Ontklutst Ik zit zo is wè te denke over men donorskap. Ben eigeluk wel benèjt wè ze van men zo’n wille gebrùike èst zowijt is. Trouwes, miskien ès ge dees leest, dègge wel iets van men zòt wille? Dan kunde dè alvast reservere ès ge wilt. Wilde iets, m’n voewte miskien? Die zen op zich nog goewd, al ister wèndig mè gespùlt. Heb gin skimmel tusse m’n teen, al rùike m’n voewte soms wel ’n bietje. Mar dan moette ze wel bei inins vatte want anders lopte straks rond me twee verskillende voewte, d’n inne moatje 42 en d’n andere 45. En dès gruweluk lastig skoewn bestelle bè de Weejkamp. Trouwes m’n skoewn zòdde dan gerust derbè kunne krège. M’n sokke trouwes ôk, dan bende doar ôk gelijk mè kloor. Ge hoeft ’t mar te zegge. Of m’n vel? Doar heb ik wel ’n por vierkante meter van. D’r zit hier en door wel ’n krèske op, en ’t paast miskien nie overal eve goewd, mar ès ge wilt dan kunde d’r wel ’n pèkske stieke bè krège. Mar vur de rest ist wel goei spul, dè vel van men. ’t Zit lekker, ik bender wendig ùt gespronge en ‘t is ôk wotterdicht. Miskien ôk te gebrùike ès regenjas of doesgerdijn. Ge meugt ’t zellef wete. Of m’n haand? Aalt ‘handig’ ùm er door inne van te hebbe ligge. Al waar ’t alleen mar ùm iemes op z’n fist ’n haand te kunne géve. Of ès ge twee linker het, dan kunde menne rechter gerust hebbe. Of gewoon inne reserve vùr ès ge wir is haand te kort komt. Wa denkte van men neus. Zit gin luchje òn en heb ‘m wendig in andermans zaake gestoke. Ge meugt ‘m hebbe ès ge wilt. Of allinnig ’n neusgat, dè kan ôk. Idejaal ès oew neus verstopt is! Tja ik heb onderdele genoeg te verdèle. Misskien wilde ’n rib ùt m’n lijf of wè bloewd vanonder m’n nagels? Wè grond ùt m’n hart, unne steen ùt munne maag of unne brok ùt m’n keel? Is er iemes die men hart wil ophoale, m’n béén néme of men taand erges in wil zette? ’t Kan geregeld worre. Ok heb ik nog ’n enkele biezondere lichaamsdele vur de liefhebber. M’n leej zen nog goewd; ik hebber niks onder. M’n lurve en kladde: wèndig bè gevat en m’n hurke: nog wèndig op gezeete. Mar munne kluts: die ben ik kwijt. ToKo column Toon En wie is Piet Wolters? Dat is een man, geboren in Rotterdam, die op tweejarige leeftijd al zijn moeder verloor. “Tot mijn zevende ben ik bij mijn vader gebleven en toen vond men het beter dat ik naar familie in Drunen ging. Toen ik 14 jaar was ben ik dus al gaan werken. Tonnie Offermans was de vrouw waar ik 49 jaar mee was getrouwd, maar helaas is zij 15 jaar geleden overleden. Enkele jaren na het overlijden van Tonnie leerde ik een vrouw uit Helmond kennen, Rieky Schaap, waar ik al 11 jaar een lat-relatie mee heb. Onze gezamenlijke hobby is dansen in Dinther, Veghel, Vorstenbosch en Oss. Helaas is daar nu een einde aan gekomen, want het gaat niet goed met de gezondheid van Rieky (redactie: inmiddels is Rieky overleden). Gelukkig heb ik nog lieve kinderen en kleinkinderen waar ik veel plezier mee beleef. Ondanks mijn leeftijd ben ik nog in het bezit van een rijbewijs. Elke week rijd ik toch gauw zo’n 325 km. Wolters is trouwens een naam die in het dorp vrij onbekend is. Er was eens iemand die bij mij op bezoek kwam, maar niet precies wist waar ik woonde. Toen zij uit de bus stapte en vroeg waar meneer Wolters woonde, werd haar verteld dat in Dinther helemaal geen Wolters woonde. Na enig doorvragen viel het woord ‘kapper’ en toen werd het duidelijk wie zij bedoelde.” Vervolg van pagina 5 7 | maart 2011
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=