Tekst: Noortje van Schijndel Foto’s: Astrid van den Broek Verslaving Jo is inmiddels al bijna 35 jaar lid van Kringgroep Schijndel e.o., waar hij nu voorzitter, hoofd van alle instructeurs – samen met Karel Bloem - en opleider van de pakwerkers (die door de hond ‘aangevallen’ worden) is. “Toen ik nog thuis woonde, had ik een Duitse Herder als huisdier. Op een feest hoorde ik dat de vader van een vriend in de dressuursport zat en die haalde me over mee te gaan”, vertelt Jo. “Ik kan ondertussen wel stellen dat je er aan verslaafd raakt!” In het begin deed Jo alleen dressuur. Later is hij pakwerker geworden, waar hij na dertig jaar door een enkelblessure mee moest stoppen. Hij heeft aan verschillende NK’s meegedaan als pakwerker. Prijzenkast Op de kast zie ik een hele rij glimmende bekers staan: “Als pakwerker, dresseur en instructeur heb ik heel wat prijzen in de wacht gesleept. Echter niet alleen, hondensport is een echte verenigingssport. Je werkt samen met een pakwerker, een spooruitlegger en een instructeur.” Jo: ‘Kringgroep Schijndel e.o. staat landelijk bekend als goede club. Er zijn landelijk zes allround pakwerkers en twee daarvan komen uit onze club. Eén van die beste zes is Bob van der Steen (zie foto), die ik het pakwerk geleerd heb.’ “Ik had me met Jalk, de hond die ik nu nog heb, gekwalificeerd voor het NK Hondensport. Helaas brak de hond, de dag voor het NK zijn teen tijdens een steloefening, doordat ie aan het pak van de pakwerker bleef hangen.” Een jaar later stonden ze samen alsnog op het Nederlands Kampioenschap. Fokken Jo is elke dag met zijn Duitse Herders bezig. Drie keer per week gaat hij er in Schijndel mee trainen. ‘Ik heb een eigen kennelnaam: Van Euroheim. Die naam heb ik overgenomen van mijn vroegere pakwerktrainer. Die man is inmiddels al tachtig jaar en vond het mooi als ik zijn kennelnaam in stand wilde houden.’ Toevallig nam Jo de naam over in 2002: het jaar dat de Euro als betaalmiddel geïntroduceerd werd. ‘Voor het verbeteren van het ras is het vereist dat de honden, waarmee gefokt wordt HD (Heupdysplasie) vrij zijn, dus geen heupafwijking hebben. Voor mij is het puur een hobby. Ik heb meestal één nestje per jaar en soms sla ik een jaar over. Een hond, die goed is in dressuur, is vaak een hele goede huishond, omdat ie zo goed luistert. Elke hond heeft ook echt een eigen karakter, dat moet je kennen.’ Jo heeft al zo’n veertig honden ‘versleten’ in de dressuur. De Nederlandse honden zijn op de wereld het hoogst aangeschreven, samen met de Belgische, Duitse en Zweedse. Veel in Nederland getrainde honden gaan naar het buitenland. Recent succes Jo doet nu met twee jonge honden mee aan wedstrijden. Die honden zitten nog in opleiding. Ze heten Gilla van Zunderland en Boyca van Euroheim, deze laatste uit Jo’s eigen kennel. “Vorige week zijn we nog tweede geworden op een clubmatch, een goede prestatie,” aldus Jo. “Je merkt na een jaar of twee meestal pas of een hond geschikt is voor dressuur.” “De honden, die niet meer kunnen sporten, zet ik in als mijn bewakingshond. ’s Nachts lopen ze op het terrein voor het bedrijf. Ze hebben hun nut al eens bewezen!” Deze keer staat de hondensport centraal. Sinds 1975 is Jo van Schijndel, van het installatiebedrijf, thuis in de wereld van de hondensport. Vol enthousiasme vertelt hij over alle facetten van dé sport. Blaffende honden bijten niet “Een hond op niveau brengen is moeilijk, op niveau houden nog veel moeilijker” hobby’s Bijzondere Een dressuurtraining kan bestaan uit: - manwerk (met een pakwerker); - speurwerk (een spoor volgen); - appèl (opvolgen van de instructeur); - langs een fiets meelopen; en - een klimoefening (over een schutting of kuil). 11 | juni 2009
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=