13 | juni 2011 “Keramiek is werken met klei”, vertelt Jona de Laat. “Er zijn verschillende technieken: je kunt draaien of boetseren, maar je kunt ook platen uitrollen die je dan opbouwt tot een vaas of een schaal. Zo maak je ook werk voor aan de muur, bijvoorbeeld tegelwerk.” Zelf heeft Jona veel beelden gemaakt, vooral vrouwenfiguren. “Ik snuffel rond, zie bijvoorbeeld een bepaalde houding en dat daagt mij uit.” Jolanda van den Berg is in haar werk heel divers. “Ik maak ook vrouwen, maar mijn werk is heel verschillend. Ik maak ook graag schalen. We hebben een heel leuk groepje met aparte gasten. Je kunt elkaar alles zeggen en we geven veel feedback aan elkaar.” Voor allebei is het heerlijk om met klei bezig te zijn. “Je denkt nergens aan, je bent alleen daarmee bezig.” En dat al meer dan tien jaar. Hoogste tijd dus voor een expositie. Er worden ca. 80 werken tentoongesteld, zeer gevarieerd. Achter het huis van Jona aan de Koffiestraat is een laan en een bos van ruim 7 hectare. De bezoekers krijgen een lijstje mee en volgen een route door de laan en het acht jaar jonge bos, eindigend op een terp, waar een gezamenlijk werk komt te staan. Men heeft ook een boekje gemaakt waarin elke exposant zich voorstelt. Door het goed onderhouden pad kan de bezoeker dus een flinke wandeling maken, genietend van kunst en natuur. Er wordt ook een terras ingericht voor een kop koffie. Dokke Alle kérres hebbe ze me wir te pakke. ’t Is overal ’t zellefde liedje. Kek, dè dinger duurder worre, doar ben ik zo’n bietje òn gewend. Mar dè ik meer moet betoale dan wè ze d’r vùr vroage, doar hebbik meer moeite mè. Ik heb zo’n hekel òn die aparte BTW bevurbild.. Koop ik iets vùr ’n bepaald bedrag, dan moet ik opins meer afrekene umdètter die verrekte BTW d’r bè kùmt. Dè vèin ik gemeen, want ze wete dè ik ’t dan toch wel koop, al vuul ik munèige erges gefopt. Es ik ’n kartje koop vùr ’n festival, dan zen de kartjes in de vùrverkoop mistal goejekopper. Dus ik koop kartjes, hup hèndig via internet, lekker geld bespoare. Mar ès dè kartje dan bevurbild zestig euro koost, dan moet ik toch vèfenzestig euro betoale. Reserveringskoste of bespreekkoste komme d’r dan opins bè, gek wor ik dervan. Es ik iets koop, dan wil ik betoale wè ’t koost, mar stiekem wè derbè telle dè vèin ik gefopt worre, sjantazje gewoon. Vliegtikkets, aaltet ’t zellefde. “De brandstof is nét duurder geworden meneer”, dus extra toeslag. En luchthavebelasting bla, bla, bla. En ikke mar betoale. Erger wùrt ’t ès ge bevurbild unnen tilleviesie kopt. Hedde net ’n haand gekrege van zo’n opgeskote jong in vojjers trouwpak, die oe fliesieteert mè de ònkoop van oewe nèje platten teejveej, vrugtie waffer kabeltjes dègge derbè wilt koope. Stodde doar mè zo’n onhèndige doos en blekt ’t duur ding gin dubbeltje wèrt ès ge d’r gin kabels bè kopt. Dus gè het gin keus en moet er nog enkelte tientjes òn woage. Steeds meer kopte dinger ès bouwpekket. Ze wille ’t dan nie duurder make mar gòn alle onderdele los verkope en dan worde toch wir gefopt, want op ’t èind bende toch wir meer kwet dan dè de bedoeling waar. “Kabeltje derbij meneer?” “Nee, ik eet ‘m hier op.” “Asseswares meneer?” “Nee, pas ziek gewist.” “Batterijtje, hulpstukje? Boutje moertje nippeltje meneer?” “Och umdè ge zo òndringt.” Um gek van te worre. Ge kunt niks mer kope zonder detter nog wè bègeteld wurt. Noa úre ronsjokke dur de winkel mè ’n durske in ’n lilluke wije bloes en d’r gezicht op onweer, hebbik eindeluk ’n apperaat gevonde mè alles derop en deròn, wa denkte: “Verwijderingsbijdrage meneer.” ’t Moet nie gekker worre. ‘t Kùmt nog zoweit dè ik in de kroeg ’n pilske koop en dan huur moet betoale vur ’t glas! ToKo column Toon Tekst: Ad van Schijndel Foto’s: Astrid van den Broek Cursisten tonen meer dan tachtig werken Buitenexpositie van keramiek Zeven cursisten en hun cursusleider exposeren hun keramisch werk op zaterdag en zondag 25 en 26 juni en op 2 en 3 juli van elf tot vijf uur in een buitenexpositie aan de Koffiestraat 23 in Dinther. Ze hebben allemaal tien jaar of langer cursus keramiek gevolgd aan de Eijnderic in Heesch. Twee van de cursisten zijn Jolanda van den Berg en Jona de Laat, respectievelijk 42 en 40 jaar jong. Er is ook werk te zien van cursist Jo de Visser uit Heeswijk, die in 2010 gestorven is. De toegang is gratis. Jona de Laat (links) en Jolanda van de Berg (rechts)
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=