27 Het is 9 juli 2007 als Bram en Koen om acht uur ’s ochtends klaar staan om aan hun reis te beginnen. Met een flinke investering in nieuwe fietsen (100 euro) en fietsbroeken (“tegen de zere reet”), en gewapend met kompas en enkele fietsboekjes gaan zij de uitdaging aan. Genietend van het fietsen door Veghel en Boekel, is het nog allemaal bekend terrein en “nog niet echt”vertelt Koen. Diezelfde dag passeren zij de grens met Duitsland en rond een uur of vier, vijf zit de eerste fietsdag er op. Gastvrij Duitsland De volgende dagen fietsen Bram en Koen door het Duitse land. Ze slapen niet op campings maar bijvoorbeeld in een bos of zij zetten hun tentje op bij mensen thuis. “Dat was erg leuk”, vertelt Bram. “Soms kregen we eten van de mensen en stond er de volgende morgen een ontbijt voor ons klaar.” Het weer zat hun mee en het schoot lekker op. Al was het tijdens dag drie even wat minder door de bergen en regen. Koen: “En niet overal staan borden, we moesten veel zoeken en wisten soms totaal niet waar naartoe, dat is minder.” Maar de gastvrijheid maakte veel goed en na acht dagen waren ze al over de helft. Bier in Oostenrijk Ook in Oostenrijk werden de ‘pedaalridders’ hartelijk ontvangen. In een klein plaatsje kregen zij een overnachtingsplaatsje in een Oostenrijkse achtertuin, waar zij getrakteerd werden op een glas bier. “Maar elke dag fietsen is toch een hele inspanning en dan heb je niet zoveel bier nodig.” Het komt hard aan”, aldus Koen. ’s Morgens waren zij al vroeg uit de veren en fietsten dan de gehele dag, tot een uur of zeven, acht. Via de site www.bramenkoenta. waarbenjij.nu hielden zij een reisverslag bij en via die site kregen zij ook leuke reacties van het thuisfront. “Dat was leuk dat iedereen ons volgde en zo leuk reageerde. Zelfs kregen we een reactie van 3FM en we zijn op de radio geweest”, aldus Bram. Boedapest Het gasstel ging kapot waardoor de groenten uit blik koud opgegeten werden. Verder genoten zij van hun tocht en vrij soepel fietsten zij door Duitsland, Oostenrijk en bereikten zo Hongarije. Het weer was goed en elke dag zwommen zij in de Donau. Per dag legden zij ongeveer 120 kilometer af. Afgezien van het gasstel ging alles goed; ze hadden zelfs wind mee. Na veertien dagen al reden zij Hongarije in. Daarmee verdwenen de fietspaden. Het bleek een heuse onderneming om per fiets Boedapest te bereiken. Door het vele zoeken werd de laatste dag (de 15e) een zware en uiteindelijk fietsten zij via de snelweg, op 24 juli, Boedapest in. Popfestival Daar waar zij een maand voor hadden uitgetrokken, deden ze uiteindelijk in vijftien dagen.Tijd over dus voor de ‘voorbereiding’ op Sziget: het grootste popfestival van Europa. “We zijn blij dat het allemaal zo goed ging en we hebben genoten van het weer, de tochten langs de rivieren en van Sziget en het is voor herhaling vatbaar”, vertelt Bram. “Ja, en per fiets is milieuvriendelijk en je ziet veel. Het is een hele mooie manier van reizen”, aldus Koen. TK Bram Bok (18 jaar) en Koen van der Heijden (19) combineerden reizen en Sziget bezoeken in een wild idee: per fiets naar Budapest, Hongarije. Beiden onervaren op fietsgebied zagen ze er wel een leuke uitdaging in en planden een hele maand in om deze monstertocht tot een goed einde te brengen. En dat lukte. Zij wilden hun verhaal aan geen enkele krant kwijt, maar voor D’n HaDeejer maakten zij een uitzondering. Blikjes koude groenten en zwemmen in een rivier Bram Bok en Koen van der Heijden fietsten 1800 kilometer naar Hongarije “Maar elke dag fietsen is toch een hele inspanning en dan heb je niet zoveel bier nodig.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=