d'n Hadeejer augustus 2008

25 Sport en vermaak in de Verenigde Staten Een van de dingen die hier altijd weer uitmondt in een feestje is sport. Geen land ter wereld waar sport zo’n onderdeel van het cultuurgoed is verworden. Overigens, bezien het feit dat er hier toch echt veel te veel mensen rondlopen die kunnen wedijveren met een forse ‘Brabantse bonte’ met name dan toch passief beleden sport, oftewel, biertje in de ene knuist, hotdog in de andere en dan in de lazy boy gaan zitten staren. Televisie: genoeg zenders die niets anders doen dan sportwedstrijden uitzenden. Ik noem slechts wat er voorradig is in ons beperkte (family) zenderpakket: ESPN, ESPN2, ESPN Classic en het Mets channel. We kunnen ‘upgraden’ naar het sportpakket, dan krijgen we nog tientallen (!) alleen aan sport gewijde zenders erbij . . . . . Goed, sport dus . . . . Hockey Als oud lid van HDL moet ik natuurlijk met hockey beginnen. Hier is hockey voor meisjes, als mannen het over hockey hebben, dan gaat het over ijshockey.Teveel testosteron op een schaatsbaan? Geef ze een stuk hout en een helm en alle remmingen vallen weg. Potje beuken mag, pas als er bloed heeft gevloeid treedt de arbitrage op, vaak op het gevaar af zelf ook een knal mee te krijgen. Even 5 minuten op het strafbankje en dan begint het weer van voor af aan. Het publiek bestaat met name uit jonge mannen, overladen met bier en met vuisten roffelend op de plexiglas afscheiding. Soccer Voor de voetballers onder ons: ook voetbal (soccer) is voor meisjes. ‘Football’ is niets anders dan aangekleed als een Michelinmannetje rondrennen en proberen een peervormige ‘bal’ aan de andere kant van het veld te brengen. De regels zijn volslagen ondoorzichtig. Ik begrijp het nog steeds niet en iedere keer als het interessant wordt (lees: er ontstaat commotie en fysieke interactie), staan er van die mannetjes in zwart en wit met zakdoekjes te zwaaien dat er weer een overtreding is begaan. Ik snap het niet, laat ze toch lekker uitrazen, ze zijn er tenslotte op gekleed (zie ijshockey). Overigens, pas als je zo’n wedstrijd ‘live’ ziet, merk je hoe groot die kerels eigenlijk zijn. Een van de grootste (letterlijk en figuurlijk) heeft als bijnaam ‘the bus’ en inderdaad, volgens mij voelt het redelijk alsof lijntje BBA 158 van Veghel naar Den Bosch over je heen heeft gereden als die kerel op stoom is. Baseball Amerika’s meest favoriete tijdverdrijf is baseball. Kijken naar baseball is zoiets als kijken naar groeiend gras: er gebeurt niets. Wel is er een kerel die af en toe een bal gooit, terwijl een ander probeert ‘m te raken met een stuk hout. Verder wordt er met name luidruchtig gespuugd en aan het kruis gezeten. Als er dan wat gebeurt, is de kans groot dat je net de andere kant op zit te kijken. Maar, wat het toch zo geweldig maakt is de atmosfeer: je zit in het zonnetje, biertje/broodje erbij. Je kunt gerust je kinders meenemen, iedereen is vrolijk en gemoedelijk. Zelfs bij de toppers gaat geweld normaliter niet verder dan (zeer creatieve) verbale verwensingen aan het adres van de tegenstanders. Absoluut de moeite waard om, mocht je toch voor een weekendje in NY zijn, een wedstrijd mee te pikken tussen het ‘verplichte’ shoppen door. Shoppen Dit is een typische Amerikaanse vrouwensport, maar ook buitenlanders (Europeanen!) zijn fervente shop-sporters. De benodigdheden zijn simpel: een of meerdere lege koffers en een creditcard, voorzien van een forse limiet. Fysiek geweld wordt niet geschuwd wanneer het gaat om het bemachtigen van laatste exemplaren in precies dat ene kleurtje en van dat ene merk. Kortingen worden bedongen middels pasjes die je aan je sleutelbos hebt hangen. In het begin vroegen wij ons af wat die kleurige waaiers toch waren die iedereen meesleurt: dat zijn dus de klantenpasjes. Zelf heb ik er welgeteld toch al gauw een 15 aan m’n sleutelbos hangen, wat peanuts is bij onze landgenoten hier. Eetwedstrijd En als allerlaatste: de jaarlijkse hotdog eetwedstrijd. Idee is om zoveel mogelijk hotdogs in 12 minuten te ‘verwerken’. De huidige kampioen had er een stuk of 66 (let wel: de zevenvoudig wereldkampioen, een ielige Aziaat, had een kaakblessure). De groeten vanuit een zonovergoten Amerika, see ya! Joris de Bie HaDeejers over de grens: Amerika Joris de Bie woont met zijn vrouw Meinske en kinderen Marijn en Hanne al ruim drie jaar in de US. Hij is werkzaam bij ‘dunne Organon’ in Oss en werd na een aantal jaren gevraagd om deel uit te maken van de Amerikaanse tak van Organon. Na eerdere ervaringen in Japan durfde hij het Amerikaanse avontuur wel aan. Hanne en Marijn Joris de Bie Joris de Bie woont ruim drie jaar in New Jersey in Amerika

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=