d'n Hadeejer september 2005

k-DinthernaargemeenteBernhez Wim van Boxmeer (69) Leuk blad, dat vertelde ik van de week nog tegen iemand. Er staan veel mensen in die je kent, ik lees hem dan ook iedere keer. De stukjes over de Hoofdstraat vond ik goed. Interessant om de verschillende meningen over de drempels te lezen. Ik hebaltijdopdevrachtwagengezeten. Die willen ze nu weren uit het dorp, maar ze moeten toch ergens blijven? Jo de Laat (77) Ik vind het wel een aardig blad, ik lees het ook altijd. Er staan mooie foto’s in. Ik lees de dorpspraat als eerste. Ik breng het blad zelfs ook rond in onze wijk, de Heilaren. Dat doe ik namens onze buurtvereniging. Maar ik doe het niet alleen, mijn kleinkind (10 jaar) helpt me. Samen brengen we de 83 HaDeejers rond, we pakken ieder een kant van de weg. Mariëlla van Schie (38) Erg leuk, ik lees het met veel plezier van voor naar achter en van achter weer naar voor. Het is lekker dorps. De dialect stukjes vind ik leuk, al moet ik het soms wel een paar keer lezen voordat ikweetwat er staat. In het begin vond ik het wat veel over Hees- wijk tegenDinther gaan, nu is dat beter. Het lijkt me moeilijk om het blad steeds vol te krijgen, maar het lukt wel! MK van Tilburg wees echter uit dat daar geen sprake van was omdat de helft van de inwoners van beide dorpen zich daar pas na 1957 gevestigd had. Antoon Arts (78) die (aanvankelijk alleen van Dinther) gemeentesecretaris was van 1955 tot 1987, oppert voorzichtig dat er wel verschillen bestonden. De toenmalige Dinthenaren waren volgzamer, de Hees- wijkenaren daarentegen zetten vaker de hakken in het zand. Toen de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken ook nog de voorkeur gaf aan de naam ‘Dinther’, diende de Heeswijkse gemeenteraad op 12 juni 1968 een amendement in met een pleidooi voor de naam ‘Heeswijk-Dinther’. Uiteindelijk bepaalde de Tweede Kamer dat de nieuwe gemeente op 1 januari 1969 officieel de naam ‘Heeswijk-Dinther’ zou gaan dragen. De nieuwe gemeente met haar gemeen- tehuis op de scheiding van Heeswijk en Dinther was slechts een kort leven bescho- renvanwegedegemeentelijkeherindeling. De hiervoor in het leven geroepen Com- missie-Schampers, het adviescollege van GS, kwam in 1989 met het voorstel om Heesch en Nistelrode samen te voegen, een stuk van Heesch’ grondgebied over te dragenaanOss, Heeswijk-Dinther zelfstan- dig te laten en Vorstenbosch aan Veghel te plakken. Dat gaf veel commotie. Tenslotte gafNistelrodeaaneenverbintenis tewillen met Heesch en Heeswijk-Dinther. Deze laatstewildeeigenlijk liever alleenmet Nis- telrode en gaf dat op 11 september 1990 aan bij GS. Het provinciebestuur kon daar in meegaan en deelde Heesch toen bij Oss in. Heesch verzette zich daar heftig tegen. En met succes, want er werd aan destaatssecretarisvanBinnenlandseZaken geadviseerd om het grootste gedeelte van Heesch zelfstandig te laten voortbe- staan en Heeswijk-Dinther en Nistelrode te fuseren. Deze laatsten hadden zelfs al een nieuwe naam bedacht: ‘Bernheze’ en in het voorjaar van 1993 bovendien reeds de sectorhoofden benoemd. De Tweede Kamercommissie schudde de zaak weer door elkaar door op 26 februari 1993 te laten weten eigenlijk meer gecharmeerd te zijn van een samenvoeging van Heesch met Nistelrode. Heeswijk-Dinther zou dan samengaan met Berlicum, een wens die ook bleek te bestaan bij de meerderheid van de bevolking onder een in Heeswijk- Dinther gehouden enquête. Gedwongen huwelijk Het lot bepaalde echter anders, want op 2 juni 1993 besloot de Kamer dat Heesch, Heeswijk-Dinther en Nistelrode met Loos- broek en Vorstenbosch één gemeente zouden vormen. De toenmalige burge- meester van Heesch, José van Gorp was hierover verbijsterd. Uiteindelijk zat er niets anders opdanhet gedwongenhuwe- lijk’ behoorlijk op de rails zetten. José van Gorp werd hierbij als nieuwe burgemees- ter van Bernheze benoemd. In de beginpe- riode was het voor de nieuwe gemeente moeilijk een goede koers te vinden, ook al door onderlinge cultuurverschillen. Het door de gemeente aangeprezen ‘Bernhe- zegevoel’ liet dan ook nog een tijd op zich wachten. Tot slot Antoon Arts. Hoewel volgens hem hetgemeentelijk loket inHeeswijk-Dinther uitstekend dienst doet, blijkt de afstand tussen openbaar bestuur en bevolking inmiddels weer zo groot geworden dat de afzonderlijke dorpen zich weer sterker gaan profileren. Mensen spreken nu niet meer van Heeswijk-Dinther, maar net als vanouds van Heeswijk en Dinther. En zo zijn we bijna weer terug bij af! RM 21 ’n HaDeejer? De ontmoeting.