13 Weg hier gè! Ge meugt daluk niemèr rooke in de kroeg. Dè’s òk wè wanne. Ik vroag munèige af wè ze dan gòn doen mè al die asbakke. Unnen asbak is zô mar unne asbak. Ge kunter aase in doen en wijer kunder eigelek niks mè. Ja, ge kunter mè de karneval mè trommele of ès huujke gebruike, mar dan houd ’t toch ècht op. Nô ’t mèsoverskot, d’n bòtterberg en de melkplas zitte we daluk mè nun bult asbakke wor ge niks mè kunt; unnen asbakkenbult dus. Allinnig de blèkke, die kunde ùmsmelte en nar Sjiena doen, doar zitte ze geleuf ik te springe ùm èzer. Of ge kunt alle asbakke skenke òn ’n goei doel. Miskien dè ze in de Etiejopieje nog wè asbakke kunne gebrùike. Of skenke òn lande wor ge veul bosbrande het. Dan kunne ze in die bosse die asbakke nèrgóje, skilt wir wè brande miskien. Mar ’n bietje kreatieve ondernemer vent miskien wel ’n nèj doel vur die asbakke. Es ge bevurbilt ’n eetkefeeke het, dan kunde ze ès bùrdje gebrùike. ’n Vùrgerechje, van gerukte zalm of ham, zôde skôn in asbakke kunne opdiene. Of gebrùike ès puddingskaaltje mè vier aarbeien in de rand, dè zô òk nog kunne. Tja niemèr rooke in de kroeg, ‘t zal wè zen. Kunde net zò goewd zegge dègge in ’n koffiesjop ginnen koffie mer meugt drinke. Slèèchte tajming trouwes van dè rookverbod. Zowè in alle kroege in HD hangt tiggeworrig van diejen gerukte worst. Nou, dè wùrt daluk gewoon verse worst, um te broaje. ‘t Zal wel wenne zen vùr de rokers. Moette ’n nèj versiertruuk verzinne in plots van te zegge “Hedde gè ’n vuurke.” Of ge zit mè ’n vrouwke te buurte en ge kregt opins zin. Kunde mooi buite gòn stòn trekke, òn oew sigeret. Mar mè buite gòn stòn te rooke moette òk ’n bietje oplette. Want ès ge buite gòt rooke en ge nimt oew pilske meej, dan hedde kans dè ge alsnog ’n verbaal kregt van de pliesie. Want ’t is volges de wet verbojje ùm zomar int openbaar alkehol te ‘nuttige’. Es ge dus wè wilt drinke bè t rooke, dan moette dus vur de vurzichtighet ’n glùske alkeholvrèj meejnimme. De rokers moette dus noggal gòn oplette, ik heb d’r van d’n inne kant wel ’n bietje mè te doen. Mar ik heb toch vurral te doen mè de horeka ondernemers hier. Die moette daluk tege Sjakie gòn zegge, dettie buite moet gòn stòn mè z’n sigarke. ToKo Er zijn nogal wat bijzondere straatnamen in Heeswijk en Dinther. Samen met heemkundekring De Wojstap ging de Hadeejer op zoek naar enkele betekenissen en dook in de archieven. Op zoek naar de toponiemen, de veld- en straatnamen. Deze keer de Abt Moorsstraat. Deze zijstraat van de Zijlstraat is zo genoemd bij raadsbesluit van 2 april 1964. Samen met Abt Neefs, Abt Van de Ven en de witheren Pater Van den Elzen en Clemens van den Berg vormen deze vijf een mooi kwintet ter ere van de abdij. Jan Moors, (O.Praem.) is door Philips II in 1621 aangewezen als prelaat van de Abdij van Berne in ’s-Hertogenbosch. Een der zorgen van de prelaat was het abdijleven herstellen, maar niet te Berne, doch in ’s-Hertogenbosch. De ruïne van Berne liet hij bewonen door Anthony Loeff, die ook de omliggende landerijen gepacht had. Moors had zijn oog gericht op het huis van de Geert Grote broeders (Gregoriushuis) in de Hinthamerstraat tegenover de St.Jacobskerk. Doortastend als hij was sloot hij met het kapittel van St.Jan en het convent van de Fraterheren een overeenkomst en nam hij in juli 1623, niet zonder opzien te wekken, het klooster van de Fraters in bezit. Maar dit alles was echter van korte duur, want in 1629 stond Frederik Hendrik voor ’s-Hertogenbosch. Na een langdurig beleg, moest op 14 september 1629 de stad tot capitulatie overgaan. Met de Abdij van ’s-Hertogenbosch was het nu gedaan. Het ging prelaat Moors aan het hart. Afwisselend verbleef hij nu met goedkeuring van de Prins op het Speelhuis te Heeswijk of ook wel te Berne, waar de familie Horenbeeck de goederen in pacht had. Aan een herstel van de Abdij in Berne dacht hij niet meer. Uit: het Gedenkboek van Berne 1934 Voor de verdere geschiedenis van de abdij leze men de artikelen van Riet Mariën in de HaDeejer van voorjaar 2007. PK Abt Moorsstraat Foto: Trudy van de Wetering
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=