21 Wil en Mien op de Liniedijk Wil: Mien! Hé Mien! Ho!! Mien: Jekkesmerante! Tjunognietoe! Wil: Ho,ho! Za’k oe efkes overend helpen, Mien? Waarde zo verschoten, da ge gingt vallen? Ja, sorry, mar da waar toch m’n opzet nie. Mien: Ja, dè zóter nog ‘s bè moeten kommen, dè ge men hier eksprès van de fiets laot sodemieteren!! En ’t zal me toch den duvel doen, as gè ’t nie alle kirres bent, Wil! Wil: Ja, maor, Mien, ik zag oe in ene keer… Mien: En toen dochte zeker: “Die Mien, die he’k al ’n por mônd’ nie mer van d’r fiets gekwakt…” Wil: Och, neej, vrouwke, ik zeg toch al, da ’t gin opzet waar! Sorry, excuus, pardon! Hedde oe zeer gedaon? Mien: Neeje, gelukkig nie, en m’ne fiets mankeert ok niks, zo wijd ik kan zien. Mar ’t is toch stèrk, dè ge men hier in ’t buitengebied nog van de sokken komt lopen! Wè doede hier nou op de Liniedijk, ès ik vroage mag? Wil: Ja, gij meugt da gerust vraoge. Ik waar op zoek naor zand in de Zandstraot, um te kijken, of da da iets te maoke zou hebben mee ’t zand van de Zandkant. Mien: Klapzand, stuifzand, zilverzand… Wil: Jao, da docht ik, misschien.Mar toen zag ik in ene keer in de Zandstraat da pad… Mien: …’n zandpad… Wil: Nee, ’n fietspad. En toen…nou ja, zo kwaam ik hier. Mien: Op de Liniedijk. Wil: Ja. En wa ik me nou afvraog… Is hier vruuger, onder d’n oorlog, veul gevochten, Mien? Vanwege dieje naom, de Liniedijk? Mien: Ik docht van nie, Wil, mar ik ben van nao d’n oorlog. Mar witte, wè gij ’s vort moest doen? Gij moest ’s nor de Wojstap gaan. Wil: De Wojstap? Is da Pools? Blève hangen van onder d’n oorlog, zeker? Mien: Neeje, dè is geen Pools, dè is gewoon Dinthers. Wil: O, wocht, ik zag, hier ’n endje wijer, ‘nen boerderij en die hiet de Waaistap. Is da zowa ‘t zelfde? Mien: Ja, bekant. Volgens men is dè de naam van de plôts, wôr ze vruger over of dur de Leygraaf konne waojen. Wil: Jaja, en daor moet ik naortoe van ou? Um wa te gaon doen? Mien: En de Wojstap, zo hèt ok de heemkundekring hier. En die kan ôw alles vertellen over alle namen van heel Hezik-Dinther, van alle stroaten en buurten en plôtsen. Wil: Mar gij toch ok, Mien? Mien: Neeje, ik wit d’r nie veul af en durbè… Wil: Daorbij…? Mien: Durbè ben ik ’t zo muug ès kauw pap um dur ôw alle kirres van m’n fiets te worren geschriekt!! Houdoe! Wil: Ja, houdoe, Mien…De Wojstap? Hoe zoude da schrèven?... HL
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=