We schrijven 1938. In dat jaar werd het tweede gebouw van het gymnasium aan de overzijde van de abdij op 15 november in gebruik genomen. Abt Henricus Stöcker had aan de Bossche architect H.M. de Graaf de opdracht voor de bouw gegeven. Rector Tharcisius van de Kamp had overigens over het ‘Studiehuis voor de Abdij van Berne’ waarvoor een bedrag van 140.000 gulden was geraamd, totaal geen inbreng. Oud-leerling (1910-1914) en schrijver Antoon Coolen liet zich zeer lovend uit over de nieuwe school en typeerde deze als een ‘dorado der humaniora’. Het onderhavige gymnasium was aangemerkt als ‘kleinseminarie’, een internaat waar jongens voor de eerste fase werden opgeleid tot priester. Hierna kwam het ‘grootseminarie’ waarna de priesterwijding volgde. Het nieuwe gebouw stond te boek als zowel onderwijsinstituut, internaat voor 120 jongens, en ‘uithof ’ voor een tiental Bernenses. Voor deze laatste groep had de abt een speciaal reglement bedacht dat inhield dat de vertrekken beneden, achter de klapdeuren ‘niettoegankelijk waren voor Vrouwen of Studenten of Bezoek’. Op de eerste verdieping waren er twee grote slaapzalen voor honderd leerlingen. Deze boden plaats aan vier rijen chambrettes met elk stromend (koud) water en als afsluiting tussen de bedden een gordijntje. Van privacy was nauwelijks sprake. Het gebouw kende nog andere minpunten, zoals karige veiligheidsvoorzieningen en nogal Jos v. Zutphen (75) Ik meen da ´t maar ´n klein bietje is.Aan het kapelletje wordt niets gedaan, vroeger veegde mijn vrouw het alle weken uit. Er moet ook veel meer bekendheid gegeven worden aan de dodenherdenking, nu weet niemand er iets van. De mensen die hier op 4 mei toevallig voorbij komen die weten niet eens wat er dan te doen is. Zelf gaan we wel ieder jaar naar de herdenking bij de kapel. Caroline v.d. Heijden (16) Ik denk wel dat er voldoende gedaan wordt. Wat zou je nog meer kunnen doen? Ik sta er zelf niet echt bij stil. Het interesseert me nu niet. Ik vind het wel goed dat ze iets van een herdenking doen. De slachtoffers hebben toch geholpen ons land te beschermen; dat hebben we toch aan hen te danken. Bernard Hermse (75) Eigenlijk hoort het afgelopen te zijn, maar dat kan niet want het is toch nooit afgelopen met de oorlogen. Ik denk niet dat de oorlog ooit afgelopen zal zijn. Ik doe zelf niets aan dodenherdenking. Dat heeft geen speciale reden, het is gewoon een stukje versloffing. Ik denk er wel aan. Je zou het wel willen vergeten maar vergeten kan je het niet, nooit. Dorpspraat vanaf het herdenkingsmonument en de markt: De geschiedenis van gymnasium Bernrode: periode 1938-1984 En zo zag een klas er in 1961 uit.Met als docent de norbertijn G. Godschalk De geschiedenis van gymnasium Bernrode, deel 2 22
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=