bij Achternaam Sperber in en klik op zoek. Klik op Huub en Maartje Sperber en u komt op de profielpagina waar u vervolgens kunt doneren door te klikken op Sponsor deze wandelaar. Het invullen van uw gegevens wijst voor zich. Maria, Maartje en Huub willen u bij voorbaat alvast hartelijk bedanken voor uw bijdrage! Ingezonden De wojstap Heeft Uw HUlp noDig! Heemkundekring De Wojstap is bezig met een grondige studie te maken van de St. Servatiusstraat. Die studie zal leiden tot een beschrijving en tot slot tot een presentatie voor de buurtvereniging en eventueel later voor andere geinteresseerden. We zijn er al even mee bezig en hebben al het een en ander in ons archief. Helaas niet genoeg en daarom willen we jullie om hulp vragen. Wij zijn op zoek naar: • foto’s en gegevens van huizen; • idem van families; • idem van echtparen die er gewoond hebben of nog wonen; • gegevens uit trouwboekjes; • data van de bouw van huizen, van de afbraak van huizen; • data van verhuizing, wie ervoor woonde, wie erna kwam; • verhalen over bewoners; etc., etc. Heeft u gegevens of kent u iemand met gegevens die we mogen gebruiken, neem dan a.u.b. contact op met secretariaat@dewojstap.nl of 29 32 39 (Anny Janssen, secretaris). Het zou helemaal fijn zijn als er foto’s beschikbaar komen van de huizen die tussen de Doorgang en de grens van Heeswijk hebben gestaan (waar nu plein 1969 is) en van de blok van 4 huizen die plaats hebben moeten maken voor de Wilhelminastraat. Zo ook van het noodslachthuis en kadaverhuisje (dat naast de eierbond stond). Uw foto’s worden eventueel door ons gescand en gedigitaliseerd. Daarna krijgt u ze zo snel mogelijk weer terug. Alle informatie over de periode tussen 1850 en 2014 is welkom. geweiDe gronD Mijn vriendin en ik zitten op een mooie avond samen aan de plas bij Fritskes. (Vernoemd naar een aanwonende). Middenin die plas ligt een eiland. Van een afstandje zien we een hert naar het eiland zwemmen. En verrek, even later nog een. Uit nieuwsgierigheid zwemmen wij ook naar het eiland. Als we er bijna zijn horen we gefluister. Tenminste, dat denken we. We sluipen stilletjes het water uit en geloven even onze ogen niet. Er zijn wel dertig herten op het eiland. Het is een drukte van jewelste. Er zijn herten rondjes aan het lopen. Sommige zijn linksdraaiend en sommige rechtsdraaiend. Misschien dat ze zo hun partner tegenkomen of zouden ze gewoon achter een reetje aanlopen? In een hoek worden spelletjes gespeeld. De meeste schaken, maar er zijn ook damherten. Er zijn ook een paar herten aan het barbecueën. Geen hertenbiefstuk, maar grasburgers en slaslicks op een bedje van jonge blaadjes. Sommige herten eten een kom herwtensoep met hertige taart. Ze drinken er een biertje bij, Hertog Jan natuurlijk. Plots klinkt een hoge fluittoon van wel 17.000 Hertz. We zijn ontdekt. Er komt een hert op ons af om de belangen te behertigen. We horen niet thuis op het eiland. Het is alleen voor ingeweiden. Reedelijk als wij zijn, zwemmen we terug naar wal. We druipen af zonder te drogen, ons afvragend of herten ree-incarneren. De hertelijke groeten, Harrie Droesen marcel van DijK “Un dag nie gelage, is un dag nie geleefd...” SPREUK VAN DE MAAND wat verDwijnt in straat en tijD, valt met geen pen te bescHrijven Bij voorbaat onze hartelijke dank. HEB JE IETS LEUKS TE MELDEN OF WIL JE JE MENING KWljT OVER EEN VAN ONZE ARTIKELEN? Schrijf een brief of mail dan naar d’n HaDeejer Foto: Lianne Gabriëls oproep Dtp-er/vormgever Wil je je steentje bijdragen aan de vormgeving van D’n HaDeejer in een leuke, enthousiast team en heb je een grafische achtergrond, mail dan naar redactie@hadeejer.eu
kaartjEs voor joEp, jintE of jan? Wij regelen het voor u. Geffen • Heesch • 073 534 07 00 • www.wihabo.nl Totaal Techniek b.v. Heeswijk T: 0413-292765 www.vanschijndeltotaaltechniek.nl •verwarming •loodgieterswerk •dakbedekking •sanitair •elektra •meet en regeltechniek •klimaatbeheer MARI JACOBS bv T i m m e r f a b r i e k De morgenstond 5 Heeswijk-Dinther Tel. 0413-291962 fax 0413-292085 www.timmerfabriekjacobs.nl Kozijnen Ramen Deuren Hefschuifpuien
