I? opelijk kon u net als ik heerlijk naar buiten op die eerste prachtige winterse zondag 28 november. Wandelend rond Heeswijk en Dinther gingen mijn gedachten acht jaren terug toen ik hier in dit aan elkaar geplakte dorp begon als pastor van de Protestantse Kerkgemeenschap. Ik heb 'de wording' (in feite een theologisch woord) van de Hadeejer meegemaakt. Het enthousiasme waarmee gewerkt wordt in vrije tijd deed een blad ontstaan waar naar uitgekeken wordt. Het stroomt van energie rond dit blad, lijkt het wel. En ik laat mij dit keer in de voorbereiding naar Kerst eveneens meevoeren. Een prima gevoel geeft dat. Ik zocht een mooie klok en ik vond daarbij voor het begin van deze kerstgedachte een Duitse spreuk. Zomaar gevonden? Ik weet het niet. Het gebeurde me zomaar. Iets van belang ergens laten liggen dat werd plotseling de opstap tot dit artikeltje. Ik had bij een bezoek mijn agenda laten liggen. Gelukkig was de persoon die ik dit meldde bereid mij de gegevens voor de volgende dagen door te scannen . En zo, echt hierdoor, viel mij een tekst op die ik vast en zeker anders niet zo expliciet opgemerkt zou hebben. Werken op het land is beter dan bidden in de woestijn. Dat sluit aardig aan bij de mens die ik mijzelf voel. Dat heb ik blijkbaar van huis uit meegekregen. Pak maar aan, dat wat jij aardig vindt om te doen en je zult bemerken dat. .. het stroomt. Zoiets is voor mij noodzakelijk om je gelukkig te kunnen voelen. Dat geef ik u graag mee als 'kerstgedachte'. Elk mens kijkt immers uit naar een vervolg van wat hij of zij in gang heeft mogen zetten . De studie die je deed bijvoorbeeld. Je hoopt dat je daar je boterham mee verdienen kunt. De plek die je koos om te gaan wonen. Je hoopt dat het een goede keuze is geweest. De mensen om je heen . Je wilt toch het liefst dat er tussen hen en jou contact kan zijn . Dat 'het stroomt', dat er iets ontstaat van een over en weer, een zich goed verhouden tot elkaar. """"'~~:lr/~~1 Enkele jaren geleden deed onze Kerkgemeente mee aan een kunstroute in de regio hier. Door kunst en kerk samen te brengen hoopte men de drempels van de kerkdeuren te verlagen. De beeldhouwer Geert de Bruijn uit Vught , is gefascineerd "" ' ' door God als Oer-godin, leven gevend, leven barend. En ik had God toen in een gedicht symbolisch weergegeven als 'Een J· stroom', altijd zoekend een weg te gaan. Velen meenemend in het meanderen. Nu eens naar links, dan naar rechts vanwege het zoeken naar die weg, die er toch zal moeten komen , omwille van de doorgaande beweging van leven. Zo vlak voor Kerst 201 O wens ik iedereen toe even pas op de plaats te maken. Jezelf te bezien. Jij op je beide voeten, gekomen van even terug en nu op weg naar... in ieder geval hopelijk nog nieuwe dagen. Ben je tevreden over de dag van vandaag? Als dat niet zo is zou ik je aanraden hierin verandering aan te brengen. Al is het alleen al door gewoon even in je eentje naar buiten te gaan. Je hoofd leeg te maken. Gedachten weg te duwen en slechts te kijken en te luisteren. Want dat kan gewoon nog, hier aan de rand van deze dorpen. Zeker als de grond geheel bevroren is en als zelfs de grond onder je voeten als het ware wordt stilgezet. De roodborstjes helpen je daar bovendien bij in deze tijd . Zij komen gewoon aandacht vragen lijkt het. Ik wens iedereen verstilde rust, om gewoon ruimte te krijgen voor ... ja voor misschien 'het goddelijke' in deze verwachtingsvolle tijd. Maak je persoonlijke gedachten over wie en wat God zou kunnen zijn in jouw eigen leven. Sommige mensen hebben het weleens over een engeltje op hun schouder, of engelen die de weg wijzen. Ikzelf ben eigenlijk liever gewoon met beide voeten op de harde grond omdat ik mezelf dan gewoon het stevigst voel staan. Ik, op beide voeten waarmee ik het moet wagen, maar toch? Soms denk ik: Gebeurt er misschien niet veel meer dan ik als persoon bevatten y kan? De Duitse spreuk immers, waar mijn oog plotseling op viel vind ik dan plotseling weer zo'n grappige toevalligheid . Ja ,; op zo'n moment ben ik als protestant ook een beetje rooms-katholiek en snoep ik mee van die engelenwereld. Zo'n tekst te ' -' ;: lezen, er haast opmerkzaam op gemaakt te zijn door het toeval , dat brengt mij in zulk goed vaarwater. Dát stroomt immers / I'~ en maakt mij gelukkig en ik weet mij herkend. Dat is het geloof ik. Dát wens ik iedereen toe: Zich herkend te mogen voelen. ' , . /¼~ Juist in de verwachtingsvolle tijd op weg naar Kerst. Wat een mooie gedachte eigenlijk! , 1 / /1 %{) Want weet je, als je dat voelen kan , dan weet jij jezelf immers opgenomen in het grote geheel. Dan doe je écht mee. 1 , /~, Gewoon jouw 'er zijn'; hier te wonen; jouw misschien stille of wat onbeholpen, of niet altijd zo juiste gedrag, of gewaardeerdo/ 1 aanwezigheid, toch dat meedoen van jou, dát maakt mede uit dat er beweging zit in de stroom van mensen. Het is een / j schakel van betekenis in de weg die mensen gaan . Het is samen het leven beleven. Daaraan mee te doen wordt zo voor ieder mens een oproep om op te staan. Gewoon elke morgen uit je bed komen, dat is belangrijk. Zo hoop ik dat Kerstfeest gevierd kan worden bij ons allen. Laat de huiskamers volstromen met een warm uitdagend licht. Het roept ons op om mee te doen aan het leven dat op ons wacht. Dat zo'n gevoel van verwachting mag inbreken in ons aller bestaan . Zeker daar waar het donker is geworden. Zodat niemand zich alleen zal voelen deze Kerstdagen van 2010. Niemand de dagen als nutteloos en zonder doel zal bezien. l,';t/ ~~~ .. ........._i, ~ ' ~ / ?'.l if E i= .Y Q 'ë C <( i,i ~ j ,f .Y .'.': <I C " I I (
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=