213 tweede. Dit wellicht in verband met het huwelijk van Johanna met Andries Verhoeven. Het pand komt dan op naam van zowel vader Gerard als van dochter Johanna. Maria komt het eerst te overlijden, in 1917, in 1931 zal Gerard volgen. Van het jonge echtpaar dat kinderloos blijft, is Johanna de eerste die overlijdt. Weduwnaar Andries trouwt echter opnieuw, met Annie Anraad, afkomstig uit Utrecht waar haar vader een drukkerij heeft. Dit echtpaar verkoopt in 1956 hun huis aan de Brouwersstraat om te verhuizen naar een pand in de St. Servatiusstraat, naast de voormalige huisarts dr. Luykx. Als boerderij Zoals gezegd wordt in 1956 het pand verkocht en wel aan de familie Jan en Betsy Hanegraaf-Van Schijndel. Deze moeten vertrekken uit de boerderij op de plaats waar de voormalige Rabobank in Heeswijk is gevestigd omdat deze plek niet langer geschikt blijkt voor een agrarisch bedrijf. Het verhuizen naar de Brouwersstraat 4 heeft echter nog aardig wat voeten in de aarde, want op de dag van de verhuizing, enkele dagen voor kerstmis, moet eerst nog het echtpaar Verhoeven naar hun nieuwe onderkomen worden verkast. Het staat zoon Harrie Hanegraaf allemaal nog helder voor de geest. Het gezin van Jan en Betsy telt acht kinderen, zeven dochters en één zoon, Harry.Het bedrijf wordt gekenmerkt als gemengd bedrijf. In 1967 neemt Harrie die in 1970 trouwt met Mien van Eert de boerderij over waarbij het accent steeds meer komt te liggen op vleeskuikens en vleesvarkens. Weinig blij Harrie en Mien krijgen twee zoons en één dochter. De dochter woont ondertussen met haar man en twee kinderen in het linker gedeelte van het pand dat in 2003 in tweeën is gedeeld. Dit wordt toegestaan omdat de agrarische bestemming van het huis gehaald is.Van binnen ziet het huis er nog vrij authentiek en gaaf uit met de glas-in-loodramen en de luiken aan de binnenkant. Alleen is de indeling veranderd en toegespitst op twee gezinnen. Het aan het huis gelegen bijgebouw is twee jaar geleden fraai gerenoveerd. En nu staat hun huis dan op de gemeentemonumentenlijst. Maar Harrie en Mien zijn er allesbehalve blij mee, ze hebben er overigens ook niets over te zeggen, de gemeente beslist immers. Hun wrok stamt uit 1995 als de familie te horen krijgt dat de gemeente de vergunning voor het gevoerde agrarisch beleid niet wenst te verlengen en er van gemeentewege totaal geen financiële handreiking tegenover staat.Dat steekt Harrie nog steeds.Hij had namelijk zijn beide zoons graag gegund dat ze het werk op de boerderij konden voortzetten en nu moesten ze uitwijken naar iets anders. Niettemin laat dat alles onverlet dat hun huis wel fraai in D’n HaDeejer prijkt en zodoende menig lezer aan de hand meeneemt door de geschiedenis van dit prachtige historische pand. Met dank aan Jan van der Leest en Peter Kriele. RM Marco van Aarle (38) Ik vind van wel wanneer je het vergelijkt met wat er eerst stond. Het is niet helemaal dorps maar op zich wel een verfraaiing. Het had wel een tikkeltje bescheidener gebouwd mogen worden dan was het wat dorpser geweest. Het is wel bovengemiddeld mooi in verhouding met de rest wat er staat. Christine Heesakkers (55) Ja, het is nu méér dorp geworden. Ik vind wel dat Dinther wat in het niet valt en dat Heeswijk meer naar boven komt.Bijna alle winkels staan nu in Heeswijk, dat is wel sneu voor Dinther. Ik vind het mooi, ik woon er zelf in en het bevalt goed, het is heerlijk wonen. Ik kijk uit op de schapen, ben meteen het dorp uit én meteen het centrum weer in. Ditmar van Grinsven (37) Het is goed dat er een winkelpand komt maar het heeft helemaal geen dorps karakter. De manier waarop het gebouwd is vind ik helemaal niets. HaDee is altijd een lintdorp geweest maar deze gebouwen staan daar dwars op. De manier waarop er nu gebouwd is doet die structuur van lintbebouwing helemaal teniet. Architectonisch is het goed, stedenbouwkundig niet. AJ een verfraaiing voor het dorp? rond 1958: tweede van links boven: Harrie Hanegraaf met zijn ouders en zussen
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=