9 | december 2008 In de derde aflevering in de serie ‘Het leven van Polen in HaDee’, vertelt Sabina Pawliczek (30) over haar al negen jaar durend verblijf hier. Ze vindt een aantal plekken in Heeswijk-Dinther wel bijzonder, maar heeft verder niet veel met de inwoners van ons dorp. Haar vrienden en kennissen in Nederland wonen net als zijzelf op de Wildhorst. Al negen jaar in HaDee ‘Ik zou eigenlijk maar twee maanden blijven…’ Divers werk Sabina, afkomstig uit een klein dorp vlakbij de stad Opole, kwam hier negen jaar geleden, toen ze 21 was, eigenlijk voor twee maanden werken. Puur voor het geld. Vooral Polen uit die streek kwamen in Nederland werken, omdat zij als een van de weinige Polen ook de Duitse nationaliteit hadden. Sabina: ”Ik ontmoette hier leuke mensen en bleef nog eens twee maanden en nog eens twee maanden…Ik ben begonnen bij een bedrijf in Tilburg en woonde toen in Oisterwijk op een camping. Ik werkte daar in een bakkerij, broodjes van de lopende band halen. In Polen hield ik de boekhouding van een bedrijf bij, ik heb dan ook een administratieve opleiding afgerond.” Na een half jaar ging Sabina werken bij een kaasfabriek en nog later bij een bedrijf in Vianen, waar ze kleine computeronderdelen in elkaar zette op de assemblageafdeling. Al die tijd woonde ze in Heeswijk in een chaletje, gedeeld met een of twee andere meiden, totdat het laatste bedrijf naar Tsjechië verhuisde. Sabina: “Ik heb toen vijf maanden in Tsjechië gewoond en gewerkt als productieplanner. Ik was de enige, die nog over was van de collega’s in Nederland. Dat was best eenzaam. Na die vijf maanden, hield ik het daar dan ook voor gezien.” Sinds mei van dit jaar, is Sabina weer in HaDee. “Ik ben toen in Vianen bij een bedrijf dat in kunststof handelt op de import/exportafdeling gaan werken. Sinds een week werk ik als planner bij een uitzendbureau in Uden. Ik hoop dat het me gaat bevallen!” Fijne plek Toen Sabina hier kwam sprak ze alleen Pools en Duits. Gelukkig spraken haar Nederlandse collega’s ook Duits. Totdat ze in vaste dienst kwam, toen niet meer. Dus volgde ze een talencursus Nederlands bij ROC De Leygraaf in Uden en Veghel en deed staatsexamen 2 – het hoogste niveau-. Nu spreekt ze bijna vlekkeloos Nederlands. Sabina: “Ik ken eigenlijk alleen de mensen die op de Wildhorst wonen, geen HaDeejers. Ik kom wel eens in het dorp in de winkel of met de kermis. Bij de kantoorboekhandel, kenden ze me. Ze spraken me al in het Duits aan, als ik binnenkwam. Heel fijn! In de zomer wandel ik graag bij het kasteel, dat vind ik een hele mooie omgeving, of ik ga fietsen in de bossen.” Tot anderhalf jaar geleden had ze een Nederlandse vriend. Is er een groot verschil tussen Polen en Nederlanders vroeg ik haar. “Polen zijn strenger op het werk, het verschil tussen baas en werknemer is er groter. In Nederlandse bedrijven mopperen ze wel als iets mis gaat, maar geven ze ook wel eens een compliment.” Terug naar Polen? Sabina: “Ik heb, toen ik laatst in Polen was, nog gezocht naar een baan, maar niets geschikts gevonden. Ik ga nu drie keer per jaar naar Polen; met Pasen, in de zomer en met Kerst. Mijn vader heeft ook in Nederland gewerkt, hij is vorig jaar teruggegaan. Mijn moeder zat toen in Polen en mijn vader kwam om de zes weken, twee weken naar huis. Mijn zus is hier al een paar keer in de zomer komen werken, tussen het studeren door. Als ik in Polen ben geweest neem ik wel altijd Poolse snoepjes en worstjes mee naar Nederland. Af en toe mis ik mijn vrienden en familie wel. Ik spreek er dan ook meteen mee af, als ik even in Polen ben.” Voorlopig blijft Sabina nog in Nederland, al twijfelde ze even of ze niet terug naar Polen zou gaan, toen het bedrijf waar ze werkte naar Tsjechië verhuisde. Op den duur wil ze wel weer terug. In Polen is alles duurder geworden, maar de economie draait nu ook wat beter. Tekst: Noortje van Schijndel Foto’s: Marlies Dortmans Nieuwe serie in d’n HaDeejer Polen in HaDee ‘Ik wandel graag bij het kasteel’ Sabina Pawliczek
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=