Ophokken De dolle carnavalsdagen waren amper voorbij en velen waren nog niet nuchter of HaDee toog ter stembus voor de gemeenteraadsverkiezingen. Toen ik de kandidatenlijsten doornam, merkte ik dat nagenoeg alle OPG-ers uit HaDee komen. Wat nog meer opviel is dat ruim eenderde van hen iets te maken heeft met de harmonie. “Goh,” dacht ik, “de OPG is de partij van de Dintherse harmonie. Daar moet muziek in zitten!” De afgelopen maand heb ook ik mijn kippen op moeten hokken. Twee stokoude zwarte kippen, die overheerst worden door een jong wit haantje, scharrelden eerst vreedzaam rond in een hele grote ren en vertoefden ’s nachts in een hok van één bij anderhalve meter. Om ze in dat hokje op te sluiten vond ik niet echt erg diervriendelijk. Daarom hebben we de fietsen uit het fietsenhok gehaald en het ingericht als ophokcentrum voor mijn pluimveestapeltje. Houtkrullen op de vloer, een schaaltje water, een voederbak en een nieuwe stok, gemaakt van een bezemsteel. Hoewel de stok op een hoogte hangt van slechts twintig centimeter, is hij toch nog te hoog voor de oudste kip, die daarom maar mismoedig de nacht doorbrengt onder de stok. Daar wordt zij ondergescheten door de andere twee. “Stopt het virus, eet geen kip,” hoor ik Wim T. Schippers, namens Wakker Dier, op de radio roepen. Nou ja, mijn kippen zijn toch al niet te vreten. Ze zijn zo oud dat hun vlees, hoewel ze nog leven, al ruimschoots over de datum is. Er is, zelfs met alle geweld, geen soep meer van te trekken. En onze fietsen? Die staan buiten te roesten in de voorjaarsregen. Henk Habraken 7 Import over HaDee Peter ging na de lagere school naar de Havo en als beroepsopleiding doorliep hij de Hogere Laboratoriumschool te Oss. Hij werkt nu al 22 jaar bij Mars Masterfood Veghel. Hij is nu iets meer dan 1 jaar lid van de Koninklijke Fanfare St. Willebrord en blaast in het opleidingsorkest de schuiftrombone. Marianne is in de zorg gaan werken. Na het volgen van een HBO-opleiding heeft ze nu twee deeltijdbanen: avond-nachthoofd in Huize Barbara te Wijbosch en op de werkvloer bij Berne Zorg. Natuurlijk kenden Marianne en Peter elkaar als buurjongen/meisje. Maar hun beider passie bracht hen echt tot elkaar: de sport. Bij de Katholieke Plattelands Jongeren Vinkel bloeide hun liefde op. Beide echtelieden sporten nog regelmatig. Marianne is ook nog maatschappelijk betrokken. Zij is met anderen de schakel tussen basisschool “Het Mozaiek” en de Willebrordusparochie. Zij verzorgen de gezinsvieringen en de voorbereidingen en viering van de H.Communie. Hoe zijn jullie in HaDee terecht gekomen? Peter: ”We woonden samen in een boerderij op het “Ôllie-ent”in Schijndel. Deze huurden we van een oom van Marianne. Maar toen een van de kinderen de leeftijd had om op de boerderij te gaan, moesten we plaatsmaken. We hadden al wat rondgekeken in Berlicum en gingen uiteindelijk in Heeswijk-Dinther ons licht eens opsteken. Op audiëntie bij Coby v.d. Pas, toenmalig wethouder. Maar te weinig punten om voor bouwgrond in aanmerking te komen. Zitten we dit verhaal te vertellen op een verjaardagsfeestje.Tante Marie v. Santfoort wist een huis te koop staan in de Zijlstraat. “Mar ja, dè kunde gullie toch nie betoale”. We hebben toen toch maar eens ons oor te luisteren gelegd bij Annie en Sjef Ruyken, de eigenaren van het huis. En we hadden ons tante Marie toch verrast: We konden het wèl betoale! Dat was in 1992. Een jaar daarna zijn we getrouwd”. Wat moet en kan er beter in HaDee? Marianne: “De gemeente heeft een enorme kans gemist. Met het nieuwe centrumplan had men in één klap de versnippering van huisvesting van zowel het Heeswijkse als Dintherse verenigingsleven teniet kunnen doen. In een cultureel centrum aan de markt, op de plaats waar nu Ter Weer staat. Met een café-koffiehuis-eetgelegenheid erbij. Een flink terras ervoor, klaar is Kees. Maar ja, zo’n gelegenheid kost geld en in Heesch staat al een mooi cultureel centrum. Het financiële Bernhezer beleid is toch meer gericht op Heesch. Men zit daar toch korter bij het vuur en die het kortst bij het vuur zit... Merken jullie nog wat van de rivaliteit tussen Ha en Dee? Peter: “We merken het soms in kleine dingen en het ergert ons niet. Het is wel grappig, maar het doet ons niks. Marianne: “Maar bij sommige dingen zet ik toch mijn vraagtekens. Bijvoorbeeld Koninginnedag, dat moet Heeswijk en Dinther toch samen kunnen vieren. Met z’n allen naar de markt, jong en oud, en er één groot feest van maken, dat moet toch kunnen”. Nog wensen? Al met al hebben we het uitstekend naar onze zin in HaDee. We kijken nog wel steeds uit naar een huis in het buitengebied, dat is onze wens voor de toekomst. Maar als het even kan wel in Ha-Dee. RvdP In deze rubriek geven ‘immigranten’ maandelijks hun visie over het wonen in HaDee. Deze keer gingen we op bezoek bij de familie Van Santvoort – Van Heertum. Bij Marianne (44), Peter (44) en hun kinderen Bram (11), Kirsten (9) en Marlijne (7). Zij wonen in de Zijlstraat 7A te Heeswijk sinds 1 april 1992. Peter groeide op in de Brugstraat in Vinkel, Marianne in hetzelfde dorp, maar dan op Kaathoven. Vlnr.: Peter, Bram, Marlijne, Kirsten en Marianne.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=