9 | oktober 2008 Andrzej kwam hier zo’n 6,5 jaar geleden. Hij volgde in Polen een avondstudie houtbewerking en werkte daarnaast. Om zijn studie te bekostigen, vertrok hij voor een jaar naar Nederland om geld te verdienen. Andrzej: “Na een jaar werken in Nederland, zou ik nog één jaar extra blijven. Dat is inmiddels wat langer geworden!” Zijn studie heeft hij niet meer afgemaakt. Hij kwam hier via een kennis, die al via Loppersum in Nederland werkte. Ook Monika kwam via die vrouw hier. Monika studeerde Duits in Polen aan de universiteit. Ze wil in Polen dan ook als docent aan de slag. Monika is sinds 1,5 jaar in HaDee. Daarvoor was ze ook al even in Nederland en sloeg de vlam tussen haar en Andrzej over. Ze kenden elkaar in Polen alleen van gezicht. Ze kregen een relatie op afstand en zagen elkaar om de paar weken. Ze hebben nu een zoontje, Maksymilian (2,5) en Monika is weer zwanger. Arbeiten Andrzej werkt vast in dienst bij Loppersum. Hij bereidt contracten voor, houdt de administratie bij, maakt planningen en onderhoudt klantencontacten. Monika werkt 8 uur in de week en bereidt dan ook contracten voor. Andrzej: “Ik ben het aanspreekpunt voor de Poolse collega’s. Ook in het weekend, dus echt rust heb ik nooit. Zondagavond vang ik nieuwe uitzendkrachten weer op. We hebben voornamelijk Polen in dienst, maar ook Hongaren, Tsjechen en een enkele Nederlander. Toen ik hier kwam sprak ik maar een paar woorden Nederlands, ik heb een talencursus gevolgd bij ROC De Leijgraaf in Oss en veel in de praktijk geleerd.” Monika volgt nu ook de talencursus en heeft daar wat Poolse vriendinnen leren kennen. Terug naar Polen Hoe zit het met de contacten met inwoners van HaDee? Andrzej: “We kennen hier niet zo veel mensen. Ons zoontje gaat acht uur per week naar het kinderdagverblijf en daar kennen we wat ouders. Laatst hadden we een feestje en dan proberen ze wel contact met ons te maken, maar we zijn zelf te onzeker om het gesprek aan te gaan, we houden ons dan wat afzijdig.” Monika: “We wonen nu in een mooi chalet op de camping, maar voor ons is dat geen echt huis. We zijn in Nederland ook niet echt thuis, we voelen ons nog steeds Pools. Om de twee maanden gaan we één of twee weken naar Polen, dat is echt thuiskomen.” Ze hebben de knoop dan ook doorgehakt: ze gaan voor het eind van het jaar terug naar Polen. Een onzekere stap, want ze hebben daar nog geen werk en woning, maar in ieder geval wel hun vrienden en familie in de buurt. Jammer van wat hij hier heeft opgebouwd, vindt Andrzej, want nu heeft hij een prima baan en in Polen zal hij onderaan de ladder moeten beginnen. Wat vinden ze van Nederlanders? Monika: ”Mijn eerste indruk was dat de meesten heel erg open en vriendelijk zijn. Polen zijn vaak gesloten naar nieuwe mensen toe.” Vooroordelen? Andrzej: “Het is voor veel Polen, die hier werken en waarvan hun gezin nog in Polen woont, soms best moeilijk hier. Je kunt in Nederland makkelijk aan drank en drugs komen. Ze voelen zich vaak eenzaam en sommigen kunnen dan de verleiding niet weerstaan. De meeste Polen zijn Rooms-Katholiek en gaan in Polen, voor het oog van het volk, elke zondag naar de kerk. Hier doen ze dat veel minder, omdat de sociale controle minder groot is. Wij gaan zelf wel regelmatig naar de Dintherse kerk.” “Veel hebben we eigenlijk niet van Nederland gezien,” zegt Monika, “maar we proberen wel elk weekend iets leuks met Maksymilian te doen.” De laatste jaren is de bevolking van HaDee verrijkt met Polen die hier komen werken. Wat doen ze hier nou eigenlijk en hoe bevalt het hen in ons dorp? In een nieuwe serie in d’n HaDeejer komen Polen in HaDee aan het woord. Het spits wordt afgebeten door Monika (27) en Andrzej Tomala (29), uit het Zuid-Westen van Polen, werkend bij Loppersum Arbeidsbemiddeling in de oude Rabobank aan de Hoofdstraat. Tekst: Noortje van Schijndel Foto: ???????????????????? Maksymilian, Andrzej en Monika. ‘Het is voor veel Polen soms best moeilijk hier’ Nieuwe serie in D’n HaDeejer Polen in HaDee
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=