Export In de rubriek Export doen HaDeejers die buiten de dorpsgrenzen wonen hun verhaal. Essubras is een Frans gehuchtje dat hoort bij de gemeente Saint Christophe. Het ligt in de Charente-Limousine, tussen Parijs en Bordeaux, en telt amper vierhonderd inwoners. In dit piepkleine dorpje tussen groene heuvels opende Addy van de Ven met echtgenoot Alex van Putten voorjaar 2006 een vakantie paradijsje: Camping & Gîtes ‘en Campagne’. “Ik zal me even voorstellen: ik ben Addy van de Ven (46 jaar), geboren en getogen op Laag Beugt in Dinther. Jaren lang heb ik gevoetbald bij Avesteyn en was daar ook jeugdleidster. Nadat ik mijn man Alex tijdens een popconcert in Berlijn had ontmoet, ben ik naar Rotterdam verhuisd. Alex had al langer de droom om in Frankrijk te gaan wonen en werken en toen ik uiteindelijk ook weg wilde, zijn we er voor gegaan. Ondanks intensieve voorbereidingen, eindigde 6 jaar geleden een eerste poging in een nachtmerrie. We hadden een camping in de Bourgogne gekocht, maar die transactie mislukte door onbekende redenen. Eind 2004 kochten we in de Charente een groot pand met een lap grond van 1,2 hectare, alwaar we eigenhandig een kampeerterrein aanlegden met 25 hele grote staanplaatsen en een 6-tal vakantiehuisjes.” “Je moet geen negen-tot-vijf mentaliteit hebben. Wij zijn 7 dagen per week van ’s morgens vroeg tot ’s avonds heel laat in touw om alle klussen af te maken en het de gasten naar de zin te maken. Het is niet alleen seizoenswerk, ook in de andere maanden zijn er gasten, moet er onderhoud gepleegd worden, wordt de administratie bijgewerkt (“ja in Frankrijk zijn ze niet misselijk van papierwerk”), de website opgepoetst en de reclamecampagne weer gestart etc. Verder moet je de taal beheersen, niet zomaar een contract ondertekenen en een gezond wantrouwen hebben tegen mensen. Zelf werden we met schade en schande wijs.” “Wij voelen ons hier thuis. We zijn goed in de gemeenschap opgenomen. Er zijn vele dorpsfeesten en de gemeenschapszin is sterk. We drinken vaak een borrel of eten met elkaar. Verder is de natuur nog zo ongerept. Wandelaars, fietsfanaten, golfers kunnen hier hun hart op halen. Vele mooie kerken en oude kleine dorpjes liggen her en der verspreid.” “Het is hier zo stil dat je ’s nachts de uilen en vleermuizen kunt horen. Prachtig! Bovendien is het hier nog écht donker zoiets bestaat in Nederland niet meer. Pas 24 kilometer verderop komen we het eerste stoplicht tegen. Van dit soort simpele dingen kan ik intens genieten.” 1 April Eind maart en Pasen ligt al weer dagen achter ons. Pasen valt op de zondag na de eerste volle maan in de lente. Omdat die maan al op 21 maart verscheen was het dit jaar extreem vroeg Pasen. Maar 1 april is nooit vroeg of laat en valt altijd op 1 april. Al eeuwenlang is 1 april een beruchte dag. “Op den eerste April stuurt men de gekken waar men wil.” Vanouds was het de gewoonte, dat men op 1 april iemand voor de gek mocht houden. Zo luidt een eeuwenoud versje reeds: “Menne sal nemmermere liegen, No enen anderen bedriegen,Maar op den eersten dag in Aprille, Liegt een so vele als hi wille.” Op 1 april is het dus geoorloofd te liegen, te bedriegen, anderen voor gek te zetten of te belazeren. Iemand een oor aannaaien, iets wijs maken of op de mouw spelden; alles mag dan en het schijnt nog leuk te zijn ook. Dus beste mensen van HaDee, wees waakzaam op 1 april! Vertrouw niks en niemand! Zelfs de redactie van D’n HaDeejer is niet te vertrouwen. U zit dan wel te lezen in dit blad, maar bedenk dat, naar aanleiding van aanstaande eerste april, dit hele nummer slechts bestaat uit leugens en bedrog. Alle interviews zijn fictief en zelfs de ‘dorpspraat’ hebben ze volledig uit de duim gezogen. U bent dus gewaarschuwd en dat is goed, want een middeleeuwse zegswijze luidt: “Wie er weet van heeft dat hij bedrogen wordt, wordt niet bedrogen.” Gelukkig duurt 1 april slechts één dag. D’n HaDeejer blijft een mooi blad en Heeswijk en Dinther gaan hand in hand verder…. (haha, 1 april!) Henk Habraken 7
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=