d'n Hadeejer mei 2005

Wim Marinus stopt na 28 jaar als gemeentearbeider Op 30 mei heeft Wim Marinus zijn laatste werkdag bij de gemeente Bern– heze. Op I april 1977, toen 32 jaar oud, is hij bij de gemeente begonnen in Heeswijk-Dinther als "medewer– ker voor alle voorkomende werk– zaamheden". Zo was het toen en zo is het eigenlijk nog. Op 30 juni neemt Wim officieel afscheid met een recep– tie in De Pas waar hij onder anderen zijn oud-collega's uit wil nodigen. "Ik word 61, en heb dus al een jaar door– gewerkt, want dat geeft 16% meer", zegt Wim. "Maar het is mooi geweest, we leggen definitief de pannen erop". Voor 1977 werkte Wim Marinus bij Philips, smederij Kemps in Schijndel en bij Peter Kerkhof in de verwarming en vooral als loodgieter. Wim: "In de bouw moesten wij vaak in de winter bij kou en slecht weer doorwerken . Dat was ik beu, ik wi lde iets anders en ben toen keurig in het pak bij burgemeester Breukel wezen solliciteren. Ik werd zodoende 'geminte-èrbèr' . Ik heb jaren lang de verwarming van de 'gemin– tewunningen' schoongemaakt. Dat ging toen nog met de fiets met een emmer plus gereedschap en een borstel en een slang aan het stuur. Uiteindelijk kocht de gemeente voor 300 piek een tweedehands Vauxhal Viva en kreeg ik ook een maatje mee" . Koffie Als algemeen gemeentewerker voerde Wim Marinus zijn werk uit in opdracht van Jan van Houtum. Hij was jarenlang bezig met het (toen nog) gemeentelijke zwembad (onderhoud machinekamer en schoonmaken), regelde van alles bij de drukriolering in het buitengebied en deed onderhoud voor de brandweer en alle materialen . In de periode Heeswijk-Dinther "was er altijd her en der tijd voor koffie. Je kwam niks tekort!" Volgens Wim is er in het begin na de samenvoeging niet veel veranderd . "We hielden drie locaties, dus wij bleven mooi hier op de eigen stek. Tot in 2000 de locatie Heesch verdween: van drie naar twee opzichters, en het personeel van Heesch werd verdeeld . Het is toch ander volk in Heesch. Aanvankelijk moest ik de putten van de drukriolering schoonspuiten . Dat zag ik niet meer zo zitten, en toen de drukrio– lering werd uitbesteed , ben ik (na vier gesprekken!) op de werf op Het Retsel tewerkgesteld . Daar heb ik de laatste jaren constructie- en laswerk gedaan, naast alge– meen onderhoud. Met veel plezier" . Van alle papieren toestanden moest Wim niet veel hebben: "Met al die logboeken en werkbriefjes lijkt het papier belangrij– ker dan het werk zelf. Alles moet tegen– woordig genoteerd worden . Dat heb ik altijd heel summier gedaan. Maken! staat bij mij voorop". Prima sfeer Wim kijkt met veel plezier terug op de afgelopen 25 jaar: altijd met veel plezier, prima collega's en een goede sfeer. En onderling viel er ook wel wat te regelen . Hij is ook altijd bij de brandweer geweest als spuitgast, brandwacht eerste klas. " Het was geen vetpot bij de gemeente, maar je kon het ervan doen. Voor wat extra's heb ik al tien jaar een eigen bedrijfje: schadeau– to's opknappen en verkopen . Vooral voor de export, met name naar Roemenië. Al is dat nu wat m inder, dat blijf ik wel doen". Zo is de vrije tijd een heel stuk ingevuld. En wat meer op vakantie ' met de vrouw' in binnen- en buitenland. Wim tenslotte: " Ik zal de gemeente nie missen. Ik heb zat te doen" . AvS