d'n Hadeejer september 2005

23 ‘Te zien is dat d’n HaDeejer met liefde voor het dorp wordt gemaakt Chef Brabants DagbladWouter ter Haar laat zijn licht schijnen op een jaar HaDeejer Wat vinden de kenners, de mensen die dagelijks met nieuws en bladen bezig zijn, nu eigenlijk van een blad als D’n HaDeejer? Het was een vraag die wij onszelf bij het eenjarige bestaan stelden. Voor het antwoord gin- gen we op bezoek bij Wouter ter Haar, chef redactie van de edities Oss en Uden/Veghel van het Brabants Dagblad. “Ik vind het knap dat in een relatief klein dorp als Heeswijk-Dinther een blad als D’n HaDeejer kan bestaan. Dat mag je gerust bijzonder noemen. Bovendien is het ook een bijzonder blad.” De woorden die Ter Haar, 42 jaar en sinds 1999 chef bij het Brabants Dag- blad, gebruikt om D’n HaDeejer te om- schrijven zijn lovend: “Dit steekt met kop en schouders uit boven de andere dorpsbladendie ik zie.Weontvangenop de redactie uit ieder dorp verschillende kranten en we kijken ze allemaal in. De meeste zijn ook echt krantjes, met niet- jes aan elkaar gehecht, dan is dit natuur- lijk wel even wat anders.” Terwijl hij verschillende nummers van D’n HaDeejer voor zich heeft liggen en doorneemt, merkt Ter Haar een stij- gende lijn op. “Er zit wel een verschil tussen het eerste en het laatste num- mer… Foto’s zien er goed uit, opmaak is prima, sommige artikelen vind ik zelf eenbeetjeoubolligzoalsEendagoppad met of een Dorpspraat, maar ik weet dat er genoeg mensen in Heeswijk-Dinther zijn die dit soort artikelen juist erg aan- spreekt. Als buitenstaander weet je niet waar het over gaat en wie wie is, maar veel mensen smullen er van.” Bestaansrecht “Of een blad als D’n HaDeejer bestaans- recht heeft, is moeilijk aan te geven. Het grote gevaar is dat de klad erin komt. Daarom moet je op de lange termijn denken en vooral ook vooruit kijken. Dat het in deze moeilijke tijden zo goed gaat met de advertenties, verbaast me wel een beetje. Aan de andere kant: ik denk dat je als ondernemer uit Heeswijk- Dinther gewoon in D’n HaDeejer hoort te staan.” Het Brabants Dagblad gaat volgens Wouter ter Haar ook steeds meer ‘de regio in’. Het kleinschalige nieuws, dat ook uitgebreid aan bod komt in D’n Ha- Deejer, wordt steeds belangrijker voor een regionale krant. Volgens Ter Haar ligt daar ook de kracht van een blad als D’n HaDeejer: “Zo’n onderwerp als de hobbel in het Hopveld waar jullie veel aandacht aan hebben besteed, dat is leuk. Of een maximaal dertig kilometer bord dat in een smal paadje staat, goed gebracht. Dat hadden wij zelf wel willen bedenken. Verder zie ik D’n HaDeejer niet als een concurrent. Het is ook een heel andermedium. Julliebrengenweinig hard nieuws dat wij missen. Gelukkig ookmaar, anders zoudenwij ietshelemaal fout doen…” Gevraagd naar punten van kritiek, is Wouter ter Haar kort. “Een felicita- tieberichtje voor iemand die een kind heeft gekregen, vind ik een beetje on- zinnig. Verder is de aandacht voor poli- tiekmager, maar je kunt je afvragen of je daaraan moet beginnen. Als dorpsblad moet je toch wel opletten hoe je dat gaat brengen.” “Maar ik ben vooral positief. Ik vind, kijkend naar de andere dorpen in mijn gebied, Heeswijk-Dinther ook een bij- zonder dorp. Daar komen mensen bo- vendrijven die zoiets leuk vinden om te doen. D’n HaDeejer wordt gemaakt met liefde voor het blad en met liefde voor het dorp, dat is te zien.” AvdA      ToonvanDijk(66)isbezorgervanD’nHaDeejernamensbuurtverenigingDeKoffiestraat. Alsoud-postbodekenthijdehelewijkopzijnduimpjeenweetelkebrievenbusblindelingstevinden. Al‘zijn’77HaDeejersverdwijnendanookkeurig,volgenseigenzeggen‘rechtindesleuf’.Voorhet bezorgentrekthijeenuurtjeuit,maarnooitzuljehemzienbezorgentijdensdespits,wantdanis hetvolgensToontedrukopdewegenwordtererghardgereden.Eenechtebezorger,zoblijktuit zijn woorden ‘zeker wete dè ik gin bus mis’. Bezorger in beeld