d'n Hadeejer juni 2008

18 RESPECTIEVELIJK 25 EN 32 JAAR LANG WAREN TRUDY TAX EN EVERARD BONGENAAR AAN GYMNASIUM BERNRODE VERBONDEN ALS DOCENT. ZIJ GAF DUITS, HIJ NATUURKUNDE. ONLANGS NAMEN ZE AFSCHEID. IN DEZE HADEEJER BLIKKEN ZE TERUG OP HUN TIJD ALS LERAAR. “VAAK KOMT HET NIET VANZELF UIT LEERLINGEN, JE MOET ZE ´VERLEIDEN´.” Een door haar schoonvader ontworpen en gemaakt glas-in-loodraam, verwerkt in haar eigen huis, weerspiegelt in één oogopslag het bewogen leven van lerares Trudy Tax (65) uit Heeswijk. Het gebrandschilderde raam, een huwelijkscadeau, bevat onder meer de wapens van Mainz, Heeswijk en Riga. Plaatsen die een onuitwisbaar stempel op haar bestaan hebben gedrukt. Na 25 jaar heeft de docente Duits en Engels ´haar´gymnasium Bernrode recent officieel verlaten, al zit er aan dit afscheid nog wel een staartje. Na de zomer geeft Trudy Tax nog vier uur per week les aan de examenklas, een leergierige groep leerlingen met wie ze een sterke band voelt. In de loop der jaren is ze steeds meer Engels gaan geven, in plaats van Duits. “De belangstelling voor Duits wisselt. Het hangt erg van de lichting af.Dit jaar zijn er slechts 13 examenkandidaten, maar volgend jaar weer 25.” Letland Trudy Tax, enig kind, is geboren op de eerste dag van 1943 in Letland. Een jaar later vluchtte het gezin naar het westen, kort voordatLetland door het Rode Leger bezet en op de Duitsers heroverd werd. Zes jaar lang woonde het gezin in Neder-Saksen, waar haar vader emplooi vond als filmtechnicus voor een afdeling van de VN,de UNRA. In 1950,aangetrokken door het land van de onbegrensde mogelijkheden, beproefde de familie haar geluk in de Verenigde Staten. Daar zag Trudy Tax haar kans schoon Duits, Frans en geschiedenis te studeren. “En ik was dolgelukkig toen ik een zogeheten Fulbright-beurs van de Amerikaanse regering kreeg om ook in Duitsland te studeren.” Tussen 1965 en 1967 studeerde zij Duits in Mainz, waar ze haar latere man, Karl Tax uit Den Bosch, ontmoette. Hun huwelijk volgde in 1968 in de VS, waar Trudy nog tot 1969 les heeft gegeven. “Ik vond het mijn morele plicht om iets terug te doen voor het land dat mij zoveel geboden had.”Vervolgens vestigden zij zich in Veghel, want haar man was leraar Duits op het Zwijsen College. Ook Trudy kon daar als lerares aan de slag. Voertaal Duits In 1972 verhuisde het echtpaar, dat twee kinderen kreeg, naar de Antoon Coolenstraat in Heeswijk. “Ik was in de VS de ruimte gewend en wilde graag vrij wonen.” Hoewel ze over de hele wereld haar sporen achterliet, is ze nu heel honkvast. “Ik zou hier niet meer weg willen. Heeswijk is een hartelijk, gezellig en cultureel dorp.”Opvallend: de voertaal thuis is Duits. “Toen mijn man en ik elkaar voor het eerst ontmoetten, spraken we Duits. Dat is thuis altijd zo gebleven, mede omdat mijn ouders geen Nederlands kenden.” Dikke pillen Haar loopbaan op Bernrode begon in 1982. Ze vormde met één van de laatste norbertijnen die les gaven, Frans Dekkers, de sectie Duits. Trudy Tax heeft altijd heel graag literatuuronderwijs gegeven. Ze vindt het jammer dat de belangstelling voor literatuur in het algemeen echter tanende is. “Het lezen is door de invoering van de tweede fase op de achterrond geraakt. Vroeger las een examenkandidaat twaalf boeken voor zijn lijst, nu volstaan er vier. Dikke pillen zitten daar meestal niet meer bij.” Vol voldoening kijkt Tax terug op de uitwisselingen die zij meemaakte met scholen in verschillende Europese landen. “Zeer waardevolle ervaringen. Je leert landen van binnenuit kennen en het is mooi om te zien hoe saamhorigheid zich ontwikkelt.” Bang om zich te vervelen nu ze meer tijd heeft, is ze niet. “Ik heb nog genoeg plannen. Misschien ga ik mijn levensverhaal opschrijven, bijvoorbeeld voor familie en vrienden.” Hoewel ze lang een assistentschap vervulde op de universiteit in Utrecht en les gaf op een avondschool, heeft ze nimmer overwogen Bernrode te verruilen voor een andere middelbare school. “Omdat het gymnasium heel dichtbij is, het niveau goed en de leerlingen hartverwarmend.” Je zou verwachten dat een leraar die 38 jaar Trudy Tax en Everard Bongenaar nemen “Zeer waardevolle ervaringen”

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=