Goeiendag ’n Viedejoteek vende allang gin mer in ons durp. Bè de bezinepomp hebbe ze unnen ollingen hoek wor ge fillems kunt hure. Mar unnen viedejo zulde niemèr vèine. Die zender allang niemèr, dus ge kunt ’t béter unnen deeveedeejoteek noeme. Ik ha pas ôk is un fillemke gehuurd. Skôn fillemke mè veul geskiet en wages die op mekare butse enzo. Aalt skôn ester veul kepot gi. Dan ist teminste duideluk dè ‘t ’ne fillem is. Int echt ontploffe wages nie zô hendig en zen de goei net zo hendig te rake ès de kooi. Margoewd, zo ès dè gi mè gehuurd grèj, ik moes diejen fillem terugbrenge. Sto ik door òn die balie, zi dè durske “oei meneer, u bent te laat.” Ik zeg: “Wè nou, te loat? Wij han toch ginnen tet afgesproke.” “Nee”, zi zè, “maar u bent te laat terug met de film.” Ik zeg: “Ja, mar ik kos nie irder komme vendaag, ik moes werreke wittenie”. “Nee,” zi zè, “u bent een dag te laat; dit is een dagfilm.” Ik zeg “wè nou wir? ’t Is vendaag vreddig. Dè is toch ôk unnen dag. Of ist ’n donderigfillem?” ’t Vrouwke skudde mè durren kop en ik moes ’n boete betoale ôk nog ôk. Ik hattem mar innen dag meuge hauwe, zo bleek. Tja ’t waar nie anders en ik betòlde mar en viet meejpessant ’n snuupke ùt ’t bèkske, desse doar aalt hebbe stòn. Die zen vùr hauwes. Soaves kwaamp Harrie op bezoek. Ik moes nog goewd kéke wie ’t waar want zô dik ziek ‘m nie. Ik ha mar wè koffie gezet en lotter viejte we ôk nog ’n pilske en ik ha wè òllienutjes vur d’n dag gehold. We buurtten wè dùr, viejte nog ’n pilske, teminste ikke dan. Harrie waar mè de wage zinnie, dus kreegie netjes ’n glôske limenade. Op ’n gegeve mement dochtie inins erges òn en hij stoof nar buite. Hij kwaamp terug mè ’n boormesjien in z’n haand. Dè hattie van men gelint um ’n skilderèj of zowiets op te hange. Ik viejt ’n pepierke, krabbelde d’r wè op en gaaf dè òn hum. Hij bekeek ’t en zin: “Wè is di?” Ik zeg: “Nou, dè moette òn men betoale.” “Hoezo?”zittie, “ik hoef toch zeker niks te betoale ès ik unne keer iets van oe leen? “Nee”, zinnik, “dè’s woor. Mar ès ge di boormesjien betèts trugbrengt kostet niks. Doarnoa moette ’n boete betoale. Di is nameluk ’n dagboormesjien.” ToKo Vervolg pagina 9 We mochten ook een live optreden verzorgen op Radio Dolfijn, waar Barry Hay van de Golden Earring DJ is!” Wateroverlast Dachten wij in juni van dit jaar in Heeswijk-Dinther flinke overlast gehad te hebben door valwinden… Door de tropische storm Tomas heeft het zo hard geregend op Curaçao, dat wegen onbegaanbaar werden en op veel plaatsen de elektriciteit uitviel. Peer: ”We hebben welgeteld één dag zonder regen gehad. Zo hard als daar, hebben we het hier nog nooit zien regenen.” Volgens de heren kon je aan drie dingen merken dat het echt hard regende; je sigaret was binnen twee seconden uit, je glas bier raakte buiten maar niet leeg en iedereen liep met parasols, omdat paraplus op Curaçao schaars zijn. Peer: “De eerste avond gingen we één kilometer verderop uit eten per taxi. De regen kon niet weg en stond toen al zo’n 10 á 15 centimeter hoog. Terug moesten we lopen, want taxichauffeurs durfden niet meer te rijden.” René: “Na het optreden in Pampus regende het weer zo hard en kon ik met Willy Hermans, die op duikvakantie was op Curaçao, meerijden. Totdat we niet verder konden en ik de auto via het raam moest verlaten…” Maria: “Ine en haar zus gingen net voor middernacht, voor Ine’s verjaardag, haar hond voeren bij haar thuis, twintig minuten rijden verderop. Ze zouden eigenlijk rond twaalf uur terug zijn, zodat we de verjaardag in konden luiden. Door de hevige regenval konden ze niet meer terugkomen en zaten ze met z’n tweeën zonder stroom, bij kaarslicht. Wij hebben haar verjaardag in het hotel toch goed ingezet!” ‘Alle onverwachte dingen, maakten het uiteindelijk zo’n leuke vakantie’ column Toon 13 | november 2010
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=