d’n HaDeejer | 19 Tijmen en Quint van Houtum Samen naar de bioscoop op 3800 meter hoogte Over de grens Nepal Op het begin kregen we de mogelijkheid om een stukje met de bus mee te gaan. De wegen zijn zeer slecht in Nepal en het gebeurde meer dan eens dat we elkaar vastpakten en dachten dat we omsloegen met de bus. Comfort was ook ver te zoeken aangezien onze beenruimte ongeveer 25cm was. De eerste dagen was het flink zweten, doordat we met 35°C vrij pittige stukjes omhoog moesten lopen. Iedere keer als we weer een heftig stuk omhoog liepen, gaf het weer een kleine kick. Het punt is dat je bij het ‘Circuit’ voor iedere 100 meter die je klimt, vervolgens ook weer 70 meter moet afdalen. Dus het was flink wat meters stijgen en dalen om van 600 meter in het begin naar de 5416 meter te klimmen op het hoogste punt. Het was super om mee te maken hoe niet alleen de temperatuur steeds lager werd, maar ook het landschap drastisch veranderde hoe meer we stegen. Van het junglelandschap aan het begin, tot het drogere woestijnachtige landschap na de pas. Het was een machtig gevoel om tussen de hoogste bergen van de wereld te lopen. De boeddhistische dorpjes onderweg verschilden allemaal van elkaar. Zelfs de mensen zagen er anders uit, hoe hoger we kwamen. In ieder dorpje (soms met maar 2 huizen) sliepen we in een guesthouse. Hier konden we een heerlijke koude douche nemen, of ons trakteren op een emmer water met een bekertje om onszelf te wassen. Bij dit soort tochten ontmoet je makkelijk mensen die net als jij dezelfde route volgen. Zo hadden wij een gezellig groepje gevonden dat vaak in hetzelfde guesthouse verbleef als wij: 2 Engelsen, 2 Canadezen en een Amerikaan. Met dit groepje zijn we ook naar de bioscoop geweest op 3800 meter hoog. En als we het over een bioscoop hebben, bedoelen we een kamer met een beamer en plastic stoelen waar het ijskoud was, maar heel gezellig! Het verbaasde ons hoe goed het lopen ging. De gids bleef ons maar vertellen dat we rustiger aan moesten doen en dat we niet teveel afstand moesten afleggen per dag, aangezien je de kans op hoogteziekte daarmee vergroot. Nou, geloof mij, toen we eenmaal op 5000m hoogte aan het lopen waren, kon het niet rustig genoeg gaan. Je moet ongeveer 3 keer zoveel ademen om dezelfde hoeveelheid zuurstof binnen te krijgen en je bent constant een beetje buiten adem, omdat het zuurstoflevel maar 48 % is daarboven. Toch was deze hoge ervaring veel beter dan het lopen in het lage gebied. Bijzonder om een keer naar beneden een dal in te kijken en daar een roofvogel rond te zien vliegen in plaats van hoog boven in de lucht. Het ‘hoogtepuntje’ was toch wel de side-trek naar het hoogste meer van de wereld, het Tilicho Tal. We vertrokken ‘s ochtends om 5 uur met een pittige klim met 800m stijging. We waren de eersten die vertrokken, dus we moesten zelf een pad maken door de sneeuw. Eenmaal bij het meer aangekomen was het volkomen stil, zelfs de wind hoorden we niet, aangezien we door bergtoppen omringd waren. De volgende dag stond de befaamde Thorong-La pas op het programma, wat het hoogste punt van de trekking was (5416m). Zwaar ademend en koud, maar het was prachtig! We konden ons hier haast niet voorstellen dat we een paar dagen later, flink afgedaald, een koud biertje zouden drinken in de natuurlijke hotsprings in Tatopani. Dat was wel een aangename afsluiter van een ongelofelijke en onvergetelijke trekking. Begin mei zouden wij, Tijmen en Quint van Houtum, samen vertrekken naar ‘Annapurna Basecamp’. Onze plannen zijn op het laatste moment toch nog iets gewijzigd. We kozen voor het ‘Annapurna Circuit’: hoger, mooie dorpjes en super uitzichten. We hadden een permit voor Basecamp, maar het is Nepal dus het maakt eigenlijk geen drol uit wat je nou precies gaat doen.
