helemaal aangepast om zo goed mogelijk individueel onderwijs mogelijk te maken. En niet alleen in Heeswijk-Dinther heeft Fred zijn bijdrage geleverd aan de kwaliteit van het basisonderwijs. Hij werkte ook in het openbaar onderwijs in Heesch en had zijn inbreng in het samenwerkingsverband van Weer. Samen Naar School in de regio. Daarin wordt een poging gedaan om álle kinderen in het basisonderwijs mee te nemen, ook die kinderen die vroeger naar het Speciaal Onderwijs gingen. Door alle inspanningen is dat redelijk goed gelukt. “Ik vind dat ook de grote verworvenheid van de afgelopen 40 jaar,” zegt Fred. “Dat zoveel mogelijk kinderen, al of niet met speciale hulp (het zogenaamde rugzakje), in hun eigen omgeving, met hun sociale contacten in de straat, in de wijk en in het dorp, samen de basisschool af kunnen maken.” Om álle kinderen optimale kansen te bieden was een sterke aanpassing van het ‘ouderwetse’ onderwijs noodzakelijk. Fred vond (en vindt) het de uitdaging om die nieuwe wegen te ontdekken en toe te passen. “Hoewel ik me achteraf wel eens realiseer dat ik soms te hard ging, zowel voor de ouders als voor het personeel,” moet hij bekennen. Problemen Hoewel hij met trots en redelijk tevreden terugkijkt op het werk dat is verricht, heeft hij toch wel een aantal zorgen over het huidige onderwijs. De kwaliteit van de opleiding voor leerkrachten (PABO) vindt Fred verontrustend. “Een leerkracht moet goed instructie kunnen geven, goed kunnen uitleggen, zeg maar. Dat is een voorwaarde voor goed onderwijs. Pas daarna kun je kinderen zelf op ontdekkingstocht sturen.” En hij heeft moeten constateren dat hij bij nieuwe leerkrachten ontzettend veel tijd kwijt is om ze als het ware op te leiden tot goede leerkrachten. “Coachend leiding geven heet dat tegenwoordig,” zegt hij lachend. “Het komt er soms op neer dat de directeur doet wat de PABO nalaat.” Een tweede probleem vindt hij de vervrouwelijking van het onderwijs. “De Bolderik telt nog 1 1/2 man in de personeelsgelederen. Vooral vanaf een jaar of 9 - 10 hebben kinderen behoefte aan meerdere rolpatronen, ook op school.” Fred wijt dat aan de geringe carrière-mogelijkheden (een school is natuurlijk een platte organisatie) en aan het ten onrechte ontstane slechte imago van het onderwijs. Maar problemen zijn er om te overwinnen. “En als je écht wilt kun je in het basisonderwijs toch wel veel positiefs bereiken,”aldus Fred. “Kijk maar naar De Bolderik. Want bij de laatste inspectie kregen we een super rapport, zowel voor de manier van lesgeven als voor de resultaten,” kan hij niet laten trots te vertellen. Toekomstplannen Het woord geraniums komt in Fred Lennings zijn dagelijks woordenboek niet voor. Zeker niet om achter te gaan zitten. Gezien zijn toekomstplannen is er van een zwart gat geen sprake. Op de eerste plaats wil hij opa zijn. Hij is betrokken bij zijn twee zoons en helemaal bij zijn twee kleinkinderen. Daar wil hij graag veel tijd aan besteden. Verder zal hij als vrijwilliger op het kasteel Heeswijk een rol blijven spelen. En hij treedt binnenkort toe tot het bestuur van Heemkundekring De Wojstap. Zo kan hij zijn achtergrond als historicus nog eens gebruiken en zijn belangstelling uitkuren. Hij zou graag de Historische Canon van Heeswijk, Dinther en Loosbroek willen vertalen voor de bovenbouw van het basisonderwijs in onze dorpen. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Verder zal hij zich niet meer bezighouden met het onderwijs. Alleen heeft hij zijn team beloofd dat ze wel een beroep op hem kunnen doen voor geschiedenislessen. Reünie Op vrijdag 15 oktober aanstaande is er ‘s avonds een grote reünie georganiseerd, waarvoor zeer veel belangstelling is. Dat is een begin van de viering van het 25-jarig bestaan van De Bolderik en wordt nu gehouden in verband met het afscheid van de directeur. Op 19 oktober is het afscheidsfeest op school en ongetwijfeld zal Fred Lennings dan in het zonnetje worden gezet voor de vele verdiensten voor het HeeswijkDinthers onderwijs. 19 | september 2010 ‘Elk kind dat zijn eigen ontwikkeling kan volgen is winst’
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=