was om met hem samen te werken. Je moest het echter niet verbruien, want dan was het echt over. Met de pastoor had hij bijvoorbeeld een heldere afspraak: ‘Ik maak bij hem niets smerig, en hij bij mij ook niet.’ Maar de hond Sjors was goede maatjes met hem. Men is nu druk bezig met opruimen, want per 1 november moet alles leeg zijn van de woningcorporatie. Wat er met de auto’s gebeurt, is nog onduidelijk. Waarschijnlijk ergens opgeslagen. Uniek De laatste vier jaar kreeg André meer tijd om zich op een hobby te storten. Zijn liefde voor Mercedes en het idee om zelf een Pick-up wagen te bouwen smolten samen in het eerste project. Met man en macht bouwde André een Mercedes lijkwagen om tot een pick-up; een wagen met een open laadbak. Maar André zat boordevol ideeën en al snel werd er met het ‘bouwteam’ een begin gemaakt met het tweede project. In België vonden zij een geschikte Mercedes. Een ambulance type W123 250L met een zes cilinder motor. De wagen had bij het Belgische rode kruis daadwerkelijk dienst gedaan als ambulance. Avond na avond werden er door verschillende mensen diverse werkzaamheden uitgevoerd. André had een centrale rol; delegeren, ideeën aandragen en het zorgen voor gereedschap en materialen. Het werd een totale make-over. Het dak werd er compleet afgezaagd, en in de carrosserie werden verstevigingbalken gemaakt. Het dashboard werd gedeeltelijk vervangen, de cabine geheel gestoffeerd en in het achterraam is een gravure aangebracht. De laadbak is geheel bekleed met smalle teakhouten latjes die vooraf driemaal gelakt werden. Een monnikenwerk, zeker omdat de meeste latjes, door ze met een verfstripper te verhitten, één voor één in de juiste vorm werden gebogen, en gemonteerd. Een laatste rit… Voor het kitten van de naden werden maar liefst zeventig tubes kit gebruikt. Daarna is het geheel nogmaals afgelakt, de wagen opnieuw gespoten en ook alle sierstrips zijn vervangen door houten sierlijstjes. Maar het eindresultaat mag er zijn. Een unieke auto/boot compleet met roer en scheepskompas. André had goed voor ogen hoe hij dingen wilde hebben en/ of hoe ze moesten gebeuren. “Daar heb ik voor gestudeerd”, gebruikte André regelmatig om zijn ideeën kracht bij te zetten. Helaas werd het voor André zijn laatste project. André werd in zijn wagen opgebaard in de werkplaats. Daarna deed de auto dienst als lijkwagen en vervoerde het lichaam van André naar het crematorium in Uden… Vervolg van pagina 25 27 | oktober 2010
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=