Tekst: Tonny van Liempd Foto: René Kuijs Wor blef d’n tet? Ik hoop dè gullie snel kunt leze, want ik skrèèf efkes wè vlug. Ik heb nameluk wè wendig tet. En d’r zen meer mense die wendig tet hebbe heur ik wellis. Trouwes ik heur wellis zegge “de mense hebbe ’t ollemol druk, ze hebbe ginnen tet mer vur mekare.” Mar dè kan nie kloppe. Es mense ’t druk hebbe, dan zen ze dus bezig mè venalterante dinger. En ’t lekt me sterk dèsse die dinger alléén mar vur durèige doen. Mar ik heb ’t nou ôk efkes druk. Ik ben al ’n hallef uur kwet ùm te leze wetter allemol in munne agenda stu. Mar des meer umdè ’t wa slordig geskreve is. En witte wè ’t is, ès ge ’t druk het, dan gebeure d’r aalt dinger die nermaal gesproke nojt gebeure. Es ik bevurbild host heb, en ik moet gauw efkes nar de winkel. Willik m’n sleutels vatte die nermaal aaltet in ’t kèsje ligge: weg sleutels! En dan die dinger zuuke en eraachter komme dèk ze spesjaal unne keer op ’n aander plotske ha gelit ùmdèk ze dan hendiger zô vèine. Dan moetik mè munnen auto aacherùt de misse af. Nojt kùmter unnen auto òn, mar ès ik host heb dan rèje d’r opins in inne keer twentig auto’s. Dus waachte tot die ollemol vùrbè zen. En waachte is nie erg, mar wel ès ge host het. En dan kommik bè ’n kruising. Die zen vort gelijkwaardig bons in ’t tùrp. En dan zulde zien detter net dan van vier kante unne wage kùmt. Dè betekent dè iedereen dan stopt ùm te kèke wie detter ès uurste zal ònrèje. In tussentet; waachte en nar mekare gape. Kostbaren tet verlóre, dus nog meer host. Vat ik nermaal ’n deuske ùm m’n bodskappe in te doen, mar ùm tet te bespoare hauw ik ze mar in m’n haand, mar ik moet zesendertig kirres ’n pèkske bóter oprape. En zo kom ik dan veul lotter trug van de winkel ès dèk bedoeld ha. En dan moek nog meer hoste, want alles gi op uur en tet. Mar hoe meer ik host, hoe meer dinger me opvalle die me tet kòòste. ’t Wùrt van kood tot erger. Soms dan doek dinger in munnen vrèjen tet, ùmdèk mèin dek tet over heb. Net zo lang tot dè al munnen tet ingedeelt is. Mar dan moek hoste want ik heb opins wendig tet. Mar ùmdèk host, kommik tet te kort, en ònt èind vant liedje hebbik gewoon ginnen tet. ToKo column Toon Zilveruitjes en Augurken in De Toren Het is een blijspel, geschreven door D.J. Eggengoor. Een avondvullend stuk in drie bedrijven onder regie van Maria van den Nieuwenhuijzen. Liefhebbers van komisch toneel worden op hun wenken bediend als ze het stuk gaan zien. Toneelgroep ZLTO is vanaf september tot en met maart actief met voorbereidingen voor de voorstelling. Naarmate de datum van optreden dichterbij komt, is men druk doende met (extra) repetities, decor, kleding etc. Een korte inhoud van het toneelstuk: In een oude boerderij op het platteland woont Jeremia Zwanepoel. Na de dood van zijn vrouw heeft Jeremia de boerderij verkocht. Nu is hij een camping met kantine en zwembad begonnen. Natuurlijk komen hier allerlei vreemde mensen op af met de nodige problemen en verwarde gevolgen van dien. Het is een voorstelling waar veel gelachen mag worden met dwaze voorvallen, allerhande typetjes en uitspraken. Het belooft een vermakelijke toneelavond te worden. Toneelgroep ZLTO nodigt u uit. Nieuw is dit jaar dat men vooraf plaatsen kan reserveren. Vanaf 7 maart is dat mogelijk bij Nelly Verbakel tel. 0413 – 292516. Ook kan men op de dag van de voorstelling vanaf 19.15 uur kaartjes kopen aan de zaal. De entreeprijs bedraagt 6 euro. De voorstelling begint steeds om 20.00 uur. Op zondag 15, zaterdag 21 en zondag 22 maart a.s. kan men weer van toneel gaan genieten. Toneelgroep ZLTO uit Dinther geeft dan haar jaarlijkse voorstellingen in Café Zaal de Toren, Zij spelen het stuk “Zilveruitjes en Augurken”. Repetitie in de Brouwersstraat 13 | februari 2009
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=