column henk Jawel, de sportzomer is weer voorbij. De hoge verwachtingen die Nederlanders meestal hebben van zo’n gebeurtenissen werden behoorlijk gelogenstraft. Bij het EK voetbal haalden we geen finale, halve finale of kwart finale, nee, na drie verloren wedstrijden konden we weer naar huis. Ik wilde daarover het liedje schrijven: ’Grienen in de Oekraïne’, maar zag er toch van af. Voor de Tour de France voorspelde men top tien plaatsen en zelfs het podium werd genoemd. Maar de helft van onze renners stapte voortijdig af, niemand won er iets en de hoogst geclasseerde eindigde op ruim een uur. Op de Olympische Spelen presteerden ‘wij’ wel goed. Daarbij denk ik meteen aan Ranomi Kromowidjojo, want zij was niet alleen de beste maar ook de mooiste. ‘Kromowidjojo’ is een hele mooie naam die stamt uit de Indische ‘gordel van smaragd’. Maar het is ook een lange, moeilijk naam. Ik vraag me af of zij ‘kromowidjojo’ kon zeggen voor haar vijfde verjaardag en hopelijk kon zij haar naam schrijven voor het eind van de basisschool. ‘Ranomi’ vind ik trouwens een lieve voornaam. Later, als zij kleinkinderen heeft zal ‘Ranomi’ wel veranderd zijn in ‘Ranoma’. Een andere Nederlandse atlete die mij opviel was Lornah Kiplagat. Zij presteerde niks en viel uit tijdens de marathon, maar de geboren Keniaanse is in Nederland heel goed ingeburgerd. Toch raad ik haar aan haar naam ook te vernederlandsen en ‘Kiplagat’ te veranderen in ‘Kippenkont’. Al met al zijn sportzomer en vakantie voorbij en dromen gedroomd. Terug in de realiteit weten we dat de eurocrisis voortduurt, de C1000 weg is uit HaDee en Heesch toch bij Oss hoort. Henk Habraken Realiteit VOOR MEER INFORMATIE: www.dierentuinweide.nl Vervolg van pagina 5. Ieder met zijn eigen achtergrond en beweegredenen om te helpen. Sommigen blijven voor langere tijd, anderen slechts tijdelijk omdat ze bijvoorbeeld even zonder werk zitten of aan het inburgeren zijn. Ook komt het voor dat mensen eenmalig een klus komen uitvoeren. Zo hadden we laatst een echtpaar dat al onze vogelhuisjes heeft opgehangen. Prima. Op zich zou het prettig zijn als de groep vrijwilligers zich nog verder zou uitbreiden. Momenteel hebben we bijvoorbeeld niemand die voldoende kennis heeft om onze druivengaard op een goede manier te verzorgen. Verder hebben we nog allerlei toekomstplannen. Zo willen we de stal beitsen, hooi-oppers maken, informatieborden bij de paddenpoel plaatsen en een archeologieplek voor kinderen realiseren”, vertelt Henry. Veel bezoek De weide wordt heel goed bezocht; twee jaar geleden heeft een telling plaatsgevonden en toen bleek dat er ongeveer 10.000 bezoekers op jaarbasis kwamen. Het publiek bestaat voornamelijk uit fietsers en wandelaars die al dan niet toevallig voorbij komen. Maar ook campinggasten en dorpsgenoten behoren tot de vaste bezoekers. Een bezoek aan Stichting Dier & Tuin weide is heel goed te combineren met een bezoek aan de Museumboerderij. “Aan de ene kant van de weg de boerderij, aan de andere kant de wei”, aldus Henry. Stichting Dier & Tuin weide is zeven dagen per week geopend. Alle dierenverblijven zijn toegankelijk, behalve dat van de Alpaca. “Die is soms een beetje onvoorspelbaar”, zegt Henry. “We hebben geen ingewikkelde pretenties. Stichting Dier & Tuin weide is een echte “feel-goodplek”, die zich goed leent om te onthaasten”, vindt Henry. Voor hem zelf werkt het ook zo. Niets of niemand kan hem dan ook weerhouden van zijn vaste moment op de zaterdag, waarop hij samen met de vrijwilligers bezig is in de weide. DIER & TUIN WEIDE IS EEN ECHTE “FEEL-GOODPLEK” 7 | augustus 2012
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=