d'n Hadeejer maart 2005

18 Zestig jaar openluchtheater Vanaf 1965 was er met de opvoering van ‘De Kaukasi- sche Krijtkring’ weliswaar een nieuwe weg ingeslagen, maardeuitvoeringenwerden steedsmeerbemoeilijktdoor gebrekaaneigengoedespe- lers. Maar dat was nog niet alles, ook de toeschouwers bleven weg en de financiën waren ondanks de subsi- dies ver onder de maat. Het ging zo abominabel slecht met De Kersouwe dat de in 1961 aangetre- den voorzitter Alberto van Aspert (zoon van Jan van Aspert) daarom op 18 januari 1967 besloot om te stoppen met opvoeringen van eigen spelers. Enkele beroeps- en amateurgezelschappen en kin- derspeelgroepen zouden ingehuurdwordenomgastvoorstellin- gen te verzorgen. De voorzitter lanceerdedaarnaast eendrievou- dig plan: het in stand houden van het natuurtheater, de sanering van de financiën en de invoering van een overgangsperiode. Het bestuur ging hiermee akkoord. Bergafwaarts De Bossche Toneelgroep A.R.N.O. (Ars Representandi Nos Oblectat=de toneel- speelkunst vermaakt ons) presenteerde vier achtereenvolgende jaren de volwas- senenproduktie. En met groot succes, want van de vier voorstellingen van 1967 tot en met 1970 werden er maar liefst twee gehonoreerd met de Anton Huy- bersprijs. Regisseur en Bosschenaar Ad van de Ven, tevens re- gisseur van A.R.N.O., haalde menig Bossche speler over om in Heeswijk te spelen, zelfs toen de groep al afscheid genomen had en De Kersouwe met een eigen speelgroep doorging. De jaren daarnaginghet bergafwaarts, het jaar 1972werd zelfs aangeduid als ‘rampjaar’ omdat in dat jaar geen voorstelling werd gegeven. In 1975 begon de zon evenwel opnieuw te gloren en een seizoen later, in 1976 liep het zelfs storm in het theater. Ook vanwege het spel ‘De kamphoer en de simpele ziel’ van de Russische schrijver Alexander Solzjenitsyn bezochten 10.114 bezoekers De Kersou- we. Het jaar 1977 bleek in financieel en artistiek opzicht eveneens een geslaagd jaar. En zo bleef het succes op en neer gaan. Hoewel de weergoden eveneens een rol speelden, was het voornamelijk de repertoirekeuze die bepaalde of er veel publiek kwam. Niet- temin ontstond er echter binnen De Kersouwe een hechte en geestdriftige spelers- enmedewerkersgroep waarbij bestuurslid Bart van Schijndel, docent Nederlands en bekend met het plaat- selijkeverenigingslevenheelwatjongeluinaarhettheaterhaalde. BestuurslidMainoRemmers, verantwoordelijkvoordespelersbe- langen, wist ze vervolgens op voortreffelijke wijze te begeleiden. Zedelijk toneel De verstandhouding met het kasteel liep niet altijd op rolletjes. Sinds 1946 werd er gespeeld op een terrein behorend tot het In de tweede aflevering van onze serie ‘Zestig jaar De Kersouwe’ aandacht voor de periode van 1965 tot 1985. In deze periode werd zeven keer van- wege het uitmuntende spel de prestigieuze Anton Huybersprijs verkregen. Het in 1958 eerste stenen vaste decor werd enkele jaren later uitgebreid met een tweede stenen gebouw dat diende als repetitieruimte/kantine. Hierin werden tevens de kleedkamers ondergebracht. In een later stadium volgden nog een regiecabine, een kassa en een rekwisietenloods. Hoe beleef je het len Thomas Veuskens (13) Als het in het voorjaar weer wat mooier weer wordt, dan kan ik weer naar buiten om lekker te gaan skeeleren. Dat vind ik leuk. En op mijn fiets een beetje rondrij- den hier in de buurt. Het is een gewone fiets, geen mountainbike of zo. Jeanette Heerkens (45) Dan kan ik eindelijk weer de tuin in! Nu is het daar nog geen weer voor, met al die vorst en die sneeuw. En dan gaanwe af en toe weer wat fietsen. En natuurlijk genie- ten van het mooie voorjaarsweer. Lekker inhet zonnetjeergenseen terrasjepikken, heerlijk. Heleen v.d. Veerdonk (41) Wandelen en fietsen in het buitengebied, lekker buiten zitten. (Lachend: ik ben 40+ dus dan hoor je te gaan fietsen in het bui- tengebied, bij 60+ ga je wandelen in het binnengebied.)EndeKersouwebegintge- lukkig weer. Na de vergaderingen binnen kunnen we straks weer naar buiten. DORPSPRAAT in de C1000 Joost Princen die zijn toneelcarrière bij De Kersouwe begon 18