d'n Hadeejer februari 2012

Bises Anouk Brabantse gezelligheid in de Pyreneeën ANOUK KESSELEER HEEFT IN MEI 2010 HADEE VERLATEN OM HAAR DROOM TE VOLGEN: HET RUNNEN VAN EEN KLEIN BERGHOTEL IN HET MIDDEN VAN DE FRANSE PYRENEEËN. Alleen ‘bonjour’ zeggen is in dit deel van Frankrijk niet voldoende bij een begroeting van een bekende. Dag elijks kus ik de nodige mensen gedag en René schudt handen en kust ook links en rechts wat weg. Op de vraag ‘ça va’ wo rdt ook een eerlijk antwoord verwacht. Inmiddels is het voo r ons zo normaal, dat een vluchtig Nederlands ‘hoi’ ons wat kil aan doet. Een klein nadeel heeft het wel als je haast hebt, wa nt ook bij het uitrijden van het dorp is het meer dan normaal even te stoppen bij iedereen die buiten staat, en het hele begroetingsritueel uit te voeren, plus klein praatje. Midi Haast is overigens iets waar wij nog af en toe last v an hebben en wat men hier nauwelijks kent. Er wordt hard gewerkt, maar er is ook tijd voor elkaar en het eten tussen 1 2 en 14 uur is dan ook heilig. Alles gaat dicht en men gaat samen in een restaurantje een middagmenu eten. Geen kl effe boterhammen die de avond daarvoor in het broodtr ommeltje gestopt zijn. Sowieso kan men zich hier het hebben van slechts één warme maaltijd nauwelijks voorstellen. Ons dorp ligt in het departement de Ariège. De Ariè ge is één van de armere departementen van Frankrijk, waar in de jaren ’60 en ’70 enorme leegloop plaatsvond. In die zelfde tijd trokken bevlogen jonge hippies juist naar de Ariège toe. Velen ambieerden het echte hippieleven en anderen ginge n voor een boerenbestaan, De hippies zijn er tot op de dag van vandaag nog en het boerenleven eveneens. Transhumance De veeteelt is hier kleinschalig en je moet denken a an schapen, geiten, koeien en paarden. Er zijn enorm veel kleine kaasmakerijen waar de lekkerste kaas vandaan komt. Schapen, koeien en paarden worden begin juni naar de hoger gelegen weiden gebracht, waar ze samen met een herder tot eind september blijven . Het naar boven gaan heet de ‘Transhumance’ en is altijd een groot feest. Voor onze Auberge loopt jaarlijks een kudde v an zo’n 2.000 schapen voorbij. Het hebben van een auto is hier noodzakelijk. Je ko opt een auto, je verzekert hem en je betaalt de brandstof. D at is het dan. Men kent hier geen wegenbelasting. Om het ja ar is er een verplichte technische controle, die serieus wordt ui tgevoerd, maar niets is ten opzichte van een Nederlandse AP K. Toch valt ons op dat het echte ‘wrak van de weg’ ook hier niet meer bestaat. Hier heb je een auto om jezelf te verp laatsen en dingen te vervoeren. De auto is geen statussymboo l. Bolchrysant Op 1 november is het Allerheiligen, wat hier een feestdag is. Een paar weken daarvoor kun je overal prachtig e bolchrysanten kopen. Als Nederlander zou je ze bij de voordeur zetten, maar hier is de enige bestemming van een bolchrysant een grafsteen op het kerkhof. Daar sto nden we dus met onze bloemen voor de deur! Zal nog wel ee n paar jaar duren, voordat dat normaal gevonden wordt. Overig ens geven de Fransen elkaar op 1 mei lelietjes-van-dalen, die s ymbool staan voor veel geluk. Kienen oftewel lotto wordt hier in de wintermaande n fanatiek gespeeld. Iedere gemeente organiseert wel een lotto . In de grote plaatsen is de hoofdprijs bijvoorbeeld een sco oter, maar bij ons is het een half varken. Ook in onze keuken hebben we, bij de bereiding van het eten voor een paar dorpsfeesten, de nodige halve of hele beesten voorbij zien komen. Voor hele kapoenen (grote geca streerde hanen), een varkensdij en een varkensschouder en hele kwartels, draaien wij onze hand niet meer om. Er zijn verschillen en er zijn overeenkomsten. Gelu kkig kent men hier de voor ons zo vertrouwde ‘Brabantse gez elligheid’, waardoor we ons hier gelijk thuis voelden en weten we dat we er nog wel een tijdje zullen blijven , maar …… zeg nooit nooit! ‘de ‘Transhumance’ is een groot feest’ In de rubriek “HaDeejers over de grens” krijgen jongeren de gelegenheid iets te vertellen over hun verblijf in het buitenland. Wil jij je ervaring en met ons delen of ken je iemand die we kunnen b enaderen? Stuur een berichtje naar: redactie@hade ejer.eu Hadeejers over de grens Frankrijk , 25 | februari 2012

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=