“Ik zie mezelf als een heel gewoon mens, met niet zoveel talenten,” zegt ze over zichzelf. “Maar ik kan wel echt genieten van het leven. En als het soms een beetje tegenzit, dan denk ik aan vluchtelingen die ik zag in Afrika, waar mijn dochter voor Artsen Zonder Grenzen werkte. Dan ben je zo weer tevreden met je eigen leven.” Oorlogstijd Paula Luykx werd 85 jaar geleden geboren in Amsterdam, na een paar jaar verhuisde het aannemersgezin naar Bussum. Een echte Gooische dus! “Dat valt wel mee,” zegt Paula zelf. “Ik ben veel meer een dorpsmens. In het Gooi is men toch meer gericht op het uiterlijk, hier zijn mensen van nature makkelijker. Maar die dorpsmentaliteit kom je elders ook tegen, bijvoorbeeld bij mijn familie in Bovenkarspel en Dedemsvaart.” Na haar HBS ging Paula studeren. In 1942, toen ze net drie maanden op de universiteit zat, eisten de Duitse bezetters dat alle studenten en docenten een loyaliteitsverklaring tekenden. Paula en haar Pim kenden elkaar al lang, hoewel ze pas na de oorlog een relatie kregen. Beiden weigerden te tekenen. Pim, die al een jaar medicijnen studeerde, moest onderduiken, Paula aanvankelijk ook. “Een kennis van mijn vader bezorgde mij een baantje op de Middenstandsbank; toen was ik veilig. Als je namelijk geen werk had en de verklaring als student niet ondertekende, kon je naar Duitsland gestuurd worden om te werken. Dat baantje vond ik echter vreselijk saai en ik was erg blij, toen ik na een tijdje op een laboratorium kon gaan werken. Aan dat werk heb ik later ook veel gehad, toen ik mijn man in zijn huisartsenpraktijk bijstond.” Centenzalf Pim had minder geluk en als student medicijnen werd hij op transport naar Duitsland gezet. Hij kwam te werken bij een huidkliniek in Hannover. Zelf heeft ze nog veel plezier gehad van zijn tijd daar. “Pim had in die kliniek zalven leren maken, en dat leerde hij mij. In Dinther hadden we naast de praktijk ook een apotheek, en die beheerde ik. Speciale recepten werden in Veghel gemaakt, maar sommige zalven maakten we zelf.” Vol plezier lepelt ze het recept van een uiterst effectieve huidzalf op. “Een klodder acidum boricum, een klodder zinkzalf, aanmaken met een paar druppels ichthyol. Dat mengde ik op mijn hand met een spatel. Je kreeg dan een beetje grijzige zalf, maar die hielp uitstekend. Ik herinner me nog een patiënte die naar Loosbroek verhuisde. Na een paar maanden belde haar Onlangs werd mevrouw Paula Luykx door Bernhove in het zonnetje gezet, omdat ze maar liefst veertig jaar als vrijwilligster werkzaam is. Reden voor de HaDeejer om een keer te gaan praten met deze bescheiden vrouw die jaren jonger oogt dan de leeftijd die haar paspoort aangeeft en die nog steeds een actieve rol speelt in HaDee. Behalve vrijwilligster voor Bernhove is zij organisator van collectes, schutsvrouwe van het gilde en jarenlang actief geweest voor ‘Actie Calcutta’. Tekst: Margriet Cobben Foto’s: Marlies Dortmans Een Dintherse doktersvrouw uit het Gooi Paula Luykx veertig jaar actief als vrijwilligster HaDeeinterview ‘Ik leer ook nog dagelijks van andere mensen, hoe ze omgaan met het leven’ 18 | oktober 2010
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=