20 | d’n HaDeejer stijn van Den broeK (12, groep 8, De bolDeriK) “Ik begon als kleuter en werd steeds groter. Ik heb het heel leuk gehad op de Bolderik en heb hier veel beleefd. We hadden een hechte klas en deden veel samen. De juffen hebben mij hier goed geholpen. Ik vind het jammer dat ik van school af ga, maar ik kijk naar de middelbare school uit. Ik ga naar het Fioretti College. Hopelijk doen we snel een keer een reünie met onze klas.” lotte broeren (12, groep 8, ‘’t palet) “Ik vond het gezellig in onze klas. Soms was er wel herrie, maar onze klas was altijd wel leuk. Alle leraren gaven wel goed les. Meneer Gerard en meneer Rudy vind ik leuke leraren. Volgend jaar ga ik naar gymnasium Bernrode. Ik weet niet of ik het jammer vind om van de basisschool af te gaan, want ik weet niet hoe de middelbare school is. Stiekem heb ik toch wel zin om naar de middelbare school te gaan.” Moontje van Den reek (11, groep 8, ’t mozaïeK) “Ik vond de basisschool wel leuk. Vooral als we gingen knutselen of gymles hadden. Geschiedenis en rekenen vond ik ook leuk om te doen. Juf Sanne en Marieke vond ik erg leuk in de klas en ook meneer Gijs vond ik gezellig. Na de basisschool ga ik havo doen op het Zwijsen. Ik ben daar op de kijkdag geweest en ook ben ik op een paar andere scholen geweest. Het Zwijsen lijkt mij het leukst.” Dorpspraat Hoe kijk je terug op tekst Mathijs van Lierop fotografie Eefje Voets De examentijd zit er weer op voor veel jongeren op de middelbare school. Onze verslaggever vroeg vier jongeren over de ervaringen van hun school en wat hun studierichting gaat worden. Ook vroeg hij hen welk cijfer ze hun voormalige school zouden geven. rutH van De wetering, 16 jaar, Elde College Schijndel “Ik heb vier jaar op het Elde gezeten en deed daar VMBO niveau Basis, vanaf het derde jaar deed ik de richting verzorging. Het was een school met veel noodgebouwen en heel groot, maar daar merk je niet zoveel van. Sommige jaren waren leuker dan andere maar over het algemeen ging het goed. Ook de leerkrachten waren verschillend en ook hier geldt, de ene is leuker dan de ander, maar ik heb wel veel van ze geleerd. De leukste lessen vond ik gymnastiek en het vak verzorging want ik ben meer iemand van de praktijk. Als ik de school een cijfer moest geven, zou ik een zeven geven. Ik wil later graag iets in de zorg gaan doen, daar ligt mijn passie. Het liefst met kinderen of ouderen, dat weet ik nog niet. Als ik slaag, wordt mijn vervolgopleiding Helpende Zorg niveau 2 op ROC de Leijgraaf in Veghel”. Examenkandidaten zijn er klaar mee!
