Soebatte Altet al ’n arig woord gevonde: poldermedel. Tot op d’n dag van vendaag weet ik nog steeds nie wè ’t nou precies betékent, mar ik ùmskrèf ’t gewoon ès soebatte. En soebatte, dôr heb ik ’t nie alted zô mè. “n Hoop gezwam, gepreek en geklets tot ge ’n ons weegt. Op zich gif dè niks ès ge d’r ôk wijzer van word, mar dè is lang nie aalt ’t geval. Ès ge gôt werke bè unnen bôs dan wurt ‘r mistal wèndig gesoebat. D’n bôs zi wè ge moet doen, en dè doede dan. Gè kun ’t ôk nie doen, dè moette zellef wete, mar dan zi d’n bôs dè ge kunt vertrekke. Niks gin gesoebat: tis ’t één of ‘taander. ’t Poldermedel; ’t blèf ’n apart woord. Dè miste medelle die ik ken (van gezicht dan hè) die stôn toch nie ècht bekend van heur gebuurt. En ôk in de polder wurt wèndig gesoebat; doar wone mist boere, en die stôn juist bekend ùm ’t feit dè ze rècht dùr zeej zèn. Ik vroag muneige af wie dè ’t gesoebat ùtgevonde hi, zeker iemes die nie zeker van zeneige waar en die al soebattend ’ne weg zocht dur ’t leve. Al ben ik nie zô vur soebatte, ik doe ’t toch wel is ojt. Mè name over ùtvindinge. Zô hi iemes ojt is ’n lèmpke ùtgevonde vur in de koelkast. En es de deur dicht is dan brand ’t lempke nie. Teminste dè denkte: hoe kunde dè kontrelere? Dôr kunde lang over soebatte. Mar ’t soebatte brengt dik hoelanger hoe meer onduidelukheid. Steeds meer aspekte worre ôngedrage, steeds meer bevindinge worre op toffel geleed en op ’t eind wittet hillemol nie mer, en snaags kunde nie slôpe umdè ge dankzij ’t gesoebat ligt te piekere of dè ’t lèmpke ùt of ôn is. Soebatte: dè moete we afskaffe. En alles afskaffe wè mi soebatte te make hi. Es ùurste skaffe we ’t middelste lèmpke van ’t stoplicht af. ’t Middelste lempke van ’n stoplicht, dè is oranje en wil zegge dè ge moet stoppe, tenzij ’t ècht niemèr gù. Ik vèn dè zonnen onzin. Ès ik bè ’n stoplicht kom en ’t oranje lempke brand, dan soebat ik bè muneige: “Wè zak doen? Kan ‘k ‘r nog dur? Moetik stoppe?” En vurdek ’t wit ben ik ‘r alwir vùrbè. Durrum, weg mè dè soebat-lèmpke. ’t Is rood of gruun; stoppe of dùrreje. Punt. ToKo De Brug heeft er al 66 jaargangen opzitten. Dat komt omdat het blad van oudsher verscheen in Berlicum, Vinkel en HeeswijkDinther. Het werd jarenlang uitgegeven door drukkerij Berne in Heeswijk. In elk nummer van d’n HaDeejer blikt Jeroen de Mol vijftig jaar terug naar het nieuws van de toenmalige Brug. Dat is interessant: het zegt veel over de wederwaardigheden van een halve eeuw terug. Na de herindeling kwam Berlicum bij St.-Michielsgestel en men koos voor De Brug als algemeen informatieblad. De Brug verschijnt huis-aan-huis in alle kernen van St.-Michielsgestel, uiteraard vanwege het gemeentelijk belang, maar óók in Heeswijk, Dinther en Loosbroek. Daar komen nu beide bladen wekelijks in de brievenbus. Behalve dat diverse artikelen elkaar overlappen, kan men zich afvragen wat bv. een Dinthernaar moet met de bouwaanvragen uit Den Dungen. Ook de kerkberichten en de advertorials over tuinieren, lingerie en auto’s kan men twee keer lezen. Terecht verschijnt in Berlicum geen De Bernhezer. Wat moet men hier dan met De Brug? Hij verdwijnt in het algemeen ongelezen in de oud-papierbak. En dat vier keer per maand zo’n 30 bladzijden. De oplage van De Brug kan met een dikke 4000 verminderen. Dat scheelt een hoop afval, die eerst gedeeltelijk door de gemeente is betaald en dan weer moet worden opgeruimd. De Bernhezer is voor HDL natuurlijk een onmisbaar blad. Iedereen vindt er van alles wat hem boeit, van sport en natuur tot politiek en cultuur. Houden zo. De redactie column Toon Redactioneel commentaar Weekblad De Brug in HaDee: ja of nee? De twee weekbladen De Bernhezer (oplage 14500 ex.) en De Brug (oplage 18500 ex.) worden beide uitgegeven door Van Helvoort weekbladen. De Bernhezer wordt huis-aan-huis verspreid in alle kernen van Bernheze en is net aan zijn 14e jaargang begonnen. Dat heeft te maken met het bestaan van Bernheze. De gemeente moet namelijk een publicatiemogelijkheid hebben i.v.m. aanvragen, vergunningen, mededelingen enz. die voor alle inwoners van belang zijn en waarop ze kunnen reageren. Niets is gemakkelijker dan één blad dat overal in de gemeente verschijnt. En alle verenigingen en instanties maken daar dankbaar gebruik van. Evenals de adverteerders. 13 | januari 2011
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=