11 Veul geld Es olliesjeik kunde oeweige venalles permittere. Mè die miljoene die ge verdient ôn d’n ollie kunde zon bietje kope wè ge mar wilt. Unnen Rols Rojs of ’n vliegtuig dè is al niks aparts mer vur ’n bietje ollieboer. Nee, ge moet oew èige reessirkwie hebbe of ’n èige eiland, of eilande groep zellefs. En netuurluk hedde es verkoper van ‘t zwarte goud’‘n dil vrouwe um oe hene. ’n Hillen harem van gebruinde dames mè skôn figuurkes en dansende buike. Of diejen Joeg Hefner; d’n bôs van de pleejboj. Inmiddels al in de tachtig mar altijd minstens vier vriendinnekes van rond de vijfentwintig. En dan nie zómar durskes hoor. Nee, de moiste vrouwe, vurzien van alle toeters en belle, die ge van ’n fotomedel meugt verwaachte. En zo hadde in Nederland Anton Heyboer. Die kwakte wè verref tege wè doeke terwijl hij ôn alle kante vertroeteld wier dur die vrouwe. Snapte trouwes niks van, hoe dè ge mè vèèf vrouwe nog ôn werke toe kunt komme. Ik ken mense die d’r haand al vol hebbe ôn één vrouw. Mar zo ès altet hedde bôs bove bôs. Dorvur moete we nor Bels. Doar zit inne Zján Pjér van Rossem. Unne opvallende verskijning die jôrre geleje onder andere int nèjs kwam durdettie zin dettie ’n siesteem ha um de beurs te kunnen vurspelle. Z’n èige beurs wier d’r in ellek geval (vurspelbaar) nie dunner op. Mar hij hi ok is un boek geskrève. Dè het Vrouwen 2609. Doarin skreef hij dettie tusse 1979 en 1985 ’t bed delde mè 2609 vrouwe. Gin wonder dè dieje mens d’r zo sleecht ùtzie. 2609 vrouwe in 6 joar tèt dè is elleken dag ’n aander, of gè moet ‘r ’n por tegelijk vatte, dan hedde tussendùr nog effe rust. Elleken dag ’n aander; stelt oeweige vur: elleken dag afskeid nimme van ’n aander vrouwke, en elleken dag ’n nèj begroete. Poeh denk is ôn elleken dag ’n vrouwke moete versiere. Elleken dag ’n aander openingszin. Of elleken dag dezelfde bah bah. Elleken dag ’n drènkske betôle of ’n etentje. Elleken dag ’n blauwtje loape, want ’t moet nauw lukke dè ’t elleken dag bè d’n ùurste meteen raak is. Elleken dag kompliementjes moete make over hoar of jurkskes. Nou, dè lekt me verskrikkeluk. Toch hi diejen mens nog geluk witte dè. Hij is nameluk oerlilluk. Dùrrum kwaamie nie wijer ès 2609 vrouwe. Want essie zo knap zô zen ès ondergetekende… TK Er zijn nogal wat vreemde straatnamen in Heeswijk en Dinther. Denk aan de Droevendaal, de Fokkershoek, Rukven of de Dodenhoeksestraat. Samen met heemkundekring De Wojstap ging de Hadeejer op zoek naar enkele betekenissen en dook in de archieven. Op zoek naar de toponiemen, de veld- en straatnamen. Deze keer de Dokter Boutkanstraat De Dokter Boutkanstraat loopt schuin weg van de Hoofdstraat naar de Veldstraat. Vroeger heette het daar de Hoge Pad. Deze straat, grenzend aan zijn achtertuin, is naar dokter Boutkan genoemd bij raadsbesluit van 9 september 1969. Abraham Boutkan is geboren op 4 augustus 1916 te Wassenaar. Hij studeerde medicijnen te Leiden en organiseerde daar gedurende de oorlog het eerste studentenverzet. Na de oorlog is hij afgestudeerd in Amsterdam. Als legerarts heeft hij 3 jaar dienst gedaan in Indonesië. Hij had zich in die tijd zeer verdienstelijk gemaakt en voor zijn werk een hoge onderscheiding gehad van de geneeskundige militaire dienst. Het typeerde hem dat hij daarover nooit sprak. Op 1 september 1948 trouwde hij met G.P. Remmerswaal. Uit dit huwelijk werden 4 kinderen geboren. Hij vestigde zich in 1951 als arts in Heeswijk en werd door de Heeswijkse bevolking op feestelijke wijze ontvangen. Hij was namelijk de eerste eigen dokter die ze kregen. Hij was een zeer sociaal voelend mens en werd zodoende de raadsman en de steun in veel van “zijn” gezinnen. Zijn ijver voor de gemeenschap bracht hem er de laatste jaren zelfs toe zich in de dorpspolitiek te begeven en zich tot lid van de gemeenteraad te laten kiezen. Na de vereniging van beide gemeenten is hij hiermee gestopt om zich beter aan zijn werk te kunnen wijden. Dokter Boutkan was ook lid van het kerkbestuur en van het schoolbestuur, bestuurslid van de voetbalclub, erelid van het gilde en lange tijd medisch adviseur van het Wit-Gele Kruis. Hij overleed door een noodlottig ongeval op 25 januari 1969 en werd in Wassenaar, waar ook zijn moeder ligt, begraven. De gemeenschap was diep getroffen door dit verlies en besloot al snel te zijner gedachtenis een monument op te richten. Het is een plaquette met zijn beeltenis, die staat op de hoek van de Mgr.v.Oorschotstraat/Baron v.d.Bogaerdelaan. Bron: weekblad De Brug van 31-1-1969 Peter Kriele Dokter Boutkanstraat
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=