d’n HaDeejer | 21 STEF BARTEN (12, groep 8, ’t Palet) “Ze zeggen dat je terug wilt naar de basisschool, als je op de middelbare school zit, omdat je dan huiswerk krijgt. Als het zomervakantie is, ga ik me focussen op de middelbare school. Nu geniet ik nog van de basisschool. De gymles vond ik erg leuk en heb allemaal leuke leraren gehad. Bij meneer Ed heb ik veel gelachen. Hij heeft er ook voor gezorgd dat er in onze klas niet meer gepest wordt. Volgend jaar ga ik havo doen op het Zwijsen.” SU van der heijden (11, groep 8, de bolderik) I“Ik herinner me niet veel van vroeger, maar wel dat een van mijn vriendinnetjes verhuisd is. Dat vond ik jammer. Ik ben gehecht geraakt aan onze groep en vind het aan de ene kant jammer om naar de middelbare school te gaan. Ik ben de enige van onze groep die vwo gaat doen op het Zwijsen. Aan de andere kant vind ik het wel leuk om nieuwe mensen te leren kennen en nieuwe vriendjes te maken.” TESSA MAAS (12, groep 8, ’t MozaïEk) “Ik had het wel moeilijk, want ik ben pas in groep 8 op ’t Mozaïek gekomen. Ik ben verhuisd vanuit Zeeland. Leraren hebben mij goed geholpen, want de verhuizing vond ik best moeilijk. Ik vind het jammer dat ik hier wegga, maar ik heb ook wel veel zin in de middelbare school. Volgend jaar ga ik VMBO-t doen op het Fioretti College. Eerst gaan we met groep 8 nog de musical opvoeren. Het werken aan de musical vond ik het afgelopen jaar het allerleukst.”. je basisschooltijd? Renée Willems, 18 jaar, Gymnasium Bernrode Heeswijk “Ik vond het een mooie en leuke school waar je veel extra dingen kunt doen, en ik heb er veel vriendinnen aan overgehouden. De school heeft leuke projecten; ik zat in Operatie Injectie, een goed doel voor mensen met Hiv en Aids waar we geld voor inzamelden. De leerkrachten waren over het algemeen wel leuk en ook het gebouw ziet er mooi uit en natuurlijk de leuke uitstapjes naar het buitenland. Ik zou daarom de school een acht geven. Ik wil bedrijfskunde gaan studeren aan de Radbout Universiteit in Nijmegen, maar dat gaat via loting, dus ik weet nog niet of ik word aangenomen. Het lijkt me wel leuk, want het is een brede opleiding waar ik alle kanten mee uit kan, omdat ik nog niet weet wat ik later wil gaan doen. Ook moet ik binnenkort op zoek naar een kamer en dan op naar het studentenleven waar ik super veel zin in heb”. Pien van Trijp, 16 jaar, Fioretti College Veghel “In het begin was het heel spannend, omdat ik niemand kende, maar al snel maakte ik contact en daarna was het heel leuk en gezellig. Ik ben begonnen op kader en daarna deed ik kader theoretisch. De school vind ik een echte aanrader: ik vond het gelijk vertrouwd en iedereen was behulpzaam. Aan de leerkrachten heb ik nooit een hekel gehad; ze waren allemaal wel aardig en ook de uitstapjes waren erg leuk. Als ik een cijfer moest geven aan de school, krijgen ze van mij een zeven en een half. Ik wil later graag iets van de wereld zien; dus ga ik toerisme studeren op het Koning Willem 1 college in Den Bosch. De opleiding wordt begeleid door de Arke Hospitality Academy. Deze opleiding duurt drie jaar en daarna wil ik misschien nog naar de Hogere hotelschool en het liefst zie ik mezelf nog op een stage in het buitenland. Dat trekt me enorm”. Rick Schoonus, 18 jaar, Zwijsen College Veghel “Ik heb VWO gedaan, maar de eerste drie jaren waren heftig. Ik moest veel leren en had weinig tijd voor andere dingen. Na drie jaar kwamen ze er achter dat ik licht dyslectisch was; daardoor mocht ik één taal laten vallen. Dat scheelde enorm. Het was een leuke school en ik heb veel mensen leren kennen. Ik heb de eerste twee jaar in het oude gebouw gezeten waar wel een gemoedelijkere sfeer heerste. Daarna in het nieuwe gebouw wat natuurlijk moderner is en nieuwere technieken heeft. Qua leerkrachten is het verschillend: met de ene kun je het nu eenmaal beter vinden als met de andere, maar de school krijgt van mij een dikke zeven en een half. Als ik slaag waar ik wel vanuit ga, dan ga ik personeelswetenschappen studeren op de Universiteit in Tilburg. Het eerste half jaar ga ik op en neer reizen om te kijken of de opleiding bevalt en daarna zal ik wel op kamers gaan, denk ik”. tekst Michel van de Wetering fotografie Lianne Gabriëls
