Heeswijk en Dinther GEDICHT in HaDee Meer dan in eniq ander dorp zie ik de mensen van HeYeswiik en Dinther in een voortdurend wisselend verschiet: van hoe ze wonen, werken, wink'len van hoe ze met hun fietsen door de straten gaan, van hoe ze groeten, wijzen, vragen, en hoe ze telkens weer een nieuwe bladzij van hun tiid en leven om gaan slaan. lk heb gezien hoe men hier in de bossen bij burcht en beek of op het plein zich kan vermaken hoe de gras-sen en de mars in de velden groeien dat de boer de kost verdient met varken, kip of koeien, maar ook dat men alle dagen nodig heeft als men wil zingen, sporten oÍ gewoon de trom beroeren. lk vind het knap dat al die dorpelingen, jong en oud, bij vreugde en verdriet steeds weer hun vrienden gaan bezoeken, ter markte gaan, hun brood en frietjes kopen, niet zeuÍen als de weg soms is versperd, en als de buurman kwaad de deur uitloopt dan simpel zeggen 'jongen, doe toch niet zo gek'. Ik heb de Heeswiik- en de Dinthernaren wel eens sÍrmen ií dezelfde kroeg genen ze daar gepolst en uitgelokt met straffe woorden, ze vroegen mij of ik wd wist hoe zij in onderlinge strijd vol lol of lust of list uit alles steeds het allerbeste hebben uitgevist. Het is door de dorpen dat ik voel, in sport en spel, bij beek en poel, 't is één HaDeer w€ geven samen smoel aan een ieders eigen hoger doel. Ad van Schijndel, november 2012 HaDeeier íOO | 35
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=