31 Je thuis voelen in een nostalgische, Brabantse sfeer waar het goed toeven is. Dat is wat Rien en Annet van Esch voor ogen hadden met de verbouwing van De Speelman. Sinds 25 juli is de vernieuwde brasserie geopend. ”Gewoon lekker eten, dat is het motto hier”, aldus Rien. ”Voorheen was De Speelman toch vooral een café waar je ook wat kon eten”, verklaart Rien de keuze om te gaan verbouwen. ”We wilden de nadruk meer op het eten gaan leggen.” Om dat te bewerkstelligen, werd de bar gesloopt, een kleine toog is ervoor in de plaats gekomen.Daarnaast zijn de twee grote biljarts in het zaaltje verdwenen, dat gedeelte is nu bij de brasserie getrokken. ”Maar dat kan ook voor feestjes en partijen gebruikt worden”, zegt Rien. De inrichting is nostalgisch: een grote Rembrandt hangt aan de ene muur, enkele andere wanden zijn bedekt met tal van krantenknipsels. Wat meubilair betreft: Rien en Annet hebben ‘overal van alles vandaan gehaald’. Op de menukaarten prijken de vertrouwde gerechten met voor elk wat wils, waaronder de Zondagse soep. ”Soms zullen we de kaart wat aanpassen of uitbreiden, bijvoorbeeld tijdens het wild- of aspergeseizoen. Ook het met de pot meeschaften op maandag en donderdag blijven we doen. Mensen moeten zich thuis voelen en gewoon lekker eten, dat is ons doel.” De Speelman is dagelijks vanaf 12.00 uur open. Woensdag gesloten. Om de uitbreiding en het 15-jarig bestaan van De Speelman te vieren, is er op zaterdag 30 augustus van 11.00 tot 15.00 uur een inloopmiddag met een hapje, drankje en muziek. Kijk voor de vernieuwde website op: www.despeelman.nl. Zakelijk bekeken Niet getogen 9 Keuzes Het zijn van die beslissingen die je moet nemen als je nieuw in een dorp of stad komt wonen: wie wordt je huisarts, naar welke tandarts ga je. Je krijgt wat goedbedoelde tips van nieuwe collega’s of buren en maakt een keuze. Een vergelijkbare beslissing is: bij welke supermarkt zul je voortaan je wekelijkse boodschappen doen. Toen we ruim twintig jaar geleden in HaDee kwamen wonen, stonden we ook voor deze, niet onbelangrijke, keuzes. Ik bedoel, je vertrouwt het niet aan iedereen toe voortaan twee keer per jaar in je mond te kijken en daarin allerlei minder prettige handelingen te verrichten. De keuze voor een huisarts was zo mogelijk nog belangrijker. Zeker toen we hoorden dat in HaDee de huisartsen nog de bevallingen ‘deden’. Aangezienmijn vrouw en ik stellig van plan waren enkele nieuwe HaDeejers op de wereld te zetten, moesten we goed nagaan wie we het toevertrouwden hen op die wereld te tillen. De keuze voor de supermarkt was destijds het snelst gemaakt. Enigszins verbaasd over het feit dat we in een dorp van deze grootte de keus hadden uit twee supermarkten, kozen we voor de winkel die aan ‘onze’ kant van de hoofdstraat lag. Dat was de Jumbo. Inmiddels hebben we al onze toen gemaakte keuzes gewijzigd of moeten wijzigen. Dat heeft onder andere te maken met een binnendorpse verhuizing (van Ha naar Dee). De switch van de ene naar de andere supermarkt maakten we al lang voordat we de hoofdstraat overstaken. Mijn vrouw deed destijds graag boodschappen met ons kroost in de bolderkar. Maar op welk tijdstip ze ook ging, altijd werden er vakken gevuld en ze kon zich nooit fatsoenlijk een weg door de rijen banen. Toen ze op een goede dag de rijbreedte bij de concurrent uitgetest had, was ze verkocht. Dat kwam vooral ook door de dorpse, gemoedelijke sfeer die de familie Haeve in haar supermarkt wist te creëren. Het leek wel of ze, als bij een ouderwetse kruidenier, al hun klanten persoonlijk kenden. De onverbiddelijke tijd schrijdt voort. De C1000 is al een aantal jaren niet meer van de familie Haeve. De nieuwe eigenaar doet zijn stinkende best er een eigentijdse supermarkt van te maken. Kort geleden zijn de oude vertrouwde winkelwagentjes vervangen door hypermoderne muntkarretjes. Misschien was onze C1000 wel de laatste supermarkt in Nederland waar je zonder muntje een karretje kon pakken. Een laatste stukje dorpsheid is verdwenen. Jammer. HM ‘Gewoon lekker eten’ bij vernieuwde Speelman Rien en Annet van Esch aan tafel in hun brasserie (foto René Kuijs).
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=