Heb je iets leuks te melden of wil je je mening kwijt over een van onze artikelen. Schrijf een brief of mail dan naar de HaDeejer... frank Van eScH Ex-hondenman, Krachttraining.. "RUST ROEST." HaDee kupke Foto: Lianne Gabriels SPREUK van de mAAnd Elke engel heeft zijn eigen kleur en snit, soms oranje, soms maagdelijk wit Ingezonden Na de successen van de Bogota en India Part, organiseren Henriëtte van Schijndel en Rina Hezemans dit jaar opnieuw iets voor India, een India Book Party. Dit jaar in samenwerking met de vrijwilligers van het Willibrordcentrum in Heeswijk. Er komt in november een markt voor het hele gezin. Ze willen boeken, platen en dvd’s gaan verkopen. Naast de verkoop van boeken etc. worden er ook allerlei stands ingericht met activiteiten, waaraan u kunt deelnemen. Om deze markt tot een succes te maken kunnen zij niet zonder uw opruimwoede. Vanaf nu t/m oktober kunnen boeken, platen en dvd’s worden ingeleverd. Er worden alleen spullen in goede staat geaccepteerd. Spullen voor Stichting Solidair met India, kunnen ingeleverd worden in het Abdijhuis van de Abdij van Berne. Graag van tevoren even contact opnemen met Joke van Zutphen, tel. 06-12124398, e-mail solidairmetindia.jvz@gmail.com. Dus wie op wil ruimen, kan nu al terecht. Het gezamenlijke doel is natuurlijk om zoveel mogelijk geld bij elkaar te brengen voor Stichting Solidair met India. DerDe plaats voor toon Onze medewerker Toon Konings werd onlangs derde bij de 'grote' schrijfwedstrijd om de dialectpenning van het dialectenfestival in Lieshout. Bij het tweejaarlijkse evenement was hij één van de drie genomineerden uit ruim vijftig inzendingen. ’n Medollie òn ‘n touwke Ik sprong in’t wòtter, toen zaag ik door die meid ’n grùweluk groot bad waart, olling tot gienswijt, Ze zaag er skôn ùt, in bikinie zaag ik heur stòn, en wè dóór onder zaat, doar docht ik stiekem òn. Mar nou moes ik zwemme, unne weg dur ’t wòtter moale, d’r kos gebeure wetter gebeurde, mar ’t èind dè moes ik hoale. Zè ston door téinenòn, ik prebeerde vlugger te gòn, richting d’r bruine lijfke, mè alles d’r op en d’r òn. ’t Wòtter wier steeds zwoarder, zodè ik meer moeite din, en zè riejp “’t gi goewd jonge, kom mar dist op in.” Ik zwom ès ‘ne pòlling, kreeg wè wòtter in munne mond, spouwden ’t gauw ùt want witte, dè gloor is nie gezond. M’n been’ van ope nar dicht, èrem van binne nar buite, Vaasthauwe òn’t ritme, van ope en sluite, ope en sluite Rooi bùllekes in’t wòtter, overlangs dùr ’t bad gehange doar zwom ik tussendùr, mè m’n groeiende verlange. In skoolslag op heur af, ze klapte ès waar ze ‘n fen, lief klonk ‘t “hauw vol lieverd”, o hasse ’t ècht tege men? Ik vocht munèige dùr ’t wòtter, m’n gezicht trok op ‘ne frot, ik waar muuger dan muug, en docht “ik gò kepot.” Ze moedigde men òn, en ston mar mooi te zen, “’n klèin stukske nog”, zin ze, “doe ’t mar vùr men.” Ik voog ’t wòtter van m’n lijf, en overal din ‘t zeer kéék nog efkes goewd nar heur, vur de allerleste keer. Noa vier daag in dè wòtter, leeg ès ’n ùtgeperste appelsien, nee, bè de zwemvierdaagse, zal zè men nojt mèr zien. Want ik din ’t nie vur heur, nie vur dè vrouwke, ’t ging ùm ’n medollie, ’n medollie òn ’n touwke. Pieter van den Drogenband hoe bustaat het? Nu het goed gaat met de economie, is er weer geld om positieve dingen te doen met onze belastingcenten. Zo doet het mij deugd dat de busreizigers verblijd zijn met nieuwe bushaltes. Ook economisch gezien een sterke zet van onze gemeente, omdat door de drempelverzadiging menig drempelaanlegbedrijf failliet dreigde te gaan. In de hele gemeente worden busreizigers op een voetstuk geplaatst en mogen zij letterlijk neerkijken op het domme autovolk. Dat voetstuk is zo groot, daar past een hele businhoud op inclusief uitzwaaiers. Daar waar de bus vroeger lafjes van de weg afging om de busreizigers stiekem te laten in- en uitstappen, stopt de bus nu gewoon op de weg. Dat is niet erg. Want op de busroute door Hadee rijden toch nauwelijks auto’s. En als dat toch het geval is, kan de automobilist het trotse busvolk al wachtende bewonderen of proberen de stilstaande bus te passeren. Misschien dat er dan hier en daar een overstekende reiziger omver wordt gereden, maar dat valt in het niet bij de vele voordelen voor de toch grotendeels gehandicapte buspassagiers. Zij zijn nu niet meer afhankelijk van de hulpvaardigheid van andere passagiers. En dat is mooi, want elkaar helpen is natuurlijk niet meer van deze tijd. Het is daarom lovenswaardig dat de gemeente flink uitgepakt heeft om te voorkomen dat mensen elkaar een zetje moeten geven. In plaats van de aankomende gemeentelijke lastenverlagingen stel ik voor dat het geld aan meer van dit soort baanbrekende voorzieningen besteed wordt. Harrie Droesen BOEKEN VOOR EEN GOED DOEL 17 | juni 2012
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=