Al meer dan een halve eeuw wordt moederdag in Nederland gevierd op de tweede zondag van mei, net als bijvoorbeeld in België, Duitsland, Denemarken en Australië. We zochten met de redactie van d’n HaDeejer naar een moeder met vijf of meer kinderen, maar die zijn niet dicht gezaaid. Margriet Cobben zorgt in de Mgr. van Oorschotstraat samen met haar man Peer Visser voor vijf kinderen, vier van haarzelf en één pleegkind. Dat zijn Mare (16), Jelte (14), Lytse (12), Falke (10) en pleegkind Nour (13). Een gesprek over ‘de lusten en de lasten’ van het moederschap. Tekst: Ad van Schijndel Foto’s: René Kuijs, Jacques Worms De lusten en de lasten van het moederschap Margriet Cobben: ‘Ik heb altijd veel kinderen gewild’ De kinderen zijn heel duidelijk over mamma Margriet: “Ze is heel goed in voorlezen en verhalen verzinnen, in eten koken en huiswerk controleren en in dwingen om je kamer op te ruimen en te helpen met het huishouden. Ze is slecht in hardlopen, en kan vooral slecht tegen haar verlies; ze wil altijd per se winnen.” En inderdaad, als er drie stoppen met hun huiswerk, informeert Margriet of ‘alles nu wel echt af is, dan mag je iets anders gaan doen’. Verder zeggen de jongelui nog dat ze niet verwend worden, want je kunt wel zeuren, maar dat helpt niet. En: “Misschien krijgt mam met moederdag een cadeautje, als we het niet vergeten…”. Druk en gezellig Margriet Cobben vertelt dat ze de kinderen samen met man Peer vrij precies gepland heeft. “Ik was 32 jaar en afgestudeerd, ik had al een tijd gewerkt en we woonden al een jaar of zes samen. Dat was gewoon een mooi moment om te beginnen. Ik heb altijd veel kinderen gewild. In Nijmegen zag ik allemaal gezinnen met twee kinderen en een hond. Toen dacht ik al: dat wil ik niet. Ik hou van drukte om me heen. Gezellig. Er zijn altijd anderen als je thuis bent.” Er zijn volgens moeder Margriet verschillende fasen in het moederschap. “De échte ervaring van moeder worden heb je maar één keer; daarna komen er gewoon kinderen bij. Een bepaalde tijd had ik twee of drie kinderen in de luiers, dan ben je daar druk mee, hoewel ik ben blijven werken tot de jongste vier was. Het is dan nog echt verzorgen, ze praten nog niet terug. Een leuk moment is als je kunt gaan voorlezen. Je kinderen gaan meepraten, het wordt gelijkwaardiger en je moet je rol als autoriteit opgeven. Zeker als ze 14, 15, 16 worden. Ook je stemgeluid verandert.” Plannen Natuurlijk kent het moeder-zijn lusten en lasten. “Het is voor alles heerlijk dat je jonge mensen hebt, die onvoorwaardelijk van je houden,” zegt Margriet. “Ze aanbidden je, dat krijg je alleen van je eigen kind. Ik geniet ook van de lol, het plezier in huis en ik vind het leuk om voor iemand te zorgen. Je ziet hoe ze opgroeien en je helpt ze om hun weg te vinden.” Margriet Cobben Lees verder op pagina 13 11 | april 2011
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=