d'n Hadeejer februari 2006

een officemanager hadden kunnen aantrek– ken. Ik werk daar 24 uur en reis 3 dagen op en neer met het openbaar vervoer." Je bent geboren in Breda, opgegroeid in Zeist en gestudeerd in Amsterdam en Hilversum. Hoe ben je in HaDee te– rechtgekomen? "In verband met mijn studie moest ik een koor dirigeren en ik had gehoord dat het kerkkoor Amicanto in Dinther op zoek was naar een dirigent. Vanuit Utrecht, waar ik op kamers woonde, ben ik een paar jaar op en neer gependeld. Na elke repetitie werd ik naar het station in Den Bosch gebracht." Tja, en toen leerdeje een leuke Dintherse jongen kennen.... "Ja, ik kon er ook niks aan doen dat René (Habraken, red.) in dat koor zong. In het begin was hij maar gewoon één van de vele koorleden. Later begon ik hem wel leuk te vinden, maar ja, hoe gaat zoiets? Het ge– beurt gewoon. We kregen verkering en in '98 zijn we gaan samenwonen." ïk heb veel onrust in mezelf. Ik ben nu een boek aan het lezen, dat is in tijden nietgebeurd' Veel mensen leerden jou kennen als een van de mensen achter 'En God schiep Bernheze'. Wat was dat? "Het was een samenwerkingsproductie tussen de gemeente en de Kersouwe. Het was een belangrijke gebeurtenis voor mij. Ik vond het best bijzonder dat ik werd ge– vraagd om het geheel muzikaal aan elkaar te plakken. Gelukkig verliep het allemaal van een leien dakje." Het was het begin van een hele reeks mu– zikale projecten. "Ja, het kerkkoor Amicanto was dus het begin hier en dat heb ik ongeveer 8 jaar gedirigeerd. Daarna naar Veghel voor het jongerenkoor Jokala. In '98 is het Idduskoor opgericht waarmee regelmatig wordt opge– treden en oa. de carnavalsmis wordt gezon– gen. Ik heb ook nog 2 jaar gezongen in een showorkest.Ja ja, inderdaad. Ik kan ook nog een beetje zingen. Dat heb ik onder meer ook gedaan in de Dintherse The Night of the Proms in 2000. Voor mijn eindstudie als dirigent heb ik Jesus Christ Super Star gedirigeerd en vanuit hier is Stage Affairs gegroeid. Dat is een stichting die muziek– theaters verzorgd in regio Veghel." En 'de kracht van een lied'? "Dat was een muziektheater dat in 2004 was opgezet in samenwerking . met de Bernhezer Kunst Kring en onder de vleu– gel van Stichting Stage Affairs. Dat stuk ging over de krachtige werking van muziek in een Japans interneringskamp. Het was een aangrijpende, maar fantastische pro– ductie." Je doet wel veel hè? "Ja, ik word er zelf af en toe moe van. Ik heb heel veel onrust in mezelf. Ik ben nu een boek aan het lezen, maar dat is in tij– den niet meer gebeurd. Ik kan ook moeilijk nee zeggen en stap dan gauw weer ergens in en trek dan veel naar me toe." Waar ben je momenteel mee bezig? "In Amsterdam ben ik zakelijk leidster van een professioneel kamerkoor en zorg daar onder meer voor de optredens. Bij de Compagnie in Veghel verzorg ik het programma van de klassieke concerten. In de gemeente Bernheze maak ik deel uit van de kunstcommissie. Wij adviseren de gemeente aangaande kunst in openbare ruimten. Verder ben ik op ad hoc basis ver– bonden aan de Bernhezer Kunst Kring." En dan binnenkort dus de Sing-along– song Celebration Party. Vertel eens. "Het is een soort swingpaleis wat ik al eens eerder heb gedaan. Een groot orkest gaat arrangementen ten gehore brengen en het is de bedoeling dat het publiek heel hard gaat meezingen met solisten als on– dersteuning. Het is geen bestaand orkest, maar een samenstelling van individuele muzikanten. Op vrijdagavond 24 maart gaat het allemaal gebeuren in discotheek Lunenburg." Hoe ben jij op zo'n avond? "Meestal ga ik dan stilletjes in een hoekje zitten kijken of alles goed verloopt. Maar deze avond zal dat niet gaan omdat ik een van de solisten ben." Heb je wel eens een mislukking gehad of weet je altijd waaraan je begint? "Ik kan me niet herinneren ergens te zijn ingestapt waar ik echt spijt van kreeg. Wel heb ik eens gedacht: waar ben ik aan be– gonnen! Maar het is nog altijd goed ge- r-- ! gaan. Ik kan redelijk goed met verschillen– de mensen werken en heb ze gauw door. Er komt altijd iets positiefs uit. In HDL heb ik inmiddels een groot netwerk, waardoor je makkelijker dingen kunt organiseren. In Utrecht zou ik dit zo nooit kunnen doen. De mensen zijn hier in elkaar geïnteres– seerd; er is een breed cultureel draagvlak en er is altijd wel wat te doen." Je bent opgegroeid in het 'Westen', wel eens last van de Brabantse mentaliteit? "Wat ik hier wel eens zie is dat mensen geen conflicten durven aan te gaan om de lieve vrede te bewaren. Aan de ene kant be– grijp ik het wel. Ze werken, gaan naar de kerk, bezoeken een kroeg, kinderen spelen samen. Maar aan de andere kant is roddel en achterklap in zo'n kleinere gemeenschap heel erg. Tegen mij mogen ze gerust alles zeggen. En ik ben nog steeds bezig om de uitspraak van sommige Brabantse woorden een beetje onder de knie te krijgen. Ik heb een paar goede leermeesters, maar het wil nog niet echt lukken!" Wat zou je nog willen doen? "Och, grote ambities heb ik niet. Een nieuwe baan dichter in de buurt zou veel reistijd schelen en om de zoveel jaar iets anders kan nooit geen kwaad. En ach, pro– ducties zullen wel blijven komen, al weet ik momenteel nog niet welke. Het zal al– lemaal wel in elkaars verlengde liggen. Ik ben een bezige bij, dus . ..... " JvdM/AvdA 19