column toon Voor het eerst in de geschiedenis van de Dintherse voetbalclub Avesteyn speelt dit seizoen een F team in de hoofdklasse Zuid 2. “Ik heb het nagekeken in de boeken,” vertelt Meindert van der Heijden, als trainer aan de zijlijn, waar de 9 spelers onder leiding van hoofdtrainer Theo van Delst hun balvaardigheidsoefeningen afwerken. “Het is dan wel niet de verdienste van deze groep 7 en 8 jarigen”, vervolgt hij, “maar van het vorige team. Dat zijn nu allemaal D spelers geworden. Ronnie Meulenbroek is de leider van het team en fluit ook de thuiswedstrijden. Fridthjof Leerdam begeleidt op maandag de circuittraining. De eerste wedstrijd tegen Olympia Boxmeer is boven verwachting goed verlopen; we wonnen met 5 -1. Dat geeft veel vertrouwen.” Hoar dè is eigeluk ’n arig iets. Verskillende sorte hoar ston op menselijve. Hoar worvan de feiteluke funksie d’r eigeluk niemèr toe dù. Hoar die bedoeld zen um oew lijf wèrum te hauwe, zitte d’r nou nog vurslès vur de sier. Nim nou de hoar op oewe kop. Op lottere leeftet dan valle ze ùt. Mar dè makt niks ùt, alléén vur de mojjigheid miskien. Vrouwe hebbe trouwes nie zo veul laast van hoarùtval. Mar vrouwehoar zen dan ok anders ès mannehoar. Zelde ziede unne maanskerel mè ’n permenentje of ’n wottergulfke. En al zon ze ’t hebbe, dan nog ziede verskil. Op oew oge zit ok hoar: oew wimpers. Bè maanskerels zitte die doar gewoon te zitte, mar bè vrouwe kan ’t funksjoneel zen; ’n verleijeluke blik. Maanskerels hebbe hoar op d’r kin en onder d’r neus. Be sommigte komme de flosse hoar zellefs ùt d’r neus. Mar baard en snorhoar worre de misten tèt weggeskóre. Van sommigte vrouwe wurt gezeet dè ze hoar op d’r taand hebbe, doar hebbe de maanskerels dan wir gin laast van. Onder oew èrem zit hoar. Die ‘zweetkussentjes’ worre bè de vrouwe durgoans verwijdert. De maanskerels loate die onskuldige hurkes gewoon mè rust. ’t Maansvollek hi wel hoar op d’r borstkas. De vrouwe zen doar koal, mar die hebbe doar dan wir iets anders zitte. Wè wijer nar ondere hebbe beij de sôrte hoar. Prakties dezellefde, mar toch ist anders. Vùrnameluk de vrouwe skère dees hoar weg. Soms gelijk; soms loate ze ’n striepke zitte. Dan de been, ôk doar vur beij de sekse hoar. Bè de vrouwe wè minder, mar zellefs dè bietje moet eraf geharst, geskôre of geëpieleert. Mar ’t eigenarigste stukske hoar dè zen wel de wenkbrauwe. Wè die doar zitte te doen dè mag Joost wete. En die hoar zen vur alleman precies ’t zellefde. Ze worre ôk nie langer of korter, nee opins zitte die wenkbroawhoar doar, en doar moette ’t mè doen.’t Is nie alleen eigenarig dè doar hoar zit, mar dan ôk nog hoe dè ze d’r zitte. Wenkbrouwhoar zèn noggal eigewijze hoar want die groeie anders dan alle aander hoar. Die groeie nameluk overdwèrs. Gin hoar op oewe kop die d’r on denkt ùm overdwèrs te groeie, behalve die éigewijze wenkbrauwe. Waarskijnluk wete die hoar dè ze overbodig zen, en ùm te vurkomme dè ze afgeskóre worre, zen ze overdwèrs gôn groeie. Zô ziede mar hoe dè ge mè dwèrsligge toch iets kunt bereike. ToKo Hoar Theo van Delst geeft aanwijzigingen: “Dadelijk bij het partijtje moet je breed lopen” ‘eFJes’ van Avesteyn in de HooFDkLAsse Tekst en foto: Jacques Worms 13 | september 2012
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=