22 | d’n HaDeejer De weDstrijD Tonny is die zondagochtend gewoon naar VV Heeswijk gefietst en vervolgens met zijn elftal naar DAW Schaijk vertrokken. Afgezien van het feit dat teamgenoot Wim een flinke enkelblessure opliep, verliep de wedstrijd normaal. In de rust rookte de keeper zoals gebruikelijk zijn sigaretje en na afloop verliet hij samen met zijn elftal tevreden het veld; de wedstrijd werd gewonnen met 2-1. In het kleedlokaal aangekomen voelde Tonny zich niet helemaal lekker. Toen hij aangaf dat hij zich moe voelde, werd er in eerste instantie een beetje lacherig gereageerd. “Hoe kan dat nou, je hebt niks te doen gehad,” werd er gezegd. Direct daarna viel ‘de Moos’ tegen een medespeler aan en raakte buiten bewustzijn. Hartbewaking “Toen ik bijkwam, zag ik blijkbaar heel erg wit,” vertelt hij. Elftalleider Rien van Daal zag meteen dat het niet goed was en waarschuwde de verzorger van het eerste elftal van DAW, dat toevallig thuis speelde. Tonny voelde zich inmiddels weer wat beter en wilde wel gaan douchen. De verzorger van DAW vond dat echter geen goed idee en stond erop dat hij rustig bleef zitten. Inmiddels voelde de doelman ook een licht drukkende pijn op zijn borst. Er kwam iemand met een AED-apparaat en er werd een ambulance gebeld. Deze was snel ter plaatse en vanuit de auto werd het thuisfront op de hoogte gebracht. Echtgenote Anita en dochter Daisy reden direct naar Nijmegen en troffen Tonny, geopereerd en wel, aan op de hartbewaking. tekst Liseth Kuijs fotografie Lianne Gabriëls “Ik wil niet achter de geraniums zitten” ‘De Moos’ over zijn leven na een hartinfarct Op zondag 17 november 2013 werd Tonny van de Moosdijk (58), beter bekend als ‘de Moos’, getroffen door een hartinfarct. “Uitgerekend na afloop van een voetbalwedstrijd, mijn lievelingssport,” zegt hij glimlachend. Na twee operaties en een intensieve periode van revalidatie is de keeper van het 8e elftal van VV Heeswijk nog niet waar hij wil zijn, maar wel positief over de toekomst. “Ik probeer zoveel mogelijk te bewegen en zo mijn conditie weer op te bouwen. Je kunt je thuis wel gaan zitten opvreten, maar dan gebeurt het misschien nog een keer. Ik hoop mijn oude leven straks gewoon weer op te kunnen pakken,” zegt hij.
d’n HaDeejer | 23 Tweede infarct Uit de echo die gemaakt werd, werd opgemaakt dat het infarct waarschijnlijk al vroeg in de ochtend had plaatsgevonden. ‘De Moos’ heeft hier niks van gemerkt. Tevens was te zien dat hij in het voorjaar van 2013 ook al een hartinfarct had; dat heeft hij destijds aangezien voor griep. “Ik ben toen een paar dagen thuis geweest en vervolgens weer gaan werken,” vertelt hij. Die zondag in november vertelden de artsen hem dat hij Heeswijk-Dinther niet meer gehaald zou hebben als er niet zo snel gehandeld was bij DAW. ‘De Moos’ werd gedotterd; 2 van de 3 aders werden ‘open gemaakt’ en er werd een stent geplaatst. De opererende arts moest nota bene zelf ook van het voetbalveld komen. “Ik vroeg hem wat de uitslag van zijn wedstrijd was, maar hij antwoordde dat het nog geen rust was,“ lacht Tonny. Steun Na de operatie moest ‘De Moos’ een week in het ziekenhuis blijven. Een rare week voor Anita en Daisy, die dagelijks op en neer naar Nijmegen reisden om hun echtgenoot en vader te bezoeken. “Onze leider Rien van Daal was hun steun en toeverlaat,” vertelt Tonny. Rien wierp zich op als contactpersoon; hij zorgde dat het elftal op de hoogte bleef van de ontwikkelingen. “Geweldig hoe iedereen die week, maar ook daarna, heeft meegeleefd; ze zijn echt allemaal langs geweest,” zegt Tonny. Revalidatie Toen hij thuis was, moest hij 6 weken lang