d'n Hadeejer april 2013

d’n HaDeejer | 25 Vervolg van pagina 23 pijlen toen hij 4 was. Op zijn 7e is hij lid geworden. Eigenlijk veel te jong. Vanaf je tiende jaar mag je officieel meedoen, maar ja, ik was jeugdleider en Sjefke was er gewoon bij. Ik weet nog dat hij met Sinterklaas een eigen boog kreeg. Zo’n blij oogje had ik nog nooit eerder bij hem gezien.” Scheidrechter Moeder Agnes (52) zorgt voor het vervoer en de catering van haar zoons. “Topsporters in huis, dat heeft nogal consequenties voor het gezinsleven. Dat we nu hier samen bij elkaar zitten is eigenlijk uniek. Het is ietsjes rustiger, want Sjef zit dan wel in Papendal en regelt zijn reizen al meer zelfstandig, maar nu vraagt onze Piet veel begeleiding. Naar Purmerend, Almere, halen en brengen op Schiphol en weet ik veel waar ik naar toe rijd. Het draait allemaal om boogschieten. Ik raakte er zo sterk bij betrokken dat ik maar een cursus wedstrijdleiding ben gaan volgen. Dan kan ik me als scheidsrechter nuttig maken en zo leer ik ook het wereldje wat beter kennen.” Da Vinci Toon (20) studeert in Eindhoven aan de T.U. en is lid van de studentenschietvereniging Da Vinci.“Pas enkele jaren geleden ben ik heel serieus gaan schieten,” vertelt hij. “Een late roeping zul je bedoelen,” onderbreekt vader Jos. Toon laat zich niet van de wijs brengen en vervolgt: “Ik doe het recreatief en ontmoet zo in een ontspannen sfeer mijn medestudenten. Bij de studenten schieten is ook makkelijker te bekostigen. Maar 80 euro. In de Randstad betaal je al dik 300 euro voor een jaarlijks lidmaatschap. Ook de prijzen van een boog lopen sterk uiteen. Vanaf 200 euro heb je een goede handboog. Maar er zijn er ook van 3000 euro. Onze Sjef gebruikt zo’n ding.” Fingerspitzengefühl “Dat moet ook wel,” reageert Sjef, “want je moet er achteraf geen spijt van krijgen dat je op een tiende mm je doel hebt gemist en dat het dan aan je materiaal is te wijten. En wat denk je van het zelfvertrouwen dat je opbouwt om met een dergelijk geavanceerde en uitgebalanceerde boog te schieten. Dat telt op top niveau allemaal mee.” Toon valt zijn jongere broer in de rede en is van mening dat het materiaal toch secundair is. Er ontspint zich een levendige discussie over materiaal en kunde. “Dat gesteggel kennen we maar al te goed,” zegt Agnes. “Dan gaat het over de voordelen van carbon materiaal ten opzichte van aluminium, over het elimineren van trillingen, over stabiel afschieten en over ’fingerspitzengefühl’. Voor Jos en mij gaat het er simpel om, dat je met een pijl het blazoen in het hart raakt. Maar die twee kunnen blijven zeuren over technische details. Jos en ik haken dan af en vluchten de kamer uit”. Claire Dan verschijnt plots een frisse jongedame in deuropening. “Dat is nu Claire,” verduidelijkt Jos. “Sjefs nieuwe vriendinnetje.” En ja het kan niet anders; Claire uit Middelbeers heeft, behalve dat ze haar hart verloren heeft aan de middelste zoon van het geslacht Van den Berg, ook een sterke band met de handboogsport. Ze maakt deel uit van de Nederlandse dameselectie en neemt binnenkort in het Franse Riom deel aan Grand Prix wedstrijden. Op de vraag hoe en wanneer hij zijn Claire heeft ontmoet, antwoordt Sjef even zelfbewust als onbevangen: “Wat denk je, bij het handboogschieten natuurlijk. Ik hield haar al veel langer in het oog maar heb haar hart pas een paar maanden geleden kunnen raken.” Piet De jongste van het stel, Piet (14), verkeert wat in de luwte van zijn twee dominerende broers. Ook al heel vroeg begonnen: op 8-jarige leeftijd. Zijn vader is zijn coach. Piet zat eerst op Bernrode maar heeft ook aspiraties om de top te bereiken. “Ik ben bewust overgestapt naar de topsporttalent school in Rosmalen. Nu wordt studie en topsport op elkaar afgestemd. Ik speel op landelijk niveau en zit voor mijn leeftijdscategorie bij de top tien van Nederland. Uiteindelijk wil ik in de voetsporen van onze Sjef treden. Stap voor stap nog, maar de O.S. van 2020 houd ik in het vizier.” Rio 2016 Sjef (18) is de meest succesvolle van de drie broers. Na het gymnasium en topsportschool Rodenborch in Rosmalen verblijft Sjef sinds eind 2012 op het Centrum voor Topsport en Onderwijs op Papendal, studeert 20 uur, en traint 7 dagen per week. Als hij al niet op reis is met de kernploeg. Want in de nationale senioren selectie neemt hij, ondanks zijn jeugdige leeftijd, een prominente plaats in. Sjef is Europees teamkampioen, won een bronzen individuele plak bij hetzelfde toernooi, behaalde een zilveren medaille bij het junioren W.K. in Las Vegas en is op Papendal verkozen tot topsport talent van het jaar 2012. Sjef heeft een heldere ambitie, en dat spreekt hij ook duidelijk uit. “Het ultieme doel zijn de Olympische Spelen in Rio 2016,” onderstreept hij zijn intenties. “In 2015 bij de W.K. kan ik me kwalificeren. Daarvoor gaat alles aan de kant.”

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=