Spartaans aandoende toiletten in de open lucht. Aan deze situatie kwam eind jaren zestig pas een einde. De in het gymnasium gebouwde kapel werd ingewijd op 17 oktober 1938. Hierdoor hoefden de leerlingen niet meer dagelijks op en neer naar de abdij voor de mis. Dit gebeurde alleen nog op zon- en feestdagen. Een traditie die aanhield tot eind jaren zestig. Uit het jaarverslag van 1888 blijkt dat de onderwijsvakken in de begintijd vooral bestonden uit ‘doode en levende talen, godsdienstleer, geschiedenis en andere gymnasiale vakken’.Toch klopte dit niet helemaal, want de vakken Frans en Duits verschenen in 1890, facultatief, en Engels kwam er in 1904 bij. De exacte vakken kwamen pas aan de orde in de jaren vijftig toen de school staatserkenning wilde hebben. De oorlogsjaren Op 17 november 1939 trokken zo’n vierhonderd soldaten Heeswijk binnen. Naast enkele andere gebouwen vorderden ze ook het oude gymnasium waar cellen werden uitgebroken en klassen en andere vertrekken ingenomen. Voor het ‘badderen’ werd uitgeweken naar het nieuwe gymnasium, maar dit verliep kennelijk ongeregeld. Ook het nieuwe gymnasium bleef uiteindelijk niet gevrijwaard van Duitse soldaten. Bij het uitbreken van de oorlog op 10 mei 1940 vertrokken er tientallen leerlingen naar huis. Hun cellen werden nog diezelfde dag ingenomen door een op die middag aangekomen groep van vijf gevluchte paters en vijftig fraters van het jezuïetenklooster Mariëndaal uit Grave. Deze vertrokken weer op 16 mei en een dag later, toen de meeste studenten waren teruggehaald, begonnen de lessen weer. ’t Leven gaat weer gewoon door…maar Duits’, aldus een notitie uit het dagboek van toenmalig student Huub van Bavel, o. praem.. En de invloed van de bezetter klopte, want al vrij snel bleek dat, vanwege de invoering van de Midden-Europese tijd, de klok veertig minuten was vooruit gezet. De voedselvoorziening voor de leerlingen was tijdens de oorlogsjaren ‘sober, maar toch gezond’, geen hongersnood, maar karigheid en eentonigheid. Verder was op menig gebied zuinigheid troef. Het leerlingenaantal schommelde tijdens de oorlogsjaren. Met het cursusjaar 1943/1944 kregen 126 leerlingen les waarvan 25 eerstejaars. In 1941 werd rector Van de Kamp opgevolgd door Chrysostomus A. Cornelissen en in 1942 werd Milo J. Ondersteijn de nieuwe abt. Streekgymnasium Het nieuwe gebouw bleek echter alweer snel te klein. De in 1947 benoemde rector Victor W. van Sinnen probeerde op creatieve wijze meer dan 120 studenten te plaatsen, zelfs op logeeradressen in het dorp. Maar dat was onvoldoende. Zeker gezien het recht om officiële examens te mogen afnemen, het ius promovendi, en de inwilliging van de wens van de schoolinspecteur om het aantal leerlingen uit te breiden naar 150. Onder het meer dan 25-jarige rectoraat van A.L.M. Oomen werd de situatie nog gecompliceerder, met name omdat er een terugloop van priesterroepingen was en daardoor de functie van kleinseminarie na 1965 overbodig. Het internaat bleef echter tot 1972 bestaan, zij het met minder jongens. Om erkenning voor een streekgymnasium te verkrijgen en regionaal te kunnen blijven voortbestaan, werd een fusie aangegaan met het kleinseminarie van de paters Damianen uit St. Oedenrode. Deze gingen na de zomer van 1962 ook les geven aan het gymnasium. Als gevolg daarvan werd de naam ‘Norbertusgymnasium’ vervangen door ‘Bernrode’. De erkenning van de school werd geëffectueerd in 1961 en in 1963 verleende het ministerie subsidie. Het aantal leerlingen groeide dusdanig explosief, in 1963 nog 244 leerlingen tot 335 in 1964, dat er houten barakken als tijdelijke leslokalen geplaatst moesten worden. In 1984 komt het derde schoolgebouw. Wordt vervolgd. RM Mieke v. Uden (52) Ik denk wel dat er genoeg gebeurd. Het herdenken moet wel door blijven gaan, zodat het niet nog een keer gebeurt. Het is eigenlijk een schande dat ik er zelf nooit bij ben geweest, want mijn moeder is een oorlogsslachtoffer.Ze heeft er nooit veel over verteld, maar is er wel altijd veel mee bezig geweest. Ik sta er op 4 mei wel altijd bij stil en hang op Bevrijdingsdag de vlag altijd uit. Theo v. Beekveld (70) Ik vind dat er gerust veel meer aandacht aan zoiets besteed mag worden. Er kan nooit genoeg gebeuren voor de mensen die toen gesneuveld zijn. Ik ben zelf heel erg geïnteresseerd in de 2e Wereldoorlog. Onvoorstelbaar dat er zoveel mensen gesneuveld zijn. Ik ga zelf op 4 mei naar de herdenkingsdienst en hang de vlag halfstok. Mariëlle d. Bont Ik denk wel dat er in HaDee voldoende gebeurt. Ik weet wel wat er op 4 mei gebeurt en neem mezelf ook voor om er naar toe te gaan, maar het komt er gewoon niet van. Ik probeer er zelf wel rekening mee te houden door op 4 mei om acht uur ‘s avonds stil te zijn. AJ Wordt er in HaDee genoeg gedaan aan de dodenherdenking op 4 mei? 23 Bij het jaarlijks schoolfeest, ‘kermis’ geheten, speelde op 22 september 1967 het docententeam tegen leerlingen
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=