d'n Hadeejer augustus 2013

d’n HaDeejer | 21 Ryanne Harman (36) Ik ben coördinator van de ieniemieniebouw en doe al zes jaar mee. Ze noemen mij ook wel de regelmiep. Ik verzorg de planning en het regelen van de vrijwilligers. Zonder al die vrijwilligers kunnen we niets, zowel de ouders als de jeugd hebben we hard nodig. De jeugdigen, tussen 13 en 20 jaar, zijn zo leuk met de kinderen. Het is echt geweldig om te doen, er is toch niks mooiers dan die vrolijke gezichten van de kinderen te zien aan het eind van de dag! Erwin van der Doelen (24) Ik ben begeleider van groep 3 van de middenbouw en doe voor de tweede keer mee. Ik geniet van het spontane van een kind, je probeer iets creatiefs over te brengen. Ze leren zo samenwerken, samen knutselen, bouwen en spelen. Als je als leider zelf in een spel slachtoffer bent, dan is dat voor de kinderen het leukste wat er is. Ik volg een opleiding voor docent beeldende kunst en krijg hier de kans om op een andere manier met kinderen om te gaan, kennis te maken met hun gedachtegang. Amy van den Bosch (15) Ik help als groepsbegeleiding mee met de spelletjes bij de ieniemieniebouw, zoals knutselen en schminken. Als kind heb ik vaak meegedaan met de kindervakantieweek. Toen we op school iets moesten bedenken voor onze maatschappelijke stage, leek het meehelpen bij de kindervakantieweek mij dus wel leuk. Met een stuk of acht vriendinnen doen we nu mee en dat is natuurlijk heel erg gezellig. We hebben dan natuurlijk ook wel een hele leuke groep kinderen. k, en waarom zouden er volgend jaar nog meer vrijwilligers mee moeten doen? Veel variatie Sommigen hebben al 13 jaar les van Leonie Dekker, anderen pas 1 of 2 jaar. “Ieder heeft zo zijn eigen voorkeur,” zegt ze. “Men werkt realistisch, denk aan modellen, landschappen, dieren en bloemen. Of men werkt abstract en expressionistisch. Dan heeft de uitdrukking, de expressie meer nadruk. Meestal gaat dat met losse penseelstreken op vrij grote doeken: 100 bij 100 of groter. Er wordt niet gewerkt met een thema. Ik geef tips en iedereen is met zijn eigen onderwerp en niveau bezig. Schilderen is namelijk een samenspel van lijnen, vlakverdeling, kleur en textuur. Hou je van lijnen, dan wordt dat meestal meer figuratief; gaat je voorkeur naar de textuur, dan werk je meer abstract. Zo ontwikkelt iedereen zijn eigen ‘landschap’. Het is bijvoorbeeld heel belangrijk om goed kleuren te leren mengen. Soms willen we wel eens in een gemeleerd gezelschap allemaal een abstract landschap maken. Binnen ieders eigen waarde, want elke stijl is verschillend.” Ieder zijn stijl Leonie wil niet dat het allemaal ‘Leonie Dekkers’ worden. Ze geeft alleen lijnen of kleuren tips. Zelden heel concreet, hoogstens een steuntje bv. voor een betere compositie. Haar lessen zijn een cyclus van 24 wekelijkse bijeenkomsten. Sommigen maken 4 werken in die tijd, anderen 15 of zelfs meer. “Werken met een voorbeeld, daar is niks mis mee,” zegt ze. “Je leert er veel van. Je kunt een voorbeeld vertalen naar een kunstwerk. Een foto van een koeienkop is prima te verwerken in een mooi schilderij. Je ziet hoe mensen hun eigen stijl ontwikkelen en steeds meer onderwerp en kleuren gaan kiezen.” Te koop Meer dan 95% van de 55 deelnemers heeft nog nooit geëxposeerd. Leonie Dekker exposeert nog in een aparte ruimte. Het is een uitdaging om alle schilderijen aan de muren te bevestigen, waarbij men een opbouw per kleur gaat organiseren. De meeste van de tentoongestelde werken zijn te koop, variërend van 50 tot 500 euro. Dus er is voor elk wat wils. Een gedeelte van de opbrengst is bestemd voor de stichting Medisch Werk Mumbai, verbonden aan het artsenechtpaar De Bilt. Die komt de expositie ook openen. Voor een kopje koffie of thee wordt gezorgd.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=