HaDeejer, Brabander, Nederlander, Europeaan of Kosmopoliet? Sander: “Ik hou het maar kort bij huis. HaDeejer dus. Maar ook Bosschenaar. Een grote mond en een klein hartje.” Pieter-Jan: “Brabander, maar dan specifiek de Meierij. En ik blijf altijd nog unne Rooienaar, unne echte”. Het is crisis, wat doen we er aan? Sander: “Crisis is een verandering. Wanneer deze verandering een constante factor wordt, is de crisis ook voorbij. Het gaat vanzelf over dus.” Wanneer is het hier crisis? Pieter-Jan: “Ik ben wel van de tijd, en van de afspraken, Sander is daar wel nonchalant in.” Sander: “Je kunt ook zeggen dat ik flexibeler ben.” De Kersouwe is de rode draad. In 1995 hebben ze elkaar daar leren kennen tijdens de repetities van het stuk Grote Verwachtingen... De Kersouwe is voor Pieter-Jan ook het mooiste plekje in Heeswijk. En de omgeving rond de Abdij. De mooiste plek voor Sander? “Ter Weer straalt nu wel een enorme rust uit. Maak er een park van en we noemen het ‘Soc. van J.M.J Park’. Lelijkste plek? Pieter-Jan: “Waar die oude fabriek staat in de Veldstraat. Dat ziet er erg troosteloos uit.” Het zijn harde werkers en Bourgondiërs tegelijk. Voor beiden is carrière wel belangrijk, maar geen voorop- gezet doel. Sander: “Het is de kunst kansen te zien en te grijpen. Die kunst verstaan we allebei wel.” Genieten van de momenten is hun motto, en gaan ze ooit nog weg uit Heeswijk? Sander: “Als het aan de Rabobank ligt niet.” Pieter-Jan: “Voorlopig zitten we hier heerlijk. Het is een fantastische plek om te wonen.” Import over HaDee Ze wonen sinds kerst vorig jaar op de Gouverneursweg nummer 3. Sander van de Gevel (39, geboren Apeldoorn, opgegroeid Den Bosch) en Pieter-Jan van Hoof (40, geboren en getogen St. Oedenrode). Sander is directeur van reclamebureau Verwegen Communicatie te Veghel. Hij is zanger bij de band Checkpoint Charlie en minister van Pers Publiciteit en Communicatie van Oeteldonk. Pieter-Jan is directeur van de basisschool in Hedel en gaat na de vakantie in St. Michielsgestel werken. Hij is voorzitter van de Kersouwe, speelt hockey in Berlicum, tekent en schildert, is de tuinman en meestal de kok. Stilte Eind juli. De Abdijstraat is, hoop ik, weer open en er heerst een vredige rust in Heeswijk-Dinther. ’t Is vakantietijd en ondanks de kredietcrisis is nagenoeg heel HaDee toch weer met vakantie. Dus al wat ik nu opschrijf is eigenlijk van nul en generlei waarde en overbodig, want dit wordt nu door bijna niemand gelezen. Ik voel mij derhalve nu als een roepende in de woestijn. Het is net of in HaDee nu de stilte overheerst. Dat is niet verkeerd, want soms is het zelfs weldadig om te luisteren naar de sound of silence, de klank van de stilte. Sommigen houden echt van de stilte en beweren dat stilte zelfs welluidender is dan welk gezang ook. Zelfs in de Talmoed staat geschreven dat stilte een remedie is tegen alle kwalen. “Het schoonste geluid ter wereld is stilte”, beweerde Hichens in 1904 ook al. In strijd met deze stilte was het gezamenlijke optreden van de Heeswijkse fanfare en de Dintherse harmonie samen met BZB in de Kersouwe. Hoewel dat al een maand geleden is, schrijf ik dit stukje nog vóór dat optreden en ken ik de afloop niet. Hopelijk is het samenspel tussen harmonie en fanfare niet ontaard in Hoekse en Kabeljauwse twisten. Maar omdat Dinther een harmonie heeft kan dat niet, want samenspelen in harmonie maakt zelfs het geluid van een bugel aanvaardbaar. Leuk om te weten is tenslotte dat de voorzitter van de fanfare, Katja Brooijmans, onlangs getrouwd is en nu mijn achternaam draagt. Jazeker, u moet haar nu aanspreken met mevrouw Habraken. “Het kan verkeren”, sprak Bredero in zijn wijsheid ooit. Henk Habraken Tekst: Rene van der Pas Foto’s: René Kuijs column Henk 7 | juli 2009 Sander van de Gevel en Pieter-Jan van Hoof Kunst in de tuin.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=