15 De eerste contacten van Hanny met Brazilië kwamen toevallig. Via missiezuster Patricia uit Asten, een tante van haar vriendin, hadden ze een adoptiestudentje. En ze gingen op bezoek in Pão de Açúcar (dat betekent Brood van Suiker). Hanny: “Maar de tante ging terug naar Nederland. We kenden daar dus niemand. We zagen wel en hielden vakantie. Maar een jaar later ging een ander echtpaar en ze vroegen mij weer mee. Ik kwam toen weer terug in Pão de Açucar, een klein stadje van circa 15.00 inwoners in de binnenlanden in het noord-oosten. Ik bleef daar om de drie jaar komen en heb er mijn vriend / man leren kennen, Joao Vital Martins Vieira. In 2000 zijn we getrouwd en ik heet nu dus Hanny Martins Vieira. Ik voerde hier al eerder actie voor adoptiekinderen en uiteindelijk zijn we in januari 2006 definitief vertrokken.” Vrienden van Brazilië De acties van Hanny hebben te maken met zuster Odiliana uit Odiliapeel. Haar orde had adoptiekinderen in Brazilië. Nu is dat de stichting “Vrienden van Brazilië” geworden. Kinderen zitten bij de Actie adoptie voor kinderen in Brazilië Juffrouw Hanny woont en werkt al twee jaar in Pão de Açucar Hanny Limbeek was vanaf 1977 meer dan 25 jaar kleuterleidster in Dinther. Als juffrouw Hanny was ze onder andere directrice van het Drempeltje en kwam toen door de fusies bij basisschool De Wegwijzer en ’t Palet. Sinds twee jaar woont ze in Brazilië en werkt daar voor de sticahting Vrienden van Brazilië. Tijdens de afgelopen feestdagen was ze met haar man over en wilde de Hadeejer graag vertellen hoe een en ander reilt en zeilt. “Vrienden van Brazilië” zusters op school. Hanny: “Het is een grote school, van crèche tot faculteit met alle eisen van dien. Er zijn in Brazilië wel staatsscholen en er is leerplicht, maar er wordt buitengewoon slecht onderwijs gegeven.Wij krijgen geen geld van de staat. Brazilië valt ook niet onder de categorie ontwikkelingslanden, (terwijl het noordoosten wel ontwikkelingsgebied is) dus uit Nederland is er amper overheidssteun en ook via allerlei organisaties is het heel moeilijk. Vandaar de opzet van studentadoptie. Het geld dat men geeft, gaat niet naar de ouders, maar komt via de stichting “Vrienden van Brazilië” bij Zr. Odiliana en Hanny, die er een groot gedeelte van het schoolgeld van betalen. Het schoolgeld is 60 euro per maand, hiervoor krijgen de kinderen al het schoolmateriaal en onderwijs. Er zijn veel ouders die dit echt niet kunnen betalen.” Onderwijs Op school regelt Hanny de administratie en begeleidt de student- en gezinsadoptie. Het gaat goed in het Portugees. Ze bezoekt de ouders die steun hebben voor de studie van hun kinderen. “Ik kom steeds nieuwe ouders tegen die goed onderwijs willen voor hun kinderen.Maar meer financiële steun valt niet mee.We moeten het echt hebben van mond tot mond reclame. Daarom is zo’n actie adoptie zoals in Dinther zo fantastisch! Vorig jaar ontvingen we daarvan ruim 2000 euro. En daar kun je een boel mee doen op school voor de kinderen. We hebben er o.a. studieboeken van gekocht. Gelukkig groeit onze stichting nog steeds. We hebben nu meer dan 200 gezinnen en adopties. Een mooie actie was ook die van juffrouw Doortje die kerstbomen voor ons heeft verkocht. Hierbij wil ik iedereen bedanken die ons werk zo heeft gesteund.” Overbrugging Wie interesse heeft voor student adoptie heeft verschillende mogelijkheden. Men kan een bedrag per maand kiezen, maar ook voor welke leeftijd van kind of student. En men kan rechtstreeks contact hebben met het gezin. Uitgebreide informatie kun je vinden via www.vriendenvanbrazilie.nl. Hanny blijft werken aan de school en woont daar in een appartement. Haar man studeert verpleegkunde. Hanny tenslotte: “Zuster Odiliana is al 84 jaar. Ik zie mezelf als een soort overbrugging, want het is de bedoeling dat eigen mensen het werk overnemen. En natuurlijk heb ik mijn contacten hier, want dat blijft super belangrijk.” AvS “Ik kom steeds nieuwe ouders tegen die goed onderwijs willen voor hun kinderen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=