d'n Hadeejer mei 2009

Cursussen Sinds 1994 geeft Leonie Dekker cursussen. Eerst in de Einderick. “Dat heb ik lang gedaan”, vertelt ze, “maar ik vond de groepen van 14 tot 16 mensen te groot. Al tien jaar geef ik thuis cursussen. Het is tegenwoordig een echte hype om te gaan schilderen. Ik heb nu zeven groepen volwassenen, variërend in de leeftijd van 20 tot 82 jaar, voor het merendeel wel vrouwen. En één groep kinderen. De cursussen geef ik overdag en ’s avonds van september t/m april. In mei en juni geef ik workshops en ben zelf meer bezig met schilderen. Tijdens de cursussen heb ik alle niveaus door elkaar. De cursisten krijgen eerst instructie van een uur over techniek en materiaal. Dan gaan we inspiratie opdoen en in boeken kijken. Sommigen willen graag een plaatje, want kopiëren kan een heel goed leerproces zijn. Je kunt niet alles op je harde schijf hebben. Sommigen hebben strakke instructie nodig, anderen kan ik meer vrij laten. Dat heb ik zo gezien. Iedereen heeft zo zijn eigen werkwijze.” Hangezels Leonie heeft langs de wand van haar atelier een soort hangezels gemaakt. Die zijn verstelbaar op hoogte. Op een klein tafeltje zet iedereen zijn materiaal, zelf meegebracht of uit de ‘kast’. Men werkt dus met de ruggen naar elkaar. Leonie: “Het is muisstil tijdens het schilderen. En ik moet zeggen, in het algemeen wordt er ontzettend hard gewerkt.” Pas heeft ze een afscheidsproject gedaan met groep acht van basisschool ’t Palet. De leerlingen moesten een eigen stripfiguur ontwerpen en daarmee een stripverhaal bedenken over hun eigen leven en verwachtingen. In een zestal plaatjes hebben ze dat op één doek uitgebeeld in vijf middagen. “Het was een prima project, dat veel voldoening gaf. Dat moeten we meer doen.” Exposities Werken naar een expositie is voor Leonie Dekker nooit het hoofddoel. Wel heeft ze aan diverse exposities meegedaan, zoals in Schijndel, Eindhoven, Loosbroek en pas nog bij het afscheid van Ter Weer. Van half mei tot eind juni is er een expositie van haar cursisten, allemaal uit HaDee, in Cunera De Bongerd. Het thema is ‘mensenwerk’. Er komen zo’n dertig werken te hangen en men kan er gewoon binnenlopen. Leonie verkoopt regelmatig schilderijen: “Ik kan hier toch niet alles kwijt in huis. Ik heb bijvoorbeeld een serie ‘vreemd volk’ gemaakt met grote portretten van Afrikanen, Chinezen en Aziaten. Die zijn allemaal verkocht. En dan kom je wel eens iemand tegen die zegt: ‘Ik heb nog aan je gedacht, want ik zag je gisteren nog hangen’. Tja, wanneer is een schilderij geslaagd? Er moet harmonie in zitten, de kleuren moeten kloppen en het moet emotie opwekken. Of je iets mooi vindt, is een kwestie van smaak.” De beeldende kunst zit bij de Verhagens in de familie. Zus Gerda Holman, die in Canada woont, is kunstenares van beroep en de zussen Antoinette en Nel beeldhouwen allebei. “En zelf hoop ik nog lang dit plezier en de gedrevenheid in dit heerlijke vak te houden. Je ziet anderen groeien en zich verwonderen over hun eigen talenten. Dat is heerlijk! De cursussen zijn nu gestopt, maar het volgend seizoen zit al vrijwel vol.” ‘Wie geconcentreerd schildert, komt ontspannen tot rust’ 19 | mei 2009

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=