d'n Hadeejer februari 2007

Op 3 januari is Dorris Heijmeriks naar Suriname vertrokken voor een stage van 3 maanden. Als paboleerlinge verblijft zij die periode temidden van een indianenstam, diep in het oerwoud, verstoken van elektriciteit, internet en telefoonverkeer. Door middel van brieven zalDorris ons op de hoogte brengen van haar belevenissen. Beste HaDeejers Ik lig te genieten van het mooie weer en kijk uit over de rivier. Er komt een indianengezin in een DorrisHeijmeriks korjaal (uitgeholde boom- stam) voorbij geroeid en aan de overkant begint het tropische regenwoud. Heel de dag door hoor en zie je vogels, insecten en hagedissen in alle kleuren en maten. Tegenover de veranda staat een indiaanse vrouw in een grote pan te roeren. Dit klinkt misschien onwerkelijk, maar voor mij is het dagelijkse koek. Palumeu Samen met mijn klasgenote Iris Vermeer verblijf ik zo'n 3 maan– den in Palemeu, een klein indianendorpje, ruim 300 km. onder Paramaribo. Het ligt in het bin– nenland van Suriname, midden in het tropisch regenwoud. Een klein paradijsje op aarde, maar wel afge– sloten van de buitenwereld. Mijn taak is nu om de leerkrachten op school te ondersteunen met het onderwijs. De kleuterjuf is 'n vrouw uit het dorp. Zij is een van de weinige ouders die de Nederlandse taal goed beheerst, maar zij heeft weinig opleiding gehad. Door een aantal keren per jaar studenten naar dit dorp uit te zenden, krijgt zij genoeg ideeën en ondersteuning om de klas goed draaiende te houden. De andere 3 leerkrachten komen uit Paramaribo, maar ook zij krijgen onder– steuning. Alle klassen zijn combinatieklassen, dus is het voor de leerkrachten haast onmogelijk om kinderen individueel te begelei– den. En dat is dan mede een taak van de stagiaires. Taalbarrière De eerste 2 weken dat de school hier begonnen was, was er één leerkracht nog niet terug uit de stad (zou je in Nederland eens moeten probe– ren). Dus werd gevraagd om in te Margreet Kauflinan Foundation De reden dat ik hier ben is een sta– ge op het plaatselijke basisschool– tje. Als derde jaars op de Pabo in Den Bosch krijg je de gelegenheid op buitenlandstage te gaan. Maar waarheen? Het moet dan wel een stageplek zijn met een uitdaging, vind ik, eentje om nooit meer te vergeten. Op school zag ik een poster van de Margreet Kauffman Foundation met info over deze sta– geplek. Ik was meteen enthousiast en 'n dag later nam ik contact op met Margreet Kauffman. Na een Dorris met enkele kinderen aan wie ze les geeft. eerste gesprek met haar (er volgden er nog meer) en een video over Palemeu was ik overtuigd. Hier ga ik voor!!! Activiteiten Het dorpje bestaat uit zo'n 200 inwoners. De indianen hebben hier hun eigen taal, het Trio en Wajana. Maar de voertaal in Suriname is het Nederlands. De indianen willen graag dat hun kinderen de Nederlandse taal leren, want mochten er in de toekomst proble– men zijn met bijvoorbeeld de regering, dan kunnen ze zichzelf redden, zonder afhankelijk te zijn van een tolk. vallen. Dat was veel lastiger dan verwacht, want de taalbarrière was een probleem. De kinderen begrijpen vaak niet goed wat er bedoeld wordt, maar andersom ook. Het was iedere dag een hele opgave om de schooldag weer helemaal te vullen. Twee avonden in de week is er een bieb-project. De kinderen mogen dan een uur in de bieb komen lezen. Dit is vooral voor hun taalontwikkeling, maar plaatjes kijken vinden ze veel leuker. Je moet ze hier echt aansporen tot lezen en dan nog blijft het de vraag of ze snappen wat ze aan het lezen zijn. Er is hier genoeg te doen en dat in zo'n geweldige omgeving! School De groeten uit de rimboe. Ewaraimahto Sinds een aantal jaren is er een basisschooltje met liefst 83 kin- deren van kleuters tot en met de 6e klas (groep 8 in Nederland). Dorris 25