Het ís niet groter, het líjkt alleen maar groter. De C1000 heeft een complete make-over ondergaan waarbij vooral de andere opstelling opvalt. “En soms voor wat verwarring zorgt”, zegt Will Janssen. “Het is even wennen, maar de indeling is wat logischer gemaakt. De soepen vooraan, alle sauzen bij elkaar, dicht bij de groentenafdeling, daar wordt vaak de keuze gemaakt wat er ’s avonds op tafel staat. Maar ook de wijn en knabbels zijn bij elkaar te vinden of producten voor de ontbijttafel.” Daarnaast werd het assortiment ook uitgebreid. Zo zijn er meer vleesproducten, verse kant-en-klaar maaltijden en verse sappen bij gekomen. Will Janssen, die drie jaar geleden de zaak van Michel Haeve overnam, wil eigenlijk graag een ‘fysiek’ grotere winkel door er achter (waar nu parkeerplaats is) een stuk aan te bouwen. “Maar door alle regelgeving gaat dat nog wel een tijdje duren. Het is echt wel nodig, hier kan geen boterbakje meer bij”, aldus Will. Hij kijkt tevreden naar de ontwikkeling van zijn C1000 in HaDee. “De afgelopen drie jaar is het almaar drukker geworden en naar mijn gevoel is de top nog niet bereikt. Dat heeft met het persoonlijke karakter te maken, veel personeelsleden zijn al jaren vertrouwde gezichten. Maar ik denk dat ook de acties die C1000 heeft hierin een grote rol spelen, bijvoorbeeld de muntjesactie met de plaatselijke sportclubs of de Euroweken, die vanaf week 34 weer van start gaan.” Zakelijk Bekeken Omdat het steeds drukker werd en omdat hij meer aan de wens van de klant wilde voldoen, breidde Will Janssen zijn C1000 afgelopen tijd flink uit. Het assortiment is met ruim 2000 artikelen gegroeid naar 20.000 stuks. Op een zondag besluiten mijn vrouw en ik om eens een buitendorpse braderie te bezoeken. In HaDee hadden we er pas nog een, je kon door de straten zwemmen, zo hard regende het. Maar deze dag was het prachtig weer. In dit dorpje staat een molen die zijn best doet om niet daarop te lijken. Molens zijn hot. Ook deze schreeuwt om gulle giften. Meteen al lonkte er een ruim terras, maar het is te laat voor koffie en te vroeg voor een biertje, we moeten heel het dorp nog door. Links worden we ingehaald door mensen die breed met de armen lopen. Door de tegenwind worden we getrakteerd op een vlucht okselfris uit spuitbusje 3 halen, 1 betalen. Ik blijf een kwartier lang bij een hamburgertent staan om deze wc-eendgeur kwijt te raken. HONGER! Mijn maag schreeuwt om een hamburger. “Met ui graag” roept mijn maag nog na. Maar omdat ik een hamburgerspecialist ben, zie vorige column, ga ik eerst even observeren of deze tobkok een voorraadje heeft opgeslagen in een warmhoudbak. Heel ‘nonchie’ sta ik dan te wachten op iemand die gaat bestellen. Een lange slungel met een visnethemd wil in recordtempo naar de biertent. Maar zijn vrouw, zwaar behangen met obesitaszwembanden, stelt zijn feestje nog even bruut uit. “Ricardo, hier!!!” Die gaat een megaorder voor zichzelf plaatsen denk ik dan. “Ik kook vandaag nie, eerst mar unne goeie bodem voordat ge aan het zuippuh gaat, Ricardo”. Zelf neemt ze uit een plastic tasje een wortel en gaat dat met haar klein scherpe tandjes klappertandend staan te vermalen. Sonja Bakker is overal aanwezig. Ricardo bestelt 1 hamburger met veel ui. De zweterige man achter de kraam veegt zijn handen af aan een handdoek die snakt naar een sopje. Behendig tilt hij de deksel zo op dat Ricardo geen zicht heeft op een peloton roetzwarte dakpannen. Met héél veel uien en saus camoufleert hij zijn belabberde bakkunst, en met zijn worstdikke vingers drukt hij voor een extra beveiliging het broodje dakpan stevig dicht. Dat wordt wel een héél goeie bodem voor Ricardo. Mijn maag en ik besluiten geen honger meer te hebben. In mijn volgende column leest u het vervolg. Braderie, altijd spannend Tekst: Annemieke van der Aa Foto: Astrid van den Broek Uitgebreider assortiment bij ‘nieuwe’ C1000 Rianne en Will Janssen Tekst: Jos Dortmans Column: Jos Dortmans 31 | juli 2009
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=