d'n Hadeejer oktober 2005

sus Dinther van der Pas van Kantlijn uit Heeswijk en Ger Sanders van Anders als Anders uit Dinther. Nu het amateurtoneelseizoen er weer aan zit te komen, een uitgele- zen mogelijkheid het duo eens aan de tand te voelen. (AvdA) Wie is Ger Sanders? Ik ben 56 jaar, geboren en getogen in Heeswijk, getrouwd en ik heb twee zoons en een kleinzoon. Ik werk op een assurantiekantoor in Den Bosch. Naast het amateurtoneel is fietsen een hobby van me en ik ben ook een van de voorgangers van de avondwake in de Sint Willibrorduskerk in Heeswijk. Hoe ben je met toneel in aanraking gekomen? Ik werd door regisseur MartienWijgergangs gevraagd omdat er iemand ziek was geworden. Waarom ze bij mij terecht kwamen, weet ik niet. Mijn zus was bij de Lachspiegel, wellicht werd er gedacht ‘dan kan hij ook wel iets’. Maar ik moet zeggen dat ik toch wel een beetje op zoek was, dus het verzoek kwam als geroepen. In 1982 heb ik Anders als Anders mede opgericht, daarvoor was er ook een speelgroep, zegmaar de voorlo- per van Anders als Anders. Een Hezikse bij een Dintherse toneelclub! Eerlijk gezegd heb ik daar nooit moeite mee gehad, en volgens mij het publiek ook niet. Er zijn ook nooit geintjes of zo over gemaakt. Haha, ik denk dat ze al lang blij zijn dat ze me als lid hebben. Het is moeilijk nieuwe leden te vinden, vooral mannen. Waarin verschillen Kantlijn en Anders als Anders? De leeftijd speelt een rol. De gemiddelde leeftijd bij ons is iets ouder. Daardoor zijn de stukken die wij spelen ook iets behoudener en mede daardoor het publiek ook iets ouder. Jammer, want door dat stempel komen jongeren niet. Kantlijn is denk ik ook iets gewaagder, hoewel we in hetzelfde genre zitten. Welke rol is je op het lijf geschreven? Ik speel graag extreme typetjes. Daarin kun je je lekker uitleven. Verder heb ik vaak grote rollen, maar dat komt omdat ik een van deweinigemannelijke spelers ben en ook de nodige ervaring heb. Het doel dat ik heb is heel simpel: mensen vermaken. Daar draait het om. De repetities zijn voor ons, dan hebben wij de lol. Tijdens de uitvoeringen zijn wij er voor het publiek, dat moet een leuke avond hebben. De diepte- en hoogtepunten. Een jaar of tien geleden hebben we eens een jaar gehad dat er spelers tijdens de repetitieperiode afhaakten, toen is er wel even de gedachte geweest alles af te blazen. Maar we zijn toch doorgegaan, hoewel het niet makkelijk was. Ook heb ik zelf eens een jaar willen stoppen vanwege drukke werkzaamheden, je bent toch twee avonden in de week aan het repeteren. Maar ik ben toch doorgegaan. Hoogtepunten zijn voor mij het jubileumstuk naar aanleiding van het vijftienjarige be- staan. Dat was een revue-achtige avond. Erg leuk. En ik heb eens een rol gehadwaarbij aan het einde de tranen van emotie over mijn wangen rolden. Gewoon, omdat alles toen klopte. Wat of wie zou je zo van Kantlijn willen overnemen? Een paar jonge mensen! Bovendien denk ik dat ze meer middelen hebben, hoewel ik natuurlijk niet in de kas kan kijken. Wij zijn maar een erm clubke. Ze pakken het allemaal iets groter aan, met name het decor. Maar er is absoluut geen sprake van rivaliteit, als ik kan ga ik ieder jaar naar ze kijken. In welke rol ben je dit jaar te bewonderen? We spelen het blijspel ‘In de war’ en ik heb als de eigenaar van een boekwinkel een van de grootste rollen waarbij ik bijna continu op de planken sta. De man die ik speel wil een paar dagen met de winkelhulp op stap, maar zijn vrouwmag dat natuurlijk niet weten. Te zien Vrijdag 4 november en de zondagen 6 en 13 november in De Toren. Aanvang 20.00 uur. 17