Net als zijn vader is Willy van jongs af erg actief in het plaatselijke verenigingsleven. Zijn liefde voor de Dintherse harmonie Sint-Servaes is hem met de paplepel ingegoten. “Mijn vader speelde klarinet en op mijn twaalfde ben ik daar ook mee begonnen.” Volgend jaar is hij vijftig jaar lid van de harmonie. Sinds 1969 was hij bestuurslid van het muziekgezelschap, waarvan zes jaar (tussen 1994 en 2000) als voorzitter. “Ik heb het altijd geweldig gevonden om evenementen te organiseren. Een van de hoogtepunten was het gouden jubileumfeest in 1980, negen dagen lang.” Plooien Het voorzitterschap was niet helemaal zijn ding, geeft hij aan. “Ik ben liever secretaris. Als voorzitter ben je immers altijd de laatste die aan zet is en moet je eventuele plooien gladstrijken. Maar ik loop liever met mijn kop tegen de muur dan dat ik iets moet herstellen.” Alsof het nog niet genoeg is, is hij sinds 2002 actief als secretaris van de politieke partij OPG en bekleedt hij sinds 2005 eenzelfde functie bij stichting Het Geleer. Daarnaast is Willy onder meer actief voor de sponsorcommissie van de Sint-Servatiuskerk en voetbalde hij vroeger jarenlang bij RKSV Avesteyn. Maar het meest bekend wellicht is hij van het werk dat hij verzet voor Stichting De Kilsdonkse Molen. Mede door zijn ijver en doortastende lobbywerk is de restauratie van dit unieke molencomplex in Dinther werkelijkheid geworden. Samen met onder anderen zijn oude vriend Jan Nelissen en de inmiddels overleden Piet Bardoel, die elkaar ook kenden vanwege hun gezamenlijke betrokkenheid bij de Museumboerderij, zette hij zijn tanden in het miljoenenproject. “Soms lijkt het naar buiten toe wel alsof ik de enige ben die zich met de molen heeft bezighouden. Dat is een beeld dat ik betreur, want het project is absoluut niet de verdienste van mij alleen.” Toch was het werk dat hij verzette wel de aanleiding voor het lintje dat hij vorige maand kreeg uit handen van burgemeester Heijmans. Over de daadwerkelijke belangstelling van de gemeenteraad voor het Dintherse molenproject is Willy evenwel niet zo te spreken. “Ik vind dat de Bernhezer raadsleden gerust meer waardering zouden mogen hebben voor zulk een uniek en groots project dat met veel vrijwilligers tot stand is gekomen en dat de gemeente op de kaart zet.” Stad en land reisden hij en zijn mede-bestuursleden af om de benodigde subsidies en toestemming binnen te halen voor het molenproject. “Als ik nog gewerkt had, had ik dit niet kunnen doen.” Was het makkelijk prins Friso te strikken voor de opening? “Jawel. We hebben hem tijdig gevraagd. Bovendien is hij beschermheer van de Vereniging De Hollandsche Molen, met wie wij hebben samengewerkt. We hebben ook overwogen Willem-Alexander te vragen, tenslotte de watermanager van Nederland. Maar dat werd te ingewikkeld.” Trots haalt hij een recent magazine van de Vereniging De Hollandsche Molen voor de dag waarbij het project rond de Kilsdonkse Molen de coverstory is. “Het is echt iets unieks. Pas heb ik nog een zeer geïnteresseerd gezelschap uit Miami bij de molen rondgeleid.” Volgens Willy is men ‘op het juiste moment ingestapt’ om de al jaren verkommerende molen op te knappen. “We wisten bijvoorbeeld nog te profiteren van geld voor de natuurcompensatie in verband met de aanleg van de A50. Op dit gebied heeft Schijndelaar Hans Steenbakkers van het waterschap veel voor ons betekend.” De komende jaren zijn nodig om een gezond bedrijfsplan voor de molen te maken. De stichting werkt toe naar de bouw van een permanente beheerderswoning en bezoekersruimte. Borrelnoten Ondertussen zingt Willy ook alweer een jaar bij smartlappenkoor de Borrelnoten, samen met zijn vrouw. “Een mooie ongedwongen vereniging.” Waar haalt hij de energie vandaan om zo actief te zijn? “Als ik het niet druk heb voel ik me gewoon niet lekker”, luidt eenvoudigweg zijn antwoord. Toch speelt hij sinds een paar jaar niet meer bij de harmonie. “Om het niveau bij te houden moet je veel oefenen en dat deed ik te weinig. Ik speel tegenwoordig in het Seniorenorkest”, lacht hij. Heeft Willy, die ook vader is van drie kinderen, nog een niet ingelost verlangen? “Wat ik nog graag eens zou willen meemaken is een lange wereldreis. Ik heb veel van de wereld gezien maar dat waren altijd reizen van beperkte duur. Ik zou nog wel eens drie maanden naar Antartica willen. Maar of dat er ooit van komt weet ik niet. Dan moet ik Heeswijk-Dinther lang gaan missen.” ‘Ik loop liever met mijn kop tegen de muur dan dat ik iets moet herstellen’ 19 | juli 2009
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=