d'n Hadeejer augustus 2005

In 2002 ben je uitgeroe- pen tot Grootste Door- braak tijdens de Dutch Dance Awards. Behoor je nu tot de internatio- nale top, vergelijkbaar met Tiësto en Armin van Buuren? “Tsja, dat is moeilijk. Ik draai op dezelfde fees- ten en festivals als zij. Het enige verschil zit hem in hoe hoog je staat op de deejay-lijst. Tiësto staat op nummer 1. Maar dat is vooral de populariteit. Het blijft een kwestie van smaak. Hij draait trance, en trance is heel populair. De deejay-lijst is een lijst op internet waarop de mensenkunnenstemmen. Het trancepubliek bevat veel internetstemmers. Spreek je een ander pu- bliek aan, dat niet zoveel op internet stemt, dankom jeniet zohoog op de lijst. Maar hij verdient in ieder geval meer dan ik, ook vanwege de populariteit van zijn muziek. Meer mensen, duurdere kaartjesendusookmeer verdienstenvoor de deejay. Het is een kwestie van vraag en aanbod. Qua naamsbekendheid is Tiësto bij 9 van de 10 wel bekend. Zelf sta ik in de top 5 van Nederland.” Er is zelfs een eigen sound, de V- sound, leg uit! “De V-sound is een bepaalde soort mu- ziek. Inhet beginnoemden ze dat techno- trance . Ik was een van de eerste die dat soort muziek maakte en draaide. Ik kreeg in die tijd ook doorWessel van Diepen het stempel opgedrukt van techno-trance-pi- onier. Nu noemen ze het de V-sound. Het is een mengelmoesje van wat ik zelf leuk vind, alles lekker door elkaar gemixt.” Je bent nu 38 jaar, word je dan eigen- lijk niet een beetje te oud? “Te oud? Toen ik 30 werd dacht ik dat ik hetwel niet langmeer vol zouhouden, het zal wel een keer op houden. Maar tot mijn verbazinghouiknogsteedsfeelingmethet publiek. Ik hoop dat ik het zelf het eerst in de gaten hebwanneer dat niet meer zo is, en niet het publiek. Er zijn zelfs dj’s van 50 die nog op topniveau presteren. Er wordt hier niet naar het uiterlijk gekeken, of je dik bent of dun, jong of oud, het gaat echt puur om de muziek. In de andere wereld- jes is dat vaak echter anders.” Voor wie is jouw muziek eigenlijk be- stemd? “Mijn fans, of ik noem ze eigenlijk liever liefhebbers, zijn vooral tussen de 20 en 35 jaar, maar ook jonger en ouder. Het is een diverse groep. Voor het optreden in de Kersouwe was ik bang voor het weer en zenuwachtig omdat mijn familie ook kwam. Ikwas bang dat ze er niets aan zou- denvinden.Maar zevondenhetmooi, ook het bestuur vande Kersouwewas enthou- siast. Mijn vader enmoeder kwamen voor het eerst kijken, ik had oordoppen voor hen meegebracht en ik verwachtte dat ze binnen een uur weg zouden zijn. Maar ze zijn bijna tot het einde gebleven. Er waren daar ook fansdieoveral vandaankwamen, zelfs ook uit Frankrijk en Duitsland. De helftwarenliefhebbers,derestbelangstel- lenden uit de regio. Mijn hoop was dat de liefhebbers de rest mee zouden trekken in hun enthousiasme, en ik denk dat dat wel aardig gelukt was.” De kritiek dat het geen muziek maar een hoop technische poeha zonder gevoel is, is aan jou natuurlijk niet besteed... “Klopt. Zoiets lees je vaak in de bladen. Bij mij gaat zoiets er aandeene kant inenaan de andere kant er weer uit. De mensen hebben vaak geen idee hoe U2 of Marco Borsato hun muziek in de studio maken met behulp van sequensers en dergelijke. Natuurlijk kun je wat ik doe niet vergelij- kenmeteenband,datisonmogelijk.Ikkan wel snappen dat mensen zoiets denken. Muziek, dat zijn tonen, de verschillende tonenmaken het gevoel. Dat kan dus ook met synthesizers. Als bands in de studio staan loopt er ook van alles mee.” (Vervolg op pagina 19) t MarcoVerkuijlen 15