twee keer per week naar Nijmegen om te revalideren; op dinsdag deed hij aan fitness, op donderdag stond er een sport- en spel activiteit op het programma. Tonny had graag willen revalideren in het ziekenhuis in Uden, maar dat mocht niet van de ziektekostenverzekeraar. “Dat moet blijkbaar geld kosten,” zegt hij hoofdschuddend. Na die 6 weken is hij gestart met fitness bij MTC. “Daar geven ze ook hele goede begeleiding na een hartinfarct en het is niet zo onpersoonlijk,” zegt ‘de Moos’. Ondanks alle positieve inspanningen bleef Tonny last houden van vermoeidheid en tijdens één van de controlebezoeken aan het ziekenhuis werd geconcludeerd dat er nog een operatie moest plaatsvinden. Op 27 februari 2014 werden er 3 stents geplaatst. Opnieuw volgde een revalidatie van 6 weken, twee keer per week naar Nijmegen. Deze tweede revalidatieperiode is nu afgesloten en hij is er klaar voor om samen met dochter Daisy weer te gaan sporten bij MTC. Rentree Op 27 april jl. stond Tonny voor het eerst weer in het doel van het 8e. “Het was een bewuste keuze om juist die wedstrijd mee te doen; we moesten thuis èn tegen DAW,” vertelt hij. Het ging goed; de keeper stond zonder angst in zijn goal. Toch was hij opgelucht na afloop van de wedstrijd. “Want je denkt er natuurlijk wel aan. Maar ik denk dat het voor Anita nog moeilijker was dan voor mij. Ik heb haar na de wedstrijd dan ook meteen gebeld om te zeggen dat het goed gegaan was,” zegt hij. Trots vertelt hij dat ook deze tweede wedstrijd tegen DAW gewonnen werd. Hij kreeg leuke reacties van de spelers van de Schaijkse club en toen hij een blunder maakte, zeiden ze lachend dat hij hen echt niet hoefde te bedanken. Ook de laatste competitiewedstrijd, uit tegen Avanti, was ‘de Moos’ weer van de partij. De Schijndelse club stond bovenaan en de doelman had het in de eerste helft dan ook behoorlijk druk. Uit voorzorg heeft hij toen besloten om de tweede helft niet mee te doen. Beperkingen Tot zijn spijt is Tonny nog vaak vermoeid en heeft hij zijn werk nog niet kunnen hervatten. De vermoeidheid wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de medicijnen, welke hij 3x per dag moet innemen. “Dat is onder andere om de bloeddruk te verlagen. Zo’n stent moet kunnen inkapselen en als het hart volop moet pompen dan lukt dat niet”, legt hij uit. ‘De Moos’ kijkt uit naar het moment dat de medicijnen kunnen worden afgebouwd en hij hoopt zijn normale leven dan weer op te kunnen pakken. Hij wil niets liever dan weer werken en het volgend seizoen lekker mee voetballen. Want voetbal is zijn lust en zijn leven en ook de 3e helft maakt hij graag mee. “We voetballen al vroeg in de ochtend dus zijn altijd al vroeg in de kantine,” lacht de keeper. Met roken is hij na zijn infarct acuut gestopt, maar een pilsje op zijn tijd dat gaat er nog goed in! Mogelijkheden Tonny weigert achter de geraniums te gaan zitten; bijna dagelijks fietst en wandelt hij. Zijn medicijnen en telefoon neemt hij altijd mee, maar angst heeft hij niet echt. “Ik denk maar zo: of ik nou thuis de ambulance moet bellen of onderweg, dat maakt niet zoveel uit,” zegt ‘de Moos’. Hij hoort wel eens dat mensen die hetzelfde overkomen is, in de put blijven zitten en de deur niet meer uit gaan; Tonny vindt dat heel erg jammer. “Natuurlijk ben ik ook wel eens somber, maar ik probeer me daar overheen te zetten. Het ergste denken en continu met angst leven heeft geen zin,” zegt hij. ‘De Moos’ hoopt dat hij met zijn verhaal anderen kan helpen om hun angst te overwinnen en adviseert hen om actief en in beweging te blijven.“Want dat is uiteindelijk toch het beste,” vindt hij. Tonny: “Ik probeer zoveel mogelijk te bewegen en zo mijn conditie weer op te bouwen. Je kunt je thuis wel gaan zitten opvreten, maar dan gebeurt het misschien nog een keer. Ik hoop mijn oude leven straks gewoon weer op te kunnen pakken”
www.hadeejer.nlRkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=