In deze rubriek een introductie van bands uit HaDee. Deze keer de band Buurman die, naar eigen zeggen, “eigenlijk 30 jaar te laat begonnen is.” Bands uit HaDee in de spotlight De Boventoon Wie zitten er in Buurman? Antoon Arts, 50 jaar, gitaar en zang, ambulant begeleider in het speciaal onderwijs. Jos Bogaerts, 56 jaar, basgitaar, goudsmid. Wim Schreuders, 49 jaar, drums en zang, monteur mechanisatie en hydrauliek. Gertjan Arts, 46 jaar, gitaar en zang, adviseur ruimtelijke ordening. Hoe is Buurman ontstaan? “Het is begonnen met Pop&Co. Dat is een initiatief waarbij kinderen begeleid worden in het maken van muziek, door een muziekleraar. Van hieruit ontstonden er ook bands van de ouders van de kinderen, en zo ook Buurman. De naam werd gekozen omdat oorspronkelijk drie bandleden buurman van elkaar waren.” Welk genre spelen jullie? Muziek uit de jaren ’60 en ’70. Variërend van blues/rock tot pop en rock ’n roll. We spelen nummers van onder andere: Muddy Waters, The Who, Golden Earring, Steppenwolf en Elvis Presley. En we hebben een eigen nummer: Dark life, een bluesnummer. Hoeveel optredens hebben jullie per jaar? Voor ons is muziek maken puur hobby, en we doen het echt voor de lol. Dat we naast het repeteren 5 á 6 keer per jaar optreden is mooi meegenomen. Wat maakt Buurman tot Buurman? “We hebben een hoop lol en we zijn trouw (aan de repetities): we repeteren elke week. Ondanks dat we eigenlijk 30 jaar te laat begonnen zijn, blijven we enthousiast en hebben er plezier in. We zijn muzikaal wat beperkt, maar we kunnen genoeg. We krijgen de mensen wel aan het dansen.” Hoe gaat Buurman verder? “Haha, wij gaan de richting op van bejaardenrock. Straks spelen we alleen nog maar op 75-jarige bruiloften of gesloten inrichtingen (dan kan het publiek niet weglopen). Zonder gekheid: zolang we er plezier in hebben en van tijd tot tijd publiek kunnen vermaken gaan we door.” Favoriete band/voorbeeld Onze ‘helden’ zijn: Johnny Winter (Jos), The Rolling Stones (Wim) en The Beatles (Antoon en Gertjan). Tekst: Toon Konings Foto’s: Marlies Dortmans Ziek of onderwéges Tis wè ès ge nie goewd bent. Ja, ge het zo iets onder de leej tegeworrig. ‘Hoe komder òn’ vroagde oew èige soms af, en autematies deraachteròn: ‘Hoe komder af ’. Pasgeleje waar ik wa verkouwd. Unne flinke juin bè m’n bed gezet, en dan ist mistal mè ’n por daag gedòn. Af en toe wè hoeste en zó, mar da niejze is ’t vervelendst. En al hillemol ès ge ginne zawdoek bè de haand het, en ès gè dan hil oew haand volniejst. Tja, wor veegde dè dan wir òn af? Es niemes kekt, gauw efkes òn oew bokspèèp, of ge veegt unne keer over iemes zunnen hond. Mar ès ge ’t goewd te pakke het, dan blèfde thuis in oew bed. Dikke deken derover, en unnen flinken borrel, want dè’s goewd zegge ze. Dè’s dan wir ’t mooie van ziek zen, dan meugde gewoon òn d’n borrel, zonder dè iemes d’r iets van zi. Kweet nog dek ’t unne keer zò te pakke ha dek nar d’n dokter gink. Ik ha al wè borrels ùt mar ’t hielp niemèr. Zittik doar te waachte in die wachtkamer. Goewd trouwes dè ze dè kèmerke zo noeme, want ge moet aaltet waachte. Aaltet zitter wel één of anderen zieke Fons, en zellefs al zitter gimman, dan nog moete waachte. En doar zitte dan in diej wachtkamer. Dan zitter inne langs oe mè vlekke op z’n gezicht, unnen anderen du niks ès krabbe, en recht tegenover inne die piept essie òjemt.. Ik zegget oe; zelfs ès ge niks menkeert, dan kredde doar venèiges wel iets. Margoewd, telangeleste bennik òn de burt en d’n dokter vroeg wek ha. “Ja”, docht ik, “wie is hier nou dokter?” Toen vroeg ie wor ik laast van ha. Ik zin: “Nou, ze hebbe bè ons de stroat opegebroke, en doar hek veul laast van.” Mar dè bedoeldenie nie. Toen vroeg ie: “Wor dùgut zeer?” Ik zeg: “Overal!” Hij keek men noggis goewd òn. “Overal?” vreugt ie. Ik zeg: “Ja, in de kamer, in de keuke, overal!” Hij tikte wa op zunne kompjoeter en zin: “En wè zen precies de klachte?” Ik zin: “Nou dokter, m’n been zen olling zwabberig, ’t drèjt in munne kop, en af en toe wil m’n één oog nar ’t aander kèke. Hij zi: “Gò mar nar huis jonge, ge menkeert niks.” “Wè?” zinnik, “mar ik ben olling gammel!” Hij zi: “Dè kùmt van oew borrels. Gè bent nie ziek; ge bent hartstikke zat.” ToKo Foto: Astrid van de Broek column Toon 13 | mei 2009 Buurman: Gertjan, Antoon, Wim en Jos (vlnr)
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=